Declarative MemorySemantic memory A

Declarative Memory
Semantic memory As noted, semantic memory refers
the recall of general or factual knowledge. Older adults
commonly complain of subjective semantic memory
problems when, for example, they report difficulty
recalling the names of common objects or other welllearned
information. Yet, despite these subjective complaints,
semantic memory is among the more stable
memory systems across the adult life span. The construct
can be operationally defined by requiring subjects
to define words or provide the answers to factual
questions (e.g., the capital of a certain country), such
as on the Vocabulary and Information subtests of the
Wechsler Adult Intelligence Scales. Semantic memory
is often included as part of the definition of ‘crystallized
intelligence,’ which reflects an accumulation of
information acquired over time and that is relatively
impermeable to the effects of normal aging or mild
brain disease.
It is well established that semantic memory shows
very little decline in normal aging. In fact, semantic
knowledge accumulation and memory increase into
the sixth and seventh decades of life and may show
only a gradual decline afterward. Much of our understanding
of the impact of age on semantic memory has
come from large-scale longitudinal and cross-sectional
studies of normal aging. For example, longitudinal
data from the Canberra Study , which followed a random
sample of adults over the age of 70 years, demonstrated
that crystallized abilities remained stable over
approximately 8 years. This pattern of stability was
apparent when age-associated differences (i.e., crosssectional
analysis) were considered as well. Similarly,
Denise Park and her colleagues measured knowledgebased
verbal ability, including three semantic memory
tasks tapping word knowledge, in a large sample of
healthy adults ranging in age from 20 to 92 years, and
found a gradual increase in performance across the age
groups. This finding is again consistent with the idea
that semantic knowledge accumulates across the life
span with little or no deleterious effects of normal aging.
Although there is little cross-sectional or longitudinal
evidence to suggest that semantic memory changes significantly
with normal aging, why are subjective complaints
of semantic recall so common among older
adults? One phenomenon, termed ‘tip-of-the-tongue’
(TOT), may explain this occurrence. TOT refers to
Aging and Memory in Humans 175
Encyclopedia of Neuroscience (2009), vol. 1, pp. 175-180
Author's personal copy
the common experience in which individuals have the
feeling that they know the correct information (e.g., a
person’s name, a relatively low-frequency word), yet
they are unable to recall it explicitly. The frequency
of the TOT phenomenon increases with advancing
age and may underlie the perceived difficulty with
semantic recall.
Episodic memory The contrast between episodic
memory and semantic memory was introduced by
Endel Tulving in the early 1970s. Episodic memory
refers to the explicit recollection of events, the ‘what,’
‘where,’ and ‘when’ of information storage, and
though it is conceptually distinct from semantic
memory, the two memory systems interact. Episodic
memory binds together items in semantic memory to
form conceptually related time-based events. For
example, the explicit recall of a learned story about
a cowboy requires episodic memory for the story and
semantic memory, or prior knowledge, of the items
contained within the story.
Unlike semantic memory, episodic memory declines
considerably with age. Older adults, for example,
when prompted, have more difficulty recalling what
they had for breakfast than do younger adults. The
formal observation that episodic memory is affected
by aging has existed for decades and has been documented
numerous times.
Episodic memory is typically tested by requiring
persons to learn information explicitly (e.g., a list or
