1. Introduction1.1. Background West

1. Introduction

1.1. Background West Africa has 57% of Africa's rice cultivatable land (Oteng and Sant'Anna, 2015). However pests such as blast, rice stem borers, termites, birds, rodents and other organisms are negatively affecting riceproduction (Samado et al., 2015; Gainessi, 2014; Oteng and Sant'Anna,2015). Sierra Leone which is used as a case study in this research is amajor rice producing country in West Africa. Agricultural practices in Sierra Leone are similar to other West African countries such as the Republic of Guinea, Liberia, Senegal, and Gambia. These countries facesimilar food production and pest control challenges (Samado et al.,2015; The Guardian newspaper, 2015). Therefore issues affecting one country are likely to be applicable to others.About 74% (5.4 million ha) of the land in Sierra Leone is considered arable but only b15% is currently being cropped (Asenso-Okyere et al.,2009; CARD, 2009; Sannoh, 2011). Sierra Leone has five major cultivable ecologies. These are upland (4.42 million ha), bolilands1 (145,000 ha),riverine lowlands (130,000 ha), mangrove swamps (20,000 ha) and inland valley swamps (690,000 ha). The agriculture sector is the major employer in the country which is estimated at 70% of a population of about six million people (Sannoh, 2011).Rice, being the major staple food of the country, is the most widely cultivated crop throughout Sierra Leone (Johnny et al., 1981; Vellag,2012). It is cultivated in all the five major cultivable ecologies. The consumption rate of rice at 104 kg annually per capita in Sierra Leone is among the highest in sub Saharan Africa (CARD, 2009; Vellag, 2012;Ighobor, 2014; World Bank, 2014). The crop sub-sector contributes about 75% of the agricultural GDP of the country (CARD, 2009). Prior1970, Sierra Leone was able to produce enough rice for internal consumption and even provide some exports to a limited extent (CARD,2009). The trend started to decline during the 1970s and, in the 1980s, Sierra Leone produced only 66% of the rice needed to feed the nation. One of the reasons for this decline in rice production was pest control. Subsequently Sierra Leone has become a major rice importer.The situation became worse during the 11 years of civil war (1991–2002).
1.2. Pest control in Sierra Leone As mentioned, one of the biggest challenges faced by Sierra Leonean farmers is pest control (IRIN, 2007). Birds, rodents, insects, crustaceans and other living organisms including bacteria and fungi, can drastically reduce yields, in some cases between 40 to 50% (Oerke, 2006). To prevent these organisms from destroying their crops, farmers use pesticides. The use of these chemicals is controlled by the Ministry of Agriculture. However, there are reports that these chemicals are being misused and are supplied to illiterate farmers without any