a kind of implied moral reasoning.T

a kind of implied moral reasoning.
The leading Dutch journal of medicine,
the Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde,
is also more and more inclined to
discuss moral problems, for instance, in
the field of the care of the dying, although
ethical considerations are seldom made explicit.

The teaching of ethics to future physicians
is just starting in some of the seven
medical schools in the Netherlands. The
students enter the medical school immediately
after finishing secondary education,
at the age of eighteen. Basic medical education
takes six years. The final examination,
however, is not for licensing; to be
licensed for medical practice one has to
take additional training in one of the clinical
specialties or in general practice
In four of the seven medical schools
some teaching of ethics takes place. In
three of them the teacher is a theologian
who specialized in (philosophical) ethics.
In our country philosophers, in contrast to
theologians, are in general not very interested
in applied ethics.
The oldest and, some people say, most
important medical school of Leiden University
has just accepted ethics as a formal
part of the curriculum. An introduction
and a short examination in the first year are
followed in the later years by a more extensive
program and examination. The
teacher of ethics (only one has been hired)
also participates in all kinds of other
courses, especially in clinical teaching.
In the Leiden medical school of about
1,700 students and a faculty of 400 (including
medical staff) the only ethicist has
an almost impossible task. Yet it has been
possible to provide several courses (in the
first and other years), and also a three-hour
seminar, in groups of ten, for all students
in the fifth year. Furthermore, the students
are confronted with the contribution of ethics
at various points in the curriculum. Ethics
education can only be successful,
however, if the faculty recognizes ethics as
an important matter, and themselves refer
to moral problems in their courses. A very
important aim is, therefore, to teach the
teachers, not only for practical reasons
(because there are fewer of them compared
to the students), but more so for reasons of
principle.
Only half of all medical students in Holland
experience ethics teaching during
their medical education. The same is true
for other medical or paramedical professions:
some take ethics courses, others do

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดของเหตุผลทางศีลธรรมโดยนัยสมุดรายวันชั้นนำดัตช์ของยาดัตช์ Tijdschrift voor Geneeskundeนอกจากนี้ยังขึ้นเอียงไปพูดคุยปัญหาศีลธรรม เช่น ในด้านการดูแลของการตาย แม้ว่าสุจริตไม่ได้ชัดเจนการสอนจริยธรรมแพทย์ในอนาคตเพิ่งเริ่มในเจ็ดโรงเรียนแพทย์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ การนักเรียนป้อนโรงเรียนแพทย์ทันทีหลังจากจบมัธยมศึกษาเมื่ออายุสิบแปด การศึกษาทางการแพทย์ขั้นพื้นฐานใช้เวลา 6 ปี ตรวจสอบขั้นสุดท้ายอย่างไรก็ตาม ไม่ได้สำหรับสิทธิ์การใช้งาน จะได้อนุญาตให้มีการปฏิบัติทางการแพทย์ใช้เวลาฝึกอบรมเพิ่มเติมในการรักษาพยาบาลอาหารหรือ ในทางปฏิบัติทั่วไปในโรงเรียนแพทย์เจ็ดสี่สอนบางอย่างของจริยธรรมที่เกิดขึ้น ใน3 นั้น ครูมีนักบวชเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านจริยธรรม (ปรัชญา)ในปรัชญาของเราประเทศ ความเปรียบต่างไปนักศาสนศาสตร์ มีทั่วไปไม่สนใจในใช้จรรยาเก่าและ บางคนบอก สุดโรงเรียนแพทย์สำคัญมหาวิทยาลัยเลเดนเพียงแค่ยอมรับจริยธรรมเป็นเป็นทางการส่วนหนึ่งของหลักสูตร คำแนะนำและการตรวจสอบสั้นในปีแรกตามในปีหลัง ด้วยมือเพิ่มเติมโปรแกรมและตรวจสอบ การครูจรรยาบรรณ (เดียวจ้าง)นอกจากนี้ยัง มีส่วนร่วมในทุกชนิดอื่น ๆหลักสูตรการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสอนทางคลินิกในโรงเรียนแพทย์ไลเดนเกี่ยวกับนักเรียน 1,700 และคณะ (รวม 400มี ethicist เฉพาะของพนักงานทางการแพทย์)เป็นงานที่แทบไม่ ยัง จะได้รับเป็นไปได้ให้หลาย (ในการครั้งแรกและปีอื่น ๆ), และยังสามชั่วโมงสัมมนา กลุ่มสิบ สำหรับนักเรียนในปีนี้ นอกจากนี้ นักเรียนเผชิญกับของจริยธรรมหลายจุดในหลักสูตร จริยธรรมการศึกษาสามารถประสบความสำเร็จอย่างไรก็ตาม ถ้าคณะรู้จักจริยธรรมเป็นเรื่องสำคัญ และตัวเองปัญหาจริยธรรมในหลักสูตร A มากจุดมุ่งหมายที่สำคัญคือ ดังนั้น การสอนการครู ไม่เพียงแต่ทางปฏิบัติ(เนื่องจากมีน้อยของพวกเขาที่เปรียบเทียบนักศึกษา), แต่มากขึ้นดังนั้นเพื่อความหลักการนี้เพียงครึ่งหนึ่งของนักศึกษาแพทย์ทั้งหมดในฮอลแลนด์พบในระหว่างการเรียนการสอนจริยธรรมการศึกษาทางการแพทย์ คือความจริงสำหรับอาชีพอื่น ๆ ทางการแพทย์ หรือ paramedical:บางคนใช้หลักสูตรจริยธรรม ผู้อื่นทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนิดของการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมโดยนัย.
