I was pondering over these pages wh

I was pondering over these pages when Gretel entered. She had never come so early. I was surprised, astonished. She remained a moment on the threshold, and I gazed at her without greeting her. Then she smiled and approached me. In her hand she carried a bouquet of fresh flowers. Then, without speaking, she laid them on my desk. In the next moment she seized the withered stems in the green vase. It seemed as if someone had grasped my heart, but I could not make a sound. And when I wanted to rise and take her by the arm, she smiled at me. Holding the faded flowers high above her, she hurried to the window and threw them out into the street. I felt I wanted to throw myself after them; but Gretel stood at the sill, facing me. And on her head was the sunshine, the bright sunshine. And the aroma of lilacs came in through the window. And I looked at the empty, green vase on my desk. I am not sure, yet I think I felt freer — yes, freer. Then Gretel approached me, picked up her bouquet, and held in front of my face cool, white lilacs. Such a healthy, fresh perfume — so soft, so cool. I wanted to bury my face in them. Laughing, white, beautiful flowers — and I felt that the specter was gone. Gretel stood behind me and ran her hands through my hair. "You silly boy," she said. Did she know what she had done? I grasped her hands and kissed her. In the evening we went out into the open, into the spring. We have just returned! I have lit my candle. We took a long walk, and Gretel is so tired that she has fallen asleep in the chair. She is very beautiful when she smiles thus in her sleep.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันถูกขบคิดกว่า เพจเหล่านี้เมื่อป้อน Gretel เธอไม่เคยมาก่อนดังนั้นการ ผมแปลกใจ ประหลาด เธอยังคงครู่บนขีดจำกัด และฉันจ้องที่เธอโดยไม่ทักทายเธอ เธอยิ้ม แล้วใกล้ถึงฉัน ในมือของเธอ เธอทำช่อดอกไม้สด แล้ว ไม่พูด เธอวางไว้บนโต๊ะของฉัน ในช่วงเวลาถัดไป ที่เธอยึดลำต้นเหี่ยวแจกันสีเขียว เหมือนเป็นคนมี grasped หัวใจของฉัน แต่ฉันไม่สามารถทำให้เสียง และเมื่อฉันต้องการที่เพิ่มขึ้น และพาเธอที่แขน เธอยิ้มที่ฉัน เธอถือดอกไม้สีจางสูงกว่าเธอ รีบไปหน้าต่าง แล้วโยนออกไปถนน ฉันรู้สึกอยากจะโยนตัวเองพวกเขา แต่ Gretel ยืนที่สืบ หันหน้าเข้าหาผม และในหัวของเธอถูกซันไชน์ ซันไชน์สดใส และกลิ่นหอมของ lilacs เข้ามาทางหน้าต่าง และฉันมองแจกันเปล่า สีเขียวบนโต๊ะของฉัน ผมไม่แน่ใจ แต่ฉันคิดว่า ฉันรู้สึกอิสระ — ใช่ อิสระ Gretel ประดับผม รับช่อดอกไม้ของเธอ แล้วจัดหน้าฉันหน้าเย็น ขาว lilacs เช่นสุขภาพ สดน้ำหอม — เพื่อให้นุ่ม เย็น อยากจะฝังใบหน้าของฉันได้ หัวเราะ ขาว สวยดอกไม้ — และฉันรู้สึกว่า specter ที่เป็นไป Gretel ยืนข้างหลัง และมือของเธอขับรถผ่านผม "คุณโง่บอย เธอกล่าว เธอไม่ได้รู้อะไรที่เธอได้ทำ Grasped มือของเธอ และรั้งเธอ ในตอนเย็น เราก็ออกไปเปิด ในฤดูใบไม้ผลิ เราได้เพียงแค่ส่งคืน ฉันมีแสงเทียนของฉัน