Other researchers have also reporte

Other researchers have also reported that phenolic compounds
from different plant sources could inhibit various foodborne
pathogens (Nychas, 1995; Smid and Gorris, 1999; Prashanth
et al., 2001; Kim et al., 2005). Polyphenols, such as tannins and
flavonoids, are important antibacterial substances. Ellagitannin
(punicalagin) in pomegranate (P. granatum) is the active substance
responsible for its antimicrobial activity (Machado et al.,
2002). Many plant flavonoids (e.g., epigallocatechin, catechin,
myricetin, quercetin) have antimicrobial activity (Cushnie and
Lamb, 2005). The most active constituents (essential oils) of
many spices having wide spectra of antimicrobial activity are
aromatic phenolic compounds, such as thymol and carvacrol in
oregano and thyme, eugenol in clove and cinnamon, and
cinnamic aldehyde in cinnamon (Karapinar and Aktug, 1987;
Beuchat and Golden, 1989). These bioactive principles in the
related dietary spices and medicinal herbs were also identified in
previous studies (Cai et al., 2004; Shan et al., 2005). The antimicrobial
activities of phenolic compounds may involve multiple
modes of action. For example, essential oils degrade the cell wall,
interact with the composition and disrupt cytoplasmic membrane
(Sikkema et al., 1994; Helander et al., 1998; Ultee et al., 1999;
Lambert et al., 2001), damage membrane protein, interfere with
membrane integrated enzymes (Raccach, 1984), cause leakage of
cellular components, coagulate cytoplasm, deplete the proton
motive force, change fatty acid and phospholipid constituents,
impair enzymatic mechanisms for energy production and
metabolism, alter nutrient uptake and electron transport (Taniguchi
et al., 1988), influence the synthesis of DNA and RNA and
destroy protein translocation and the function of the mitochondrion
in eukaryotes (Raccach, 1984; Nychas, 1995). All of these
mechanisms are not separate targets; some are affected as a
consequence of another mechanism being targeted. The mode of
action of antimicrobial agents also depends on the type of microorganisms
and is mainly related to their cell wall structure and
the outer membrane arrangement. Plants including spices and
herbs contain complex phenolics (e.g., phenolic acids, flavonoids,
tannins, lignans, coumarins, quinines). The phenolic
compounds in the spices and herbs tested had not been identified
thoroughly. The mechanisms of action of each phenolic compound
against various bacteria are also very complicated (Kalemba
and Kunicka, 2003; Burt, 2004). Therefore, it is necessary
to investigate further and understand the relationship between
antibacterial activity and chemical structure of each phenolic
compound in the tested extracts.
In conclusion, this is the first systematic study to report a
highly positive relationship between antibacterial activity and
total phenolic content in a large number of spice and herb
extracts. This suggested that the phenolic compounds might
significantly contribute to their antibacterial activity. The
present study also demonstrated that many of the extracts
(especially medicinal herbs) contained high levels of phenolics
and possessed strong antibacterial activity. They could be a
potential source for inhibitory substances against some
foodborne pathogens as well as antioxidant agents. Twelve
extracts with high antibacterial activity selected in this study
