Even though delirium has been known

Even though delirium has been known for centuries it is still poorly detected (non-detection rates of 32–67%)5 and is not well understood by many general hospital practitioners. For example, a qualitative study revealed that 75% of general nurses interviewed stated that they did not know the difference between delirium and dementia, even though 75% said that they had had formal education on the topic or had been to a conference about confusion in elderly people.6
Up to 50% of delirium affecting older people develops after admission to hospital (incident cases). These cases often result from hospital-related complications or inadequate care. It has been suggested that delirium is a symptom of how hospital care is failing older people and is a window to improve its quality for the elderly.7
Incident delirium is particularly important in general hospitals because it is acquired in hospital and may be preventable. This paper will focus on the prevention of incident delirium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า delirium ได้รู้จักมานานหลายศตวรรษ จึงยังคงตรวจพบไม่ดี (ไม่ใช่ตรวจสอบอัตรา 32 – 67%) 5 และไม่ดีความเข้าใจ โดยในโรงพยาบาลทั่วไปผู้ ตัวอย่าง การศึกษาเชิงคุณภาพเปิดเผยว่า 75% ของพยาบาลทั่วไปสัมภาษณ์ระบุว่า พวกเขาไม่รู้ความแตกต่างระหว่าง delirium และสมองเสื่อม แม้ว่า 75% กล่าวว่า พวกเขาเคยมีการศึกษาอย่างเป็นทางการในหัวข้อ หรือเคยไปประชุมเกี่ยวกับความสับสนในผู้สูงอายุ people.6ถึง 50% ของ delirium กระทบคนเก่าพัฒนาหลังจากเข้าโรงพยาบาล (กรณีเหตุการณ์) กรณีนี้มักเกิดจากภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลหรือการดูแลไม่เพียงพอ มันได้ถูกแนะนำว่า delirium อาการวิธีดูแลโรงพยาบาลล้มเหลวของคนเก่า และหน้าต่างการปรับปรุงคุณภาพสำหรับการ elderly.7Delirium เหตุการณ์มีความสำคัญอย่างยิ่งในโรงพยาบาลทั่วไปเนื่องจากซื้อมาในโรงพยาบาล และอาจ preventable เอกสารนี้จะเน้นการป้องกันปัญหา delirium

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเพ้อได้รับการรู้จักกันมานานหลายศตวรรษยังคงตรวจพบได้ไม่ดี (อัตราที่ไม่ตรวจสอบของ 32-67%) 5 และไม่เข้าใจกันดีโดยผู้ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลทั่วไปจำนวนมาก ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาเชิงคุณภาพการศึกษาพบว่า 75% ของพยาบาลทั่วไปสัมภาษณ์กล่าวว่าพวกเขาไม่ได้ทราบความแตกต่างระหว่างเพ้อและภาวะสมองเสื่อมแม้ว่า 75% กล่าวว่าพวกเขาได้มีการศึกษาอย่างเป็นทางการในหัวข้อหรือได้รับในการประชุมเกี่ยวกับความสับสนใน people.6 ผู้สูงอายุ
ขึ้นถึง 50% ของเพ้อมีผลกระทบต่อผู้สูงอายุพัฒนาหลังจากเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล (กรณีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น) กรณีเหล่านี้มักจะเป็นผลมาจากภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลหรือการดูแลไม่เพียงพอ มันได้รับการแนะนำว่าเพ้อเป็นอาการของวิธีการดูแลที่โรงพยาบาลมีความล้มเหลวผู้สูงอายุและเป็นหน้าต่างที่จะปรับปรุงคุณภาพของการ elderly.7
เพ้อเหตุการณ์เป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงพยาบาลทั่วไปเพราะมันจะได้รับในโรงพยาบาลและอาจจะป้องกันได้ บทความนี้จะมุ่งเน้นไปที่การป้องกันการเพ้อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าเพ้อได้ว่าศตวรรษมันยังตรวจพบได้ ( ไม่ใช่การตรวจสอบอัตรา 32 ( 67% ) และไม่เข้าใจโดยแพทย์โรงพยาบาลทั่วไปมาก ตัวอย่างเช่น การศึกษาเชิงคุณภาพ พบว่า 75% ของพยาบาลทั่วไปสัมภาษณ์กล่าวว่าพวกเขาไม่ทราบความแตกต่างระหว่างเพ้อและโรคสมองเสื่อมถึงแม้ว่า 75% กล่าวว่า พวกเขาได้มีการศึกษาในหัวข้อ หรือไปประชุมเรื่องความสับสนในผู้สูงอายุ 6
ถึง 50% ของการเพ้อมีผลต่อคนรุ่นเก่าพัฒนาหลังจากเข้าสู่โรงพยาบาล ( กรณีอุบัติเหตุ ) กรณีเหล่านี้มักจะเกิดจากภาวะแทรกซ้อน หรือโรงพยาบาลที่ดูแลไม่เพียงพอจะได้รับการชี้ให้เห็นว่าเพ้อเป็นอาการของวิธีการดูแลโรงพยาบาล ล้มเหลว คนรุ่นเก่า และเป็นหน้าต่างเพื่อปรับปรุงคุณภาพของผู้สูงอายุ เพ้อ
7 เหตุการณ์ ที่สำคัญโดยเฉพาะในโรงพยาบาลทั่วไป เพราะมันจะได้รับในโรงพยาบาล และอาจจะสามารถป้องกันได้ . บทความนี้จะมุ่งเน้นไปที่การป้องกัน
เพ้อเหตุการณ์