เราเอาอย่างมาก และ Gretel เหนื่อยเพื่อให้เธอตกหลับในเก้าอี้ เธอมีความสวยงามมากเมื่อเธอยิ้มดังนั้นในการนอนหลับของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมกำลังขบคิดมากกว่าหน้าเว็บเหล่านี้เมื่อเข้ามาในเกรเทล เธอไม่เคยมาก่อนเพื่อ ฉันรู้สึกประหลาดใจ, ประหลาดใจ ขณะที่เธอยังคงอยู่ในเกณฑ์และฉันจ้องมองเธอโดยไม่ทักทายเธอ จากนั้นเธอก็ยิ้มและเดินเข้ามาใกล้ฉัน ในมือของเธอเธอถือช่อดอกไม้สด จากนั้นได้โดยไม่ต้องพูดเธอวางบนโต๊ะทำงานของฉัน ในช่วงเวลาถัดไปที่เธอยึดลำต้นลีบในแจกันสีเขียว มันดูราวกับว่ามีใครบางคนคว้าหัวใจของฉัน แต่ฉันไม่สามารถทำให้เสียง และเมื่อฉันต้องการที่จะเพิ่มขึ้นและพาเธอด้วยแขนที่เธอยิ้มมาที่ผม โฮลดิ้งดอกไม้จางสูงเหนือเธอรีบไปที่หน้าต่างและโยนพวกเขาออกไปที่ถนน ผมรู้สึกว่าผมอยากจะโยนตัวเองหลังจากที่พวกเขา; แต่เกรเทลอยู่ที่ธรณีประตูหันหน้าไปทางฉัน และบนศีรษะของเธอเป็นแสงแดดที่แสงแดดสดใส และกลิ่นหอมของไลแลคมาทางหน้าต่าง และผมมองที่ว่างเปล่าแจกันสีเขียวบนโต๊ะของฉัน ผมไม่แน่ใจ แต่ผมคิดว่าผมรู้สึกอิสระ - ใช่อิสระ จากนั้นเกรเทลมาหาผมหยิบช่อดอกไม้ของเธอและจัดขึ้นในด้านหน้าของใบหน้าของฉันเย็นไลแลคสีขาว ดังกล่าวมีสุขภาพน้ำหอมสด - นุ่มเช่นนั้นดังนั้นเย็น ผมอยากที่จะฝังศพใบหน้าของฉันในพวกเขา หัวเราะ, สีขาว, ดอกไม้ที่สวยงาม - และฉันรู้สึกว่าน่ากลัวก็หายไป เกรเทลที่ยืนอยู่ข้างหลังผมและวิ่งมือของเธอผ่านผม "คุณเด็กโง่" เธอกล่าว เธอก็รู้ว่าสิ่งที่เธอได้ทำ? ผมจับมือของเธอและจูบเธอ ในตอนเย็นเราก็ออกไปสู่​​ที่โล่งที่เป็นฤดูใบไม้ผลิ เราได้กลับมา! ฉันได้แสงเทียนของฉัน เราเอาเดินยาวและเกรเทลจะเหนื่อยเพื่อที่เธอจะได้ลดลงนอนหลับอยู่ในเก้าอี้ เธอเป็นคนสวยมากเมื่อเธอยิ้มดังนั้นในการนอนหลับของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมขบคิดมากกว่าหน้าเว็บเหล่านี้เมื่อเกรเทลเข้ามา เธอเคยมาแต่เช้า ผมแปลกใจ ประหลาดใจ เธอยังคงอยู่สักครู่บนเพดาน ผมจ้องมองเธอโดยไม่ได้ทักทายเธอ เธอยิ้มและเดินเข้ามาใกล้ฉัน ในมือเธอถือช่อดอกไม้สด แล้ว ไม่พูด เธอวางมันไว้บนโต๊ะของฉัน ในเวลาต่อมาเธอยึดเหี่ยวลำต้นในแจกันสีเขียวมันเหมือนกับว่ามีคนครอบครองหัวใจของฉัน แต่ฉันก็ไม่สามารถออกเสียงได้ และเมื่อฉันต้องการจะลุกขึ้นและพาเธอด้วยแขน เธอยิ้มให้ฉัน ถือจางดอกไม้สูงเหนือเธอ เธอจึงรีบวิ่งมาที่หน้าต่างและโยนพวกเขาออกสู่ถนน ผมรู้สึกว่าผมต้องการที่จะโยนตัวเองหลังจากพวกเขา แต่เกรเทลยืนอยู่ที่ธรณีประตู เผชิญหน้ากับผม และบนศีรษะถูกแสงแดด แสงแดดสดใสและกลิ่นหอมของดอกเข้ามาทางหน้าต่าง และผมดูว่างเปล่า แจกันสีเขียวบนโต๊ะของฉัน ผมไม่แน่ใจ แต่ผมรู้สึกอิสระครับ อิสระขึ้น แล้วเกรเทลเข้าหาฉันหยิบช่อดอกไม้ของเธอ และจัดขึ้นในด้านหน้าของใบหน้าเย็นของฉัน , ดอกสีขาว เช่นสุขภาพ , หอมสด นุ่มมาก สุดยอด ฉันอยากจะฝังใบหน้าของฉันอยู่ในนั้น หัวเราะ , สีขาวดอกไม้ที่สวยงามและผมรู้สึกว่าวิญญาณหายไป เกรเทลยืนอยู่ข้างหลังผมและวิ่งมือของเธอผ่านผมของฉัน " . เจ้าเด็กโง่ " เธอกล่าว เธอรู้มั้ยว่าเธอทำอะไร ? ผมคว้ามือของเธอและจูบเธอ ในตอนเย็นเราก็ออกไปเปิดในฤดูใบไม้ผลิ เราเพิ่งกลับมา ฉันจุดเทียน . เราได้เดินยาวและ Gretel จะเหนื่อยจนเธอเผลอหลับไปบนเก้าอี้ เธอจะสวยงามมาก เวลาเธอยิ้ม ดังนั้นในการนอนหลับของเธอ