story) and recall it after a delay period. The three
aspects of episodic memory include the encoding
phase, the storage phase, and the retrieval of the
encoded and stored information. These three phases
show differential aging effects. Older adults’ overall
difficulty on tasks of episodic memory may be partially
accounted for by a more shallow depth of
encoding, as compared to younger adults – that is,
older adults recall less information because of more
limited processing of the initial study stimuli. This
idea is supported by findings of greater age-related
decline in acquisition or early retrieval of new information
than in the degree of forgetting (i.e., the
amount of information lost relative to the amount
of information encoded). However, on free-recall
tasks of list-learning paradigms, older adults recall
fewer absolute words than do their younger adult
counterparts; when given the correct stimulus in a
recognition paradigm, older adults tend to incorrectly
endorse more distractor stimuli, or foils.
Several observations about episodic memory and
aging have emerged from the recent literature. First,
the pattern of age-related differences in episodic
memory appears to be similar across several modalities
and domains, such as story recall, paired
associate learning, face and word recall, and recognition
paradigms of verbal and nonverbal information.
Second, cross-sectional data suggest that age-associated
episodic memory decline begins as early as age 20 years
and decline linearly until about age 60, at which time
there is a more precipitous decline. Third, whether
the amount of interindividual variability increases
systematically as a function of age is still somewhat
unclear. Greater variability with aging would suggest
that episodic memory decline might be a marker
for insipient brain pathology, rather than a primary
aspect of normal aging.
There are several competing theories postulating
the potential mechanisms for age-associated declines
in episodic memory. They can generally be divided
into four areas, including an age-related failure of
memory monitoring, or metamemory; age-associated
decreases in the depth of initial encoding; age-related
impairment in processing of contextual information;
and age-associated decline in a number of processing
resources. While these theories have not been fully
substantiated empirically, the latter has received the
greatest amount of support in the cognition literature.
Proponents of a ‘resource reduction hypothesis’ argue
that central to age-associated changes in episodic
memory is a reduction in primary cognitive resources
such as attention or working memory, or a reduction
in the ability to engage due to an age-associated diminution
in attentional inhibitory control. Others argue
that age-associated memory decline is not due to a
reduction in available attentional resources per se, but
rather to age-related declines in perceptual processing
speed.
Source memory Episodic memory comprises the
information that is being recalled as well as the context
in which the information was learned. This latter
aspect is referred to as source memory, and there is
increasing evidence that even when older adults successfully
recall information, they may have difficulty
recalling the source in which the information was
acquired. The phenomenon has been demonstrated
in the identification of the temporal context in
which an item was learned, as well as the spatial
and perceptual context. Studies by Daniel Schacter
and colleagues required older adults to listen to different
speakers read different blocks of declarative
statements, and found that memory for the source of
the declarative sentences was disproportionately
worse than was memory for the statements. This
general finding has been well replicated and has been
extended to demonstrate age-associated impairment
in both specific-source memory and partial-source
memory. For example, older adults have difficulty,
