Some readers may object to this pap

Some readers may object to this paper's interpretation of 9(4) because it
could result in an overly broad obligation. On the one hand, this understanding
of a transnational prevention obligation might be seen as too vague to be
enforceable (discussed above). On the other hand, readers may be concerned
with possible unintended overly broad and intrusive obligations this
interpretation may place on States Parties. This interpretation, it could be argued,
would open origin countries up to interference with cultural practices or beliefs
that they have fiercely protected in the international human rights arena. Seen as
a slippery slope, this argument maintains that a shared prevention responsibility
cannot possibly be what the drafters of the Protocol envisioned.
For example, Coomaraswamy reported that "[i]n the absence of equal
opportunities for education, shelter, food, employment, relief from unpaid
domestic and reproductive labour, access to structures of formal State power,
and freedom from violence, women will continue to be trafficked." 132
Transnational prevention programs that could address these root causes may
seek to amend marriage laws in origin countries that do not allow for equal
rights of men and women in the marriage. They could create programs that
attack cultural practices such as female genital mutilation or polygamy. These are
highly contentious issues and areas where states and the local populations have
resisted outside advocacy for change. For example, the article on marriage
equality in the Convention on the Elimination of Discrimination Against Women
(CEDAW) is the one with the most reservations from States Parties, many of
whom are also origin, destination and transit countries.'33 A shared prevention responsibility, it is argued, cannot therefore possibly be what was envisioned
when drafting the Protocol.
In response, it is important to reiterate that this paper merely seeks to set
out a starting point, a base obligation. The contours of state consent are still
unclear, and it is uncertain how willing origin countries will be to transnational
programs that address sensitive cultural issues. Although developing countries
have welcomed economic and technical cooperation internationally, it is unclear
how they would react to programs aimed at controversial cultural practices.
Uruguay made a statement in its concluding remarks, where it was
speaking on behalf of the Group of 77 (and Pakistan).134 A representative of
Uruguay stated that they "wished to reiterate the importance of reinforcing
technical and economic cooperation internationally, as a means of giving States
the possibility to fulfill all the obligations arising from the Convention."135
The Group of 77 was not concerned that the international cooperation set
out in the Protocol would impede on their sovereignty, although they only
conceived of cooperation as being purely economic and technical. It may well be
that as a result of realpolik, the prevention programs set up pursuant to this
provision will focus on less contentious issues, such as access to education,
