The number one art gallery for scul

The number one art gallery for sculptures, each of the largest cities in the Yulan continent had a Proulx Gallery branch. The Proulx Gallery took up an extremely large space, and a great majority of those entering the gallery were people of culture and breeding.

Within the Proulx Gallery, if you had too many ostentatious magic rings on your hands, the likely result would just be you being mocked and derided for having no class.

Art, sophistication!

This place valued these things the most.

The entry fee to the Proulx Gallery was one gold coin per person.

A ding-dong sound, as clear as the sound of a mountain spring, rang out from within the Proulx Gallery. The sound of it made listeners feel at peace. Countless people traversed the gateway, with many noblemen, noblewoman, and beautiful young girls, all dressed very tastefully.

And commoners, in front of the Proulx Gallery, would almost unconsciously comport themselves.

When Linley and his bros, along with Cass and the three guardsmen, arrived at the Proulx Gallery, anyone who was a decent judge of character could recognize the Ernst Institute clothing that they wore. Upon seeing the Blue-eyed Thunderhawk on Cass’ shoulders, they naturally would become very courteous and polite.

“Uncle Cass, come in along with us. The other three can wait for us outside.” Yale instructed.

Linley, his three bros, and Cass thus entered the gallery. In the main hall of the Proulx Gallery, there was a large, man-shaped sculpture. This sculpture was precisely that of the number one grandmaster sculptor, Proulx.

The entire Proulx Gallery was extremely quiet.

Virtually everyone, regardless of status, spoke in hushed tones, so as to avoid bothering anyone else.

Yale, Reynolds, George, and Linley viewed one stone sculpture after another, and in their hearts they felt as though these sculptures truly were incomparably beautiful.

“The Proulx Gallery’s exhibits are divided into three halls; the main hall, the experts’ hall, and the masters’ hall. This main hall is filled with sculptures that some sculptors arranged to be placed here, to be valued and bought by others as they see fit. Each work is exhibited for a month, and after a month, the highest bid wins the sculpture. These ordinary sculptures are mostly just worth a few gold coins, with particularly good ones worth a few dozen coins.”

Yale laughed as he explained. “But the experts’ hall is different. The experts’ exhibition is divided up into many individual rooms, with each sculpture in a room by itself. Generally speaking, an ‘expert’ is someone whose sculpting ability has received general acclaim, and most expert sculptures are worth around a thousand gold coins or so.”

“As for the masters’ hall, that’s even more amazing. In the innermost sanctum of the gallery, there are a very small number of masters’ sculptures. The price of these sculptures is frighteningly high. Any of them are easily worth tens of thousands of gold, and some of the masterpieces which first brought fame to their master sculptors are easily worth hundreds of thousands of gold pieces.” Yale explained to his three bros in detail.

Linley’s breath stopped.

Any masterpiece by a master sculptor was worth tens of thousands of gold coins. To a master sculptor, money really meant nothing at all.

“But it is quite difficult for a master sculptor to produce a masterpiece, since they naturally don’t want to make any mistakes at all.” Yale sighed as he spoke. “A masterpiece that is worthy of being venerated throughout the ages, requires talent, ability, and sometimes a sudden spark of genius.”

“The works in this main hall are just a bit pleasing to the eye, is all. Let’s go inside.” Yale led them deeper within.

Walking within the quiet Proulx Gallery, and listening to that peaceful music, Linley felt as though he were swimming in a sea of culture. And just at this time, Doehring Cowart flew out from within the Coiling Dragon Ring and began to appraise the art nearby.

“Terrible, terrible. How can people have the face to bring out artwork of this quality to show others?” Doehring Cowart said unhappily.

“Grandpa Doehring,” Linley turned to look at Doehring Cowart. “This is just the main hall of the Proulx Gallery. There is an experts’ hall up front, as well as a masters’ hall.”

“Proulx Gallery?” Doehring Cowart started, and then actually stopped talking.

“Grandpa Doehring, Grandpa Doehring?” Linley mentally called out a few times. But seeing that Doehring Cowart was still lost in his thoughts, Linley no longer tried to call to him. He followed Yale, Reynolds, and George to the experts’ hall. This hall really was different, as within the center of the main hall, each and every artist had their information recorded and the location of their displays recorded.

Yale, Linley, and the others began to enter the individual display rooms.

Although he didn’t know much about sculpture, Linley could still clearly feel that the sculptures of the experts were clearly different than those in the main hall. They seemed to carry within them some sort of ineffable grace and culture.

Just as Linley was falling into a reverie while enjoying the sculptures, Doehring Cowart’s voice sounded out in his mind once again.

“Not bad. These at least can be considered accomplished.” Doehring Cowart sighed with praise. “But compared to the works of Proulx, there’s still quite a way to go.”

Linley was speechless.