relative to younger adults, remembering which of
176 Aging and Memory in Humans
Encyclopedia of Neuroscience (2009), vol. 1, pp. 175-180
Author's personal copy
four people spoke a word (i.e., specific-source memory)
as well as remembering partial information about the
person who spoke the word, such as his or her gender
(i.e., partial-source memory).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำ declarativeการอ้างอิงหน่วยความจำความหมายเป็นหน่วยความจำต่าง ๆ ความหมายระลึกถึงความรู้ทั่วไป หรือเรื่อง ผู้ใหญ่รุ่นเก่าโดยทั่วไปบ่นความจำตามอัตวิสัยทางตรรกปัญหาเมื่อ เช่น จะรายงานปัญหาเรียกชื่อของวัตถุทั่วไปหรือ welllearned อื่น ๆข้อมูล แม้ว่าจะ มีการร้องเรียนเหล่านี้ตามอัตวิสัย ยังหน่วยความจำทางตรรกเป็นคอกเพิ่มเติมระบบหน่วยความจำในช่วงชีวิตผู้ใหญ่ การก่อสร้างสามารถ operationally กำหนด โดยการกำหนดหัวเรื่องการกำหนดคำให้ตอบจริงคำถาม (เช่น เมืองหลวงของประเทศแน่นอน), เช่นเช่นเดียวกับ subtests คำศัพท์และข้อมูลของการWechsler ผู้ใหญ่ปัญญาสมดุลกัน หน่วยความจำความหมายมักจะเป็นของคำนิยาม ' ตกผลึกปัญญา ที่สะท้อนให้เห็นถึงการสะสมของข้อมูลช่วงเวลาและที่อยู่การซึมผ่านของผลปกติกำหนดอายุ หรือไม่รุนแรงโรคสมองมันดีก่อตั้งขึ้นที่หน่วยความจำความหมายแสดงลดลงเล็กน้อยเป็นปกติอายุ ในความเป็นจริง ความหมายสะสมความรู้และหน่วยความจำเพิ่มขึ้นเป็นทศวรรษหก และเจ็ดของชีวิต และอาจแสดงเพียงค่อย ๆ ปรับลดภายหลัง ความเข้าใจของเรามากผลกระทบของอายุความหมายจำได้มาจากขนาดใหญ่ระยะยาว และเหลวการศึกษาอายุปกติ ตัวอย่าง ระยะยาวข้อมูลจากการศึกษาแคนเบอร์รา ซึ่งตามการสุ่มตัวอย่างของผู้ใหญ่อายุ 70 ปี สาธิตมากกว่าที่ตกผลึกความสามารถยังคงมีเสถียรภาพมากกว่าประมาณ 8 ปี นี้รูปแบบของความมั่นคงได้ชัดเจนเมื่ออายุเกี่ยวข้องความแตกต่าง (เช่น crosssectionalวิเคราะห์) ได้พิจารณาเป็นอย่างดี ในทำนองเดียวกันเพื่อนร่วมงานของเธอและเดนิสอุทยานวัด knowledgebasedสามารถวาจา รวมทั้งหน่วยความจำความหมายที่สามงานเคาะความรู้ word ตัวอย่างขนาดใหญ่สุขภาพผู้ใหญ่ตั้งแต่อายุ 20 ปี 92 และพบเพิ่มขึ้นประสิทธิภาพการทำงานระหว่างอายุกลุ่ม ค้นหานี้เป็นอีกครั้งสอดคล้องกับความคิดที่สะสมความรู้ความหมายในชีวิตครอบคลุม มีน้อย หรือไม่มีผลที่สุดของอายุปกติมีเหลว หรือระยะยาวหลักฐานแนะนำว่า หน่วยความจำความหมายเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญมีริ้วรอยปกติ ทำไมจะร้องตามอัตวิสัยของการเรียกคืนความหมายทั่วไปดังนั้นผู้สูงอายุผู้ใหญ่หรือไม่ ปรากฏการณ์หนึ่ง เรียกว่า 'คำแนะนำของเดอะลิ้น'(TOT), อาจอธิบายเหตุการณ์นี้ได้ ทีโอทีถึงอายุ และหน่วยความจำในมนุษย์ 175สารานุกรมของประสาทวิทยาศาสตร์ (2009), 1, 175-180 พีพีอ่าวมาหยาคัดลอกส่วนบุคคลของผู้เขียนประสบการณ์ทั่วไปที่บุคคลมีการรู้สึกว่า พวกเขาทราบข้อมูลที่ถูกต้อง (เช่น การชื่อบุคคล คำที่ค่อนข้างต่ำความถี่), ยังจะไม่สามารถเรียกคืนได้อย่างชัดเจน ความถี่ในของ TOT ปรากฏการณ์เพิ่มขึ้นกับความก้าวหน้าอายุ และอาจอยู่ภายใต้การรับรู้ความยากลำบากด้วยการเรียกคืนความหมายความแตกต่างระหว่าง episodic episodic จำหน่วยความจำและหน่วยความจำทางตรรกถูกนำมาใช้โดยEndel Tulving ใน หน่วยความจำ episodicถึงเลือนชัดเจนของเหตุการณ์ 'อะไร'ที่ และ 'เวลา' ของการจัดเก็บข้อมูล และแม้ว่าจะเป็นทางแนวคิดที่แตกต่างจากความหมายหน่วยความจำ หน่วยความจำสองระบบโต้ตอบ Episodicหน่วยความจำ binds กันรายการในหน่วยความจำความหมายแบบฟอร์มทางแนวคิดที่เกี่ยวข้องเหตุการณ์ตามเวลา สำหรับตัวอย่าง การเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการเรียกคืนชัดเจนคาวบอยต้องจำ episodic สำหรับเรื่องราว และจำความหมาย หรือความรู้เดิม รายการอยู่ในเรื่องซึ่งแตกต่างจากหน่วยความจำความหมาย หน่วยความจำ episodic ปฏิเสธมีอายุมาก เก่าผู้ใหญ่ ตัวอย่างร มีปัญหามากขึ้นที่เรียกว่าพวกเขามีอาหารเช้ามากกว่าทำวัยผู้ใหญ่ ที่การสังเกตอย่างเป็นทางการว่า episodic จำได้รับผลกระทบโดยอายุมีอยู่สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา และได้จัดทำเอกสารหลายครั้งโดยทั่วไปมีทดสอบหน่วยความจำ episodic โดยต้องท่านสามารถเรียนรู้ข้อมูลอย่างชัดเจน (เช่น รายการ หรือเรื่อง) และการเรียกคืนหลังจากรอบระยะเวลาล่าช้า ทั้งสามด้านหน่วยความจำ episodic รวมการเข้ารหัสขั้นตอน ขั้นตอนการจัดเก็บ และเรียกคืนของข้อมูลถูกเข้ารหัส และเก็บไว้ ระยะที่สามนี้แสดงผลของอายุที่แตกต่าง โดยรวมมากกว่าผู้ใหญ่อาจมีปัญหากับงานของหน่วยความจำ episodic บางส่วนคิดจากความลึกตื้นขึ้นการเข้ารหัส เมื่อเทียบกับวัยผู้ใหญ่ – คือผู้ใหญ่รุ่นเก่าเรียกคืนข้อมูลน้อยลงเนื่องจากการเพิ่มเติมการประมวลผลสิ่งเร้าเริ่มต้นศึกษาจำกัด นี้สนับสนุนความคิดที่ลึกมากกว่าอายุที่เกี่ยวข้องปฏิเสธการซื้อหรือรับช่วงข้อมูลใหม่กว่าระดับของ (เช่น การจำนวนข้อมูลที่หายไปเมื่อเทียบกับจำนวนของข้อมูลที่เข้ารหัสไว้) อย่างไรก็ตาม ในการเรียกคืนฟรีงานของ paradigms รายการเรียน ผู้ใหญ่รุ่นเก่าเรียกคืนคำสัมบูรณ์น้อยกว่าทำของผู้ใหญ่วัยคู่ เมื่อได้รับการกระตุ้นถูกต้องในการรู้กระบวนทัศน์ ผู้ใหญ่สูงอายุมักจะไม่ถูกต้องรับรองหรือเพิ่มเติมสิ่งเร้า distractor ฟอยล์ข้อสังเกตต่าง ๆ เกี่ยวกับหน่วยความจำ episodic และอายุได้เกิดจากวรรณกรรมล่าสุด ครั้งแรกรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับอายุความแตกต่างใน episodicหน่วยความจำที่ปรากฏจะคล้ายกันในหลาย modalitiesและโดเมน เช่นเรื่องเรียกคืน จับคู่เชื่อมโยงการเรียนรู้ ใบหน้าและคำเรียกคืน และการรับรู้paradigms ของวาจา และ nonverbalแนะนำข้อมูลที่สอง เหลวที่อายุที่สัมพันธ์หน่วยความจำ episodic ปฏิเสธเริ่มต้นเป็นอายุ 20 ปีและปฏิเสธเชิงเส้นจนเกี่ยวกับอายุ 60 ครั้งที่มี precipitous มากลดลง สาม ว่ายอดเงินที่เพิ่มสำหรับความผันผวน interindividualระบบเป็นฟังก์ชันอายุยังค่อนข้างชัดเจน แนะนำสำหรับความผันผวนมากขึ้นกับอายุปฏิเสธว่า episodic หน่วยความจำอาจเป็นเครื่องหมายสำหรับพยาธิสมอง insipient มากกว่าหลักด้านอายุปกติมีหลายทฤษฎีที่แข่งขัน postulatingกลไกที่อาจเกี่ยวข้องอายุลดอัตราในหน่วยความจำ episodic พวกเขาสามารถโดยทั่วไปจะแบ่งเป็นในพื้นที่ 4 รวมถึงความล้มเหลวที่เกี่ยวข้องกับอายุของตรวจสอบหน่วยความจำ หรือ metamemory เกี่ยวข้องกับอายุลดลงในความลึกของการเข้ารหัสเริ่มต้น ที่เกี่ยวข้องกับอายุผลในการประมวลผลข้อมูลบริบทและยุคที่เกี่ยวข้องในการประมวลผลทรัพยากร ในขณะที่ทฤษฎีเหล่านี้ได้รับทั้งหมดsubstantiated empirically หลังได้รับการสุดยอดสนับสนุนวรรณคดีประชานโต้เถียง proponents 'ทรัพยากรลดสมมติฐาน'กลางที่เกี่ยวข้องอายุการเปลี่ยนแปลงใน episodicหน่วยความจำจะลดทรัพยากรหลักรับรู้เช่นความสนใจ หรือทำงานหน่วยความจำ หรือลดในความสามารถในการต่อสู้เนื่องจาก diminution เกี่ยวข้องกับอายุในการตัวควบคุมลิปกลอสไข attentional โต้เถียงผู้อื่นลดลงที่หน่วยความจำที่เกี่ยวข้องอายุไม่ครบกำหนดจะเป็นลดทรัพยากรว่าง attentional ต่อ se แต่แทนที่จะไปลดอัตราอายุที่เกี่ยวข้องในการประมวลผล perceptualความเร็วของแหล่งหน่วยความจำหน่วยความจำ Episodic ประกอบด้วยการข้อมูลที่จะถูกยกเลิกและบริบทข้อมูลที่ได้เรียนรู้ที่ หลังนี้กว้างยาวเรียกว่าเป็นแหล่งหน่วยความจำ และมีเพิ่มหลักฐานผู้ใหญ่ที่แม้เมื่อเก่าเรียบร้อยแล้วเรียกคืนข้อมูล พวกเขาอาจมีปัญหานึกถึงแหล่งข้อมูลได้ซื้อมา ปรากฏการณ์มีการแสดงในหมายเลขของบริบทในชั่วคราวซึ่งเป็นการเรียนรู้สินค้า ตลอดจนการอนุรักษ์พื้นที่และบริบท perceptual ศึกษา โดย Daniel Schacterและเพื่อนร่วมงานต้องการผู้ใหญ่เก่าฟังแตกต่างกันอ่านบล็อกต่าง ๆ ของ declarative ลำโพงงบ และพบหน่วยความจำสำหรับแหล่งที่มาของประโยค declarative ถูกสลายเลวร้ายยิ่งกว่าหน่วยความจำสำหรับคำสั่งที่ไม่ นี้ค้นหาทั่วไปได้จำลองแบบถูกดี และได้รับขยายการแสดงผลที่เกี่ยวข้องกับอายุในหน่วยความจำเฉพาะแหล่งและแหล่งบางส่วนหน่วยความจำ ตัวอย่าง ผู้ใหญ่รุ่นเก่ามีปัญหาเมื่อเทียบกับวัยผู้ใหญ่ จำใดอายุ 176 และหน่วยความจำในมนุษย์สารานุกรมของประสาทวิทยาศาสตร์ (2009), 1, 175-180 พีพีอ่าวมาหยาคัดลอกส่วนบุคคลของผู้เขียนคนที่สี่พูดคำ (เช่น เฉพาะแหล่งหน่วยความจำ)และจดจำข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับการคนที่พูดคำ เช่นเพศของเขา หรือเธอ(เช่น บางส่วนแหล่งหน่วยความจำ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปิดเผยความจำหน่วยความจำความหมายดังที่ระบุไว้ในหน่วยความจำความหมายหมายถึงการเรียกคืนความรู้ทั่วไปหรือข้อเท็จจริง ผู้สูงอายุทั่วไปบ่นของหน่วยความจำความหมายอัตนัยปัญหาเมื่อยกตัวอย่างเช่นพวกเขารายงานความยากลำบากนึกถึงชื่อของวัตถุที่พบบ่อยหรืออื่นๆ ที่ welllearned ข้อมูล แต่แม้จะมีการร้องเรียนอัตนัยเหล่านี้หน่วยความจำความหมายเป็นหนึ่งในที่มีเสถียรภาพมากขึ้นระบบหน่วยความจำตลอดช่วงชีวิตของผู้ใหญ่ สร้างสามารถกำหนดในการดำเนินงานโดยการกำหนดให้อาสาสมัครที่จะกำหนดคำหรือให้คำตอบจริงคำถาม(เช่นเมืองหลวงของประเทศบางอย่าง) เช่นเดียวกับคำศัพท์และข้อมูลเกี่ยวกับการทดสอบย่อยของเครื่องชั่งข่าวกรองผู้ใหญ่Wechsler หน่วยความจำความหมายมักถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของความหมายของ'ตกผลึกปัญญา' ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการสะสมของข้อมูลที่ได้รับในช่วงเวลาและที่ค่อนข้างผ่านไม่ได้กับผลกระทบของริ้วรอยปกติหรืออ่อนโรคทางสมอง. มันเป็นที่ยอมรับกันดีว่าหน่วยความจำความหมายแสดงให้เห็นมากลดลงเพียงเล็กน้อยในริ้วรอยปกติ ในความเป็นจริงความหมายของการสะสมความรู้และการเพิ่มหน่วยความจำลงในทศวรรษที่หกและเจ็ดของชีวิตและอาจแสดงเพียงค่อยๆลดลงหลังจากนั้น มากของความเข้าใจของเราของผลกระทบของอายุในหน่วยความจำความหมายได้มาจากขนาดใหญ่ยาวและตัดการศึกษาของริ้วรอยปกติ ยกตัวอย่างเช่นยาวข้อมูลจากการศึกษาแคนเบอร์ราซึ่งตามสุ่มตัวอย่างของผู้ใหญ่ที่มีอายุเกินกว่า70 ปีที่ผ่านมาแสดงให้เห็นว่ามีความสามารถเป็นก้อนยังคงมีเสถียรภาพในช่วงประมาณ8 ปี รูปแบบของความมั่นคงนี้เป็นที่เห็นได้ชัดเมื่อความแตกต่างของอายุที่เกี่ยวข้อง (เช่น crosssectional วิเคราะห์) ได้รับการพิจารณาเช่นกัน ในทำนองเดียวกันเดนิสพาร์คและเพื่อนร่วมงานของเธอ knowledgebased วัดความสามารถทางวาจารวมทั้งสามหน่วยความจำความหมายของงานการประเมินความรู้คำในตัวอย่างมากของผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพตั้งแต่ในยุค20-92 ปีและพบค่อยๆเพิ่มขึ้นในการปฏิบัติงานทั่วอายุกลุ่ม การค้นพบนี้เป็นอีกครั้งที่สอดคล้องกับความคิดที่ว่ามีความรู้ความหมายของสะสมทั่วชีวิตช่วงที่มีผลกระทบอันตรายน้อยหรือไม่มีเลยของริ้วรอยปกติ. แม้ว่าจะมีการตัดหรือยาวน้อยหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าหน่วยความจำความหมายของการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญที่มีริ้วรอยตามปกติทำไมอัตนัยข้อร้องเรียนของการเรียกคืนความหมายเพื่อร่วมกันระหว่างที่มีอายุมากกว่าผู้ใหญ่? ปรากฏการณ์หนึ่งที่เรียกว่า 'ปลายของลิ้น' (ทีโอที) อาจอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ทีโอทีหมายถึงอายุและความทรงจำในมนุษย์ 175 สารานุกรมประสาท (2009) ฉบับ 1, PP. 175-180 สำเนาส่วนบุคคลของผู้ใช้ประสบการณ์ร่วมกันในการที่บุคคลมีความรู้สึกว่าพวกเขารู้ข้อมูลที่ถูกต้อง(เช่นชื่อของบุคคลซึ่งเป็นคำที่ค่อนข้างความถี่ต่ำ) แต่พวกเขาไม่สามารถจำได้อย่างชัดเจน ความถี่ของปรากฏการณ์ทีโอทีเพิ่มขึ้นกับความก้าวหน้าอายุและอาจรองรับการรับรู้กับความยากลำบากในการเรียกคืนความหมาย. หน่วยความจำหลักการความแตกต่างระหว่างหลักการหน่วยความจำและหน่วยความจำความหมายเป็นที่รู้จักโดยEndel Tulving ในต้นปี 1970 หน่วยความจำฉากหมายถึงความทรงจำที่ชัดเจนของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่า 'อะไร' 'ที่' และ 'เมื่อ' ของการจัดเก็บข้อมูลและแม้ว่ามันจะเป็นแนวคิดที่แตกต่างจากความหมายของหน่วยความจำทั้งสองระบบหน่วยความจำในการโต้ตอบ หลักการหน่วยความจำร่วมกันผูกรายการในหน่วยความจำความหมายไปในรูปแบบแนวคิดการจัดกิจกรรมตามเวลาที่เกี่ยวข้อง สำหรับตัวอย่างเช่นการเรียกคืนที่ชัดเจนของเรื่องที่เรียนรู้เกี่ยวกับคาวบอยต้องใช้หน่วยความจำฉากสำหรับเรื่องและหน่วยความจำความหมายหรือความรู้ก่อนของรายการที่มีอยู่ภายในเรื่อง. ซึ่งแตกต่างจากความหมายของหน่วยความจำหน่วยความจำหลักการลดลงอย่างมากกับอายุ ผู้สูงอายุตัวอย่างเช่นเมื่อได้รับแจ้งมียากลำบากมากขึ้นระลึกถึงสิ่งที่พวกเขาได้สำหรับอาหารเช้ากว่าผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่า สังเกตอย่างเป็นทางการว่าหน่วยความจำหลักการได้รับผลกระทบตามอายุหนี้ที่มีมานานหลายทศวรรษและได้รับการรับรองหลายครั้ง. หน่วยความจำหลักการโดยทั่วไปมีการทดสอบโดยการกำหนดให้บุคคลที่จะเรียนรู้ข้อมูลที่ชัดเจน(เช่นรายการหรือเรื่อง) และจำได้หลังจากระยะเวลาที่ล่าช้า ทั้งสามด้านของหน่วยความจำฉากรวมถึงการเข้ารหัสขั้นตอนขั้นตอนการจัดเก็บและการดึงของข้อมูลการเข้ารหัสและเก็บไว้ ขั้นตอนที่สามเหล่านี้แสดงให้เห็นความแตกต่างผลกระทบริ้วรอย โดยรวมผู้สูงอายุ 'ความยากลำบากในการทำงานของหน่วยความจำฉากบางส่วนอาจจะคิดโดยความลึกตื้นมากขึ้นของการเข้ารหัสเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่า- นั่นคือผู้สูงอายุที่เรียกข้อมูลน้อยมากเพราะการประมวลผลจำกัด ของสิ่งเร้าการศึกษาเริ่มต้น นี้ความคิดที่ได้รับการสนับสนุนโดยผลของการที่เกี่ยวข้องกับอายุที่มากขึ้นลดลงในการได้มาหรือการดึงต้นของข้อมูลใหม่กว่าในระดับของการลืม(กล่าวคือปริมาณของข้อมูลที่หายไปเมื่อเทียบกับจำนวนของข้อมูลที่เข้ารหัส) อย่างไรก็ตามในการเรียกคืนฟรีงานของกระบวนทัศน์การเรียนรู้รายการสูงอายุจำคำพูดแน่นอนน้อยกว่าผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่าทำของพวกเขาคู่; เมื่อได้รับแรงบันดาลใจที่ถูกต้องในกรอบความคิดการรับรู้ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะไม่ถูกต้องรับรองเร้ารำคาญมากขึ้นหรือเกียด. หลายข้อสังเกตเกี่ยวกับหน่วยความจำหลักการและริ้วรอยได้โผล่ออกมาจากวรรณกรรมที่ผ่านมา