วารสารดัตช์ชั้นนำของยา
Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde,
นอกจากนี้ยังมีมากขึ้นและมีแนวโน้มที่จะ
หารือเกี่ยวกับปัญหาทางศีลธรรมเช่นใน
ด้านการดูแลที่กำลังจะตายแม้
การพิจารณาจริยธรรมจะทำไม่ค่อยได้ อย่างชัดเจน. การเรียนการสอนของจริยธรรมให้กับแพทย์ในอนาคตเป็นเพียงการเริ่มต้นในบางส่วนของเจ็ดโรงเรียนแพทย์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ นักเรียนเข้าสู่โรงเรียนแพทย์ทันทีหลังจากจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนอายุสิบแปด การศึกษาทางการแพทย์ขั้นพื้นฐานจะใช้เวลาหกปี การตรวจสอบขั้นสุดท้ายแต่ไม่ได้สำหรับการออกใบอนุญาต; จะต้องได้รับใบอนุญาตสำหรับการปฏิบัติทางการแพทย์หนึ่งจะต้องใช้เวลาการฝึกอบรมเพิ่มเติมในหนึ่งในคลินิกพิเศษหรือในทางปฏิบัติทั่วไปในสี่ของโรงเรียนแพทย์เจ็ดการเรียนการสอนของจริยธรรมบางอย่างเกิดขึ้น ในสามของพวกเขาครูเป็นนักบวชที่เชี่ยวชาญในการ (ปรัชญา) จรรยาบรรณ. ในประเทศของนักปรัชญาของเราในทางตรงกันข้ามกับศาสนาศาสตร์โดยทั่วไปไม่ได้สนใจมากในจริยธรรมประยุกต์. ที่เก่าแก่ที่สุดและบางคนบอกว่าส่วนใหญ่โรงเรียนแพทย์ที่สำคัญของ มหาวิทยาลัยไลได้รับการยอมรับเพียงแค่จริยธรรมอย่างเป็นทางการในฐานะส่วนหนึ่งของหลักสูตร การแนะนำและการตรวจสอบสั้น ๆ ในปีแรกที่มีการใช้ในปีต่อมาโดยกว้างขวางมากขึ้นโปรแกรมและการตรวจสอบ ครูของจริยธรรม (เพียงคนเดียวที่ได้รับการว่าจ้าง) ยังมีส่วนร่วมในทุกชนิดของหลักสูตรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเรียนการสอนทางคลินิก. ในโรงเรียนแพทย์ Leiden ประมาณ1,700 นักศึกษาและคณาจารย์ 400 (รวมถึงบุคลากรทางการแพทย์) เดอะ ethicist เพียง แต่มีเกือบ งานไม่ได้ แต่จะได้รับเป็นไปได้ที่จะให้หลายหลักสูตร (ในแรกและอื่น ๆ ปี) และยังเป็นสามชั่วโมงสัมมนาในกลุ่มของสิบสำหรับนักเรียนทุกคนในปีที่ห้า นอกจากนี้นักเรียนกำลังเผชิญหน้ากับการมีส่วนร่วมของจริยธรรมตามจุดต่าง ๆ ในหลักสูตร จริยธรรมการศึกษาเท่านั้นที่สามารถจะประสบความสำเร็จแต่ถ้าคณะตระหนักถึงจริยธรรมเป็นเรื่องสำคัญและตัวเองดูปัญหาจริยธรรมในการเรียนของพวกเขา A ใช้จุดมุ่งหมายที่สำคัญคือดังนั้นในการสอนครูผู้สอนไม่เพียง แต่สำหรับเหตุผลในทางปฏิบัติ(เพราะมีจำนวนน้อยของพวกเขาเมื่อเทียบกับนักเรียน) แต่ไม่มากนักสำหรับเหตุผลของหลักการ. เพียงครึ่งหนึ่งของนักศึกษาแพทย์ทั้งหมดในฮอลแลนด์จริยธรรมประสบการณ์การสอน ในระหว่างการศึกษาทางการแพทย์ของพวกเขา เดียวกันเป็นจริงสำหรับอาชีพทางการแพทย์หรือแพทย์อื่น ๆ : บางใช้หลักสูตรจริยธรรมที่คนอื่นทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดของการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมโดยนัย .