In this study, the contribution of

In this study, the contribution of different parents to the offspring found in grass carp was fairly different, which has
also been observed in other fish species, such as Atlantic cod (Gadus morhua) (Herlin et al., 2008), barramundi (Loughnan et al., 2013; Wang et al., 2008) and common snook (Centropomus undecimalis) (Rhody et al., 2014). The differential contribution may be related to sperm competition and egg quality in fertilization and hatching events (Martín et al., 2014; Vladić et al., 2010). Furthermore, the skewed contributions by different families also reflect the high differential survival among families, which would result in a decline in effective population size when absented of appropriate selection and mating design in practical breeding program (Lucas et al., 2006; Vandeputte et al., 2004). Thus, the monitoring of the precise genealogy and genetic information using molecular markers or physical tagging would be essential in breeding schemes of aquaculture species, including grass carp.
4.2. Genetic parameters
The estimates of heritability may be biased by occurrence of maternal effects, given that the animal model used assumed that genetic effects were additive. It has been previously shown that maternal effects are very strong in the early growth rate of common carp (Hulata et al., 1976). Conversely, reports of maternal effects on growth in other fish
species, such as rainbow trout (Herbinger et al., 1995), European sea bass (Dicentrarchus labrax) (Garcia de Leon et al., 1998) and black bream (Acanthopagrus butcheri) (Doupe and Lymbery, 2005), indicated that these effects occur primarily during the early life stages and tend to dissipate within a few months of growth. No significant maternal effects
on growth traits were found in juvenile common carp (Vandeputte et al., 2004) and red drum (Sciaenops ocellatus) (Saillant et al., 2007). The estimated common environment/maternal effects on growth traits
were not significant in this study of grass carp, which may be because the growth trait measurements were at 10 and 18 months posthatching. Therefore, the common environment/maternal effects should not be considered for variance analyses and genetic parameter estimation in our current work. Estimating additive genetic variance
for individual traits is likely to be the most effective approach in estimating the potential for a population to evolve in response to selection (Bijma and Wade, 2008; Kruuk et al., 2008). Under the animal model analyses, moderate additive genetic variance for growth traits of grass carp at 10 and 18 months of age were detected in our study, suggesting
that the selection of growth traits for economic improvement is likely to be successful. In the present study, the heritability estimates of growth traits in grass carp ranged from 0.24 to 0.38, which is within the usual range of heritability for growth in commercial aquaculture species (Gjedrem, 2005). This also agrees with other published data on heritability for
species of family Cyprinidae, which have been studied extensively (Kocour et al., 2007; Koedprang et al., 2000; Vandeputte et al., 2004, 2008; Wang et al., 2006a), whereas the values are slightly lower than other estimates in closely related species (Gheyas et al., 2009; Luo et al., 2014). However, the presence of intermediate heritability