training on how to use them safely and effectively (USAID, 2009a, 2009b). They are often supplied by minor traders selling them in small unlabelled sachets. There is evidence that some pesticides are entering the country illicitly which farmers are using indiscriminately without the knowledge of the Ministry of Agriculture (Ministry of Agriculture and Food Security,MAFS, 2012). These include: “Yarifos” which contains chlorpyrifosmethyl (C7H7Cl3NO3PS) and an organophosphate which was not stated on the label, “Sarifos” which contains chlorpyrifos-ethyl (C9H11Cl3NO3PS), 2,4D [(2, 4-Dichlorophenoxy) acetic acid (C8H6Cl2O3)] and pentachlorophenol (C6Cl5OH).Insecticides can accumulate in the tissues of both flora and fauna in the ecosystem (USAID, 2009a, 2009b). After absorption, insecticides can be transported and magnified along the food chain. Insecticides can also accumulate in soil and sediments and are potentially transported to other areas within Sierra Leone and neighbouring countries by water and air. This might pose threats to other environments, which are far away from the point of contamination.Human exposure to insecticides can result in a range of harmful effects with the extent of damage dependent on the type of insecticide and/or the level of intake. For example, exposure to organophosphates can result in the inhibition of the enzyme cholinesterase which can result in nervous disorders. Organophosphate exposure has been associated with headache, excessive salivation, lacrimation, nausea, diarrhoea,respiratory depression, seizure, loss of consciousness and pinpoint pupils (PSEP, 2015; Medline plus, 2015). According to Robert and Reigart (2014), herbicides do not exhibit acute effects on humans and other animals with the most common effects being skin irritation, vomiting, diarrhoea, and nausea.In order to address some of these issues this study investigates how pesticides are used in practice in rice fields in Sierra Leone and how these uses impact the health of rice farmers and the environment. Inparticular this study focused on the prevalence of pesticide use amongrice farmers in Sierra Leone, paying particcula

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ1.1. พื้นหลังแอฟริกาตะวันตกมี 57% ของที่ดิน cultivatable ข้าวของแอฟริกา (Oteng และ Sant'Anna, 2015) อย่างไรก็ตาม แมลงเช่นระเบิด ข้าว stem borers ปลวก นก หนู และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ จะเสีย riceproduction (Samado et al. 2015 Gainessi, 2014 Oteng และ Sant'Anna, 2015) สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนซึ่งจะใช้เป็นกรณีศึกษาในงานวิจัยนี้ เป็นข้าว amajor ที่ผลิตประเทศในแอฟริกาตะวันตก เกษตรในเซียร์ราลีโอนจะคล้ายกับประเทศแอฟริกาตะวันตก เช่นสาธารณรัฐกินี ไลบีเรีย เซเนกัล แกมเบีย การผลิตอาหารของประเทศ facesimilar และท้าทายการควบคุมศัตรูพืช (Samado et al. 2015 เหล่านี้ ผู้พิทักษ์หนังสือ 2015) ดังนั้น ปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อประเทศใดประเทศหนึ่งมีแนวโน้มที่จะใช้กับผู้อื่น ประมาณ 74% (5.4 ล้านฮา) ของที่ดินในเซียร์ราลีโอนเป็นทำกิน แต่เพียง b15% การอยู่ในขณะนี้ถูกตัด (Asenso-Okyere et al. 2009 การ์ด 2009 Sannoh, 2011) สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนได้ห้าหลัก cultivable ecologies เหล่านี้เป็นไร่ (4.42 ล้านฮา), bolilands1 (145,000 ฮา), ราบลุ่มไรน์ (130,000 ฮา), ป่าชายเลนหนองน้ำ (20,000 ฮา) และหนองน้ำบริเวณหุบเขา (690,000 ฮา) ภาคการเกษตรมีนายจ้างรายใหญ่ในประเทศซึ่งมีประมาณ 70% ของประชากรประมาณ 6 ล้านคน (Sannoh, 2011) ข้าว เป็นอาหารหลักสำคัญของประเทศ เป็นพืชที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายทั่วประเทศเซียร์ราลีโอน (Johnny et al. 1981 Vellag, 2012) มันถูกเพาะปลูกในทุกห้าหลัก cultivable ecologies อัตราการบริโภคข้าวที่ 104 กิโลกรัมต่อปีต่อหัวในเซียร์ราลีโอนเป็นหนึ่งในที่สูงที่สุดในประเทศไทย (บัตร 2009 ย่อย Vellag, 2012; Ighobor, 2014 ธนาคารโลก 2014) ภาคย่อยพืชที่ก่อให้เกิดประมาณ 75% ของ GDP การเกษตรของประเทศ (บัตร 2009) Prior1970 สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนก็สามารถผลิตข้าวเพียงพอสำหรับการบริโภคภายใน และยังมีบางส่วนส่งออกไปยังจำกัดขอบเขต (การ์ด 2009) แนวโน้มเริ่มลดลงในช่วงปี 1970 และ ในปี 1980 เซียร์ราลีโอนผลิตเพียง 66% ของข้าวที่ต้องให้อาหารประเทศ หนึ่งในสาเหตุนี้ลดลงในการผลิตข้าวเป็นแมลง สาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนในเวลาต่อมาได้กลายเป็น ผู้นำเข้าข้าวรายใหญ่ สถานการณ์กลายเป็นแย่ลงในช่วงปี 11 ของสงครามกลางเมือง (1991-2002)1.2. กำจัดแมลงในเซียร์ราลีโอนเป็นกล่าวถึง ความท้าทายที่เผชิญ โดยเกษตรกรเซียร์ราลีโอนอย่างใดอย่างหนึ่งคือแมลง (IRIN, 2007) นก หนู แมลง กุ้ง และชีวิตอื่น ๆ รวมทั้งแบคทีเรียและเชื้อรา มากลดอัตราผลตอบแทน ในบางกรณีระหว่าง 40-50% (Oerke, 2006) เพื่อป้องกันสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จากการทำลายพืชของพวกเขา เกษตรกรใช้ยาฆ่าแมลง การใช้สารเคมีเหล่านี้จะถูกควบคุม โดยกระทรวงเกษตร อย่างไรก็ตาม มีรายงานว่า สารเคมีเหล่านี้จะถูกนำไปใช้ และจะถูกส่งไปศึกษาเกษตรกรโดยไม่ต้องใด ๆ อบรมวิธีการใช้อย่างปลอดภัย และมีประสิทธิภาพ (USAID, (2009a) 2009b) พวกเขามักจะมา โดยผู้ค้ารายย่อยขายพวกเขาในซองปจะเล็ก มีเกษตรกรที่ใช้อย่างไม่ มีความรู้ของกระทรวงเกษตร (กระทรวงเกษตรและอาหารปลอดภัย MAFS, 2012) โดยมีหลักฐานว่า ยาฆ่าแมลงบางจะเข้าประเทศอย่างผิดกฏหมาย เหล่านี้รวมถึง: "Yarifos" ซึ่งประกอบด้วย chlorpyrifosmethyl (C7H7Cl3NO3PS) และ organophosphate ซึ่งไม่มีการระบุไว้บนฉลาก "Sarifos" ซึ่งประกอบด้วย chlorpyrifos-เอทิล (C9H11Cl3NO3PS), 2, 4D [(2, 4-Dichlorophenoxy) กรดอะซิติก (C8H6Cl2O3)] และ pentachlorophenol (C6Cl5OH) ยาฆ่าแมลงที่สามารถสะสมในเนื้อเยื่อของพืชและสัตว์ในระบบนิเวศ (USAID, (2009a) 2009b) หลังจากดูดซึม ยาฆ่าแมลงสามารถขนส่ง และขยายไปตามห่วงโซ่อาหาร ยาฆ่าแมลงยังสามารถสะสมในดินและตะกอน และอาจถูกลำเลียงไปยังพื้นที่อื่นภายในเซียร์ราลีโอนและประเทศเพื่อนบ้าน โดยน้ำและอากาศ นี้อาจก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ซึ่งอยู่ห่างจากจุดของการปนเปื้อน