“Doehring Cowart, how can these people possibly compare to Grandmaster Proulx?” Linley shook his head and laughed helplessly. Proulx was the number one sculptor in the entire history of the Yulan continent.

Doehring Cowart frowned. Stroking his beard unhappily, he said, “What is it? Do you think that Proulx was a grandmaster from birth? He, too, started as an ordinary sculptor and worked his way up, and becoming a true grandmaster sculptor in the end.”

Linley was stunned.

There was some logic to Grandpa Doehring’s words.

After finishing inspecting the experts’ hall, Linley and the other three headed for the innermost masters’ hall.

“Everyone, remember, while within the masters’ hall, don’t touch anything. If you break anything, it would be disastrous.” Yale reminded them.

Entering the masters’ hall. Silence.

The masters’ hall was extremely large, but there were only very few sculptures inside. After all, only so many masters had ever existed, and each master had only four or five works of art on display. In the entire hall, there were only twenty or thirty works on display.

But although there were very few sculptures, when Linley and the others saw these sculptures, they felt a spirit emanating from them, as though these sculptures had life.

“Oh, not bad, not bad. I didn’t expect that in five thousand years, the art of stone-sculpting would reach such a height.” Doehring Cowart said in amazement. “If these can improve a bit more, they will be able to approximate Proulx’s level.”

Silently mesmerized within the art gallery, Linley and the others felt their spirits be uplifted.

…..

Night. The Ernst Institute’s main gate. Linley and other three dismounted the carriage.

“Second bro, third bro, the two of you, ugh. I planned for us to have a good time tonight in Fenlai City, but you…ugh, you guys are so thin-skinned. I started having fun in those places when I was six years old.” Yale was still unhappily grumbling nonstop.

“Right on, right on,” Reynolds said from the side.

George and Linley glanced at each other, and couldn’t help but chuckle bitterly.

“Quick, open the gate!” A furious, urgent shout rang out.

Linley and the others couldn’t help but swivel to take a look. They saw a curly-haired youth carrying another bloody youth, with a pretty girl by his side. The bloody youth’s face was ashen white. His left arm was broken, with white bones sticking out, and chest covered with claw marks.

“Looks like some of the trainees who went to the Mountain Range of Magical Beasts were wounded. What group is this? We haven’t even been at the Ernst Institute for a year, but we’ve seen so many high level students who were injured outside.” Yale said casually.

The Mountain Range of Magical Beasts was east of the Holy Union.

As a matter of fact, it was quite close to the Ernst Institute, perhaps just a hundred kilometers away. Generally speaking, those in good shape would be able to jog from the mountain range to the Ernst Institute in about half a day.

“Here at the Ernst Institute, I’ve seen so many magical beasts. Wow, man, there are flying beasts, running beasts, and all sorts of beasts. But most of the people who have magical beast companions at the Ernst Institute are magus instructors, and a few high level students.” George sighed in admiration.

Just as the four bros arrived at the main gate, suddenly –

“Linley.”