estimates of growth traits was relatively higher than those recorded in other aquatic species (Luan et al., 2012; Sun et al., 2013). These results show that the grass carp population in the present study had a considerable genetic effect on the performance of growth traits, indicating that it would obtain rapid genetic improvement through selection breeding based on the growth traits. The differences between the heritability estimates mentioned above are related to a large number of factors (Falconer and Mackay, 1996). In the current study, the communal rearing with microsatellite-based pedigree could minimize the environmental component of phenotypic variation among families, which is becoming widely used in genetic parameter estimates and selective breeding programs for aquatic species (Dupont-Nivet et al., 2010; Gheyas et al.,
2009; Luo et al., 2014; Saillant et al., 2007). In addition, the animal model with the REML algorithm used in this work enables all available phenotypic data to be used from complex, unbalanced pedigrees (Sae-Lim et al., 2010). In general, under the communal rearing and the REML algorithm, moderate-to-high degree heritability estimates of growth traits have also been reported for many fish species (Luo et al.,2014; Saillant et al., 2007; Vandeputte et al., 2004). Thus, the present
results of heritability estimates are essential data for our ongoing grass carp selective breeding program. This study reveals a high genetic correlation between body weight and other length traits of grass carp, indicating that all traits have a near identical genetic basis (Luo et al., 2014). The genetic correlation between length and weight at a given age was close to unity, as is usually found in other aquatic species (Luan et al., 2012; Luo et al., 2014; Sun et al., 2013). Therefore, selection for increased weight can be indirectly performed on length, which is much easier to measure in the field on a large number of fish (Vandeputte et al., 2004), and usually has a lower coefficient of variation, as found in our study, thus being more repeatable than weight (Friars et al., 1995). In addition, the length traits will be more accurate, with less influence from the volume of gonads, especially during the breeding season (Cao et al., 2011). Thus, the improvement for growth traits of grass carp can be achieved using an indirect selection method based on SL that is more practical and labor-saving for our ongoing selective breeding program. However, monitoring should be done to check that body shape does not change in the practical selection based on standard length, since moderate heritability estimates for BH and BT and high genetic correlations with SL were also detected in current study, just as body shape also has high heritability in some carps (Ankorion et al., 1992). It is important to determine the appropriate time intervals for measurement in developmental quantitative genetic studies (Wang et al., 2006b). In the present study, relatively high genetic correlations were displayed between growth traits (BW and SL) at different stages of grass carp. Significant correlation between growth measured at different immature stages have also been reported in other fish species, including rainbow trout (Su et al., 1996), European sea bass (Saillant et al., 2006), red drum (Saillant et al., 2007), and Asian sea bass (Wang et al., 2008). This indicates that growth rate estimated at early stages could be used as a predictor of growth rate at later stages and, potentially, up to market size. However, given that grass carp are usually sold at a much larger harvest size (N2 kg) than the final size in our experiments, further genetic evaluation of growth in grass carp to market size and matured fish is needed. Based on the significant phenotypic correlation found between the traits at 10 months and those at 18 months, we expect that the genetic gains achieved in the broodstock through early selection would be highly correlated with the genetic gains achieved through later selection.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ สัดส่วนของผู้ปกครองแตกต่างกันเพื่อลูกหลานที่พบในปลาเฉาค่อนข้างแตกต่างกัน ซึ่งมีนอกจากนี้ แล้วในพันธุ์ปลาอื่น ๆ เช่น cod แอตแลนติก (Gadus morhua) (Herlin et al., 2008), ปลากะพงขาว (Loughnan et al., 2013 วัง et al., 2008) และ snook ทั่วไป (Centropomus undecimalis) (Rhody et al., 2014) ผันแปรแตกต่างอาจเกี่ยวข้องกับการแข่งขันสเปิร์มและไข่คุณภาพในการปฏิสนธิและฟักเหตุการณ์ (Martín et al., 2014 Vladić et al., 2010) นอกจากนี้ ผลงานบิด โดยครอบครัวแตกต่างกันยังสะท้อนอยู่รอดแตกต่างสูงระหว่างครอบครัว ซึ่งจะทำให้ลดลงในขนาดของประชากรมีผลบังคับใช้เมื่อ absented ตัวเลือกที่เหมาะสมและออกแบบติดสัดในโปรแกรมปฏิบัติการผสมพันธุ์ (Lucas และ al., 2006 Vandeputte et al., 2004) ดังนั้น การตรวจสอบลำดับพงศ์แม่นยำและข้อมูลทางพันธุกรรมโดยใช้เครื่องหมายโมเลกุล หรือติดป้ายจริงจะจำเป็นในแผนงานการปรับปรุงพันธุ์พันธุ์ เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำได้แก่ปลาเฉา4.2 การพารามิเตอร์ที่ทางพันธุกรรมการประเมิน heritability อาจจะลำเอียง โดยเกิดผลแม่ ที่รูปสัตว์ที่ใช้สันนิษฐานทางพันธุกรรมที่ มีลักษณะพิเศษสามารถ มันได้รับก่อนหน้านี้แสดงผลแม่ใช้แรงมากในช่วงอัตราไน (Hulata et al., 1976) ในทางกลับกัน รายงานผลการเจริญเติบโตในปลาอื่น ๆ แม่สปีชีส์ เช่นเรนโบว์เทราต์ (Herbinger และ al., 1995), ปลากระพงยุโรป (Dicentrarchus labrax) (การ์เซียเดอลีออน et al., 1998) และสีดำทรายแดง (Acanthopagrus butcheri) (Doupe และ Lymbery, 2005), ระบุว่า ผลกระทบเหล่านี้เกิดขึ้นในระหว่างขั้นตอนของชีวิตช่วงเป็นหลัก และมักจะ กระจายไปภายในกี่เดือนของการเจริญเติบโต ผลแม่ไม่สำคัญในการเจริญเติบโต ลักษณะพบในเยาวชนไน (Vandeputte et al., 2004) และกลองสีแดง (Sciaenops ocellatus) (Saillant et al., 2007) ประเมินผลสภาพแวดล้อม/แม่ทั่วไปในลักษณะการเจริญเติบโตก็ไม่สำคัญในการศึกษานี้ของปลาเฉา ซึ่งอาจเป็น เพราะการเจริญเติบโตติดวัดได้ 10 และ 18 เดือน posthatching ดังนั้น ผลกระทบสิ่งแวดล้อม/แม่ทั่วไปไม่ควรวิเคราะห์ผลต่างการประเมินพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมในการทำงานปัจจุบันของเรา ประมาณความแปรปรวนทางพันธุกรรมที่สามารถสำหรับแต่ละลักษณะจะเป็น วิธีมีประสิทธิภาพสูงสุดในการประเมินศักยภาพสำหรับประชากรคายตอบตัวเลือก (Bijma และเวด 2008 Kruuk et al., 2008) ภายใต้การวิเคราะห์แบบจำลองสัตว์ บรรเทาสามารถทางพันธุกรรมแปรปรวนลักษณะการเจริญเติบโตของปลาเฉา 10 และ 18 เดือนอายุพบในการศึกษาของเรา แนะนำว่า การเลือกลักษณะการเจริญเติบโตการปรับปรุงเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ ในการศึกษาปัจจุบัน heritability การประเมินของลักษณะการเจริญเติบโตในปลาเฉาอยู่ในช่วงจาก 0.24 ถึง 0.38 ซึ่งอยู่ในช่วงปกติของ heritability สำหรับการเติบโตในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเชิงพาณิชย์ชนิด (Gjedrem, 2005) นี้ยังตกลงกับข้อมูลอื่น ๆ ที่เผยแพร่บน heritability สำหรับพันธุ์ครอบครัวเห็นจะ ซึ่งมีการศึกษาอย่างกว้างขวาง (Kocour et al., 2007 Koedprang และ al., 2000 Vandeputte et al., 2004, 2008 วัง et al., 2006a), ใน ขณะที่ค่าเล็กน้อยต่ำกว่าประเมินอื่น ๆ ในสปีชีส์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด (Gheyas et al., 2009 Luo et al., 2014) อย่างไรก็ตาม ก็ heritability กลางการประเมินการเจริญเติบโตลักษณะค่อนข้างสูงกว่าที่บันทึกอยู่ในสปีชีส์อื่น ๆ น้ำ (หลวน et al., 2012 ซันและ al., 2013) ดูผลลัพธ์เหล่านี้ว่าหญ้าเหน็บประชากรในการศึกษาปัจจุบันมีประสิทธิภาพการทำงานของลักษณะการเจริญเติบโต การบ่งชี้ว่า จะได้รับปรับปรุงพันธุกรรมอย่างรวดเร็ว โดยเลือกพันธุ์ตามลักษณะการเจริญเติบโตผลทางพันธุกรรมเป็นจำนวนมาก