The Self-Control Schedule, develope

The Self-Control Schedule, developed by Rosenbaum (1980), is
intended specifically for use with clinical samples and focuses on the
usage of strategies such as self-distraction and cognitive reframing to
solve particular behavioral problems. It has received favorable
reports regarding its validity (e.g., Richards, 1985) and has undeniable
value for relevant investigations targeted at exploring the uses
of such strategies among people with clinical problems. But, again,
we concluded that it was not appropriate to use as a trait measure of
dispositional self-control across broad spheres of normal behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดการควบคุมตนเอง พัฒนา โดย Rosenbaum (1980),โดยเฉพาะสำหรับใช้กับตัวอย่างที่ทางคลินิกและเน้นการการใช้กลยุทธ์อันยิ่งของตนเองและ reframing รับรู้การแก้ปัญหาโดยเฉพาะพฤติกรรม ได้รับดีรายงานเกี่ยวกับความมีผลบังคับใช้ (เช่น ริชาร์ด ค.ศ. 1985) และได้ปฏิเสธค่าที่สำรวจใช้สืบสวนที่เกี่ยวข้องของกลยุทธ์ดังกล่าวในหมู่คนที่มีปัญหาทางคลินิก แต่ อีก ครั้งเราสรุปว่า มันไม่เหมาะสมกับใช้เป็นเครื่องมือวัดติดของอำนาจโอนการครอบครองระหว่างทรงกลมกว้างของพฤติกรรมปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมตนเองกำหนดการพัฒนาโดย Rosenbaum (1980) เป็น
จุดมุ่งหมายเฉพาะสำหรับใช้กับกลุ่มตัวอย่างทางคลินิกและการมุ่งเน้นไปที่
การใช้งานของกลยุทธ์ดังกล่าวเป็นเครื่องล่อใจตนเองและองค์ความรู้ Reframing การ
แก้ปัญหาพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะได้รับที่ดี
รายงานเกี่ยวกับความถูกต้อง (เช่นริชาร์ด, 1985) และมีการปฏิเสธไม่ได้
ค่าสำหรับการตรวจสอบการกำหนดเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับการสำรวจการใช้
กลยุทธ์ดังกล่าวในหมู่คนที่มีปัญหาทางคลินิก แต่อีกครั้ง
ที่เราได้ข้อสรุปว่ามันก็ไม่เหมาะสมที่จะใช้เป็นมาตรการลักษณะของ
dispositional การควบคุมตนเองในทรงกลมกว้างของพฤติกรรมปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตนเองควบคุมตารางเวลา พัฒนาโดย โรเซนบอม ( 1980 ) ,
วัตถุประสงค์เฉพาะสำหรับใช้กับตัวอย่างทางคลินิก และมุ่งเน้นการใช้กลยุทธ์เช่น
รบกวนด้วยตนเองและการแก้ไขปัญหาพฤติกรรม reframing

โดยเฉพาะ มันได้รับรายงานที่ดี
เกี่ยวกับความถูกต้องของมัน ( เช่น , ริชาร์ด , 1985 ) และปฏิเสธไม่ได้
คุ้มค่าที่เกี่ยวข้องการสืบสวนที่กำหนดเป้าหมายการใช้กลยุทธ์เช่น
ในหมู่คนที่มีปัญหาทางคลินิก แต่ , อีกครั้ง ,
ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมที่จะใช้เป็นลักษณะวัด
dispositional เอาใจข้ามกว้างทรงกลมของพฤติกรรมปกติ