A familiar voice sounded out. Turning his head to look, surprised joy appeared on Linley’s face. “Uncle Hillman.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หอศิลป์หมายเลขหนึ่งในประติมากรรม แต่ละเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีปยูลันมีสาขา Proulx Gallery เก็บ Proulx เอาเนื้อที่มีขนาดใหญ่มาก และส่วนใหญ่มากของผู้ใส่เก็บคนวัฒนธรรมและเพาะพันธุ์ภายใน Proulx Gallery ถ้าคุณมีมากเกินไปแหวนวิเศษอยู่ในมือ ผลแนวโน้มเพียงจะคุณกำลังเลียน และเยาะหยันในคลาสไม่มีศิลปะ ความซับซ้อนสถานที่แห่งนี้มูลค่าสิ่งเหล่านี้มากที่สุดค่าธรรมเนียมการเก็บ Proulx เหรียญทองต่อคนได้เสียง ding-dong เป็นที่ชัดเจนเป็นเสียงสปริงภูเขา รังออกจากภายในเก็บ Proulx เสียงของมันฟังรู้สึกสงบได้ คนนับไม่ถ้วนถูกตรวจสอบประตู มีหลาย noblemen, noblewoman สวย สาว แต่งตัวทั้งหมดกายและไพร่ หน้า Proulx Gallery จะรับเกือบ comport ตัวเองเมื่อ Linley และเขา bros, Cass และ guardsmen 3 ถึงเก็บ Proulx ใครเป็นผู้พิพากษาดีของอักขระอาจรู้จักเสื้อผ้า สถาบันเอิร์นสท์ที่พวกเขาสวม เมื่อเห็น Thunderhawk ตาสีฟ้าบนหัวไหล่ของ Cass พวกเขาตามธรรมชาติจะกลายเป็นสุภาพ และสุภาพ"ลุง Cass มาพร้อมกับเรา อื่น ๆ ที่สามสามารถรอเราอยู่" เยลคำแนะนำLinley เขาสาม bros และ Cass จึงเข้าเก็บ ในห้องโถงหลักของ Proulx Gallery มีประติมากรรมขนาดใหญ่ รูปชาย รูปปั้นนี้ถูกแม่นยำของประติมากรท่านอาจารย์ฮวงจุ้ยหมายเลขหนึ่ง Proulxเก็บ Proulx ทั้งเงียบมากแทบทุกคน สถานะ พูดในโทน hushed เพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนผู้อื่นใดเยล เรย์โนลด์ส จอร์จ Linley ดู และประติมากรรมหินหนึ่งหลังจากที่อื่น และในหัวใจของ เขารู้สึกเหมือนกับว่ารูปปั้นเหล่านี้อย่างแท้จริงได้แค่สวยงาม"Proulx เก็บจัดแสดงแบ่งออกเป็น 3 ฮอลล์ ห้องโถงหลัก ฮอลล์ผู้เชี่ยวชาญด้าน และฮอลล์ของแบบ หอนี้หลักเต็มไป ด้วยรูปปั้นที่บางนี้จัดวางที่นี่ การมูลค่าซื้อผู้อื่นเท่าที่พวกเขาเห็นว่าเหมาะสม แต่ละงานจะจัดแสดงในเดือน และหลังจากเดือน ราคาประมูลสูงสุดชนะงานประติมากรรม องค์ธรรมดาส่วนใหญ่มีมูลค่าเพียงไม่กี่เหรียญทอง มีคนดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมูลค่าเหรียญกี่โหล "เยลหัวเราะ ตามเขาอธิบาย "แต่ฮอลล์ผู้เชี่ยวชาญด้านต่าง ๆ ผู้เชี่ยวชาญด้านนิทรรศการเป็นแบ่งออกเป็นหลายห้อง มีประติมากรรมแต่ละห้องด้วยตัวเอง โดยทั่วไป 'ผู้เชี่ยวชาญ' เป็นคนที่มีความสามารถในการ sculpting ได้รับ acclaim ทั่วไป และรูปปั้นผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่จะประมาณพันเหรียญทองหรือ"“As for the masters’ hall, that’s even more amazing. In the innermost sanctum of the gallery, there are a very small number of masters’ sculptures. The price of these sculptures is frighteningly high. Any of them are easily worth tens of thousands of gold, and some of the masterpieces which first brought fame to their master sculptors are easily worth hundreds of thousands of gold pieces.” Yale explained to his three bros in detail.Linley’s breath stopped.Any masterpiece by a master sculptor was worth tens of thousands of gold coins. To a master sculptor, money really meant nothing at all.“But it is quite difficult for a master sculptor to produce a masterpiece, since they naturally don’t want to make any mistakes at all.” Yale sighed as he spoke. “A masterpiece that is worthy of being venerated throughout the ages, requires talent, ability, and sometimes a sudden spark of genius.”“The works in this main hall are just a bit pleasing to the eye, is all. Let’s go inside.” Yale led them deeper within.Walking within the quiet Proulx Gallery, and listening to that peaceful music, Linley felt as though he were swimming in a sea of culture. And just at this time, Doehring Cowart flew out from within the Coiling Dragon Ring and began to appraise the art nearby.“Terrible, terrible. How can people have the face to bring out artwork of this quality to show others?” Doehring Cowart said unhappily.“Grandpa Doehring,” Linley turned to look at Doehring Cowart. “This is just the main hall of the Proulx Gallery. There is an experts’ hall up front, as well as a masters’ hall.”“Proulx Gallery?” Doehring Cowart started, and then actually stopped talking.“Grandpa Doehring, Grandpa Doehring?” Linley mentally called out a few times. But seeing that Doehring Cowart was still lost in his thoughts, Linley no longer tried to call to him. He followed Yale, Reynolds, and George to the experts’ hall. This hall really was different, as within the center of the main hall, each and every artist had their information recorded and the location of their displays recorded.Yale, Linley, and the others began to enter the individual display rooms.Although he didn’t know much about sculpture, Linley could still clearly feel that the sculptures of the experts were clearly different than those in the main hall. They seemed to carry within them some sort of ineffable grace and culture.Just as Linley was falling into a reverie while enjoying the sculptures, Doehring Cowart’s voice sounded out in his mind once again.“Not bad. These at least can be considered accomplished.” Doehring Cowart sighed with praise. “But compared to the works of Proulx, there’s still quite a way to go.”Linley was speechless.“Doehring Cowart, how can these people possibly compare to Grandmaster Proulx?” Linley shook his head and laughed helplessly. Proulx was the number one sculptor in the entire history of the Yulan continent.
Doehring Cowart frowned. Stroking his beard unhappily, he said, “What is it? Do you think that Proulx was a grandmaster from birth? He, too, started as an ordinary sculptor and worked his way up, and becoming a true grandmaster sculptor in the end.”