ครั้งแรกในรูปแบบของความแตกต่างที่เกี่ยวข้องกับอายุในหลักการหน่วยความจำที่ดูเหมือนจะเป็นที่คล้ายกันทั่วรังสีหลายและโดเมนเช่นเรื่องการเรียกคืนคู่เรียนรู้ร่วมใบหน้าและจำคำพูดและการรับรู้กระบวนทัศน์ของข้อมูลทางวาจาและอวัจนภาษา. ประการที่สองตัดขวาง ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าอายุที่เกี่ยวข้องลดลงหน่วยความจำตอนเริ่มต้นเป็นช่วงต้นอายุ20 ปีและลดลงเป็นเส้นตรงจนถึงอายุ60 เวลาที่มีการลดลงสูงชันมากขึ้น ประการที่สามไม่ว่าจะเป็นปริมาณการเพิ่มขึ้นของความแปรปรวน interindividual ระบบเป็นหน้าที่ของอายุยังค่อนข้างไม่ชัดเจน ความแปรปรวนมากขึ้นด้วยริ้วรอยขอแนะนำว่าการลดลงหน่วยความจำฉากอาจจะเป็นเครื่องหมายสำหรับพยาธิวิทยาสมองinsipient แทนที่จะเป็นหลักด้านของริ้วรอยปกติ. มีหลายทฤษฎีการแข่งขันยืนยันเป็นกลไกที่มีศักยภาพสำหรับการลดลงของอายุที่เกี่ยวข้องในหน่วยความจำฉาก พวกเขามักจะถูกแบ่งออกเป็นสี่พื้นที่รวมทั้งความล้มเหลวที่เกี่ยวข้องกับอายุของการตรวจสอบหน่วยความจำหรือmetamemory; อายุที่เกี่ยวข้องลดลงในเชิงลึกของการเข้ารหัสเริ่มต้น; ที่เกี่ยวข้องกับอายุการด้อยค่าในการประมวลผลของข้อมูลบริบท; และการลดลงตามอายุที่เกี่ยวข้องในจำนวนของการประมวลผลทรัพยากร ในขณะที่ทฤษฎีเหล่านี้ยังไม่ได้รับอย่างเต็มที่พิสูจน์สังเกตุหลังได้รับจำนวนมากที่สุดของการสนับสนุนในวรรณคดีความรู้ความเข้าใจ. ผู้เสนอของ 'การลดทรัพยากรสมมติฐาน' เถียงว่าศูนย์กลางของการเปลี่ยนแปลงอายุที่เกี่ยวข้องในหลักการหน่วยความจำลดลงของทรัพยากรทางปัญญาหลักเช่นความสนใจหรือหน่วยความจำในการทำงานหรือการลดความสามารถในการมีส่วนร่วมเนื่องจากการลดลงของอายุที่เกี่ยวข้องในการควบคุมยับยั้งตั้งใจ อื่น ๆ ยืนยันว่าการลดลงหน่วยความจำอายุที่เกี่ยวข้องไม่ได้เกิดจากการลดลงของทรัพยากรตั้งใจใช้ได้ต่อse แต่ค่อนข้างที่จะลดลงที่เกี่ยวข้องกับอายุในการประมวลผลการรับรู้ความเร็ว. แหล่งที่มาของหน่วยความจำหน่วยความจำหลักการประกอบด้วยข้อมูลที่ถูกเรียกคืนเช่นเดียวกับบริบทในซึ่งข้อมูลที่ได้เรียนรู้ นี้หลังด้านจะเรียกว่าหน่วยความจำแหล่งที่มาและมีหลักฐานเพิ่มขึ้นว่าถึงแม้ผู้สูงอายุที่ประสบความสำเร็จในการเรียกคืนข้อมูลที่พวกเขาอาจจะมีปัญหาในการระลึกถึงแหล่งที่มาซึ่งข้อมูลที่เป็นที่ได้มา ปรากฏการณ์ที่ได้รับการพิสูจน์ในตัวของบริบทในชั่วขณะที่รายการที่ได้รับการเรียนรู้เช่นเดียวกับอวกาศบริบทและการรับรู้ การศึกษาโดยแดเนียล Schacter และเพื่อนร่วมงานที่ต้องการผู้สูงอายุที่จะฟังที่แตกต่างกันลำโพงอ่านบล็อกที่แตกต่างของการประกาศงบและพบว่าหน่วยความจำสำหรับแหล่งที่มาของประโยคบอกเล่าเป็นสัดส่วนเลวร้ายยิ่งกว่าก็คือหน่วยความจำสำหรับงบ นี้ค้นพบโดยทั่วไปได้รับการจำลองแบบที่ดีและได้รับการขยายไปยังแสดงให้เห็นถึงการด้อยค่าของอายุที่เกี่ยวข้องทั้งในหน่วยความจำเฉพาะแหล่งที่มาและแหล่งที่มาบางส่วนของหน่วยความจำ ตัวอย่างเช่นผู้สูงอายุที่มีความยากลำบากเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่าที่ความทรงจำของ176 ริ้วรอยและความทรงจำในมนุษย์สารานุกรมประสาท(2009) ฉบับ 1, PP. 175-180 สำเนาส่วนบุคคลของผู้ใช้คนสี่คนพูดคำ (เช่นหน่วยความจำเฉพาะแหล่งที่มา) เช่นเดียวกับการจดจำข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับคนที่พูดคำว่าเช่นเพศของเขาหรือเธอ(เช่นหน่วยความจำแหล่งที่มาบางส่วน )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จัดเก็บหน่วยความจำหน่วยความจำ
ความหมายตามที่ระบุไว้ ความหมาย หมายถึง การระลึกความทรงจำ
ทั่วไปหรือความรู้ข้อเท็จจริง . ผู้สูงอายุ
มักบ่นปัญหาหน่วยความจำ
ความหมายอัตนัยเมื่อ , ตัวอย่างเช่นพวกเขาแจ้งปัญหา
นึกถึงชื่อของวัตถุทั่วไป หรือข้อมูล welllearned
อื่น ๆ แต่แม้จะมีข้ออัตนัยเหล่านี้
หน่วยความจำความหมายของเสถียรภาพมากขึ้น
หน่วยความจำระบบผ่านชีวิตช่วง สร้าง
สามารถถ่วงดุลกำหนดโดยให้กลุ่มตัวอย่าง
เพื่อกำหนดคำหรือให้คำตอบข้อเท็จจริง
( เช่น เมืองหลวงของบางประเทศ ) , เช่น
เป็นคำศัพท์และข้อมูลแบบทดสอบของผู้ใหญ่
เว็กสเลอร์ปัญญาระดับ
หน่วยความจำความหมายมักจะรวมเป็นส่วนหนึ่งของนิยามของ ' ตกผลึก
ข่าวกรอง' ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการสะสมของ
ข้อมูลได้มาตลอดเวลา และที่ค่อนข้าง
ผ่านเพื่อผลกระทบของริ้วรอยปกติหรือโรคสมองอ่อน
.
มันก็ขึ้นว่าหน่วยความจำทางตรรกแสดง
ลดลงน้อยมากในผู้สูงอายุปกติ ในความเป็นจริง , ความหมาย
ขุมความรู้และความจำเพิ่มเข้ามา
ทศวรรษที่ผ่านมาหกและเจ็ดของชีวิตและอาจแสดง
เพียงลดลงทีละน้อย หลังจากนั้นมากของความเข้าใจของเรา
ของผลกระทบของอายุในการจำความหมายได้