ความแตกต่างระหว่างการประเมิน heritability กล่าวเกี่ยวข้องกับปัจจัย (Falconer และแมคเคย์ 1996) เป็นจำนวนมาก ในการศึกษาปัจจุบัน ชุมชนแม่สายเลือดตามชนิด microsatellite สามารถลดส่วนประกอบสิ่งแวดล้อมของไทป์ในหมู่ครอบครัว ซึ่งจะกลายเป็นใช้ในประเมินพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมและโปรแกรมพันธุ์สำหรับพันธุ์สัตว์น้ำ (ดูปองท์ Nivet et al., 2010 Gheyas et al.,2009 Luo et al., 2014 Saillant et al., 2007) นอกจากนี้ รูปสัตว์กับอัลกอริทึม REML ที่ใช้ในการทำงานนี้ช่วยให้ข้อมูลทั้งหมดที่มีไทป์จะใช้จากซับซ้อน แจกพันธุ์ (แซะริม et al., 2010) ทั่วไป ชุมชนแม่และอัลกอริทึม REML, heritability ระดับปานกลางสูงประมาณโตยังมีการรายงานลักษณะสำหรับพันธุ์ปลาหลาย (Luo et al., 2014 Saillant et al., 2007 Vandeputte et al., 2004) ดังนั้น ปัจจุบันผลการประเมิน heritability เป็นข้อมูลจำเป็นสำหรับโปรแกรมของเราพันธุ์ปลาคาร์ฟหญ้าอย่างต่อเนื่อง การศึกษานี้พบความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมสูงระหว่างน้ำหนักและอื่น ๆ ลักษณะความยาวของปลาเฉา แสดงว่า ลักษณะทั้งหมดได้ใกล้เหมือนกันทางพันธุกรรมพื้นฐาน (Luo et al., 2014) ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมระหว่างความยาวและน้ำหนักที่อายุกำหนดอยู่ใกล้สามัคคี มักจะพบในพันธุ์สัตว์น้ำอื่น ๆ (หลวน et al., 2012 Luo et al., 2014 ซันและ al., 2013) ดังนั้น การเพิ่มน้ำหนักสามารถอ้อมทำบนความยาว ง่ายมากที่จะวัดในฟิลด์ของปลา (Vandeputte et al., 2004), และมักจะมีสัมประสิทธิ์ต่ำของความผันแปร เป็นที่พบในการศึกษาของเรา ดังนั้น การทำซ้ำมากขึ้นกว่าน้ำหนัก (ภราดาและ al., 1995) นอกจากนี้ ลักษณะความยาวจะได้แม่นยำมากขึ้น มีอิทธิพลน้อยลงจากปริมาตรของต่อมบ่งเพศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูผสมพันธุ์ (Cao et al., 2011) ดังนั้น การปรับปรุงลักษณะการเจริญเติบโตของเฉาสามารถทำได้โดยใช้วิธีการเลือกทางอ้อมตาม SL ที่เป็นจริงมากขึ้น และ ประหยัดแรงงานสำหรับโปรแกรมของเราพันธุ์อย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบควรทำการตรวจสอบว่า ส่วนรูปร่างไม่เปลี่ยนแปลงในการเลือกปฏิบัติตามความยาวมาตรฐาน ตั้งแต่ heritability ปานกลางประเมินสำหรับ BH และบีทีและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมสูงกับ SL นอกจากนี้ยังพบในการศึกษาปัจจุบัน เหมือนรูปร่างร่างกายยังมี heritability สูง (Ankorion et al., 1992) แหล่งบาง เป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการประเมินในการพัฒนาเชิงปริมาณพันธุกรรมศึกษา (Wang et al., 2006b) ในการศึกษาปัจจุบัน ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมค่อนข้างสูงได้จัดแสดงระหว่างลักษณะการเจริญเติบโต (BW และ SL) ในระยะต่าง ๆ ของเฉา นอกจากนี้ยังมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างการเจริญเติบโตที่วัดระยะต่าง ๆ immature รายงานในพันธุ์ปลาอื่น ๆ รวมทั้งเรนโบว์เทราต์ (Su et al., 1996), ปลากระพงยุโรป (Saillant และ al., 2006), กลองสีแดง (Saillant et al., 2007), และปลากระพงเอเชีย (Wang et al., 2008) นี้บ่งชี้ว่า อัตราการเติบโตที่ประมาณที่ระยะเริ่มต้นสามารถใช้เป็นผู้ทายผลของอัตราการเติบโต ในระยะหลัง และ อาจ จน ถึงขนาดตลาด อย่างไรก็ตาม ที่เฉามักขายที่ขนาดใหญ่เก็บเกี่ยวขนาด (N2 กิโลกรัม) มากกว่าขนาดทดลองของเราสุดท้าย เพิ่มเติมการประเมินพันธุกรรมของการเจริญเติบโตในตลาด matured ปลาและขนาดปลาเฉาต้อง เราตามความสัมพันธ์ไทป์สำคัญพบระหว่างลักษณะที่ 10 ของเดือนและผู้ที่ 18 เดือน คาดว่า กำไรทางพันธุกรรมที่ประสบความสำเร็จในสูตรทางเลือกแรก ๆ จะสามารถสูง correlated กับกำไรทางพันธุกรรมทำได้ โดยเลือกในภายหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้มีส่วนร่วมของผู้ปกครองที่แตกต่างกันเพื่อลูกหลานที่พบในปลาคาร์พหญ้าที่แตกต่างกันอย่างเป็นธรรมซึ่งได้รับการตั้งข้อสังเกตในปลาชนิดอื่น ๆ เช่นแอตแลนติกปลา (Gadus morhua) (Herlin et al., 2008) Barramundi (Loughnan et al, 2013;. วัง et al, 2008) และฮิ้วทั่วไป (Centropomus undecimalis) (Rhody et al, 2014)..
