Who is Tom?Tom has always had a lif

Who is Tom?

Tom has always had a lifelong passion, something that has stirred within since he was child: Fashion.

He would weep for no reason – or so his parents thought every time he left on family outings to meet friends or go the cinema. These were no small cries for help; they were piercing screams of ache. At their wits end, his parents took him to a wide range of medical professionals, including rheumatologists and psychiatrists, and other than general medical speculation, the child’s pains remained a mystery.

Then he found his voice and verbalised his sensations. From here on, all could peek into the tortured insights of Tom.

Tom never cried for pain. Tom cries for style.

Following his expulsion from Central Saint Martins for unproven crimes of passion, he decided to start his own brand. Eponymous. Bold. Irreverent. Classy. Subtle. Dramatic. Fierce. Compassionate.



From London, where we don’t cry for pain, but cry for style.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทอมคือใครทอมได้เคยมีความรักตลอดชีวิต สิ่งที่มีกวนภายในตั้งแต่เด็ก: แฟชั่นเขาจะร้องไม่มีเหตุผล – หรือดังนั้นพ่อแม่ของเขาคิดว่า ทุกครั้ง เขาซ้ายบนคุ้มไปพบเพื่อน หรือไปที่โรงภาพยนตร์ เหล่านี้มีเสียงร้องไม่เล็กสำหรับความช่วยเหลือ พวกเขาได้เจาะเสียงกรีดร้องของปวด ที่สุดของปัญญา พ่อพาเขาไปที่หลากหลายของผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ จิตแพทย์ และ rheumatologists และไม่ใช่การเก็งกำไรทางการแพทย์ทั่วไป เด็กปวดยังคง ลึกลับจาก นั้นเขาพบเสียงของเขา และ verbalised ความรู้สึกของเขา จากนี้ ทั้งหมดสามารถมองเป็นข้อมูลเชิงลึกทรมานไปของทอมทอมไม่เคยร้องไห้สำหรับความเจ็บปวด ทอมร้องไห้แบบ ต่อไปนี้ของเขาขับไล่จากกลาง Saint Martins อาชญากรรมที่มาของความรัก เขาตัดสินใจเริ่มต้นแบรนด์ของตัวเอง ยนตร์ ตัวหนา เรื่อง ดีงาม ละเอียด อย่างมาก รุนแรง ผู้มีความเมตตา จากลอนดอน ที่เราไม่ร้องไห้สำหรับความเจ็บปวด แต่ร้องไห้แบบนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใครเป็นทอม? ทอมได้เคยมีความรักตลอดชีวิตบางอย่างที่มีคนภายในตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก: แฟชั่น. เขาจะร้องไห้ไม่มีเหตุผล - หรือเพื่อให้พ่อแม่ของเขาคิดว่าทุกครั้งที่เขาทิ้งไว้บนนอกสถานที่ในครอบครัวที่จะได้พบกับเพื่อนหรือไปโรงภาพยนตร์ . เหล่านี้เป็นไม่มีเสียงร้องเล็ก ๆ เพื่อขอความช่วยเหลือ พวกเขาถูกเจาะเสียงกรีดร้องของอาการปวด ในตอนท้ายปัญญาของพวกเขาพ่อแม่ของเขาพาเขาไปที่หลากหลายของผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์รวมทั้งโรคข้อและจิตแพทย์และอื่น ๆ นอกเหนือจากการเก็งกำไรทางการแพทย์ทั่วไปปวดของเด็กที่ยังคงเป็นปริศนา. แล้วเขาก็พบว่าเสียงของเขาและความรู้สึกของเขา verbalised จากที่นี่ที่ทั้งหมดจะแอบมองเข้าไปในข้อมูลเชิงลึกทรมานของทอม. ทอมไม่เคยร้องไห้สำหรับอาการปวด ทอมร้องไห้สำหรับรูปแบบ. หลังจากที่เขาออกจาก Central Saint Martins สำหรับการก่ออาชญากรรมที่มาของความรักเขาตัดสินใจที่จะเริ่มต้นแบรนด์ของตัวเอง บาร์นี้ ตัวหนา ไม่เคารพ ดีงาม บอบบาง น่าทึ่ง ดุร้าย ความเห็นอกเห็นใจ. จากกรุงลอนดอนที่เราอย่าร้องไห้เพราะความเจ็บปวด แต่ร้องไห้สำหรับรูปแบบ