มนุษย์สัมผัสกับยาฆ่าแมลงจะส่งผลในช่วงของผลกระทบที่เป็นอันตรายที่มีขอบเขตของความเสียหายขึ้นอยู่กับชนิดของยาฆ่าแมลงหรือระดับของปริมาณ ตัวอย่างเช่น แสง organophosphates จะส่งผลในการยับยั้งของ cholinesterase เอนไซม์ซึ่งจะส่งผลในความผิดปกติของประสาท แสงเป็น organophosphate ตรีได้เชื่อมโยงกับการปวดหัว ชัยนาท น้ำตาไหล คลื่นไส้ ท้องเสีย ภาวะซึมเศร้าทางเดินหายใจ ชัก สูญเสียสติและแน่นอนนักเรียน (PSEP, 2015 ครั้ง Medline plus, 2015) ตามโรเบิร์ตและ Reigart (2014), สารเคมีกำจัดวัชพืชไม่มีผลกระทบเฉียบพลันต่อมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ กับผลกระทบทั่วไปที่มีการระคายเคืองผิวหนัง อาเจียน ท้องเสีย และคลื่นไส้ เพื่อที่จะอยู่บางส่วนของปัญหาเหล่านี้การศึกษานี้ตรวจสอบวิธีใช้ยาฆ่าแมลงในการปฏิบัติในข้าวในเซียร์ราลีโอนและผลกระทบเหล่านี้ใช้สุขภาพของเกษตรกรข้าวและสิ่งแวดล้อม Inparticular การศึกษานี้เน้นความชุกของแมลงใช้ amongrice เกษตรกรในเซียร์ราลีโอน จ่ายเงิน particcula

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ

1.1 พื้นหลังแอฟริกาตะวันตกมี 57% ของข้าวที่ดิน cultivatable แอฟริกา (Oteng และ Sant'Anna, 2015) แต่ศัตรูพืชเช่นระเบิดหนอนเจาะลำต้นข้าวปลวกนกหนูและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ จะส่งผลกระทบต่อ riceproduction (Samado et al, 2015;. Gainessi 2014; Oteng และ Sant'Anna, 2015) เซียร์ราลีโอนซึ่งจะใช้เป็นกรณีศึกษาในการวิจัยนี้คือข้าว amajor การผลิตของประเทศในแอฟริกาตะวันตก การปฏิบัติทางการเกษตรในเซียร์ราลีโอนมีความคล้ายคลึงกับประเทศในแอฟริกาตะวันตกอื่น ๆ เช่นสาธารณรัฐกินีไลบีเรียเซเนกัลและแกมเบีย ประเทศเหล่านี้ facesimilar อาหารท้าทายการผลิตและการควบคุมศัตรูพืช (Samado et al, 2015;. หนังสือพิมพ์การ์เดียน 2015) ดังนั้นปัญหาที่ส่งผลต่อประเทศใดประเทศหนึ่งมีแนวโน้มที่จะใช้บังคับกับ others.About 74% (5.4 ล้านฮ่า) ที่ดินในเซียร์ราลีโอนจะถือว่าทำกิน แต่เพียง B15% ในปัจจุบันคือการถูกตัด (Asenso-Okyere et al, 2009;. บัตร 2009 Sannoh 2011) เซียร์ราลีโอนมีห้าระบบนิเวศน์เพาะปลูกที่สำคัญ เหล่านี้เป็นไร่ (4,420,000 ฮ่า) bolilands1 (145,000 ฮ่า) ที่ราบลุ่มแม่น้ำ (130,000 ฮ่า) โกงกาง (20,000 ฮ่า) และหนองน้ำหุบเขาทาง (690,000 ฮ่า) ภาคเกษตรกรรมเป็นหลักนายจ้างในประเทศซึ่งอยู่ที่ประมาณ 70% ของประชากรประมาณหกล้านคน (Sannoh 2011) หมี่เป็นอาหารหลักที่สำคัญของประเทศเป็นพืชที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายทั่วเซียร์ราลีโอน (จอห์นนี่ et al, 1981;. Vellag 2012) มันได้รับการปลูกฝังในทุกห้าระบบนิเวศน์เพาะปลูกที่สำคัญ อัตราการบริโภคข้าวที่ 104 กิโลกรัมต่อปีต่อหัวในเซียร์ราลีโอนเป็นหนึ่งในที่สูงที่สุดในย่อยทะเลทรายซาฮารา (CARD 2009; Vellag 2012; Ighobor 2014; World Bank, 2014) การเพาะปลูกในภาคย่อยมีส่วนประมาณ 75% ของจีดีพีการเกษตรของประเทศ (CARD 2009) Prior1970, เซียร์ราลีโอนก็สามารถที่จะผลิตข้าวเพียงพอสำหรับการบริโภคภายในและยังให้การส่งออกบางส่วนเพื่อ จำกัด ขอบเขต (CARD 2009) แนวโน้มเริ่มลดลงในช่วงปี 1970 และในปี 1980, เซียร์ราลีโอนการผลิตเพียง 66% ของข้าวที่จำเป็นในการเลี้ยงประเทศ หนึ่งในสาเหตุของการลดลงนี้ในการผลิตข้าวการควบคุมศัตรูพืช ต่อมาเซียร์ราได้กลายเป็นสถานการณ์ importer.The ข้าวนาปีกลายเป็นแย่ลงในช่วง 11 ปีของสงครามกลางเมือง (1991-2002).