shelter, food and employment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้อ่านบางอาจคัดค้านการตีความเอกสารนี้ของ 9(4) เนื่องจากมันอาจส่งผลในหน้าที่หมายกว้าง มือหนึ่ง ความเข้าใจนี้การป้องกันการปราบปรามการ ภาระผูกพันอาจมองเห็นเป็นคลุมเครือเกินไปจะผลบังคับใช้ (ที่กล่าวถึงข้างต้น) บนมืออื่น ๆ ผู้อ่านอาจจะกังวลได้ตั้งใจกว้างมากเกินไป และล่วงล้ำข้อผูกพันนี้การตีความอาจวางบนรัฐภาคี ตีความนี้ มันอาจจะโต้เถียงจะเปิดประเทศมาถึงรบกวนกับปฏิบัติการทางวัฒนธรรมหรือความเชื่อว่า พวกเขาได้ถึงพริกถึงขิงป้องกันในเวทีสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ เห็นเป็นทางลาดชัน slippery อาร์กิวเมนต์นี้รักษาที่ความรับผิดชอบการป้องกันร่วมกันอาจจะไม่สามารถอะไร drafters การของโพรโทคอที่จินตนาการตัวอย่างเช่น Coomaraswamy รายงานว่า " [i] n กรณีที่ไม่เท่ากันโอกาสสำหรับบรรเทาจาก อาหาร พักพิง จ้างงาน การศึกษาแรงงานในประเทศ และระบบสืบพันธุ์ เข้าถึงโครงสร้างอำนาจทางการรัฐและเสรีภาพจากความรุนแรง ผู้หญิงจะถูกค้า" 132โปรแกรมป้องกันปราบปรามที่อาจสาเหตุรากเหล่านี้อาจพยายามแก้ไขกฎหมายแต่งงานในประเทศต้นกำเนิดที่ไม่เท่ากันสิทธิของชายและหญิงในการแต่งงาน พวกเขาสามารถสร้างโปรแกรมที่โจมตีการปฏิบัติทางวัฒนธรรมเช่นการตัดอวัยวะเพศหญิงหรือสามี เหล่านี้คือประเด็นโต้เถียงสูงและพื้นที่ที่รัฐและประชาชนท้องถิ่นมีต่อต้านนอกรณรงค์สำหรับการเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่น บทความแต่งงานความเสมอภาคในอนุสัญญาว่าด้วยการกำจัดของการเลือกปฏิบัติต่อสตรี(CEDAW) ถูกจองมากที่สุดจากรัฐภาคี มากมายซึ่งมีจุดเริ่มต้น ปลายทาง และขนส่งประเทศ.'33 A ร่วมกันรับผิดชอบการป้องกัน จะ โต้เถียง ดังนั้นอาจจะไม่อะไรคือจินตนาการเมื่อร่างโพรโทคอลตอบ มันเป็นสิ่งสำคัญสำทับว่า กระดาษนี้เพียงพยายามที่จะตั้งจากจุดเริ่มต้น เป็นหน้าที่พื้นฐาน รูปทรงความยินยอมของรัฐยังคงมีไม่ชัดเจน และก็ไม่แน่ใจว่าเต็มใจต้นกำเนิดประเทศจะข้ามไปโปรแกรมที่จัดการกับปัญหาทางวัฒนธรรมที่สำคัญ แม้ว่าการพัฒนาประเทศได้ต้อนรับความร่วมมือทางเศรษฐกิจ และทางเทคนิคในระดับสากล เป็นที่ชัดเจนวิธีที่พวกเขาจะตอบสนองต่อโปรแกรมมุ่งปฏิบัติวัฒนธรรมที่ขัดแย้งอุรุกวัยทำคำสั่งในหมายเหตุของสรุป มันอยู่ที่ไหนพูดในนามของกลุ่ม 77 (และปากีสถาน) แทน A .134อุรุกวัยระบุว่า พวกเขา "อยากจะย้ำความสำคัญของการเสริมแรงความร่วมมือทางเทคนิค และเศรษฐกิจระหว่างประเทศ เป็นวิธีการแก้โอกาสที่จะปฏิบัติตามข้อผูกพันทั้งหมดที่เกิดขึ้นจากการประชุม" 135กลุ่ม 77 เป็นกังวลว่า ความร่วมมือระหว่างประเทศกำหนดในโพรโทคอลเป็นอุปสรรคขัดขวางจากอำนาจอธิปไตยของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาเท่านั้นรู้สึกของความร่วมมือเป็นการแท้ทางเศรษฐกิจ และทางเทคนิค มันอาจจะดีว่า เป็นผลมาจาก realpolik การป้องกันโปรแกรมตั้งค่าตามนี้ประมาณการหนี้สินจะเน้นประเด็นโต้เถียงน้อย เช่นการเข้าถึงการศึกษาอยู่อาศัย อาหาร และการจ้างงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้อ่านบางคนอาจคัดค้านการตีความของบทความนี้ 9 (4) เพราะมัน
จะส่งผลให้ภาระผูกพันที่กว้างเกินไป ในมือข้างหนึ่ง, ความเข้าใจนี้
ของภาระผูกพันป้องกันข้ามชาติอาจจะมองว่าเป็นคลุมเครือเกินไปที่จะ
บังคับใช้ (ที่กล่าวข้างต้น) บนมืออื่น ๆ ที่ผู้อ่านอาจจะเกี่ยวข้อง
กับพันธกรณีที่เป็นไปได้ที่ไม่ได้ตั้งใจมากเกินไปในวงกว้างและล่วงล้ำนี้
การตีความอาจวางบนรัฐภาคี การตีความเช่นนี้ก็อาจจะแย้ง
จะเปิดประเทศต้นกำเนิดขึ้นไปรบกวนกับการปฏิบัติทางวัฒนธรรมหรือความเชื่อ
ว่าพวกเขาได้รับการคุ้มครองอย่างรุนแรงในเวทีสิทธิมนุษยชนสากล มองว่าเป็น
ความลาดชันลื่นเรื่องนี้ยืนยันว่าความรับผิดชอบการป้องกันที่ใช้ร่วมกัน
ไม่อาจจะเป็นสิ่งที่ drafters ของพิธีสารจินตนาการ.
