pronounced [lǔaŋ pʰra.bàːŋ]), is a

pronounced [lǔaŋ pʰra.bàːŋ]), is a city located in north central Laos, at the confluence of the Nam Khan river and Mekong River about 300 km north of Vientiane. It is the capital of Luang Prabang Province. The population of the city is about 50,000. [1]

The city was formerly the capital of a kingdom of the same name. It had also been known by the ancient name of Chiang Thong. [2] Until the communist takeover in 1975, it was the royal capital and seat of government of the Kingdom of Laos. It is a UNESCO World Heritage Site.

The main part of the city consists of four main roads located on a peninsula between the Nam Khan and Mekong rivers. The city is well known for its numerous Buddhist temples and monasteries. Every morning, hundreds of monks from the various monasteries walk through the streets collecting alms. One of the major landmarks in the city is a large steep hill on which sits Wat Chom Si.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การออกเสียง [lǔaŋ pʰra.bàːŋ]), เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในลาวเหนือกลาง ที่บรรจบของแม่น้ำน้ำขานและแม่น้ำโขงประมาณ 300 กิโลเมตรจากเวียงจันทน์ เป็นเมืองหลวงของแขวงหลวงพระบาง ประชากรของเมืองมีประมาณ 50000 [1]

เมืองเป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรมีชื่อเดิม มันก็ยังถูกรู้จักกัน โดยชื่อโบราณของเชียงทอง [2] จนกระทั่ง takeover คอมมิวนิสต์ในปี 1975 ได้ทุนหลวงและที่นั่งของรัฐบาลราชอาณาจักรลาว เว็บไซต์มรดกโลกได้

ส่วนหลักของเมืองประกอบด้วยถนนสายหลักสี่ที่ตั้งอยู่บนคาบสมุทรระหว่างแม่น้ำคานและแม่น้ำโขง เมืองเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับวัดและอารามมากมาย ทุกเช้า ร้อยของพระสงฆ์จากอารามต่าง ๆ เดินผ่านถนนที่เก็บข้าว สถานสำคัญแห่งหนึ่งเป็นเขาสูงชันขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่วัดจอมศรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด่นชัด [lǔaŋ p ʰra.bàːŋ]) เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในภาคเหนือภาคกลางของลาวที่บรรจบของแม่น้ำน้ำข่านและแม่น้ำโขงประมาณ 300 กม. ทางทิศเหนือของเวียงจันทน์ มันเป็นเมืองหลวงของจังหวัดหลวงพระบาง ประชากรของเมืองที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 50,000 [1] เมืองที่เคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรที่มีชื่อเดียวกัน นอกจากนี้ยังได้รับการรู้จักกันโดยชื่อโบราณของเชียงทอง [2] จนกระทั่งการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์ในปี 1975 มันเป็นเมืองหลวงพระและที่นั่งของรัฐบาลของราชอาณาจักรลาว มันเป็นมรดกโลกส่วนหลักของเมืองที่ประกอบด้วยสี่ถนนสายหลักตั้งอยู่บนคาบสมุทรระหว่างน้ำ Khan และแม่น้ำโขง เมืองนี้เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับวัดของชาวพุทธจำนวนมากและพระราชวงศ์ ทุกเช้าของพระสงฆ์หลายร้อยจากวัดต่างๆที่เดินผ่านถนนบิณฑบาต หนึ่งในสถานที่สำคัญในเมืองเป็นเขาสูงชันขนาดใหญ่ซึ่งตั้งอยู่บนวัดจอมศรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกเสียง [ L ǔเป็นŋ P ʰรา บี àːŋ ] ) เป็นเมืองตั้งอยู่ทางภาคกลางของประเทศลาว ที่จุดบรรจบของแม่น้ำนัมคานและแม่น้ำโขงประมาณ 300 กิโลเมตรทางตอนเหนือของเวียงจันทน์ มันเป็นเมืองหลวงของ หลวงพระบางจังหวัด ประชากรของเมืองประมาณ 50 , 000 [ 1 ]

เมืองเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรของชื่อเดียวกัน มันก็ยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อ โบราณ ของ ทอง[ 2 ] จนกระทั่งการปฏิวัติของพรรคคอมมิวนิสต์ในปี 1975 มันเป็นทุนหลวงและที่นั่งของรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรลาว มันเป็นเว็บไซต์ยูเนสโกมรดกโลก

ส่วนหลักของเมืองประกอบด้วยหลัก 4 ถนนตั้งอยู่บนคาบสมุทรระหว่าง นามขันธ์และลุ่มแม่น้ำ เมืองนี้เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับชาวพุทธมากมาย และวัด . ทุกๆ เช้าร้อยพระสงฆ์จากวัดต่าง ๆ เดินผ่านถนนเก็บทาน . หนึ่งในสถานที่สำคัญในเมืองเป็นเนินเขาสูงชันขนาดใหญ่ซึ่งตั้งอยู่วัดจอมศรี .