ผลงานที่แตกต่างกันอาจจะเกี่ยวข้องกับการแข่งขันที่สเปิร์มและไข่ที่มีคุณภาพในการปฏิสนธิและการจัดกิจกรรมการฟักไข่ (Martín et al, 2014;.. Vladić et al, 2010) นอกจากนี้ผลงานเบ้จากครอบครัวที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงการอยู่รอดที่แตกต่างกันสูงในหมู่ครอบครัวซึ่งจะส่งผลในการลดลงของขนาดของประชากรที่มีประสิทธิภาพเมื่อ absented ของการเลือกที่เหมาะสมและการออกแบบการผสมพันธุ์ในโครงการปรับปรุงพันธุ์ปฏิบัติ (ลูคัส, et al, 2006. Vandeputte et al, ., 2004) ดังนั้นการตรวจสอบของลำดับวงศ์ตระกูลที่แม่นยำและข้อมูลทางพันธุกรรมโดยใช้เครื่องหมายโมเลกุลหรือการติดแท็กทางกายภาพจะเป็นสิ่งสำคัญในรูปแบบการเพาะพันธุ์ของสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำรวมทั้งหญ้าปลาคาร์พ.
4.2
พารามิเตอร์ทางพันธุกรรมประมาณการของพันธุกรรมอาจจะลำเอียงโดยการเกิดขึ้นของผลกระทบของมารดาที่ระบุว่ารูปแบบการใช้สัตว์สันนิษฐานว่าผลกระทบทางพันธุกรรมเป็นสารเติมแต่ง มันแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ว่าผลกระทบของมารดามีความแข็งแรงมากในช่วงต้นอัตราการเจริญเติบโตของปลาคาร์พทั่วไป (Hulata et al., 1976) ตรงกันข้ามรายงานของผลกระทบของมารดาต่อการเจริญเติบโตในปลาอื่น ๆ
ชนิดเช่นเรนโบว์เทราท์ (Herbinger et al., 1995) ปลากะพงยุโรป (Dicentrarchus labrax) (การ์เซียเดอลีออง et al., 1998) และทรายแดงสีดำ (Acanthopagrus butcheri) (Doupe และ Lymbery 2005) ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบเหล่านี้เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในช่วงชีวิตในวัยเด็กและมีแนวโน้มที่จะลดลงภายในเวลาไม่กี่เดือนของการเจริญเติบโต ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญของมารดาในลักษณะการเจริญเติบโตที่พบในปลาคาร์พที่พบเด็กและเยาวชน (Vandeputte et al., 2004) และกลองสีแดง (Sciaenops ocellatus) (Saillant et al., 2007)
สภาพแวดล้อมที่พบบ่อยประมาณ /
ผลกระทบของมารดาในลักษณะการเจริญเติบโตอย่างไม่มีนัยสำคัญในการศึกษาของหญ้าปลาคาร์พนี้ซึ่งอาจจะเป็นเพราะการวัดลักษณะการเจริญเติบโตอยู่ที่10 และ 18 เดือน posthatching ดังนั้นสภาพแวดล้อมที่พบบ่อย / ผลกระทบของมารดาไม่ควรได้รับการพิจารณาความแปรปรวนวิเคราะห์และการประมาณค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมในการทำงานของเราในปัจจุบัน ประมาณความแปรปรวนทางพันธุกรรมสารเติมแต่งสำหรับลักษณะของแต่ละบุคคลมีแนวโน้มที่จะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการประมาณที่มีศักยภาพสำหรับประชากรที่จะพัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองต่อการเลือก (Bijma และเวด 2008; Kruuk et al, 2008).