1.2 การควบคุมศัตรูพืชในเซียร์ราลีโอนเป็นที่กล่าวถึงหนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ต้องเผชิญกับเกษตรกรเซียร์คือการควบคุมศัตรูพืช (IRIN 2007) นกหนูแมลงกุ้งและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ รวมทั้งเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราสามารถลดอัตราผลตอบแทนในบางกรณีระหว่าง 40 ถึง 50% (Oerke 2006) เพื่อป้องกันไม่ให้มีชีวิตเหล่านี้จากการทำลายพืชผลเกษตรกรใช้สารกำจัดศัตรูพืช การใช้สารเคมีเหล่านี้จะถูกควบคุมโดยกระทรวงเกษตร อย่างไรก็ตามมีรายงานว่าสารเคมีเหล่านี้จะถูกนำไปใช้และจะจ่ายให้กับเกษตรกรที่ไม่มีการศึกษาไม่มีการฝึกอบรมใด ๆ เกี่ยวกับวิธีการใช้พวกเขาได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ (USAID, 2009a, 2009b) พวกเขามักจะจัดทำโดยผู้ค้ารายย่อยขายพวกเขาในการปิดฉลากซองขนาดเล็ก มีหลักฐานว่ามีสารกำจัดศัตรูพืชบางส่วนจะเข้ามาในประเทศอย่างผิดกฏหมายซึ่งเกษตรกรมีการใช้การคัดสรรโดยปราศจากความรู้ของกระทรวงเกษตร (กระทรวงเกษตรและความมั่นคงด้านอาหาร MAFS 2012) คือ เหล่านี้รวมถึง: "Yarifos" ซึ่งมี chlorpyrifosmethyl (C7H7Cl3NO3PS) และ organophosphate ซึ่งไม่ได้ระบุไว้บนฉลาก "Sarifos" ซึ่งมี chlorpyrifos เอทิล (C9H11Cl3NO3PS) 2,4D [(2, 4 Dichlorophenoxy) กรดอะซิติก (C8H6Cl2O3 )] และ pentachlorophenol (C6Cl5OH) .Insecticides สามารถสะสมในเนื้อเยื่อของทั้งพืชและสัตว์ในระบบนิเวศ (USAID, 2009a, 2009b) หลังจากการดูดซึมยาฆ่าแมลงที่สามารถเคลื่อนย้ายและขยายไปตามห่วงโซ่อาหาร ยาฆ่าแมลงยังสามารถสะสมในดินและตะกอนและอาจเคลื่อนย้ายไปยังพื้นที่อื่น ๆ ที่อยู่ในเซียร์ราลีโอนและประเทศเพื่อนบ้านด้วยน้ำและอากาศ ซึ่งอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสภาพแวดล้อมอื่น ๆ ซึ่งอยู่ห่างไกลจากจุดของการสัมผัส contamination.Human ยาฆ่าแมลงจะส่งผลให้ในช่วงของผลกระทบที่เป็นอันตรายกับขอบเขตของความเสียหายขึ้นอยู่กับชนิดของยาฆ่าแมลงและ / หรือระดับของการบริโภคที่ ยกตัวอย่างเช่นการสัมผัสกับ organophosphates สามารถส่งผลในการยับยั้งการแท้จริงเอนไซม์ที่สามารถส่งผลให้เกิดความผิดปกติในประสาท การสัมผัส organophosphate มีความเกี่ยวข้องกับอาการปวดหัวน้ำลายไหลมากเกินไปน้ำตาไหล, คลื่นไส้ท้องเสียระบบทางเดินหายใจ, โรคลมชัก, การสูญเสียสติและระบุนักเรียน (PSEP 2015; เมดพลัส 2015) ตามที่โรเบิร์ตและ Reigart (2014), สารเคมีกำจัดวัชพืชไม่แสดงผลกระทบเฉียบพลันในมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ ที่มีผลกระทบที่พบมากที่สุดเป็นการระคายเคืองผิวหนัง, อาเจียน, ท้องเสียและสั่งซื้อ nausea.In ไปยังที่อยู่บางส่วนของปัญหาเหล่านี้การศึกษานี้สำรวจวิธีการที่สารกำจัดศัตรูพืช ใช้ในการปฏิบัติในนาข้าวในเซียร์ราลีโอนและวิธีการใช้งานเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของเกษตรกรผู้ปลูกข้าวและสิ่งแวดล้อม Inparticular การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นไปที่ความชุกของการใช้สารกำจัดศัตรูพืช amongrice เกษตรกรในเซียร์ราลีโอนจ่าย particcula