บริษัท ดัช วารสารการแพทย์ที่เนเธอร์แลนด์ tijdschrift geneeskunde . ,เป็นมากขึ้นและเอียงปรึกษาปัญหาทางจริยธรรม เช่นด้านการดูแลจะตาย ถึงแม้ว่าข้อพิจารณาด้านจริยธรรม มักทำให้ชัดเจนการสอนจริยธรรมของแพทย์ในอนาคตเป็นเพียงการเริ่มต้นในบางส่วนของเจ็ดโรงเรียนแพทย์ในเนเธอร์แลนด์ ที่นักเรียนเข้าโรงเรียนแพทย์ได้ทันทีหลังจากจบมัธยมศึกษาตอนอายุสิบแปด การศึกษาการแพทย์พื้นฐานใช้เวลา 6 ปี การสอบขั้นสุดท้ายแต่ไม่ใช่สำหรับการออกใบอนุญาต ; เป็นมีใบอนุญาตทางการแพทย์มีใช้เวลาการฝึกอบรมเพิ่มเติมในหนึ่งในคลินิกความเชี่ยวชาญในการปฏิบัติทั่วไปหรือสี่ในเจ็ดโรงเรียนแพทย์การสอนจริยธรรมที่ใช้เวลาสถานที่ ในสามของพวกเขา ครูเป็นนักเทววิทยาที่เชี่ยวชาญใน ( ปรัชญา ) จริยศาสตร์นักปรัชญาในประเทศของเรา ในทางตรงกันข้ามนักเทววิทยา , ทั่วไป ไม่ได้สนใจมากในจริยศาสตร์ประยุกต์ .ที่เก่าแก่ที่สุดและบางคนบอกว่า ส่วนใหญ่โรงเรียนแพทย์ที่สำคัญของมหาวิทยาลัยไลเดนเพิ่งยอมรับจริยธรรมเป็นอย่างเป็นทางการส่วนหนึ่งของหลักสูตร คำนำและการตรวจสอบสั้น ๆในปีแรกตามในปีต่อมาโดยกว้างขวางมากขึ้นโปรแกรมและการตรวจสอบ ที่ครูจริยธรรม ( เดียวได้รับการว่าจ้าง )ก็มีส่วนร่วมในทุกชนิดของอื่น ๆหลักสูตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสอนทางคลินิกในโรงเรียนแพทย์ไลเดนประมาณ1 , 700 คน และคณะ 400 ( รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ ) Ethicist ได้เท่านั้นเป็นงานที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่มันได้รับเป็นไปได้เพื่อให้หลักสูตรต่าง ๆ ( ในปีแรกและอื่น ๆ ) , และยัง สาม ชั่วโมงสัมมนาในกลุ่มสิบ สำหรับนักเรียนทั้งหมดในปีที่ห้า นอกจากนี้ นักเรียนเผชิญหน้ากับส่วนของจริยธรรมณจุดต่างๆในหลักสูตร จริยธรรมการศึกษาเท่านั้นที่สามารถประสบความสำเร็จอย่างไรก็ตาม ถ้าคณะฯ ตระหนักถึงจริยธรรม เช่นสำคัญ และตนเอง หมายถึงปัญหาทางจริยธรรมในหลักสูตรของพวกเขา มากที่สำคัญเป้าหมาย ดังนั้น การสอนครูไม่เพียง แต่สำหรับเหตุผลในทางปฏิบัติ( เนื่องจากมีจำนวนของพวกเขาเปรียบเทียบให้กับนักเรียน แต่มากขึ้นดังนั้นสำหรับเหตุผลของหลักการเพียงครึ่งหนึ่งของนักศึกษาแพทย์ในฮอลแลนด์ประสบการณ์การสอนจริยธรรมระหว่างการศึกษาทางการแพทย์ของพวกเขา เดียวกันเป็นจริงสำหรับวิชาชีพแพทย์หรือเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์อื่นๆบางคนใช้หลักสูตรจริยธรรม คนอื่นทำ