Voyer et al. (2006) recommend that

Voyer et al. (2006) recommend that when trying to detect
delirium in people with dementia it is important to monitor
attention, thinking, orientation memory and the fluctuation
of the symptoms rather than relying on psychomotor
symptoms such as hypoactivity and hyperactivity. The
documentation of symptoms of confusion is critical and
according to Voyer et al. (2006) recording these symptoms
as present or absent is inadequate and makes detection of
delirium in older people with dementia difficult as fluctuations
become impossible to notice. There are a variety of
mental status/neurologic assessment tools available to assist
nurses with assessment such as Folstein Mini Mental State
Examination (MMSE) (Folstein et al., 1975). However, it is
essential that nurses who use such tools are adequately
trained to carry out the assessment (Lemiengre et al., 2006)
and that they are aware of the limitations of the tool
(Foreman & Zane, 1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Voyer et al, (2006) แนะนำว่าเมื่อพยายามตรวจสอบ
เพ้อในผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจสอบ
ความสนใจความคิดของหน่วยความจำการปฐมนิเทศและความผันผวน
ของอาการมากกว่าอาศัยจิต
อาการเช่น hypoactivity และสมาธิสั้น
เอกสารของอาการของความสับสนเป็นสิ่งสำคัญและ
เป็นไปตาม Voyer et al, (2006) บันทึกอาการเหล่านี้
เป็นของขวัญหรือขาดไม่เพียงพอและทำให้การตรวจสอบของ
เพ้อในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมเรื่องยากที่ความผันผวน
เป็นไปไม่ได้แจ้งให้ทราบ มีความหลากหลายของเป็น
เครื่องมือในการประเมินสถานะทางจิต / ระบบประสาทพร้อมที่จะช่วย
พยาบาลกับการประเมินเช่น Folstein มินิจิตรัฐ
ตรวจสอบ (MMSE) (Folstein et al., 1975) แต่ก็เป็น
สิ่งสำคัญที่พยาบาลที่ใช้เครื่องมือดังกล่าวจะเพียงพอที่
ได้รับการฝึกฝนที่จะดำเนินการประเมินผล (Lemiengre et al., 2006)
และว่าพวกเขาจะตระหนักถึงข้อ จำกัด ของเครื่องมือ
(โฟร์แมน & เชน, 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

voyer et al . ( 2006 ) แนะนำว่า เมื่อพยายามที่จะตรวจสอบเพ้อในผู้ที่มีภาวะสมองเสื่อมเป็นสิ่งสำคัญที่จะตรวจสอบความสนใจ , การคิด , หน่วยความจำและความผันผวนของอาการแทนที่จะใช้ในด้านอาการ เช่น hypoactivity และสมาธิสั้น . ที่เอกสารของอาการของความสับสนและวิกฤตตาม voyer et al . ( 2006 ) บันทึกอาการเหล่านี้เป็นปัจจุบันหรือขาดไม่เพียงพอและทำให้การตรวจสอบของเพ้อในผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมยาก ผันผวนเป็นไปไม่ได้ที่จะสังเกตเห็น มีความหลากหลายของเครื่องมือการประเมินสภาพจิต / ประสาทพร้อมให้การช่วยเหลือพยาบาลกับการประเมินสภาพจิตใจ เช่น folstein มินิ( ตรวจสอบข้อมูล ) ( folstein et al . , 1975 ) แต่มันคือเป็นพยาบาลที่ใช้เครื่องมือดังกล่าวอย่างเพียงพอฝึกให้มีการประเมิน ( lemiengre et al . , 2006 )และที่พวกเขาจะตระหนักถึงข้อ จำกัด ของเครื่องมือ( ฟอร์แมน & เซน , 1996 )