Evaluation of the microbial diversi

Evaluation of the microbial diversity of different cheeses
There have been a considerable number of molecular-based studies
dedicated to investigating the microbial composition of cheese. Here we
divide these investigations into different subcategories i.e. (Section 3.3)
a comparison of the microbiota of different cheeses, (Section 3.4) a
comparison of the outcomes when these investigations are carried out
using culture-dependent and -independent approaches, (Section 3.5)
investigations focusing on population dynamics during the fermentation
process as well as (Section 3.6) studies that focus on the detection of
spoilage related and pathogenic microorganisms.
First we will summarise investigations which have highlighted the
large diversity of the cheese-associated microbes, which is itself a
reflection of the great diversity in cheese making approaches. The most
consistent observation across these studies is the increased microbial
diversity apparent in artisanal, relative to industrially manufactured,
cheeses, regardless of the type of cheese. This pattern undoubtedly
reflects the frequent use of raw milk and undefined starters in artisanal
cheeses. Four types of mozzarella cheeses were the focus of attention
when DGGE was first employed to investigate a dairy microbial
environment (Coppola et al., 2001). These 4 cheeses were made from
(a) pasteurised cows milk and commercial starters, (b) raw waterbuffalo
milk and natural whey cultures, (c) raw cows milk and natural
thermophilic milk cultures and (d) raw cows milk without a starter
culture, respectively. The analysis of cheeses (a) and (c) led to the
detection of S. thermophilus only whereas S. thermophilus, L. lactis and
Lactobacillus species were detected in cheese (b) and (d). Cheese
(d) also contained Enterococcus faecalis and Leuconostoc lactis, thereby
highlighting that the greatest diversity resulted from the use of raw milk
and the absence of starter (Coppola et al., 2001). Similar such studies,
which again employed a DGGE approach, but which focused on cheese
produced from ewes' or goats milk, have also revealed the presence of a
more diverse flora in artisanal cheeses (Bonetta et al., 2008; Randazzo
et al., 2006) (Table 3). In another instance, the focus turned to the use of
SSCP, as well as culturing on brain heart infusion, to assess the impact of
pasteurisation on rind development of red-smear soft cheeses (Feurer et
al., 2004). This approach revealed bacteria which were common to both
cheeses (Table 2), but also highlighted the specific association of
Carnobacterium maltaromaticum, L. lactis subsp. cremoris, Sporanaerobacter
acetigenes and an uncultured Proteobacteria with the pasteurised
milk cheese smear whereas the raw milk cheese smear
exclusively contained Corynebacterium casei, Lactobacillus curvatus
subsp. curvatus, Marinolactibacillus psychrotolerans, Microbacterium
gubbeenense, Brachybacterium, Lactobacillus sakei, Pseudoalteromonas
species, and an uncultured Flavobacteriaceae within its surface smear
(Feurer et al., 2004). Additional observations made by other groups
include the examination of four different commercial cheeses (two
produced from raw milk and two from pasteurised milk) again revealing
a greater diversity of the microbes in the raw milk cheeses (Ogier et al.,
2004). This study was also notable as it recorded, for the first time, the
presence of Pseudoalteromonas and Halomonas in a cheese core (Ogier
et al., 2004). The ripening conditions employed also have a significant
impact on the microbial composition of cheese. This fact was revealed
when TTGE fingerprinting and RAPD (Random Amplified Polymorphic
DNA) analysis was used to compare the microbiota of two farmhouse
cheeses manufactured from raw goats milk in the absence of a starter
culture. The key difference related to the fact that the cheeses were
ripened as hard (Quesailla Arochena) and soft cheeses (Torta Arochena),
respectively (Martin-Platero et al., 2009). Although some species were
common to both cheeses, only the hard cheese contained Hafnia alvei,
Leuc. lactis and Mycobacterium agalactiae while Serratia liquefaciens,
Leucobacter species and E. faecalis were detected in the soft cheese
exclusively (Martin-Platero et al., 2009). It is also worth noting that a
study comparing the microbial composition of raw and pasteurised milk
revealed higher levels of Enterobacteriaceae, Citrobacter sp. and Bacillus
species in pasteurised milks whereas raw milk was dominated by
Bifidobacterium and also contained more L. lactis, S. thermophilus,
Lactobacillus pentosus, Lactobacillus plantarum and Corynebacterium
afermentans (Duthoit et al., 2005).