Linley was stunned.

There was some logic to Grandpa Doehring’s words.

After finishing inspecting the experts’ hall, Linley and the other three headed for the innermost masters’ hall.

“Everyone, remember, while within the masters’ hall, don’t touch anything. If you break anything, it would be disastrous.” Yale reminded them.

Entering the masters’ hall. Silence.

The masters’ hall was extremely large, but there were only very few sculptures inside. After all, only so many masters had ever existed, and each master had only four or five works of art on display. In the entire hall, there were only twenty or thirty works on display.

But although there were very few sculptures, when Linley and the others saw these sculptures, they felt a spirit emanating from them, as though these sculptures had life.

“Oh, not bad, not bad. I didn’t expect that in five thousand years, the art of stone-sculpting would reach such a height.” Doehring Cowart said in amazement. “If these can improve a bit more, they will be able to approximate Proulx’s level.”

Silently mesmerized within the art gallery, Linley and the others felt their spirits be uplifted.

…..

Night. The Ernst Institute’s main gate. Linley and other three dismounted the carriage.

“Second bro, third bro, the two of you, ugh. I planned for us to have a good time tonight in Fenlai City, but you…ugh, you guys are so thin-skinned. I started having fun in those places when I was six years old.” Yale was still unhappily grumbling nonstop.

“Right on, right on,” Reynolds said from the side.

George and Linley glanced at each other, and couldn’t help but chuckle bitterly.

“Quick, open the gate!” A furious, urgent shout rang out.

Linley and the others couldn’t help but swivel to take a look. They saw a curly-haired youth carrying another bloody youth, with a pretty girl by his side. The bloody youth’s face was ashen white. His left arm was broken, with white bones sticking out, and chest covered with claw marks.

“Looks like some of the trainees who went to the Mountain Range of Magical Beasts were wounded. What group is this? We haven’t even been at the Ernst Institute for a year, but we’ve seen so many high level students who were injured outside.” Yale said casually.

The Mountain Range of Magical Beasts was east of the Holy Union.

As a matter of fact, it was quite close to the Ernst Institute, perhaps just a hundred kilometers away. Generally speaking, those in good shape would be able to jog from the mountain range to the Ernst Institute in about half a day.

“Here at the Ernst Institute, I’ve seen so many magical beasts. Wow, man, there are flying beasts, running beasts, and all sorts of beasts. But most of the people who have magical beast companions at the Ernst Institute are magus instructors, and a few high level students.” George sighed in admiration.

Just as the four bros arrived at the main gate, suddenly –

“Linley.”

