Learning-by-doing is a concept in e

Learning-by-doing is a concept in economic theory by which productivity is achieved through practice, self-perfection and minor innovations. An example is a factory that increases output by learning how to use equipment better without adding workers or investing significant amounts of capital. Learning refers to understanding through thinking ahead and solving backward, one of the main problem solving strategies. As Ying (1967) pointed out, this learning process is used in dynamic programming. The process is also used in strategic planning and chess. Doing refers to the capability of workers to improve their productivity by regularly repeating the same type of action. The concept of learning-by-doing has been used by Kenneth Arrow in his design of endogenous growth theory to explain effects of innovation and technical change. Robert Lucas, Jr. (1988) adopted the concept to explain increasing returns to embodied human capital. Yang and Borland (1991) have shown learning-by-doing plays a role in the evolution of countries to greater specialisation in production. In both these cases, learning-by-doing and increasing returns provide an engine for long run growth.
Recently, it has become a popular explaining concept in the evolutionary economics and resource-based view (RBV) of the firm.
The Toyota Production System is known for Kaizen, that is explicitly built upon learning-by-doing effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเรียนรู้โดยการทำเป็นแนวคิดในทฤษฎีทางเศรษฐกิจซึ่งผลผลิตคือความสำเร็จปฏิบัติ ตนเองสมบูรณ์แบบ และนวัตกรรมรอง ตัวอย่างคือ โรงงานที่เพิ่มผลผลิต โดยการเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีกว่าโดยไม่ต้องเพิ่มแรงงาน หรือการลงทุนจำนวนเงินทุนที่สำคัญ การเรียนรู้หมายถึงความเข้าใจผ่านการคิดล่วงหน้า และการแก้ไขย้อนหลัง ยุทธศาสตร์การแก้ปัญหาหลักอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นหยิง (1967) ชี้ให้เห็น กระบวนการเรียนรู้นี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก ยังมีใช้กระบวนการในการวางแผนกลยุทธ์และหมากรุก ทำหมายถึงความสามารถของผู้ปฏิบัติงานจะช่วยเพิ่มผลผลิต โดยการทำซ้ำการกระทำชนิดเดียวเป็นประจำ แนวคิดของการเรียนรู้โดยการทำได้ถูกใช้ โดยเคนเนธแอร์โรว์ในของเขาออกแบบภายนอกเจริญเติบโตทฤษฎีการอธิบายผลของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค Robert Lucas, Jr. (1988) นำแนวคิดการอธิบายผลตอบแทนเพิ่มขึ้นการทุนมนุษย์ embodied ยางและ Borland (1991) ได้แสดงการเรียนรู้โดยการทำเล่นบทบาทในการวิวัฒนาการของประเทศเพื่อความถนัดในการผลิต ในทั้งสองกรณีเหล่านี้ การเรียนรู้โดยการทำงาน และการเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องยนต์มีการเติบโตระยะยาวเมื่อเร็ว ๆ นี้ มันได้กลายเป็นแนวคิดที่อธิบายนิยมในเศรษฐศาสตร์วิวัฒนาการและมองทรัพยากร (RBV) ของบริษัทระบบการผลิตแบบโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็น ที่มีอยู่อย่างชัดเจนตามผลการเรียนรู้โดยการทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้โดยทำคือแนวคิดในทฤษฎีทางเศรษฐกิจโดยที่ผลผลิตจะประสบความสำเร็จผ่านการปฏิบัติด้วยตนเองความสมบูรณ์แบบและนวัตกรรมใหม่ ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ตัวอย่างที่เป็นโรงงานที่เพิ่มผลผลิตโดยการเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีกว่าโดยไม่ต้องเพิ่มคนงานหรือการลงทุนจำนวนเงินที่สำคัญของเงินทุน