The national dress for Bhutanese me

The national dress for Bhutanese men is the gho, a knee-length robe tied at the waist by a cloth belt known as the kera. Women wear an ankle-length dress, the kira, which is clipped at the shoulders with two identical broaches called the koma and tied at the waist with kera. An accompaniment to the kira is a long-sleeved blouse, the wonju which is worn underneath the kira. A long-sleeved jacket-like garment, the toego is worn over the kira. The sleeves of the wonju and the tego are folded together at the cuffs, inside out. Social status and class determine the texture, colours, and decorations that embellish the garments. Differently coloured scarves, known as rachu for women (red is the most common colour) and kabney for men, are important indicators of social standing, as Bhutan has traditionally been a feudal society. Jewellery is mostly worn by women, especially during religious festivals (tsechus) and public gatherings. To strengthen Bhutan's identity as an independent country, Bhutanese law requires all Bhutanese government employees to wear the national dress at work and all citizens to wear the national dress while visiting schools and other government offices though many citizens, particularly adults, choose to wear the customary dress as formal attire.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแต่งกายแห่งชาติสำหรับผู้ชาย Bhutanese gho เสื้อคลุมเข่ายาวที่มัดที่เอวเข็มขัดผ้าที่เรียกว่า kera ได้ ผู้หญิงสวมเสื้อผ้ามีความยาวข้อเท้า kira ซึ่งตัดไหล่กับ broaches สองเหมือนกัน เรียกว่า koma และผูกที่เอวด้วย kera ความยาวแขนเสื้อ วอนที่สวมใส่ภายใต้ kira ความไพเราะการ kira ได้ มีแขนยาวคล้ายเสื้อภูษา toego ที่ผมผ่านการ kira แขนวอนและ tego จะพับเข้าหากันที่ cuffs ภายในออก สถานะทางสังคมและระดับกำหนดพื้นผิว สี การตกแต่งที่ประดับประดาเสื้อผ้า ผ้าพันคอสีแตกต่างกัน เรียกว่า rachu สำหรับผู้หญิง (สีแดงเป็นสีพบมากที่สุด) และ kabney สำหรับผู้ชาย เป็นตัวบ่งชี้ที่สำคัญของสังคม ภูฏานได้รับสังคมศักดินาแบบดั้งเดิม ส่วนใหญ่ได้ผมผู้หญิง เครื่องประดับโดยเฉพาะในช่วงเทศกาลทางศาสนา (tsechus) และการชุมนุมสาธารณะ เพื่อเสริมสร้างเอกลักษณ์ของภูฏานเป็นประเทศอิสระ กฎหมาย Bhutanese บังคับทั้งหมดรัฐบาล Bhutanese พนักงานสวมใส่เครื่องแต่งกายแห่งชาติที่ทำงานและประชาชนทั้งหมดสวมใส่เครื่องแต่งกายแห่งชาติขณะเยี่ยมชมโรงเรียนและราชการอื่น ๆ แม้ว่าประชาชนจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่ เลือกที่จะสวมเสื้อจารีตประเพณีเป็นพิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุดประจำชาติสำหรับผู้ชายภูฏานเป็น GHO เป็นเสื้อคลุมยาวถึงเข่าผูกที่เอวด้วยเข็มขัดผ้าที่เรียกว่า Kera ผู้หญิงสวมใส่ชุดที่ข้อเท้ามีความยาวที่คิระซึ่งเป็นที่ไหล่ตัดกับสอง broaches เหมือนกันเรียกว่า koma และผูกที่เอวด้วย Kera คลอไปคิระเป็นเสื้อแขนยาว Wonju ซึ่งสามารถสวมใส่ภายใต้คิระที่ เสื้อผ้าเหมือนแจ็คเก็ตแขนยาว toego จะสวมใส่มากกว่าคิระ แขนของ Wonju และ Tego ที่มีการพับเสื้อกันที่ภายในออก สถานะทางสังคมและชั้นตรวจสอบพื้นผิวสีและการตกแต่งที่ประดับประดาเสื้อผ้า ผ้าพันคอสีที่แตกต่างกันที่เรียกว่า rachu สำหรับผู้หญิง (สีแดงเป็นสีที่พบมากที่สุด) และ kabney สำหรับผู้ชายเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญของสังคมในขณะที่ภูฏานได้รับแบบดั้งเดิมสังคมศักดินา เครื่องประดับสวมใส่โดยส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงโดยเฉพาะในช่วงเทศกาลทางศาสนา (tsechus) และการชุมนุมสาธารณะ เพื่อเสริมสร้างความเป็นตัวตนของภูฏานเป็นประเทศอิสระกฎหมายภูฏานต้องใช้พนักงานทุกคนของรัฐบาลภูฏานที่จะสวมใส่ชุดประจำชาติที่ทำงานและประชาชนทุกคนที่จะสวมใส่ชุดประจำชาติในขณะที่การเยี่ยมชมโรงเรียนและหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆ แต่ประชาชนจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่เลือกที่จะใส่จารีตประเพณี แต่งตัวเป็นเครื่องแต่งกายอย่างเป็นทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุดสำหรับคนชาติภูฏานเป็นโก , เข่าความยาวเสื้อคลุมผูกที่เอวด้วยเข็มขัดผ้าที่เรียกว่า Kera . ผู้หญิงสวมข้อเท้าความยาวเสื้อ คิระ ซึ่งเป็นคลิปที่ไหล่กับ broaches เหมือนกันทั้งสองเรียกว่าโคม่าและผูกที่เอวกับ Kera . accompaniment ที่คิระเป็นเสื้อแขนยาว วอนจู ซึ่งสวมใส่ภายใต้คิระเป็นเสื้อแขนยาว เช่น เสื้อผ้า toego คือสังฆาฏิคิระ แขนเสื้อของวอนจู และบอกจะพับเข้าด้วยกันที่ cuffs , ภายใน สถานะทางสังคมและกำหนดพื้นผิว , สี และของตกแต่งที่ประดับประดาเสื้อผ้า ต่างจากสีผ้าพันคอ , ที่รู้จักกันเป็น rachu สำหรับผู้หญิง ( สีแดงเป็นสีที่พบมากที่สุด ) และ kabney สําหรับผู้ชายเป็นตัวชี้วัดที่สำคัญของสถานะทางสังคม เช่น ภูฏานมีประเพณีสังคมเกี่ยวกับระบบศักดินา เครื่องประดับส่วนใหญ่จะสวมใส่โดยผู้หญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเทศกาลทางศาสนา ( tsechus ) และการชุมนุมสาธารณะ เพื่อเสริมสร้างเอกลักษณ์ของภูฏานเป็นประเทศอิสระรัฐบาลภูฏานภูฏานกฎหมายต้องการให้พนักงานทุกคนสวมชุดประจำชาติในการทํางาน และประชาชนทุกคนต้องสวมชุดประจำชาติในขณะเยี่ยมชมโรงเรียนและสถานที่ราชการอื่น ๆแม้ว่าหลายประชาชน โดยเฉพาะผู้ใหญ่ที่เลือกที่จะสวมใส่ชุดจารีตประเพณีเป็นเครื่องแต่งกายอย่างเป็นทางการ