may be candidates for future studies of synergism, compatibility,
and activity in foods or food-processing systems and
mechanisms of activity against specific pathogens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีรายงานว่า ม่อฮ่อมจากโรงงานต่างๆ แหล่งสามารถยับยั้ง foodborne ต่าง ๆโรค (Nychas, 1995 Smid และ Gorris, 1999 Prashanthและ al., 2001 คิม et al., 2005) โพลีฟีน เช่น tannins และflavonoids มีสารต้านเชื้อแบคทีเรียที่สำคัญ Ellagitannin(punicalagin) ในทับทิม (P. granatum) เป็นสารใช้งานอยู่รับผิดชอบกิจกรรมของจุลินทรีย์ (มาชาโด et al.,2002) หลายพืช flavonoids (เช่น epigallocatechin สารสกัดจากmyricetin, quercetin) มีกิจกรรมจุลินทรีย์ (Cushnie และแกะ 2005) Constituents อยู่มากที่สุด (ระเหย) ของมีเครื่องเทศมากมายที่มีแรมสเป็คตราหลากหลายกิจกรรมจุลินทรีย์หอมม่อฮ่อม thymol และคาร์วาครอลในออริกาโน และ thyme ยูเจนอลกานพลูและอบเชย และแอลดีไฮด์ cinnamic ในอบเชย (Karapinar และ Aktug, 1987Beuchat กโกลเด้น 1989) หลักการเหล่านี้กรรมการกในการยาสมุนไพรและเครื่องเทศอาหารที่เกี่ยวข้องได้ถูกระบุไว้ในการศึกษาก่อนหน้า (ไก et al., 2004 ชาน et al., 2005) การยับยั้งจุลินทรีย์กิจกรรมม่อฮ่อมอาจเกี่ยวข้องกับหลายวิธีการดำเนินการ ตัวอย่าง น้ำมันหอมระเหยย่อยสลายผนังเซลล์โต้ตอบกับองค์ประกอบ และรบกวนเยื่อ cytoplasmic(Sikkema et al., 1994 Helander et al., 1998 Ultee et al., 1999Lambert และ al., 2001), เสียโปรตีนเมมเบรน รบกวนเอนไซม์รวม (Raccach, 1984), ทำให้เกิดการรั่วไหลของเยื่อส่วนประกอบโทรศัพท์มือถือ จับตัวเป็นไซโทพลาซึม โปรตอนทำแรงแรงจูงใจ การเปลี่ยนกรดไขมัน และฟอสโฟลิพิด constituentsทำพลังงานผลิตเอนไซม์ในระบบกลไก และเผาผลาญ เปลี่ยนดูดซับธาตุอาหารและการขนส่งอิเล็กตรอน (Taniguchiร้อยเอ็ด al., 1988), มีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์ดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอ และทำลายการสับเปลี่ยนโปรตีนและการทำงานของ mitochondrionใน eukaryotes (Raccach, 1984 Nychas, 1995) ทั้งหมดนี้กลไกไม่แยกเป้าหมาย บางส่วนได้รับผลกระทบเป็นการส่งผลต่อกลไกอื่นที่เป็นเป้าหมาย วิธีการการกระทำของจุลินทรีย์ยังขึ้นอยู่กับชนิดของจุลินทรีย์และส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างผนังเซลล์ และการจัดเรียงภายนอกเยื่อหุ้ม พืชรวมทั้งเครื่องเทศ และสมุนไพรประกอบด้วยซับซ้อน phenolics (เช่น กรดฟีนอ flavonoidstannins, lignans, coumarins, quinines) ฟีนอไม่มีการระบุสารในเครื่องเทศและสมุนไพรที่ผ่านทดสอบอย่างละเอียด กลไกของการดำเนินการของแต่ละฟีนอผสมต่อต้านแบคทีเรียต่าง ๆ ก็มากซับซ้อน (Kalembaและ Kunicka, 2003 เบิร์ต 2004) ดังนั้น จึงเป็นความจำเป็นการตรวจสอบเพิ่มเติม และเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียและโครงสร้างทางเคมีของแต่ละฟีนอผสมในสารสกัดผ่านการทดสอบเบียดเบียน เป็นการศึกษาระบบแรกที่รายงานตัวบวกสูงความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรีย และรวมเนื้อหาฟีนอในเครื่องเทศและสมุนไพรเป็นจำนวนมากสารสกัด นี้แนะนำว่า ม่อฮ่อมอาจอย่างมีนัยสำคัญร่วมกับกิจกรรมของสารต้านเชื้อแบคทีเรีย ที่ศึกษาปัจจุบันยังแสดงมากว่าสารสกัดจากใบระดับสูงของ phenolics อยู่ (โดยเฉพาะยาสมุนไพร)และมอบกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียที่แข็งแรง พวกเขาอาจจะเป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับสารลิปกลอสไขกับบางfoodborne โรคเป็นสารต้านอนุมูลอิสระตัวแทน สิบสองแยกกับกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียสูงที่เลือกในการศึกษานี้อาจจะสมัครศึกษาในอนาคตของ synergism กันและกิจกรรมในอาหารหรือแปรรูปอาหารระบบ และกลไกของกิจกรรมต่อต้านเฉพาะโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยอื่น ๆ ได้นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าสารฟีนอล
จากแหล่งพืชที่แตกต่างกันสามารถยับยั้งการเกิดจากอาหารต่างๆ
เชื้อโรค (Nychas 1995; Smid และ Gorris 1999; Prashanth