ภายใต้การวิเคราะห์แบบจำลองสัตว์แปรปรวนทางพันธุกรรมสารเติมแต่งในระดับปานกลางลักษณะการเจริญเติบโตของหญ้าปลาคาร์พที่ 10 และ 18
เดือนของการตรวจพบในอายุการศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าการเลือกของลักษณะการเจริญเติบโตสำหรับการปรับปรุงทางเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ ในการศึกษาปัจจุบันที่อัตราพันธุกรรมของลักษณะการเจริญเติบโตในปลาคาร์พหญ้าอยู่ในช่วง 0.24-0.38 ซึ่งอยู่ในช่วงปกติของพันธุกรรมสำหรับการเจริญเติบโตในสายพันธุ์ที่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในเชิงพาณิชย์ (Gjedrem 2005) นอกจากนี้ยังเห็นด้วยกับข้อมูลที่เผยแพร่อื่น ๆ
เกี่ยวกับพันธุกรรมสำหรับสายพันธุ์ปลาตะเพียนครอบครัวซึ่งได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวาง(Kocour et al, 2007;. Koedprang et al, 2000;. Vandeputte et al, 2004, 2008;.. วัง, et al, 2006a ) ในขณะที่มีค่าต่ำกว่าประมาณการในสายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด (Gheyas et al, 2009;.. ลู et al, 2014) แต่การปรากฏตัวของพันธุกรรมกลางประมาณการของลักษณะการเจริญเติบโตค่อนข้างสูงกว่าที่บันทึกไว้ในรูปแบบน้ำอื่น ๆ (ล้วน et al, 2012;.. อาทิตย์ et al, 2013)
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าประชากรหญ้าปลาคาร์พในการศึกษาในปัจจุบันมีผลกระทบทางพันธุกรรมมากในประสิทธิภาพการทำงานของลักษณะการเจริญเติบโตแสดงให้เห็นว่ามันจะได้รับการปรับปรุงอย่างรวดเร็วผ่านทางพันธุกรรมพันธุ์เลือกขึ้นอยู่กับลักษณะการเจริญเติบโต ความแตกต่างระหว่างอัตราพันธุกรรมดังกล่าวข้างต้นที่เกี่ยวข้องกับจำนวนมากของปัจจัย (ฟอลคอนเนอร์และแม็คเคย์, 1996) ในการศึกษาปัจจุบันการเลี้ยงชุมชนที่มีสายเลือดไมโคร-based สามารถลดองค์ประกอบด้านสิ่งแวดล้อมของการเปลี่ยนแปลงฟีโนไทป์ในหมู่ครอบครัวซึ่งจะกลายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการประมาณการค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมและโปรแกรมการคัดเลือกพันธุ์สายพันธุ์สัตว์น้ำ (Dupont-นิเวศน์ et al, 2010. Gheyas, et al.
2009; Luo et al, 2014;. Saillant et al, 2007). นอกจากนี้รูปแบบของสัตว์ที่มีขั้นตอนวิธี REML ใช้ในงานนี้จะช่วยให้ข้อมูลฟีโนไทป์ที่มีอยู่ทั้งหมดจะถูกนำมาใช้จากที่ซับซ้อน pedigrees ไม่สมดุล (แซ่ลิ้ม et al., 2010) โดยทั่วไปภายใต้การเลี้ยงดูของชุมชนและขั้นตอนวิธี REML ประมาณการระดับปานกลางถึงสูงพันธุกรรมของลักษณะการเจริญเติบโตยังได้รับการรายงานสำหรับสายพันธุ์ปลาจำนวนมาก (Luo et al, 2014;.. Saillant et al, 2007; Vandeputte et al, , 2004)