Other culture-independent techniques have also been employed to
investigate the microbial composition of a large variety of cheeses. These
include techniques such as T-RFLP, which detected staphylococci,
microbacteria, brevibacteria and corynebacteria on the Tilsit cheese
surface. T-RFLP also revealed the presence of Carnobacterium which
went undetected when culture-dependent methods were employed
(Rademaker et al., 2005). Another technique which has been applied
with success to study the microbial composition of cheese is FISH. In one
instance this method determined the distribution of LAB in different
regions of Stilton cheese (Fig. 2). This study revealed that the cheese
core was dominated by L. lactis, that the veins and surface were
dominated by lactobacilli and Leuconostoc and that other unidentified
coccoid microorganisms were also detected at lower levels throughout
(Ercolini et al., 2003). FISH analysis has also been employed to
characterise the yeast population of Livarot cheese surface, revealing
that Candida catenulata and Geotrichum species dominate (Mounier
et al., 2009). A similar approach, i.e. fluorescent whole cell hybridisation
(FWCH), detected the presence of Enterococcus italicus, a recently
described dairy-associated enterococcal species, in raw milk cheese
(Fornasari et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินความหลากหลายทางชีวภาพจุลินทรีย์ของเนยแข็งที่แตกต่างกันมีการศึกษาพื้นฐานระดับโมเลกุลของทุ่มเทเพื่อตรวจสอบจุลินทรีย์ส่วนประกอบของเนยแข็ง ที่นี่เราแบ่งการตรวจสอบวัตถุต่าง ๆ เหล่านี้เช่น (หัวข้อ 3.3)การเปรียบเทียบ microbiota ของเนยแข็งแตกต่างกัน, (ส่วน 3.4) การเปรียบเทียบผลเมื่อดำเนินการตรวจสอบเหล่านี้ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมและ - อิสระวิธี, (ส่วน 3.5)การตรวจสอบเน้นพลศาสตร์ประชากรระหว่างการหมักกระบวนการตลอดจนศึกษา (หัวข้อ 3.6) ที่เน้นการตรวจพบเน่าเสียที่เกี่ยวข้อง และ pathogenic จุลินทรีย์ก่อน เราจะ summarise ตรวจสอบซึ่งได้เน้นการความหลากหลายขนาดใหญ่ของจุลินทรีย์เกี่ยวข้องชี ซึ่งเป็นตัวการสะท้อนของหลากหลายในวิธีทำชีส มากสุดสังเกตความสอดคล้องกันในการศึกษานี้เป็นการเพิ่มจุลินทรีย์ความหลากหลายที่ปรากฏในทุก ๆ สัมพันธ์กับ industrially ผลิตเนยแข็ง ใบชีส นี้รูปแบบไม่ต้องสงสัยสะท้อนให้เห็นถึงการใช้บ่อยน้ำนมดิบและอย่าไม่ได้กำหนดในทุก ๆเนยแข็ง สี่ชนิดของเนยแข็งมอสซาเรลล่ามีความสนใจเมื่อ DGGE ได้ก่อนว่าจ้างการตรวจสอบผลิตภัณฑ์นมที่มีจุลินทรีย์สิ่งแวดล้อม (คอปโปลาและ al., 2001) ทำจากเนยแข็งเหล่านี้ 4(ก) น้ำนมโค pasteurised และพาณิชย์ starters, waterbuffalo (ข) วัตถุดิบนม และวัฒนธรรมธรรมชาติเวย์ น้ำนมดิบโค (c) และธรรมชาติวัฒนธรรม thermophilic นมและน้ำนมดิบโค (d) โดยเริ่มต้นวัฒนธรรม ตามลำดับ การวิเคราะห์ของเนยแข็ง (a) และ (c) นำไปสู่การตรวจพบ S. thermophilus เฉพาะขณะ S. thermophilus, L. lactis และแลคโตบาซิลลัสสายพันธุ์พบในเนยแข็ง (b) และ (d) ชีส(d) นอกจากนี้ยัง ประกอบด้วย