มาจากขนาดใหญ่ตามยาวและภาคการศึกษาปกติอายุ ตัวอย่างเช่น ข้อมูลระยะยาว
จากการศึกษาออสเตรเลีย ซึ่งตามแบบตัวอย่างของผู้ใหญ่
อายุ 70 ปี พบว่า ความสามารถยังคงมีเสถียรภาพมากกว่า

ต้มประมาณ 8 ปี รูปแบบของเสถียรภาพ
เห็นได้ชัดเมื่ออายุที่แตกต่างกัน ( เช่น crosssectional
การวิเคราะห์ ) ได้รับการพิจารณาเช่นกัน โดย
เดนิส ปาร์ค และเพื่อนร่วมงานของเธอ วัด knowledgebased
ความสามารถทางวาจา รวมทั้งสามความหมาย ความทรงจำ
งานเคาะความรู้ศัพท์ในตัวอย่างขนาดใหญ่ของ
สุขภาพผู้ใหญ่อายุระหว่าง 20 ถึง 92 ปีและ
พบค่อยๆเพิ่มขึ้นในการทำงานข้ามอายุ
กลุ่มการค้นพบนี้เป็นอีกครั้งที่สอดคล้องกับความคิดของความรู้ที่สะสมในความหมาย

ช่วงที่มีชีวิตคงผลน้อยหรือไม่มีเลยของริ้วรอยปกติ แม้ว่ามีเพียงเล็กน้อยหรือ

ตัดตามยาว หลักฐานเพื่อแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงทางความหมาย ความทรงจำ
กับอายุปกติ ทำไม อัตนัยข้อร้องเรียน
ของความหมายเรียกคืนดังนั้นโดยทั่วไปในหมู่ผู้สูงอายุ
? หนึ่งในปรากฏการณ์ที่เรียกว่าปลายลิ้น '
( TOT ) อาจจะอธิบายปรากฏการณ์นี้ ทีโอที หมายถึง
อายุและหน่วยความจำในมนุษย์ 175
สารานุกรมประสาทวิทยาศาสตร์ ( 2009 ) , ฉบับที่ 1 , pp . 175-180

ประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เขียนคัดลอกทั่วไปที่บุคคลมี
รู้สึกว่าพวกเขารู้ข้อมูลที่ถูกต้อง ( เช่น ,
คนชื่อค่อนข้างความถี่ต่ำคำ ) , ยัง
พวกเขาไม่สามารถเรียกคืนได้อย่างชัดเจนความถี่ของ ทีโอที กับปรากฏการณ์เพิ่ม

อายุก้าวหน้าและอาจรองรับการรับรู้ความยากด้วย

ความหมาย จำได้ ตอนความแตกต่างระหว่างความจำเชิงเหตุการณ์และความจำความหมายแนะนำ

endel tulving ในต้นปี 1970 .
ความจำเชิงเหตุการณ์ แสดงถึงความทรงจำที่ชัดเจนของเหตุการณ์ ' อะไร '
'where ' ' เมื่อ ' ของการจัดเก็บข้อมูล และ
แม้ว่าจะเป็นแนวคิดที่แตกต่างจากหน่วยความจำทางตรรก
, สองหน่วยความจำระบบโต้ตอบ ความจำเชิงเหตุการณ์
ผูกกันรายการในความทรงจำ

ความหมายรูปแบบแนวคิดที่เกี่ยวข้องตามกิจกรรม สำหรับ
ตัวอย่างที่ชัดเจนของการได้เรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับ
คาวบอยต้องใช้ความจำเชิงเหตุการณ์ สำหรับเรื่องราวและความทรงจำ
ความหมาย หรือความรู้เดิมของรายการ

อยู่ในเรื่องราวซึ่งแตกต่างจากหน่วยความจำความหมาย ความจำเชิงเหตุการณ์ลดลง
มากตามอายุ ผู้ใหญ่รุ่นเก่า เช่น
แจ้งเมื่อมีความยากลำบากมากขึ้นระลึกถึงสิ่งที่
มีอาหารเช้ามากกว่าเด็กผู้ใหญ่
อย่างเป็นทางการการสังเกตที่ความจำเชิงเหตุการณ์ได้รับผลกระทบ
อายุมีมานานหลายทศวรรษและได้รับการบันทึกไว้หลายครั้ง
.
ความจำเชิงเหตุการณ์มักจะถูกทดสอบโดยให้
คน เพื่อเรียนรู้ข้อมูลอย่างชัดเจน ( เช่นรายการหรือ
เรื่องราว ) และเรียกคืนหลังจากล่าช้าระยะเวลา 3
ด้านความจำเชิงเหตุการณ์ รวมถึงการเข้ารหัส
เฟส กระเป๋า เฟส และการสืบค้น
การเข้ารหัสและจัดเก็บข้อมูล เหล่านี้สามขั้นตอน
แสดงความแตกต่างอายุผล ผู้ใหญ่เก่ายาก โดยรวมงานของความจำเชิงเหตุการณ์

อาจจะมีบางส่วนคิดโดยเพิ่มเติมความลึกตื้นของ
การเข้ารหัส เมื่อเทียบกับเด็กผู้ใหญ่–นั่นคือ
ผู้สูงอายุเรียกคืนข้อมูลน้อยเพราะอีก
จำกัดการประมวลผลของสิ่งเร้าศึกษาเบื้องต้น ความคิดนี้ได้รับการสนับสนุนโดยเครื่องมือมากขึ้น