การเรียนรู้หมายถึงความเข้าใจผ่านการคิดล่วงหน้าและการแก้ย้อนหลังซึ่งเป็นหนึ่งในการแก้ปัญหากลยุทธ์หลัก ในฐานะที่เป็นหญิง (1967) ชี้ให้เห็นกระบวนการเรียนรู้นี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก กระบวนการนี้ยังใช้ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และหมากรุก ทำหมายถึงความสามารถของคนงานในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตของพวกเขาโดยการทำซ้ำอย่างสม่ำเสมอชนิดเดียวกันของการกระทำ แนวคิดของการเรียนรู้โดยทำถูกนำมาใช้โดยเคนเน ธ ลูกศรในการออกแบบของเขาของทฤษฎีการเจริญเติบโตภายนอกที่จะอธิบายถึงผลกระทบของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค โรเบิร์ตลูคัส จูเนียร์ (1988) นำมาใช้แนวคิดในการอธิบายการเพิ่มผลตอบแทนที่เป็นตัวเป็นตนทุนมนุษย์ ยางและบอร์แลนด์ (1991) ได้แสดงให้เห็นการเรียนรู้โดยการทำบทบาทในการวิวัฒนาการของประเทศที่จะเชี่ยวชาญในการผลิตมากขึ้น ในทั้งสองกรณีนี้การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องยนต์สำหรับการเจริญเติบโตระยะยาว
เมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้กลายเป็นอธิบายแนวคิดที่นิยมในทางเศรษฐศาสตร์และวิวัฒนาการมาดูข้อมูลตาม (RBV) ของ บริษัท
ระบบการผลิตของโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็นที่ถูกสร้างขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อการเรียนรู้โดยการทำผลกระทบ การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องมือสำหรับการเจริญเติบโตวิ่งยาว เมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้กลายเป็นอธิบายแนวคิดที่นิยมในทางเศรษฐศาสตร์และวิวัฒนาการมาดูข้อมูลตาม (RBV) ของ บริษัท ระบบการผลิตของโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็นที่ถูกสร้างขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อการเรียนรู้โดยการทำผลกระทบ การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องมือสำหรับการเจริญเติบโตวิ่งยาว เมื่อเร็ว ๆ นี้มันได้กลายเป็นอธิบายแนวคิดที่นิยมในทางเศรษฐศาสตร์และวิวัฒนาการมาดูข้อมูลตาม (RBV) ของ บริษัท ระบบการผลิตของโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็นที่ถูกสร้างขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อการเรียนรู้โดยการทำผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้โดยการกระทำ คือ แนวความคิดในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ ซึ่งผลผลิตที่ได้จากการฝึก ความสมบูรณ์ด้วยตนเองและนวัตกรรมใหม่ ๆ เล็กน้อย ตัวอย่างคือโรงงานที่เพิ่มผลผลิตโดยการเรียนรู้วิธีการใช้อุปกรณ์ที่ดีขึ้นโดยไม่ต้องเพิ่มพนักงาน หรือลงทุนจํานวนมากของเงินทุน การเรียนรู้ หมายถึง ความเข้าใจโดยผ่านการคิดไปข้างหน้าและถอยหลัง หนึ่งในปัญหาหลักแก้กลยุทธ์ เป็นหญิง ( 1967 ) ชี้ให้เห็นว่า การเรียนรู้กระบวนการนี้จะใช้ในการเขียนโปรแกรมแบบไดนามิก กระบวนการที่ใช้ในการวางแผนเชิงกลยุทธ์และหมากรุก ทำ หมายถึง ความสามารถของพนักงานเพื่อเพิ่มผลผลิตของพวกเขา โดยเป็นประจำซ้ำประเภทเดียวกันของการกระทำ แนวคิดของการเรียนรู้โดยการทำที่ถูกใช้โดย Kenneth ลูกศรในการออกแบบทฤษฎีการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่ออธิบายผลของนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค โรเบิร์ต ลูคัส จูเนียร์ ( 1988 ) เป็นแนวคิดที่อธิบายการเพิ่มผลตอบแทนการใช้ทุนมนุษย์ หยางและ Borland ( 1991 ) ได้แสดงการเรียนรู้โดยการทำบทบาทในการวิวัฒนาการของประเทศที่จะเชี่ยวชาญมากขึ้นในการผลิต ในทั้งสองกรณีนี้ การเรียนรู้โดยการทำและเพิ่มผลตอบแทนให้เครื่องยนต์สำหรับการเจริญเติบโตในระยะยาวเมื่อเร็วๆนี้ได้กลายเป็นที่นิยมอธิบายแนวคิดในเศรษฐศาสตร์วิวัฒนาการ และแนวคิด ( RBV ) ของบริษัทระบบการผลิตโตโยต้าเป็นที่รู้จักสำหรับไคเซ็น ที่เป็นอย่างชัดเจนขึ้นการเรียนรู้โดยการทำผล