ดังนั้นในปัจจุบันผลการประมาณการพันธุกรรมมีข้อมูลที่จำเป็นสำหรับปลาคาร์พหญ้าของเราอย่างต่อเนื่องโปรแกรมการคัดเลือกพันธุ์ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมสูงระหว่างน้ำหนักตัวและลักษณะอื่น ๆ ความยาวของปลาคาร์พหญ้าแสดงให้เห็นว่าทุกลักษณะมีพื้นฐานทางพันธุกรรมใกล้เหมือนกัน (Luo et al., 2014) ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมระหว่างความยาวและน้ำหนักที่อายุที่กำหนดได้ใกล้เคียงกับความเป็นเอกภาพในขณะที่มักจะพบในสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ (ล้วน et al, 2012;. Luo et al, 2014;.. อาทิตย์ et al, 2013) ดังนั้นการเลือกน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสามารถดำเนินการทางอ้อมกับระยะเวลาซึ่งเป็นเรื่องง่ายที่จะวัดในสนามในจำนวนมากของปลา (Vandeputte et al., 2004) และมักจะมีค่าสัมประสิทธิ์การลดลงของการเปลี่ยนแปลงที่พบในของเรา การศึกษาจึงเป็นซ้ำมากกว่าน้ำหนัก (บาทหลวง et al., 1995) นอกจากนี้ลักษณะความยาวจะมีความแม่นยำมากขึ้นด้วยอิทธิพลน้อยลงจากปริมาณของอวัยวะเพศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูผสมพันธุ์ (Cao et al., 2011) ดังนั้นการปรับปรุงลักษณะการเจริญเติบโตของปลาคาร์พหญ้าสามารถทำได้โดยใช้วิธีการเลือกทางอ้อมอยู่บนพื้นฐานของ SL ที่เป็นจริงมากขึ้นและประหยัดแรงงานสำหรับโครงการปรับปรุงพันธุ์ของเราเลือกอย่างต่อเนื่อง แต่การตรวจสอบควรจะทำเพื่อตรวจสอบรูปร่างที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงในการเลือกปฏิบัติบนพื้นฐานของความยาวมาตรฐานเนื่องจากอัตราพันธุกรรมปานกลาง BH และ BT และความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมสูงด้วย SL ยังถูกตรวจพบในการศึกษาในปัจจุบันเช่นเดียวกับรูปร่างนอกจากนี้ยังมี พันธุกรรมสูงในบาง carps (Ankorion et al., 1992) มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะกำหนดช่วงเวลาที่เหมาะสมสำหรับการตรวจวัดในการศึกษาทางพันธุกรรมการพัฒนาเชิงปริมาณ (Wang et al., 2006b) ในการศึกษาปัจจุบันความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมค่อนข้างสูงมีการแสดงผลระหว่างลักษณะการเจริญเติบโต (BW และ SL) ในขั้นตอนที่แตกต่างกันของปลาคาร์พหญ้า ความสัมพันธ์ที่สำคัญระหว่างการเจริญเติบโตของวัดในขั้นตอนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมีรายงานในปลาชนิดอื่น ๆ รวมทั้งเรนโบว์เทราท์ (ซู et al., 1996) ปลากะพงยุโรป (Saillant et al., 2006), กลองสีแดง (Saillant et al., 2007) และปลากะพงเอเชีย (Wang et al., 2008) นี้บ่งชี้ว่าอัตราการเจริญเติบโตที่ประมาณช่วงแรกสามารถใช้เป็นปัจจัยบ่งชี้ของอัตราการเจริญเติบโตที่ขั้นตอนต่อมาและอาจขึ้นอยู่กับขนาดของตลาด แต่ให้ที่หญ้าปลาคาร์พมักจะมีขายที่มีขนาดใหญ่กว่าการเก็บเกี่ยว (N2 กิโลกรัม) กว่าขนาดสุดท้ายในการทดลองของเราประเมินผลทางพันธุกรรมต่อไปของการเจริญเติบโตในปลาคาร์พหญ้าขนาดของตลาดและครบกำหนดปลาเป็นสิ่งจำเป็น ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญฟีโนไทป์พบกันระหว่างลักษณะที่ 10 เดือนและผู้ที่ 18 เดือนเราคาดว่ากำไรทางพันธุกรรมที่ประสบความสำเร็จในพ่อแม่พันธุ์ผ่านการคัดเลือกจะได้รับในช่วงต้นความสัมพันธ์กับกำไรทางพันธุกรรมที่ประสบความสำเร็จผ่านการคัดเลือกในภายหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ ผลงานของผู้ปกครองที่แตกต่างกันเพื่อลูกหลานที่พบในหญ้าปลาคาร์พ แตกต่างกันพอสมควร ซึ่งได้ถูกพบใน