Enterococcus faecalis และ Leuconostoc lactis จึงเน้นที่ความหลากหลายมากที่สุดเป็นผลมาจากการใช้น้ำนมดิบและการขาดงานของ starter (คอปโปลาและ al., 2001) คล้ายกันเช่นการศึกษาที่ทำงานอีกวิธี DGGE แต่ที่เน้นชีสผลิตจากนมแพะหรือ ewes' มียังเปิดเผยสถานะของการพืชมีความหลากหลายมากขึ้นในทุก ๆ เนยแข็ง (Bonetta et al., 2008 Randazzoและ al., 2006) (ตาราง 3) ในตัว โฟกัสหันไปใช้SSCP ตลอดจน culturing ในสมองหัวใจคอนกรีต การประเมินผลกระทบของpasteurisation พัฒนาแคบของเลอะเปื้อนสีแดงอ่อนเนยแข็ง (Feurer etal., 2004) วิธีการนี้แบคทีเรียซึ่งมีทั่วไปทั้งที่เปิดเผยเนยแข็ง (ตารางที่ 2), แต่ยัง เน้นเฉพาะสมาคมCarnobacterium maltaromaticum, L. lactis ถั่ว cremoris, Sporanaerobacteracetigenes และ Proteobacteria การ uncultured กับการ pasteurisedนมชีส smear โดยป้ายสีชีน้ำนมดิบมีอยู่เฉพาะ Corynebacterium casei, curvatus แลคโตบาซิลลัสถั่ว curvatus, Marinolactibacillus psychrotolerans, Microbacteriumgubbeenense, Brachybacterium, Lactobacillus sakei, Pseudoalteromonasspecies, and an uncultured Flavobacteriaceae within its surface smear(Feurer et al., 2004). Additional observations made by other groupsinclude the examination of four different commercial cheeses (twoproduced from raw milk and two from pasteurised milk) again revealinga greater diversity of the microbes in the raw milk cheeses (Ogier et al.,2004). This study was also notable as it recorded, for the first time, thepresence of Pseudoalteromonas and Halomonas in a cheese core (Ogieret al., 2004). The ripening conditions employed also have a significantimpact on the microbial composition of cheese. This fact was revealedwhen TTGE fingerprinting and RAPD (Random Amplified PolymorphicDNA) analysis was used to compare the microbiota of two farmhousecheeses manufactured from raw goats milk in the absence of a starterculture. The key difference related to the fact that the cheeses wereripened as hard (Quesailla Arochena) and soft cheeses (Torta Arochena),respectively (Martin-Platero et al., 2009). Although some species werecommon to both cheeses, only the hard cheese contained Hafnia alvei,Leuc. lactis and Mycobacterium agalactiae while Serratia liquefaciens,Leucobacter species and E. faecalis were detected in the soft cheeseexclusively (Martin-Platero et al., 2009). It is also worth noting that astudy comparing the microbial composition of raw and pasteurised milkเปิดเผยระดับสูงของ Enterobacteriaceae, Citrobacter sp.