อายุลดลงในการจัดหาหรือการเริ่มต้นของ
ข้อมูลใหม่ มากกว่าในระดับของการลืม ( I ,
ปริมาณข้อมูลสูญหายที่สัมพันธ์กับปริมาณของข้อมูลที่เข้ารหัส
) อย่างไรก็ตาม ในงานฟรีจำ
รายการการเรียนรู้กระบวนทัศน์ ผู้ใหญ่รุ่นเก่าได้น้อยลงแน่นอนคำมากกว่า

คู่ผู้ใหญ่ของน้อง เมื่อได้รับการกระตุ้นที่ถูกต้องใน
ยอมรับกระบวนทัศน์ ผู้สูงอายุมักจะไม่ถูกต้อง
รับรองเพื่อเป็นแบบหรือฟอยล์ ข้อสังเกตหลายประการเกี่ยวกับความจำเชิงเหตุการณ์ และ

อายุได้โผล่ออกมาจากวรรณคดี ล่าสุด แรก
รูปแบบของความแตกต่างในความจำเชิงเหตุการณ์
ดูเหมือนจะคล้ายคลึงกันระหว่าง
modalities หลายและโดเมน เช่นเรื่องการเรียกคืนข้อมูล
การเรียนรู้ร่วม และการเรียกคืนคำหน้า และการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ วาจาและข้อมูลแบบ
.
2 , ข้อมูลภาคตัดขวางว่าอายุที่เกี่ยวข้อง
ความจำเชิงเหตุการณ์เริ่มลดลงเร็ว อายุ 20 ปี และลดลงจนเป็นเส้นตรง

ซึ่ง วัย 60 ปี ในเวลาที่มีการลดลงสูงชันมากขึ้น ประการที่สามว่า การเพิ่มจํานวน interindividual

มีระบบการทำงานของอายุยังค่อนข้าง
ไม่ชัดเจน ความแปรปรวนมากขึ้นกับอายุจะแนะนำ
ปฏิเสธความจำเชิงเหตุการณ์ อาจเป็นเครื่องหมาย
สำหรับโรคสมอง insipient แทนที่จะเป็นด้านหลักของริ้วรอยปกติ
.
มีหลายการแข่งขันทฤษฎี postulating
กลไกที่มีศักยภาพสำหรับอายุที่เกี่ยวข้องลดลง
ในความจำเชิงเหตุการณ์ . พวกเขาโดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นสี่ส่วน
รวมทั้งอายุที่เกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของการตรวจสอบหน่วยความจำหรือ metamemory
,
; อายุที่ลดลงในระดับความลึกเริ่มต้นการเข้ารหัสของ
;บกพร่องในการประมวลผลของข้อมูลบริบท ;
อายุเกี่ยวข้องลดลงในจำนวนของการประมวลผล
ทรัพยากร ในขณะที่ทฤษฎีเหล่านี้ยังไม่ได้รับอย่างเต็มที่
พิสูจน์เชิงประจักษ์ หลังได้รับเงินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการสนับสนุนในการรับรู้วรรณกรรม
.
ผู้เสนอสมมติฐาน ' ลด ' ทรัพยากรเถียง
กลางอายุที่เกี่ยวข้องในการเปลี่ยนแปลงหลักการ
หน่วยความจําเป็นในการลดทรัพยากรทางปัญญา เช่น ความสนใจ หรือความทรงจำ

ในงาน หรือ ลดความสามารถในการต่อสู้ เนื่องจากอายุที่เกี่ยวข้องซึ่ง
ในการควบคุมยับยั้งใส่ใจ . คนอื่นเถียง
อายุที่เกี่ยวข้องความจำเสื่อมไม่ใช่เนื่องจากการลดลงของทรัพยากร
ใส่ใจต่อ se แต่
แทนที่จะลดลงในความเร็วของการประมวลผล

เครื่องสำอางความจำเชิงเหตุการณ์ความทรงจำแหล่งประกอบด้วย
ข้อมูลที่ถูกเรียกคืนรวมทั้งบริบท
ซึ่งข้อมูลที่ได้เรียนรู้ นี้ด้านหลัง
จะเรียกว่าหน่วยความจำแหล่งที่มาและมีหลักฐานเพิ่ม
แม้เมื่อผู้ใหญ่เก่าเรียบร้อยแล้ว
ข้อมูลเรียกคืน พวกเขาอาจมีปัญหา
จำแหล่งที่ข้อมูล
ได้มาปรากฏการณ์ที่ได้รับแสดงให้เห็น
ในตัวของบริบทโลกใน
ซึ่งรายการได้เรียนรู้ รวมทั้งพื้นที่
และบริบท ฯลฯ การศึกษาโดยดาเนียลชักเตอร์
และเพื่อนร่วมงานเป็นผู้ใหญ่ฟังลำโพงที่แตกต่างกัน

อ่านบล็อกที่แตกต่างกันของการประกาศงบและพบว่าหน่วยความจำสำหรับแหล่งที่มาของการประกาศคือสลาย

ประโยคที่แย่กว่าคือหน่วยความจำสำหรับงบ การค้นหาทั่วไป
ได้รับซ้ำและได้รับการขยายเพื่อแสดงให้เห็นถึงอายุที่เกี่ยวข้องบกพร่อง

ทั้งในหน่วยความจำและหน่วยความจำเฉพาะแหล่งแหล่ง
บางส่วน ตัวอย่างเช่น ผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์กับเด็กผู้ใหญ่

จำที่ 176 อายุ และหน่วยความจำในตัวมนุษย์
สารานุกรมประสาทวิทยาศาสตร์ ( 2009 ) , ฉบับที่ 1 , 175-180
.ผู้เขียนบุคคลคัดลอก
4 คนพูด ( โดยเฉพาะแหล่งความทรงจำ )
รวมทั้งการจดจำข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับ
คนที่พูดคำ เช่น ของเขาหรือเธอ เพศ
( เช่น แหล่งความทรงจำบางส่วน )