ปลาสายพันธุ์อื่น ๆเช่น ปลาแอตแลนติก ( gadus morhua ) ( herlin et al . , 2008 ) , ปลา ( loughnan et al . , 2013 ; Wang et al . , 2008 ) และร่วมสนุก ( centropomus undecimalis ) ( rhody et al . , 2010 )ค่าบริจาคอาจจะเกี่ยวข้องกับตัวอสุจิการแข่งขันและคุณภาพไข่ในการปฏิสนธิ และการจัดงาน ( Mart í n et al . , 2014 ; วลาดิć et al . , 2010 ) นอกจากนี้ เบ้ผลงานโดยครอบครัวต่าง ๆ ยังสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างสูงรอดของครอบครัวซึ่งจะส่งผลให้ประสิทธิภาพลดลงในขนาดของประชากรเมื่อ absented เหมาะสมในการผสมพันธุ์และการออกแบบในโปรแกรมปฏิบัติ ( ลูคัส et al . , 2006 ; vandeputte et al . , 2004 ) ดังนั้น การตรวจสอบของวงศ์ตระกูลที่แม่นยำและข้อมูลพันธุกรรมโดยใช้โมเลกุลเครื่องหมายชนิดหรือทางกายภาพจะสรุปแผนการปรับปรุงพันธุ์ของสายพันธุ์ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ รวมทั้งหญ้าปลาคาร์พ .
4.2 .ค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรม
ประมาณการอัตราพันธุกรรมของลักษณะการเกิดของผลอาจจะอคติ โดยมารดา ระบุว่าสัตว์ที่ใช้รูปแบบสันนิษฐานว่าผลทางพันธุกรรมเป็นสารเติมแต่ง มันมีก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผลของมารดาแข็งแรงมากในช่วงต้นของอัตราการเจริญเติบโตของปลาไน ( hulata et al . , 1976 ) ในทางกลับกัน รายงานผลของมารดาต่อการเจริญเติบโตในสายพันธุ์ปลา
อื่น ๆเช่นปลาเทราท์ ( herbinger et al . , 1995 ) , ปลากะพงยุโรป ( dicentrarchus labrax ) ( การ์เซีย เดอ ลีออน et al . , 1998 ) และแดงดำ ( acanthopagrus butcheri ) ( doupe และ lymbery , 2005 ) พบว่า ผลกระทบเหล่านี้เกิดขึ้นเป็นหลักในช่วงชีวิตระยะและมักจะหายไปภายในไม่กี่เดือน ของการเจริญเติบโต ไม่พบมารดาผล
ลักษณะการเจริญเติบโตพบในเยาวชน ปลาไน ( vandeputte et al . , 2004 ) และกลองสีแดง ( sciaenops ocellatus ) ( saillant et al . , 2007 ) โดยทั่วไปสภาพแวดล้อม / มารดามีผลต่อการเจริญเติบโตลักษณะ
ไม่สําคัญในการศึกษาหญ้าปลาคาร์พ ซึ่งอาจเป็นเพราะลักษณะของการวัดอยู่ที่ 10 และ 18 เดือน posthatching . ดังนั้นทั่วไป / สิ่งแวดล้อมของมารดาผลไม่ควรพิจารณาในการวิเคราะห์ความแปรปรวน และการประมาณค่าพารามิเตอร์ทางพันธุกรรมในงานของเรา การเพิ่มความแปรปรวนทางพันธุกรรมสำหรับลักษณะส่วนบุคคล
น่าจะเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการประเมินศักยภาพประชากรมีวิวัฒนาการในการตอบสนองต่อการคัดเลือก ( bijma และเวด , 2008 ; kruuk et al . , 2008 )ภายใต้แบบจำลองสัตว์การวิเคราะห์ค่าแปรปรวนทางพันธุกรรมสำหรับลักษณะของการเสริมหญ้าปลาคาร์พที่ 10 และ 18 เดือนของอายุที่ตรวจพบในการศึกษาของเรา แนะนำ
ที่การเลือกคุณลักษณะการปรับปรุงการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ ในการศึกษา , การถ่ายทอดทางพันธุกรรมของลักษณะการเจริญเติบโตในหญ้าปลาคาร์พประมาณอยู่ระหว่าง 0.24 ถึง 0.38 ,