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำ1.1 . ประวัติแอฟริกาตะวันตกได้ 57% ของแอฟริกาข้าว cultivatable ที่ดิน ( oteng และ Sant " 2015 ) อย่างไรก็ตาม ศัตรูพืช เช่น หนอนเจาะลำต้น ระเบิด , ข้าว , ปลวก , นก , หนู และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ จะส่งผลผลิตข้าว ( samado et al . , gainessi 2014 2015 ; ; oteng และ Sant " 2015 ) เซียร์ราลีโอนซึ่งใช้เป็นกรณีศึกษาในงานวิจัยนี้ คือ ข้าว การผลิต ดังนั้นประเทศในแอฟริกาตะวันตก การเกษตรใน Sierra Leone จะคล้ายกับแอฟริกาตะวันตกอื่น ๆประเทศเช่นสาธารณรัฐประชาชนจีนกินี ไลบีเรีย และ เซเนกัล แกมเบีย ประเทศเหล่านี้ผลิตและการควบคุมศัตรูพืชอาหาร facesimilar ท้าทาย ( samado et al . , 2015 ; หนังสือพิมพ์การ์เดียน 2015 ) ดังนั้นประเด็นที่มีผลต่อประเทศหนึ่งมีแนวโน้มที่จะใช้กับคนอื่น ประมาณ 74% ( 5.4 ล้านไร่ ) ของที่ดินเพาะปลูกในเซียร์ราลีโอนถือว่าเป็นแต่เพียง b15 % กำลังถูกตัด ( asenso okyere et al . , 2009 ; บัตร 2009 sannoh , 2011 ) เซียร์ราลีโอนมีห้า ecologies เพาะปลูกที่สำคัญ เหล่านี้เป็นไร่ ( 4.42 ล้านไร่ ) bolilands1 ( 145 ฮา ) , ตัว ( 130 , 000 เฮกตาร์ ) พื้นที่ราบ ป่าชายเลน บึง ( 20 , 000 เฮกตาร์ ) และหุบเขาในหนองน้ำ ( 690 ฮา ) ภาคการเกษตรเป็นผู้ประกอบการรายใหญ่ในประเทศ ซึ่งมีประมาณร้อยละ 70 ของประชากรประมาณ 6 ล้านคน ( sannoh 2011 ) ข้าวเป็นอาหารหลักที่สำคัญของประเทศ คือ ปลูกพืชกันอย่างแพร่หลายทั่วเซียร์ราลีโอน ( จอห์นนี่ et al . , 1981 ; vellag , 2012 ) มันมีการปลูกทั้งหมด 5 สาขาเพาะปลูก ecologies . ส่วนอัตราการบริโภคข้าวที่ 104 กิโลกรัมต่อปีต่อหัวในเซียร์ราลีโอนเป็นหนึ่งในที่สูงที่สุดในแอฟริกาซับซาฮา ( บัตร , 2009 ; vellag , 2012 ; ighobor 2014 ; ธนาคารโลก ปี 2014 ) ตัดย่อยภาคจัดสรรประมาณ 75% ของ GDP ด้านการเกษตรของประเทศ ( การ์ด , 2009 ) prior1970 , เซียร์ราลีโอน คือสามารถผลิตข้าวเพียงพอต่อการบริโภคภายใน และยังช่วยให้มีการส่งออกไปยังขอบเขตที่จำกัด ( บัตร , 2009 ) แนวโน้มเริ่มลดลงในช่วงปี 1970 และในช่วงปี 1980 , เซียร์ราลีโอน ผลิตเพียง 66% ของข้าวเป็นอาหารของประเทศ หนึ่งในเหตุผลสำหรับการปฏิเสธในการผลิตข้าว คือ การควบคุมศัตรูพืช ต่อมาเซียร์ราลีโอนได้กลายเป็นผู้นำเข้าข้าวรายใหญ่ สถานการณ์กลายเป็นแย่ลงในช่วง 11 ปีของสงคราม ( 1991 – 2002 )1.2 