ตัวอย่างเช่น Coomaraswamy รายงานว่า "[I] n กรณีที่ไม่มีเท่ากับ
โอกาสในการศึกษาที่อยู่อาศัย, อาหาร, การจ้างงาน, บรรเทาจากที่ค้างชำระ
ในประเทศและการสืบพันธุ์แรงงานเข้าถึงโครงสร้างอำนาจรัฐอย่างเป็นทางการ
และเสรีภาพจากความรุนแรงที่ผู้หญิงจะยังคงมีการค้ามนุษย์. " 132
โครงการป้องกันข้ามชาติที่อาจอยู่ที่รากสาเหตุเหล่านี้อาจ
พยายามที่จะแก้ไขกฎหมายการแต่งงานในประเทศต้นกำเนิดที่ไม่อนุญาตให้เท่ากับ
สิทธิของชายและหญิงในการแต่งงาน พวกเขาสามารถสร้างโปรแกรมที่
โจมตีการปฏิบัติทางวัฒนธรรมเช่นการตัดอวัยวะเพศหญิงหรือสามี เหล่านี้เป็น
ประเด็นที่ถกเถียงกันอย่างมากและพื้นที่ที่รัฐและประชากรในท้องถิ่นที่มีการ
ต่อต้านการสนับสนุนด้านนอกสำหรับการเปลี่ยนแปลง ยกตัวอย่างเช่นบทความเกี่ยวกับการแต่งงานของ
ความเท่าเทียมกันในอนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรี
(CEDAW) เป็นหนึ่งที่มีการจองมากที่สุดจากรัฐภาคีหลาย
คนนอกจากนี้ยังมีต้นกำเนิดและการขนส่งปลายทาง countries.'33 ความรับผิดชอบร่วมกันในการป้องกัน มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ไม่สามารถดังนั้นจึงอาจจะเป็นสิ่งที่เป็นจินตนาการ
เมื่อร่างพิธีสาร.
ในการตอบสนองเป็นสิ่งสำคัญเพื่อย้ำว่าบทความนี้เป็นเพียงการพยายามที่จะตั้งค่า
ออกจากจุดเริ่มต้นที่เป็นภาระผูกพันฐาน รูปทรงได้รับความยินยอมของรัฐยังคง
ไม่มีความชัดเจนและมันก็ไม่แน่ใจว่าประเทศต้นกำเนิดเต็มใจที่จะข้ามชาติ
โปรแกรมที่อยู่ในประเด็นที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรม แม้ว่าประเทศกำลังพัฒนา
ได้ยินดีให้ความร่วมมือทางเศรษฐกิจและวิชาการในระดับนานาชาติก็เป็นที่ชัดเจน
ว่าพวกเขาจะตอบสนองต่อการโปรแกรมมุ่งเป้าไปที่การปฏิบัติทางวัฒนธรรมความขัดแย้ง.
อุรุกวัยทำคำสั่งในหมายเหตุสรุปของมันที่มันถูก
พูดในนามของกลุ่ม 77 (และปากีสถาน) 0.134 ตัวแทนของ
อุรุกวัยกล่าวว่าพวกเขา "อยากจะย้ำความสำคัญของการเสริมสร้าง
ความร่วมมือทางวิชาการและเศรษฐกิจในระดับสากลเป็นวิธีของการให้สหรัฐอเมริกา
ไปได้ที่จะปฏิบัติตามข้อผูกพันทั้งหมดที่เกิดจากอนุสัญญา." 135
กลุ่ม 77 ก็ไม่ได้กังวล ว่าความร่วมมือระหว่างประเทศกำหนด
ไว้ในพิธีสารจะขัดขวางในอำนาจอธิปไตยของพวกเขาแม้ว่าพวกเขาเท่านั้นที่
รู้สึกของความร่วมมือเป็นอย่างหมดจดทางเศรษฐกิจและวิชาการ มันอาจจะดี
ว่าเป็นผลมาจาก realpolik โปรแกรมป้องกันการตั้งค่าตามนี้
บทบัญญัติจะมุ่งเน้นในประเด็นที่ถกเถียงกันน้อยเช่นการเข้าถึงการศึกษา
ที่พักอาหารและการจ้างงาน