A familiar voice sounded out. Turning his head to look, surprised joy appeared on Linley’s face. “Uncle Hillman.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์ตแกลเลอรี่จำนวนหนึ่งสำหรับประติมากรรมแต่ละเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีป Yulan มีสาขา Proulx แกลลอรี่ Proulx แกลลอรี่เอาขึ้นพื้นที่ขนาดใหญ่มากและส่วนใหญ่ของผู้ที่เข้ามาในแกลเลอรี่คนของวัฒนธรรมและการปรับปรุงพันธุ์. ภายในแกลลอรี่ Proulx ถ้าคุณมีมากเกินไปแหวนวิเศษโอ้อวดในมือของคุณมีแนวโน้มที่ผลก็จะเป็นคุณ ถูกล้อเลียนเย้ยหยันและมีระดับไม่. ศิลปะ, ความซับซ้อน! สถานที่แห่งนี้สิ่งเหล่านี้มีมูลค่ามากที่สุด. ค่าเข้า Proulx แกลลอรี่เป็นหนึ่งในเหรียญทองต่อคน. เสียงดิงดองเป็นที่ชัดเจนเป็นเสียงของฤดูใบไม้ผลิภูเขา , ดังออกมาจากภายใน Proulx แกลลอรี่ เสียงของมันจะทำให้ผู้ฟังรู้สึกที่สงบ ผู้คนมากมายเดินทางข้ามประตูที่มีขุนนางหลายคุณหญิงและหญิงสาวที่สวยงามสวมใส่ทั้งหมดอย่างมีรสนิยมมาก. และไพร่ในด้านหน้าของแกลลอรี่ Proulx เกือบไม่รู้จะประพฤติตัวเอง. เมื่อ Linley และพี่น้องของเขาพร้อมกับคาสและสาม ทหารมาถึงหอศิลป์ Proulx ทุกคนที่เป็นผู้พิพากษาที่ดีของตัวละครที่สามารถรับรู้เสื้อผ้าเอิร์นส์สถาบันที่พวกเขาสวม เมื่อเห็น Thunderhawk ฟ้ามีตาบนไหล่คาส 'พวกเขาจะกลายเป็นธรรมชาติที่สุภาพมากและสุภาพ. "ลุงคาสมาพร้อมกับเรา อีกสามสามารถรอให้เราออกไปข้างนอก. "เยลสั่ง. Linley สามพี่น้องของเขาและคาสจึงเดินเข้าไปในแกลเลอรี่ ในห้องโถงใหญ่ของแกลลอรี่ Proulx มีขนาดใหญ่ประติมากรรมรูปคน รูปปั้นนี้เป็นอย่างแม่นยำว่าหมายเลขหนึ่งของประติมากรแกรนด์มาสเตอร์, Proulx. Proulx ทั้งแกลลอรี่เป็นที่เงียบสงบมาก. แทบทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะพูดในโทน hushed เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการรบกวนคนอื่น. เยลนาดส์, จอร์จและ Linley ดูประติมากรรมหินหนึ่งหลังจากที่อื่นและในหัวใจของพวกเขาพวกเขารู้สึกราวกับว่ารูปปั้นเหล่านี้อย่างแท้จริงสวยงามเหลือใจ. "การจัดแสดงนิทรรศการที่หอ Proulx จะถูกแบ่งออกเป็นสามห้องโถง; ห้องโถงใหญ่ 'ฮอลล์และปริญญาโท' ผู้เชี่ยวชาญด้านฮอลล์ นี้ห้องโถงใหญ่ที่เต็มไปด้วยรูปปั้นแกะสลักที่จัดบางที่จะอยู่ที่นี่จะมีมูลค่าและซื้อโดยคนอื่น ๆ ที่พวกเขาเห็นพอดี แต่ละการทำงานจะแสดงเป็นเวลาหนึ่งเดือนและหลังจากเดือนที่เสนอราคาสูงสุดเป็นผู้ชนะประติมากรรม ประติมากรรมสามัญเหล่านี้ส่วนใหญ่เพียงแค่มูลค่าเหรียญทองน้อยกับคนที่ดีโดยเฉพาะมูลค่าเหรียญไม่กี่โหล. " เยลหัวเราะในขณะที่เขาอธิบาย "แต่ฮอลล์ผู้เชี่ยวชาญที่แตกต่างกัน นิทรรศการผู้เชี่ยวชาญจะแบ่งออกเป็นห้องพักของแต่ละบุคคลจำนวนมากที่มีประติมากรรมที่ห้องด้วยตัวเอง โดยทั่วไป 'ผู้เชี่ยวชาญ' เป็นคนที่มีความสามารถแกะสลักได้รับการสรรเสริญทั่วไปและประติมากรรมผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่จะมีมูลค่าประมาณพันเหรียญทองหรือดังนั้น. " "สำหรับฮอลล์โท 'ที่แม้จะน่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้น ในถ้ำด้านในสุดของแกลเลอรี่ที่มีจำนวนน้อยมากของประติมากรรมโท ราคาของประติมากรรมเหล่านี้จะสูงตระหนก ๆ ของพวกเขาได้อย่างง่ายดายมูลค่านับพันทองและบางส่วนของผลงานชิ้นเอกที่นำมามีชื่อเสียงในการแกะสลักต้นแบบของพวกเขาได้อย่างง่ายดายมูลค่าหลายร้อยหลายพันชิ้นทอง. "เยลอธิบายถึงสามพี่น้องของเขาในรายละเอียด. ลมหายใจ Linley หยุด. ใด ๆ ชิ้นเอกโดยประติมากรโทเป็นมูลค่านับหมื่นของเหรียญทอง เพื่อเป็นประติมากรโทเงินจริงๆความหมายอะไรเลย. "แต่มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับประติมากรต้นแบบในการผลิตงานชิ้นเอกเนื่องจากพวกเขาตามธรรมชาติไม่ต้องการที่จะทำผิดพลาดใด ๆ ." เยลถอนหายใจในขณะที่เขาพูด "ผลงานชิ้นเอกที่มีคุณค่าของการบูชาตลอดทั้งปีต้องใช้ความสามารถความสามารถและบางครั้งจุดประกายอย่างฉับพลันของอัจฉริยะ." "การทำงานในห้องโถงนี้เป็นหลักเพียงเล็กน้อยเจริญตาคือทั้งหมด Let 's go ภายใน. "เยลนำพวกเขาลึกภายใน. เดินภายในเงียบสงบ Proulx แกลลอรี่และการฟังเพลงที่เงียบสงบ Linley รู้สึกราวกับว่าเขากำลังว่ายน้ำในทะเลของวัฒนธรรม และเพียงแค่ในเวลานี้ Doehring Cowart บินออกจากภายในขดลวดแหวนมังกรและเริ่มที่จะประเมินผลงานศิลปะในบริเวณใกล้เคียง. "น่ากลัวน่ากลัว วิธีการที่คนสามารถมีใบหน้าที่จะนำมาออกผลงานศิลปะที่มีคุณภาพนี้จะแสดงให้คนอื่น ๆ ? "Doehring Cowart กล่าวว่ามีความสุข. "ปู่ Doehring" Linley หันไปดู Doehring Cowart "นี่เป็นเพียงห้องโถงใหญ่ของ Proulx แกลลอรี่ มีห้องโถงเป็นผู้เชี่ยวชาญขึ้นด้านหน้าฮอลล์เช่นเดียวกับโท '. " "แกลเลอรี Proulx?" Doehring Cowart เริ่มต้นและแล้วก็หยุดพูดจริง. "ปู่ Doehring ปู่ Doehring?" Linley จิตใจเรียกว่าออกมากี่ครั้ง แต่เห็นว่า Doehring Cowart ก็หายไปยังคงอยู่ในความคิดของเขา Linley ไม่มีอีกต่อไปพยายามที่จะโทรไปหาเขา เขาเดินตามเยลนาดส์และจอร์จไปที่ห้องโถงของผู้เชี่ยวชาญ ห้องโถงนี้จริงๆเป็นที่แตกต่างกันภายในตรงกลางของห้องโถงใหญ่ของศิลปินแต่ละคนและทุกคนมีข้อมูลของพวกเขาบันทึกสถานที่ตั้งของการแสดงของพวกเขาที่บันทึกไว้. เยล Linley และคนอื่น ๆ เริ่มเข้าสู่ห้องแสดงผลของแต่ละบุคคล. แม้ว่าเขา didn ' ทราบมากเกี่ยวกับประติมากรรม Linley จะยังคงเห็นได้ชัดว่ามีความรู้สึกว่ารูปปั้นของผู้เชี่ยวชาญได้อย่างชัดเจนที่แตกต่างจากผู้ที่อยู่ในห้องโถงใหญ่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะดำเนินการภายในพวกเขาเรียงลำดับของความสง่างามสุดจะพรรณนาและวัฒนธรรมบาง. เช่นเดียวกับที่ได้รับการ Linley ตกอยู่ในภวังค์ขณะที่เพลิดเพลินกับประติมากรรมเสียง Doehring Cowart ของเป่าออกมาในความคิดของเขาอีกครั้ง. "ไม่เลว เหล่านี้อย่างน้อยถือได้ว่าประสบความสำเร็จ. "Doehring Cowart ถอนหายใจด้วยการสรรเสริญ "แต่เมื่อเทียบกับผลงานของ Proulx ยังคงมีค่อนข้างวิธีที่จะไป." Linley ก็พูด. "Doehring Cowart, วิธีการที่คนเหล่านี้อาจเปรียบเทียบกับมาสเตอร์ Proulx?" Linley ส่ายหัวและหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ Proulx เป็นประติมากรจำนวนหนึ่งในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของทวีป Yulan. Doehring Cowart ขมวดคิ้ว ลูบเคราของเขามีความสุขเขากล่าวว่า "มันคืออะไร? คุณคิดว่า Proulx เป็นแกรนด์มาสเตอร์ตั้งแต่แรกเกิด? เขาก็เริ่มต้นเป็นประติมากรสามัญและการทำงานของเขาขึ้นและกลายเป็นประติมากรแกรนด์มาสเตอร์ที่แท้จริงในที่สุด. " Linley ตะลึง. มีบางตรรกะคำปู่ Doehring เป็น. หลังจากเสร็จสิ้นการตรวจสอบห้องโถงผู้เชี่ยวชาญ 