การควบคุมศัตรูพืชในเซียร์ราลีโอนดังกล่าว หนึ่งในความท้าทายที่ใหญ่ที่สุดที่ประสบโดย Sierra leonean เกษตรกรคือการควบคุมศัตรูพืช ( IRIN , 2007 ) นก , หนู , แมลง , สัตว์และสิ่งมีชีวิต ได้แก่ แบคทีเรีย และเชื้อรา สามารถลดผลผลิต ในบางกรณีระหว่าง 40 ถึง 50 % ( oerke , 2006 ) เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ทำลายพืชผลของเกษตรกรใช้ยาฆ่าแมลง การใช้สารเคมีเหล่านี้ถูกควบคุมโดยกระทรวงเกษตรฯ อย่างไรก็ตาม มีรายงานว่าสารเคมีเหล่านี้จะถูกใช้ไปในทางที่ผิด และจ่ายให้กับชาวนาไม่รู้หนังสือโดยไม่มีการฝึกอบรมใด ๆเกี่ยวกับวิธีการที่จะใช้มันได้อย่างปลอดภัย และมีประสิทธิภาพ ( USAID 2009a 2009b , , ) พวกเขามักจะจัดโดยผู้ค้ารายย่อยขายพวกเขาในขนาดเล็ก unlabelled ซอง . มีหลักฐานว่า ยาฆ่าแมลงบางอย่างเข้ามาในประเทศ illicitly เกษตรกรที่ใช้ดายโดยไม่มีความรู้ของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวง เกษตรและอาหารปลอดภัย mafs , 2012 ) เหล่านี้รวมถึง : " yarifos " ซึ่งมี chlorpyrifosmethyl ( c7h7cl3no3ps ) และปรอท ซึ่งไม่ได้ระบุไว้บนฉลากว่า " sarifos " ซึ่งประกอบด้วยสารคลอร์ไพริฟอส ( c9h11cl3no3ps ) 2,4d [ ( 2 , 4-dichlorophenoxy ) กรดน้ำส้ม ( c8h6cl2o3 ) ] และเพนต้าคลอโรฟีนอล ( c6cl5oh ) สารกำจัดแมลง สามารถสะสมในเนื้อเยื่อของพืชและสัตว์ ในระบบนิเวศ ( USAID 2009a 2009b , , ) หลังจากการดูดซึม ยาฆ่าแมลงสามารถขนส่งและขยายไปตามห่วงโซ่อาหาร แมลงยังสามารถสะสมในดินและดินตะกอน และอาจย้ายไปยังพื้นที่อื่น ๆ ใน Sierra Leone และประเทศเพื่อนบ้านด้วยน้ำและอากาศ นี้อาจก่อให้เกิดภัยคุกคามด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ ซึ่งอยู่ห่างจากจุดของการปนเปื้อน การสัมผัสยาฆ่าแมลงสามารถส่งผลในช่วงของผลกระทบที่เป็นอันตรายกับขอบเขตของความเสียหายที่ขึ้นอยู่กับชนิดของยาฆ่าแมลง และ / หรือ ระดับการบริโภค ตัวอย่างเช่น การเปิดรับสารออกาโนฟอสเฟตได้ผลในการยับยั้งเอนไซม์โคลีนเอสเตอเรส ซึ่งสามารถส่งผลให้ประสาทผิดปกติ มีความสัมพันธ์กับการเปิดรับลมโกรกมากเกินไป อิ่มใจ lacrimation , ปวดหัว คลื่นไส้ ท้องเสีย ทางเดินหายใจ ซึม ชัก หมดสติ และระบุนักเรียน ( psep 2015 ; Medline Plus , 2015 ) ตามโรเบิร์ตและ reigart ( 2014 ) , สารป้องกันกำจัดวัชพืชไม่แสดงผลเฉียบพลันในมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ กับที่พบมากที่สุดผลการระคายเคืองผิวหนัง อาเจียน ท้องเสีย และคลื่นไส้ ในการสั่งซื้อไปยังที่อยู่บางส่วนของปัญหาเหล่านี้ งานวิจัยนี้ศึกษาวิธีการใช้ยาฆ่าแมลงในการปฏิบัติในนาข้าวใน Sierra Leone และวิธีการเหล่านี้ใช้ผลกระทบสุขภาพของเกษตรกรผู้ปลูกข้าว และสภาพแวดล้อม โดยการศึกษานี้เน้น amongrice ความชุกของเกษตรกรใช้สารเคมีใน Sierra Leone , จ่าย p