et al, 2001;.. คิมและคณะ, 2005) โพลีฟีนเช่นแทนนินและ
flavonoids, เป็นสารต้านเชื้อแบคทีเรียที่สำคัญ Ellagitannin
(punicalagin) ในทับทิม (P. granatum) เป็นสารที่ใช้งาน
รับผิดชอบในการฤทธิ์ต้านจุลชีพของ (Machado et al.,
2002) flavonoids พืชหลายคน (เช่นสาร epigallocatechin, catechin,
myricetin, quercetin) มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ (Cushnie และ
แกะ 2005) เป็นคนละใช้งานมากที่สุด (น้ำมันหอมระเหย) ของ
เครื่องเทศจำนวนมากที่มีสเปกตรัมกว้างของฤทธิ์ต้านจุลชีพเป็น
สารประกอบฟีนอมีกลิ่นหอมเช่นไทมอลและ carvacrol ใน
ออริกาโนและโหระพา, eugenol ในกานพลูและอบเชยและ
ก้นซินนามิกในอบเชย (Karapinar และ Aktug 1987;
Beuchat และโกลเด้น, 1989) เหล่านี้หลักการออกฤทธิ์ทางชีวภาพใน
เครื่องเทศอาหารที่เกี่ยวข้องและสมุนไพรที่ถูกระบุยังอยู่ใน
การศึกษาก่อนหน้า (Cai et al, 2004;.. ฉาน, et al, 2005) ยาต้านจุลชีพ
กิจกรรมของสารประกอบฟีนอลอาจจะเกี่ยวข้องกับหลาย
โหมดของการดำเนินการ ยกตัวอย่างเช่นน้ำมันหอมระเหยที่ย่อยสลายผนังเซลล์ที่
มีปฏิสัมพันธ์กับองค์ประกอบและทำลายเยื่อหุ้มนิวเคลียส
(Sikkema et al, 1994;. Helander et al, 1998;. Ultee et al, 1999;.
แลมเบิร์ et al, 2001.), เมมเบรนความเสียหาย โปรตีนรบกวนการทำงานของ
เอนไซม์รวมเมมเบรน (Raccach, 1984) สาเหตุของการรั่วไหลของ
ส่วนประกอบของเซลล์แข็งตัวพลาสซึม, หมดสิ้นลงโปรตอน
แรงกระตุ้นให้เปลี่ยนกรดไขมันและองค์ประกอบเรียม,
ทำให้เสียกลไกเอนไซม์สำหรับการผลิตพลังงานและ
การเผาผลาญอาหารเปลี่ยนแปลงดูดซึมสารอาหารและการขนส่งอิเล็กตรอน (Taniguchi
et al., 1988) ที่มีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์ DNA และ RNA และ
ทำลายโยกย้ายโปรตีนและการทำงานของ mitochondrion
ในยูคาริโอ (Raccach 1984; Nychas, 1995) ทั้งหมดเหล่านี้
กลไกไม่ได้เป้าหมายที่แยกต่างหาก บางส่วนได้รับผลกระทบเป็น
ผลมาจากกลไกอื่นเป็นเป้าหมาย โหมดของการ
กระทำของยาต้านจุลชีพนอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อจุลินทรีย์
และส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างผนังเซลล์ของพวกเขาและ
การจัดเยื่อหุ้มชั้นนอก พืชรวมทั้งเครื่องเทศและ
สมุนไพรที่มีฟีนอลที่ซับซ้อน (เช่นกรดฟีนอล, flavonoids,
แทนนิน, lignans, coumarins, quinines) ฟีนอล
สารในเครื่องเทศและสมุนไพรที่ผ่านการทดสอบไม่ได้รับการระบุ
อย่างทั่วถึง กลไกของการกระทำของแต่ละสารประกอบฟีนอล
ต่อต้านแบคทีเรียต่าง ๆ นอกจากนี้ยังมีความซับซ้อนมาก (Kalemba
และ Kunicka 2003; เบิร์ต, 2004) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น
ในการตรวจสอบต่อไปและเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่าง
กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียและโครงสร้างทางเคมีของแต่ละฟีนอล
สารสกัดจากสารประกอบในการทดสอบ.
ในข้อสรุปนี้เป็นระบบการศึกษาแรกที่รายงาน
ความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมากระหว่างกิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียและ
เนื้อหาฟีนอลรวมใน จำนวนมากของเครื่องเทศและสมุนไพร
สารสกัดจาก นี้ชี้ให้เห็นว่าสารประกอบฟีนอลอาจจะ
มีนัยสำคัญนำไปสู่กิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียของพวกเขา
การศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าจำนวนมากของสารสกัด
(โดยเฉพาะสมุนไพร) ที่มีระดับสูงของฟีนอล
และครอบครองฤทธิ์ต้านแบคทีเรียที่แข็งแกร่ง พวกเขาอาจจะเป็น
แหล่งที่มีศักยภาพสำหรับสารยับยั้งบาง
เชื้อโรคที่เกิดจากอาหารเช่นเดียวกับตัวแทนสารต้านอนุมูลอิสระ สิบสอง
สารสกัดที่มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียสูงเลือกในการศึกษาครั้งนี้
อาจจะเป็นผู้สมัครสำหรับการศึกษาในอนาคตของการเสริมฤทธิ์การทำงานร่วมกัน
และการทำกิจกรรมในอาหารหรือระบบการประมวลผลอาหารและ
กลไกในการต่อต้านเชื้อโรคที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีรายงานว่า สารประกอบฟีนอลิก จากแหล่งปลูกต่างๆ

สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อโรคอาหารเป็นพิษต่างๆ ( nychas , 1995 ; และ smid gorris , 1999 ; prashanth
et al . , 2001 ; Kim et al . , 2005 ) โพลีฟีนอล เช่น แทนนิน และสารฟลาโวนอยด์เป็นสารต้านเชื้อแบคทีเรีย
, สำคัญ ลาจิแทนนิน
( punicalagin ) ทับทิม ( หน้า granatum )
สารผู้รับผิดชอบกิจกรรมต้านจุลชีพของ ( มาร์ชาโด
et al . , 2002 ) ฟลาโวนอยด์พืชหลายชนิด ( เช่น catechin epigallocatechin , ,
ไมริซีทิน quercetin ) มีฤทธิ์ต้านจุลชีพ ( cushnie และ
เนื้อแกะ , 2005 ) องค์ประกอบที่ใช้งานมากที่สุด ( น้ำมันหอมระเหย ) ของสเปกตรัมกว้างของ
หลายเครื่องเทศที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพเป็น
กลิ่นหอมสารประกอบฟีนอล เช่น ไทมอล และ คาร์วาโครลใน
ออริกาโนและโหระพา ,สำหรับในกานพลูและอบเชยและ
ซินนามิกอัลดีไฮด์ในอบเชย ( karapinar และ aktug , 1987 ;
beuchat และสีทอง , 1989 ) หลักการเหล่านี้และสารในอาหารเครื่องเทศและสมุนไพรที่เกี่ยวข้อง

ยังระบุในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( CAI et al . , 2004 ; ฉาน et al . , 2005 ) กิจกรรมการต้านจุลชีพของสารประกอบฟีนอล

อาจเกี่ยวข้องกับหลายโหมดของการกระทำ ตัวอย่างเช่นน้ำมันหอมระเหยทำให้เซลล์ผนัง
โต้ตอบกับองค์ประกอบ และทำลายเยื่อนี้
( sikkema et al . , 1994 ; เฮเลินเดอร์ et al . , 1998 ; ultee et al . , 1999 ;
Lambert et al . , 2001 ) , โปรตีนเมมเบรนความเสียหายรบกวน
เยื่อรวมเอนไซม์ ( raccach , 1984 ) เพราะการรั่วของ
ส่วนประกอบของเซลล์แข็งตัวปริมาตรสาร , โปรตอน
แรงจูงใจแรงเปลี่ยนกรดไขมันและฟอสโฟลิปิดองค์ประกอบ
บั่นทอนประสิทธิภาพกลไกเอนไซม์สำหรับการผลิตและ
การเผาผลาญ พลังงาน และการเปลี่ยนแปลงธาตุอาหารในการขนส่งอิเล็กตรอน ( ทานิ
et al . , 1988 ) มีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์ DNA และ RNA และ
ทำลายโปรตีนโยกย้ายและฟังก์ชั่นของไมโทคอนเดรีย
ในยูแคริโอต ( raccach , 1984 ; nychas , 1995 ) . ทั้งหมดของกลไกเหล่านี้
ไม่ใช่เป้าหมายแยกต่างหากบางจะได้รับผลกระทบเป็น
เป็นผลจากกลไกอื่นเป็นเป้าหมาย โหมดของการกระทำของยาต้านจุลชีพ
ยังขึ้นอยู่กับชนิดของจุลินทรีย์ และส่วนใหญ่ของพวกเขาที่เกี่ยวข้องกับ

จัดโครงสร้างผนังเซลล์และเยื่อหุ้มเซลล์ชั้นนอก พืชเครื่องเทศและสมุนไพร รวมทั้งผลที่ซับซ้อนประกอบด้วย
( เช่น ฟีโนลิก กรด , flavonoids , แทนนินลิกแนน
, มาริน , quinines ) โดย
ฟีโนลิกสารประกอบในสมุนไพรและเครื่องเทศที่ทดสอบไม่ได้ระบุ
อย่างละเอียด กลไกของการกระทำของแต่ละสารประกอบฟีนอลิก
กับแบคทีเรียต่างๆที่ยังซับซ้อนมาก ( และ kalemba
kunicka , 2003 ; เบิร์ท , 2004 ) จึงจำเป็น
ตรวจสอบเพิ่มเติมได้ และเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างทางเคมีและฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของ

แต่ละฟีโนลิกสารประกอบในการทดสอบสารสกัด
สรุป นี่เป็นครั้งแรกที่ระบบการศึกษารายงาน
บวกสูงความสัมพันธ์ระหว่างแบคทีเรียและเนื้อหาสารในกิจกรรม
รวมเป็นจำนวนมากของเครื่องเทศและสมุนไพร

นี้พบว่าสารฟีโนลิก อาจ
อย่างมากส่งผลให้ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของพวกเขา การศึกษาครั้งนี้ยังพบว่า

มากมาย สารสกัด( สมุนไพรโดยเฉพาะอย่างยิ่งยา ) ประกอบด้วยระดับสูงของโพลีฟีนอลและฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย
ครอบครองที่แข็งแกร่ง พวกเขาสามารถเป็นแหล่งศักยภาพสารยับยั้ง

กับเชื้อโรคอาหารเป็นพิษ รวมทั้งสารต้านอนุมูลอิสระตัวแทน สารสกัดที่มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียสูง 12

อาจจะเลือกในการศึกษาครั้งนี้ผู้ศึกษาในอนาคตของการเข้ากันได้