learning method, helps to deal with complex problems by
sustaining in-depth learning processes on problem
perception and diverse solution paths (Kröper 2010).
Objectives of this paper are to synthesise research on
issues related to constructivist learning theory and teaching
design, to identify problems of realising CSSC learning in
the school context, and to offer a solution to meet those
difficulties with the use of Design Thinking in order to
facilitate and foster constructivist teaching and learning in
the school context (e.g. high school). Research Questions
are: Can the facilitation of CSSC learning be advanced
through the use of Design Thinking? What is the classroom
experience like, when using Design Thinking? Is the use of
Design Thinking valuable for the teacher?
The claim on education: Developing 21st century skills
through a constructivist learning design
From educational researchers to business men and
politicians, society is calling for so-called key competences
in order to be able to deal with any sort of complex
problems that dominate all facets of our society and
business world (Pink 2010, Gardner 2010).
Those key competences involve knowledge, skills,
attitudes and values (Weinert 2003). Harvard professor
Tony Wagner calls them the “seven survival skills for
careers, college, and citizenship” (Wagner 2011):
• critical thinking and problem solving;
• collaboration across networks and leading by influence;
• agility and adaptability;
• initiative and entrepreneurialism;
• effective oral and written communication;
• accessing and analysing information;
• curiosity and imagination.
Pedagogy science states that such accounts can be met
especially well through a holistic constructivist approach
(Weinert 2003, Knoll 1993, Reich 2008). One method of
which is learning in interdisciplinary projects (Dewey
1913). In constructivism, learning is a process of
individually self-organising knowledge. The process of
learning is unpredictable, and knowledge constantly
altered through new insights, which are gained through
individual experiences (Reich 2008, Kolb 1984). As
opposed to realism, in which the learner is regarded as an
independent observer of objects. In contrast,
constructivism integrates the learner within his own
observations in a cycle of creation and observation. An
interactive relation between the observer and the
observed arises (for an easier understanding see figure 1).
The educationalist and philosopher John Dewey regarded
the interaction between the subject and the world with all
its complexity as essential for gaining knowledge. Dewey’s
understanding identified learning as a multi-facetted
process of structured interaction of humans with their
natural and social environment. These interactions
produce experiences which modify further interaction.
“There is no me without us“ (Dewey 1931:91).
Perception and knowledge is only developed in relation to
and through interaction with the object and its context.
Therefore, learning in the constructivist perspective is a
process of constantly adapting to situations, which consist
of ever-changing relations between subject, object and
context. However, constructivism is neither a method nor a
universal model, and it does not provide concrete didactic
indications for the teacher to implement.
In contrast to constructivist beliefs, education today is
centered around specific disciplines and isolated subjects,
which is the result of breaking down a complex real-life
phenomena into little parts. Small information parts are
thought to be easier to absorb for the student.
Concentrating on one aspect of phenomena and
distributing knowledge rather isolated from its complexity
เรียนรู้วิธีการ ช่วยในการจัดการกับปัญหาที่ซับซ้อนโดยเสริมกระบวนการเรียนรู้เชิงลึกในปัญหารับรู้และแก้ไขปัญหาหลากหลายเส้นทาง (Kröper 2010) วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้จะ synthesise วิจัยในปัญหาที่เกี่ยวข้องกับทฤษฎีการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์นิยมและสอนออกแบบ การระบุปัญหาของเหยื่อ CSSC เรียนบริบทโรงเรียน และปัญหาในการตอบสนองที่ปัญหา ด้วยการคิดออกแบบเพื่อใช้อำนวยความสะดวก และส่งเสริมการเรียนการสอน และการเรียนรู้ในแบบสร้างสรรค์นิยมบริบทโรงเรียน (เช่นโรงเรียนมัธยม) คำถามวิจัยมี: สามารถอำนวยความสะดวกการเรียนรู้ CSSC เป็นขั้นสูงโดยใช้การออกแบบคิด ห้องเรียนคืออะไรประสบการณ์เช่น เมื่อใช้ความคิดออกแบบ มีการใช้ออกแบบคิดมีคุณค่าสำหรับครูหรือไม่ร้องเรียนในการศึกษา: พัฒนาทักษะในศตวรรษที่ 21ผ่านการออกแบบการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์นิยมจากนักวิจัยทางการศึกษาเพื่อธุรกิจ และนักการเมือง เรียกสำหรับ competences คีย์เรียกว่าสังคมเพื่อให้สามารถจัดการกับการเรียงลำดับใด ๆ ของคอมเพล็กซ์ปัญหาที่ทุกแง่มุมของสังคม และโลกธุรกิจ (2010 สีชมพู การ์ดเนอร์ 2010)Competences คีย์เหล่านั้นเกี่ยวข้องกับความรู้ ทักษะทัศนคติและค่า (Weinert 2003) ศาสตราจารย์ฮาร์วาร์ดโทนี่วากเนอร์เรียก "รอดตายเจ็ดทักษะสำหรับพวกเขาสมัครงาน วิทยาลัย และสัญชาติ" (วากเนอร์ 2011): •วิจารณญาณและการแก้ปัญหา•ทำงานร่วมกันระหว่างเครือข่ายและนำ โดยอิทธิพล• agility and adaptability;• initiative and entrepreneurialism; • effective oral and written communication;• accessing and analysing information; • curiosity and imagination.Pedagogy science states that such accounts can be metespecially well through a holistic constructivist approach(Weinert 2003, Knoll 1993, Reich 2008). One method ofwhich is learning in interdisciplinary projects (Dewey1913). In constructivism, learning is a process ofindividually self-organising knowledge. The process oflearning is unpredictable, and knowledge constantlyaltered through new insights, which are gained throughindividual experiences (Reich 2008, Kolb 1984). Asopposed to realism, in which the learner is regarded as anindependent observer of objects. In contrast,constructivism integrates the learner within his ownobservations in a cycle of creation and observation. Aninteractive relation between the observer and theobserved arises (for an easier understanding see figure 1).The educationalist and philosopher John Dewey regardedthe interaction between the subject and the world with allits complexity as essential for gaining knowledge. Dewey’sunderstanding identified learning as a multi-facettedprocess of structured interaction of humans with theirnatural and social environment. These interactionsproduce experiences which modify further interaction.“There is no me without us“ (Dewey 1931:91).รับรู้และความรู้เป็นเพียงพัฒนาการและโต้ตอบกับวัตถุและบริบทของการดังนั้น เป็นการเรียนรู้ในมุมมองแบบสร้างสรรค์นิยมความกระบวนการอย่างต่อเนื่องสมดุลกับสถานการณ์ ซึ่งประกอบด้วยของการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างชื่อเรื่อง วัตถุ และบริบทการ อย่างไรก็ตาม ศิลปะเค้าโครงเป็นวิธีใด หรือมีรูปแบบสากล และไม่ให้คอนกรีตพลวัตบ่งชี้ครูสามารถ ตรงข้ามความเชื่อแบบสร้างสรรค์นิยม การศึกษาวันนี้เป็นแยกเรื่อง และสาขาวิชาเฉพาะตรงกลางรอบ ๆซึ่งเป็นผลของการแบ่งลงชีวิตจริงซับซ้อนปรากฏการณ์เป็นส่วนน้อย ส่วนข้อมูลขนาดเล็กคิดว่า จะง่ายต่อการดูดซับสำหรับนักเรียนConcentrating บนด้านหนึ่งของปรากฏการณ์ และกระจายความรู้ที่ค่อนข้าง โดดเดี่ยวความซับซ้อนของ
การแปล กรุณารอสักครู่..