และคัดสปีชีส์ใน pasteurised milks ในขณะที่น้ำนมดิบถูกครอบงำโดยBifidobacterium และยัง ประกอบด้วยการเติม L. lactis, S. thermophilusแลคโตบาซิลลัส pentosus แลคโตบาซิลลัส plantarum และ Corynebacteriumafermentans (Duthoit et al., 2005)ยังมีการจ้างเทคนิคอิสระวัฒนธรรมการตรวจสอบส่วนประกอบของเนยแข็งหลากหลายจุลินทรีย์ เหล่านี้รวมเทคนิคเช่น T-RFLP ซึ่งตรวจพบ staphylococcimicrobacteria, brevibacteria และ corynebacteria ในชี Tilsitพื้นผิว T-RFLP ยังเปิดเผยของ Carnobacterium ซึ่งหายไปเมื่อถูกจ้างวิธีขึ้นอยู่กับวัฒนธรรม(Rademaker et al., 2005) เทคนิคอื่นที่มีการใช้กับความสำเร็จในการศึกษา จุลินทรีย์ส่วนประกอบของเนยแข็งคือ ปลา ในหนึ่งอินสแตนซ์นี้วิธีพิจารณาการกระจายของ LAB ในต่างภูมิภาคของชี Stilton (Fig. 2) การศึกษานี้เปิดเผยที่ชีหลักถูกครอบงำ โดย L. lactis ที่หลอดเลือดดำและพื้นผิวครอบงำ โดย lactobacilli และ Leuconostoc และที่อื่นไม่สามารถระบุได้นอกจากนี้ยังพบจุลินทรีย์ coccoid ในระดับที่ต่ำกว่าตลอด(Ercolini et al., 2003) พนักงานวิเคราะห์ปลาไปยังcharacterise ประชากรยีสต์ของชี Livarot ผิว เปิดเผยว่า แคน catenulata และพันธุ์ Geotrichum ครอง (Mounierร้อยเอ็ด al., 2009) วิธีการคล้ายกัน ทั้งเซลล์เรืองแสงเช่น hybridisation(FWCH), ตรวจพบสถานะของ Enterococcus italicus แบบล่าสุดอธิบายเชื่อมโยงนม enterococcal สปีชีส์ ในน้ำนมดิบเนยแข็ง(Fornasari et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความหลากหลายของจุลินทรีย์ของเนยแข็งที่แตกต่างกันมีจำนวนมากของการศึกษาในระดับโมเลกุลตามที่อุทิศตนเพื่อการตรวจสอบองค์ประกอบของจุลินทรีย์ของชีส ที่นี่เราแบ่งการตรวจสอบเหล่านี้เป็นหมวดหมู่ย่อยที่แตกต่างกันกล่าวคือ (มาตรา 3.3) เปรียบเทียบ microbiota ของเนยแข็งที่แตกต่างกัน (มาตรา 3.4) ต่อการเปรียบเทียบผลการตรวจสอบเมื่อเหล่านี้จะดำเนินการโดยใช้ขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมและวิธีการ-independent (มาตรา 3.5) การสืบสวนมุ่งเน้นไปที่การเปลี่ยนแปลงของประชากรในระหว่างการหมักขั้นตอนเช่นเดียวกับ (มาตรา 3.6) การศึกษาที่มุ่งเน้นการตรวจสอบของการเน่าเสียของจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรค. ครั้งแรกที่เราจะสรุปการตรวจสอบที่มีการเน้นความหลากหลายขนาดใหญ่ของจุลินทรีย์ชีสที่เกี่ยวข้องซึ่งเป็นตัวเองสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายของวิธีการที่ดีในการทำเนยแข็ง ส่วนใหญ่สังเกตที่สอดคล้องกันในการศึกษาเหล่านี้เป็นจุลินทรีย์ที่เพิ่มขึ้นความหลากหลายที่เห็นได้ชัดในศิลปะเทียบกับการผลิตภาคอุตสาหกรรม, ชีสไม่คำนึงถึงประเภทของชีส รูปแบบนี้ไม่ต้องสงสัยสะท้อนให้เห็นถึงการใช้งานบ่อยน้ำนมดิบและเริ่มไม่ได้กำหนดในศิลปะชีส สี่ประเภทของชีส mozzarella ได้มุ่งเน้นความสนใจเมื่อDGGE ถูกจ้างแรกที่จะตรวจสอบจุลินทรีย์นมสภาพแวดล้อม(คอปโปลา et al., 2001) เหล่านี้ 4 เนยแข็งที่ทำจาก(ก) นมพาสเจอร์ไรส์วัวและเริ่มเชิงพาณิชย์ (ข) waterbuffalo ดิบนมและวัฒนธรรมเวย์ธรรมชาติ(c) วัวดิบนมและธรรมชาติวัฒนธรรมนมทนร้อนและ(ง) วัวดิบนมโดยไม่ต้องเริ่มต้นวัฒนธรรมตามลำดับ การวิเคราะห์ของเนยแข็ง (ก) และ (ค) จะนำไปสู่การตรวจสอบของเอสthermophilus เท่านั้นในขณะที่เอส thermophilus, lactis ลิตรและสายพันธุ์แลคโตบาซิลลัสถูกตรวจพบในชีส(ข) และ (ง) ชีส(ง) ยังมี Enterococcus faecalis และ Leuconostoc lactis ดังนั้นการเน้นที่ความหลากหลายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดจากการใช้งานของน้ำนมดิบและการขาดการเริ่มต้น(คอปโปลา et al., 2001) การศึกษาดังกล่าวที่คล้ายกันซึ่งใช้อีกวิธี DGGE แต่ที่มุ่งเน้นไปที่ชีสที่ผลิตจากแกะ'หรือนมแพะยังได้เผยการปรากฏตัวของที่พืชหลากหลายมากขึ้นในชีสศิลปะ (Bonetta et al, 2008;. Randazzo., et al, 2006) (ตารางที่ 3) ในกรณีอื่นโฟกัสหันไปใช้SSCP เช่นเดียวกับการเพาะเลี้ยงในการแช่หัวใจสมองเพื่อประเมินผลกระทบของการพาสเจอร์ไรซ์ในการพัฒนาเปลือกของเนยแข็งอ่อนสีแดงsmear (Feurer et al., 2004) วิธีการนี้จะเผยให้เห็นแบคทีเรียซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่จะทั้งชีส (ตารางที่ 2) แต่ยังเน้นความสัมพันธ์ที่เฉพาะเจาะจงของ Carnobacterium maltaromaticum ลิตร lactis subsp cremoris, Sporanaerobacter acetigenes และไม่มีมารยาท Proteobacteria กับพาสเจอร์ไรส์smear ชีสนมเนยแข็งในขณะที่น้ำนมดิบ smear มีเฉพาะ Corynebacterium casei, แลคโตบาซิลลัส curvatus subsp curvatus, Marinolactibacillus psychrotolerans, Microbacterium gubbeenense, Brachybacterium, sakei แลคโตบาซิลลัส, Pseudoalteromonas ชนิดและไม่มีมารยาท Flavobacteriaceae ภายในเปื้อนพื้นผิวของมัน(Feurer et al., 2004) ข้อสังเกตเพิ่มเติมทำโดยกลุ่มอื่น ๆรวมถึงการตรวจสอบสี่เนยแข็งที่แตกต่างกันในเชิงพาณิชย์ (สองผลิตจากน้ำนมดิบและสองจากนมพาสเจอร์ไรส์) อีกครั้งเผยให้เห็นความหลากหลายมากขึ้นของจุลินทรีย์ในน้ำนมดิบชีส (Ogier et al., 2004) การศึกษาครั้งนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตในขณะที่มันบันทึกเป็นครั้งแรกที่การปรากฏตัวของ Pseudoalteromonas และ Halomonas ในแกนชีส (Ogier et al., 2004) เงื่อนไขสุกยังมีการจ้างงานอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อองค์ประกอบของจุลินทรีย์ของชีส ความจริงเรื่องนี้ถูกเปิดเผยเมื่อพิมพ์ลายนิ้วมือและดีเอ็นเอ TTGE (Random Amplified Polymorphic DNA) การวิเคราะห์ถูกใช้ในการเปรียบเทียบ microbiota สองบ้านไร่ชีสที่ผลิตจากนมแพะดิบในกรณีที่ไม่มีการเริ่มต้นที่วัฒนธรรม ความแตกต่างที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าชีสที่ถูกสุกยาก (Quesailla Arochena) และชีสนุ่ม (Torta Arochena) ตามลำดับ (มาร์ติน Platero et al., 2009) แม้ว่าบางชนิดเป็นเรื่องธรรมดาที่จะชีสทั้งสองเพียงเนยแข็งที่มีอยู่ Hafnia alvei, Leuc lactis และ Mycobacterium agalactiae ในขณะที่ Serratia liquefaciens, ชนิด Leucobacter และ faecalis อีถูกตรวจพบในชีสนุ่มเฉพาะ(มาร์ติน Platero et al., 2009) นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่าการศึกษาเปรียบเทียบองค์ประกอบของจุลินทรีย์น้ำนมดิบและพาสเจอร์ไรส์เผยระดับสูงของEnterobacteriaceae, Citrobacter SP และ Bacillus สายพันธุ์ในนมพาสเจอร์ไรส์ในขณะที่น้ำนมดิบถูกครอบงำโดยBifidobacterium และยังมีอื่น ๆ อีกมากมาย lactis แอลเอส thermophilus, กล้าเชื้อ Lactobacillus pentosus, Lactobacillus plantarum และ Corynebacterium afermentans (DUTHOIT et al., 2005). เทคนิคการเพาะเลี้ยงอิสระอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมี ที่ใช้ในการตรวจสอบองค์ประกอบของจุลินทรีย์หลากหลายของชีส เหล่านี้รวมถึงเทคนิคเช่น T-RFLP ซึ่งตรวจพบเชื้อ, microbacteria, brevibacteria และ corynebacteria ในชีส Tilsit พื้นผิว T-RFLP ยังเผยให้เห็นการปรากฏตัวของ Carnobacterium ที่ไปตรวจไม่พบเมื่อวิธีการขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมที่ถูกว่าจ้าง(Rademaker et al., 2005) อีกเทคนิคหนึ่งที่ได้ถูกนำมาใช้กับความสำเร็จในการศึกษาองค์ประกอบทางจุลินทรีย์ของชีสเป็นปลา หนึ่งในตัวอย่างเช่นกำหนดวิธีการนี้การกระจายตัวของ LAB ในที่แตกต่างกันภูมิภาคของชีสStilton (รูปที่. 2) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าชีสหลักถูกครอบงำโดยแอล lactis ที่หลอดเลือดดำและผิวที่ถูกครอบงำโดยแลคโตและLeuconostoc และที่อื่น ๆ ที่ไม่ได้ระบุจุลินทรีย์coccoid ตรวจพบยังอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าตลอด(Ercolini et al., 2003) การวิเคราะห์ปลายังได้รับการว่าจ้างให้ลักษณะประชากรยีสต์ของพื้นผิวชีส Livarot เผยให้เห็นว่าcatenulata Candida และพันธุ์ Geotrichum ครอง (Mounier et al., 2009) วิธีการที่คล้ายกันคือ hybridisation เซลล์ทั้งเรืองแสง(FWCH) ตรวจพบการปรากฏตัวของ Enterococcus Italicus ที่เมื่อเร็ว ๆ นี้อธิบายเกี่ยวข้องนมชนิดenterococcal ในชีสนมดิบ(Fornasari et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินความหลากหลายของจุลินทรีย์ในเนยแข็งที่แตกต่างกัน
มีมากจำนวนของโมเลกุลที่ใช้ศึกษา
ทุ่มเทเพื่อตรวจสอบองค์ประกอบของจุลินทรีย์ของชีส ที่นี่เราแบ่งออกเป็นประเภทย่อยที่แตกต่างกันการตรวจสอบเหล่านี้

คือ ( มาตรา 3 ) การเปรียบเทียบไมโครไบโ ้าของเนยแข็งที่แตกต่างกัน ( มาตรา 4 )
การเปรียบเทียบผล เมื่อการตรวจสอบเหล่านี้จะดำเนินการโดยใช้ตัวแปรอิสระ -
วัฒนธรรมและวิธีการ ( มาตรา 3 )
สืบสวนเน้นพลวัตประชากรในระหว่างกระบวนการหมัก
เช่นกัน ( มาตรา 6 ) การศึกษาที่มุ่งเน้นในการตรวจหาเชื้อโรค จุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องกับการเน่าเสียและ
.
ก่อนเราจะสรุปการสืบสวน ซึ่งเน้น
ความหลากหลายขนาดใหญ่ของเนยแข็งจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องซึ่งเป็นตัวเอง
สะท้อนความหลากหลายที่ดีในแนวทางการทำชีส ส่วนใหญ่ที่สอดคล้องกันในการศึกษาเหล่านี้เป็นแบบ

ความหลากหลายของจุลินทรีย์เพิ่มขึ้นชัดเจนในสินค้าหัตถกรรม , ญาติ industrially ผลิต
ชีส ไม่ว่าชนิดของชีส รูปแบบนี้ไม่ต้องสงสัย
สะท้อนให้เห็นบ่อย ๆ ใช้นมดิบและ Witchcraft ในเนยแข็ง artisanal เริ่ม

สี่ประเภทของชีส mozzarella คือจุดสนใจของ
เมื่อการทดลองใช้ครั้งแรกเพื่อตรวจสอบผลิตภัณฑ์นมจุลินทรีย์
สิ่งแวดล้อม ( คอปโปลา et al . , 2001 ) เหล่านี้ 4 เนยแข็งที่ทำมาจากวัวนมพาสเจอร์ไรซ์
( A ) และ ( B ) นมพาณิชย์เริ่ม วอเตอร์ บัฟฟาโล่
ดิบและวัฒนธรรมเวย์ธรรมชาติ( c ) วัตถุดิบนมวัวและนมวัฒนธรรมและธรรมชาติ
( D ) ดิบ วัวนม โดยเริ่มต้น
วัฒนธรรม ตามลำดับ การวิเคราะห์ของเนยแข็ง ( ก ) และ ( ค ) นำไปสู่
S . สีที่ได้จากธรรมชาติเท่านั้น ส่วนการตรวจหาเอสเทอร์มอฟิลัส , L . lactis
แลคโตบาซิลลัสสายพันธุ์และพบในเนยแข็ง ( ข ) และ ( ง ) ชีส
( D ) ยังมีเอ็นเทโรค็อกคัส faecalis และ ลิวโคน ตอค lactis จึง
เน้นที่ความหลากหลายมากที่สุด เป็นผลจากการใช้
นมดิบ และการขาดงานของ Starter ( คอปโปลา et al . , 2001 ) การศึกษาดังกล่าวที่คล้ายกัน
อีกครั้งซึ่งใช้วิธีการที่เน้นการทดลอง แต่ชีส
ผลิตจากนมแพะ แกะ หรือ ได้พบการปรากฏตัวของ
หลากหลายมากกว่าพืชในเนยแข็ง artisanal ( บอแนตตา et al . , 2008 ; แรนดาซโซ
et al . , 2006 ) ( ตารางที่ 3 )