'Linley และ อีกสามคนมุ่งหน้าไปยังโทสุด 'ฮอลล์. "ทุกคนจำได้ในขณะที่อยู่ในโทฮอลล์ไม่ได้สัมผัสอะไร ถ้าคุณผิดอะไรมันจะร้ายแรง. "เยลเตือนพวกเขา. เข้าฮอลล์โท เงียบ. ฮอลล์โท 'มีขนาดใหญ่มาก แต่มีเพียงไม่กี่ประติมากรรมมากภายใน หลังจากที่ทุกคนเพียงโทจำนวนมากมีอยู่เดิมและต้นแบบแต่ละคนก็มีเพียงสี่หรือห้าผลงานศิลปะบนจอแสดงผล ในห้องโถงทั้งหมดมีเพียงยี่สิบหรือสามสิบผลงานบนจอแสดงผล. แต่แม้ว่าจะมีรูปปั้นน้อยมากเมื่อ Linley และคนอื่น ๆ เห็นรูปปั้นเหล่านี้พวกเขารู้สึกว่าจิตวิญญาณที่เล็ดลอดออกมาจากพวกเขาราวกับรูปปั้นเหล่านี้มีชีวิต. "โอ้ ไม่ได้เลวร้ายไม่ได้เลวร้าย ผมไม่ได้คาดหวังว่าในห้าพันปีศิลปะการแกะสลักหินจะมาถึงเช่นความสูง. "Doehring Cowart กล่าวว่าด้วยความประหลาดใจ "ถ้าสิ่งเหล่านี้สามารถปรับปรุงอีกเล็กน้อยพวกเขาจะสามารถที่ใกล้เคียงกับระดับของ Proulx." เพลิดเพลินเงียบภายในอาร์ตแกลเลอรี่, Linley และคนอื่น ๆ รู้สึกว่าวิญญาณของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น. ... .. กลางคืน ประตูใหญ่ของสถาบันเอิร์นส์ Linley และอีกสามม้าสายการบิน. "ประการที่สองครับที่สามครับทั้งสองของคุณฮึ ฉันวางแผนไว้สำหรับเราที่จะมีช่วงเวลาที่ดีในคืนนี้ Fenlai เมือง แต่คุณ ... ฮึพวกคุณจึงผิวบาง ผมเริ่มมีความสนุกสนานในสถานที่เหล่านั้นเมื่อผมอายุหกขวบ. "เยลก็ยังคงมีความสุขบ่นดุ๊กดิ๊ก. "บนขวาขวาบน" นาดส์กล่าวว่าจากด้านข้าง. จอร์จและ Linley เหลือบมองไปที่แต่ละอื่น ๆ และไม่สามารถช่วย แต่ หัวเราะอย่างขมขื่น. "ด่วนเปิดประตู!" โกรธตะโกนดังออกมาอย่างเร่งด่วน. Linley และคนอื่น ๆ ไม่สามารถช่วย แต่หมุนที่จะดู พวกเขาเห็นเด็กหนุ่มผมหยิกแบกอีกเยาวชนเลือดกับสาวสวยเคียงข้างเขา ใบหน้าเปื้อนเลือดของเด็กและเยาวชนได้รับการซีดขาว แขนซ้ายของเขาถูกทำลายด้วยกระดูกสีขาวโผล่ออกมาและหน้าอกที่ปกคลุมไปด้วยรอยกรงเล็บ. "ดูเหมือนว่าบางส่วนของการฝึกอบรมที่ไปเทือกเขาของสัตว์วิเศษได้รับบาดเจ็บ สิ่งที่กลุ่มนี้คืออะไร? เรายังไม่ได้รับแม้กระทั่งการที่สถาบันเอิร์นส์สำหรับปี แต่ที่เราได้เห็นในระดับสูงจำนวนมากเพื่อให้นักเรียนที่ได้รับบาดเจ็บออกไปข้างนอก. "เยลกล่าวว่าตั้งใจ. เทือกเขาของสัตว์วิเศษเป็นทางตะวันออกของสหภาพบริสุทธิ์. เป็นเรื่อง ความจริงมันก็ค่อนข้างใกล้เคียงกับเอิร์นส์สถาบันอาจเพียงร้อยกิโลเมตรห่าง โดยทั่วไปผู้ที่อยู่ในรูปทรงที่ดีจะสามารถเขย่าเบา ๆ จากเทือกเขากับเอิร์นส์สถาบันในประมาณครึ่งวัน. "ที่นี่ที่เอิร์นส์สถาบันที่ผมเคยเห็นสัตว์ป่าจำนวนมากที่มีมนต์ขลัง ว้าวคนที่มีกำลังบินสัตว์วิ่งสัตว์และทุกประเภทของสัตว์ แต่ส่วนมากของคนที่มีสหายสัตว์วิเศษที่เอิร์นส์เป็นอาจารย์สถาบันหมอผีและนักเรียนในระดับสูงไม่กี่ "จอร์จในการชมเชยถอนหายใจ.. เช่นเดียวกับสี่พี่น้องมาถึงที่ประตูใหญ่ก็ - ". Linley" คุ้นเคย เสียงเป่าออก เปิดหัวของเขาที่จะมองความสุขความประหลาดใจให้ปรากฏบนใบหน้าของ Linley "ลุงโจร."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเลขหอศิลป์สำหรับประติมากรรมของแต่ละเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีป มีสาขาที่ แกลเลอรี่ พรูลซ์ยู่หลาน . แกลลอรี่ พรูลซ์เอาขึ้นพื้นที่ขนาดใหญ่มาก และส่วนใหญ่ที่ยอดเยี่ยมของผู้เข้า Gallery มีคนเพาะเลี้ยงและขยายพันธุ์

