To write is to feel, to feel is to

To write is to feel, to feel is to love and in love we find pieces of ourselves that we never knew existed, until that very existence destroys us. Maybe, just maybe this is the secret that only the poets understood...
words restore the broken and gives the tired the courage to mend the wounds, leaving the scars as a reminder of what was or what will never be...
~Erin Nicole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขียนได้ใจ รู้สึกว่าจะรัก และรัก เราพบชิ้นส่วนของตนเองว่า เราไม่เคยรู้อยู่ จนกว่าที่ ดำรงทำลายเรา บางที เพียงบางทีนี้เป็นที่เข้าใจเฉพาะกวี...คำคืนนี้เสีย และให้เหนื่อยล้ากล้าแก้บาดแผล ทิ้งรอยแผลเป็นเป็นจดหมายของอะไรหรือจะไม่มี...~ เอรินนิโคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขียนเป็น รู้สึก รู้สึก คือ ความรัก และความรักที่เราหาชิ้นส่วนของตัวเราที่เราไม่เคยรู้มาก่อน จนกระทั่งว่า การดำรงอยู่ ทำลายเรา บางที แค่บางที นี่คือความลับที่กวีได้เข้าใจ . . . . . . .
คำคืนเสียและให้เหนื่อย ความกล้าที่จะเยียวยาแผล ทิ้งรอยแผลเป็นที่เป็นตัวเตือนของสิ่งที่ถูกหรือสิ่งที่จะไม่เป็น . . . . . . .
~ ริน นิโคล