ภายในแกลลอรี่ พรูลซ์ , ถ้าคุณมีมากเกินไปโอ้อวด แหวนวิเศษในมือของคุณผลอาจจะแค่ถูกคุณถูกเยาะเย้ยและรับประกันไม่มีเรียน

ศิลปะงดงาม !

ที่นี่มูลค่าสิ่งเหล่านี้มากที่สุด

ค่าเข้าแกลลอรี่ พรูลซ์เป็นทองเหรียญต่อหนึ่งคน

ด๊องเสียงชัดเจนราวกับเสียงของฤดูใบไม้ผลิภูเขา ดังออกมาจากภายในแกลลอรี่ พรูลซ์ . เสียงมันทำให้ผู้ฟังรู้สึกสงบมีคนมากมายเดินทางไปประตู โดยมีขุนนาง ชนชั้นสูง และหญิงสาวสวย แต่งตัวมีรสนิยมมาก

และสามัญในด้านหน้าของหอศิลป์ พรูลซ์ จะเกือบโดยไม่รู้ตัวเห็นด้วยตัวเอง

และเมื่อ Linley Bros ของเขาพร้อมกับแคสและสามทหารมาถึงที่หอศิลป์ พรูลซ์ ,ใครเป็นผู้พิพากษาที่ดีของตัวละครอาจจะรู้จักสถาบันหนึ่ง เสื้อผ้าที่พวกเขาใส่ เมื่อเห็นนัยน์ตาสีฟ้า thunderhawk แคส ' ไหล่ พวกเขาย่อมจะกลายเป็นสุภาพและสุภาพ

" ลุงแคส ไปพร้อมกับเรา สามอื่น ๆรอเราอยู่ข้างนอก " เยลสั่ง

ลินลีย์ เพื่อนทั้งสามของเขาและแคสจึงเข้า Galleryในท้องพระโรงหอศิลป์ พรูลซ์ มีขนาดใหญ่ พวกรูปประติมากรรม รูปปั้นนี้คือแน่นอนที่จํานวนหนึ่ง Grandmaster ปั้น พรูลซ์ .

ทั้ง พรูลซ์ แกลเลอรี่ โคตรเงียบ

แทบทุกคน ไม่ว่าสถานะ พูดในโทน hushed ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนคนอื่น

เยล เรย์โนลด์ จอร์จ และ ลินเลย์ดู งานแกะสลักหิน หนึ่งหลังจากที่อื่นและในหัวใจของพวกเขา พวกเขารู้สึกเหมือนประติมากรรมเหล่านี้อย่างแท้จริงเป็นเหลือใจ สวย

" จัดแสดงนิทรรศการ พรูลซ์ของแกลลอรี่จะแบ่งออกเป็นสามห้องโถง ; หอประชุมหลัก ผู้เชี่ยวชาญ ' ห้องโถงและห้องโถง มาสเตอร์ ห้องโถงใหญ่นี้ เต็มไปด้วยรูปปั้นที่แกะสลักจัดถูกวางไว้ที่นี่ จะมีคุณค่า และซื้อโดยคนอื่น ๆที่พวกเขาเห็นพอดี แต่ละงานจะจัดแสดงเป็นเวลา 1 เดือนและหลังจากเดือน ราคาประมูลสูงสุดชนะประติมากรรม ประติมากรรมธรรมดาเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเป็นเพียงมูลค่าทองสองสามเหรียญ กับคนที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งมูลค่า 12 เหรียญไม่กี่ "

เยลหัวเราะในขณะที่เขาอธิบาย แต่ผู้เชี่ยวชาญ ฮอลล์ ที่แตกต่างกัน นิทรรศการ ' ผู้เชี่ยวชาญ คือ แบ่งเป็นหลายห้องแต่ละ แต่ละรูปปั้นในห้องตัวเอง พูดง่าย ๆ' ผู้เชี่ยวชาญ ' เป็นคนที่สลักความสามารถที่ได้รับการยอมรับจากผู้เชี่ยวชาญทั่วไปและประติมากรรมส่วนใหญ่มีมูลค่าหนึ่งพันเหรียญทองหรือดังนั้น . "

" ส่วนห้องมาสเตอร์ นั่นก็สุดยอดมาก ในคูหาในสุดของภาพ มีจำนวนน้อยมากของมาสเตอร์ประติมากรรม ราคาของประติมากรรมเหล่านี้คือ ใจหายมากใด ๆของพวกเขาได้อย่างง่ายดายมูลค่านับหมื่นของทอง และบางส่วนของผลงานชิ้นแรกที่นำชื่อเสียงให้ประติมากรต้นแบบของพวกเขาได้อย่างง่ายดายมูลค่าหลายร้อยหลายพันชิ้นทอง " เยลพูดของเขาสาม Bros ในรายละเอียดของลมหายใจหยุด Linley .



มีชิ้นเอกโดยอาจารย์ปั้นคุ้ม นับ พันเหรียญทอง กับอาจารย์ปั้น