Article 48 of the constitution of t

Article 48 of the constitution of the Weimar Republic of Germany (1919–1933) allowed the President, under certain circumstances, to take emergency measures without the prior consent of the Reichstag. This power was understood to include the promulgation of "emergency decrees (Notverordnungen)".[1]

The text of the Article did not precisely define the kind of emergency that would justify its usage, and did not expressly give the President the power to enact, issue or otherwise promulgate legislation. However, such an inherent Presidential legislative power is fairly implied, since the Article expressly gives the Reichstag the power to cancel the emergency decree by a simple majority vote, and this parliamentary power implies that the issuance of the decree could, by its express terms or its operation, impinge on the Reichstag's constitutional function.[2]

Article 48 did require the President to inform the Reichstag immediately of the issuance of the emergency decree, and gave the Reichstag the power to nullify the emergency decree by simple majority action. The Reichsrat, or upper house, was not involved in this process at all.[2][3] If the Reichstag nullified the decree, the President could in effect counter-retaliate under Article 25 and dissolve the Reichstag, and call for new elections within 60 days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความ 48 ของรัฐธรรมนูญไวมาร์ประเทศเยอรมนี (ค.ศ. 1919 – 1933) อนุญาตให้ประธานาธิบดี ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง การใช้มาตรการฉุกเฉิน โดยการยินยอมของแหล่ง พลังงานนี้ได้เข้าใจรวม promulgation ของ "ฉุกเฉินกฎเกณฑ์ (Notverordnungen)"[1]ข้อความของบทความได้ไม่กำหนดชนิดของฉุกเฉินที่จะจัดการใช้ และไม่ได้อย่างชัดเจนให้ประธานาธิบดีอำนาจดำเนิน ออก หรือมิฉะนั้น คะแนนกฎหมาย อย่างแม่นยำ อย่างไรก็ตาม เป็นแต่กำเนิดประธานาธิบดีสภาอำนาจเป็นค่อนข้างนัย ตั้งแต่บทความชัดเจนให้แหล่งอำนาจที่จะยกเลิกราช โดยเสียงส่วนใหญ่อย่าง และอำนาจรัฐสภานี้บ่งชี้ว่า การออกพระราชกฤษฎีกาอาจ เงื่อนไขของบริการหรือการดำเนินการ impinge ในฟังก์ชันของแหล่งรัฐธรรมนูญ[2]บทความ 48 ไม่จำเป็นต้องมีประธานเพื่อแจ้งให้ทราบแหล่งของการออกพระราชกำหนดฉุกเฉินทันที และให้แหล่งอำนาจลบล้างราช โดยส่วนใหญ่เรื่องการดำเนินการ Reichsrat หรือวุฒิสภา ไม่เกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ทั้งหมด[2][3] ถ้าแหล่ง nullified กฤษฎีกา ประธานสามารถผลทวนลำภายใต้บทความ 25 แหล่งละลาย และโทรสำหรับการเลือกตั้งใหม่ภายใน 60 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ 48 ของรัฐธรรมนูญของสาธารณรัฐไวมาร์ของเยอรมนี (1919-1933) ได้รับอนุญาตให้ประธานาธิบดีภายใต้สถานการณ์บางอย่างที่จะใช้มาตรการฉุกเฉินโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมของรัฐสภาของเยอรมนี พลังงานนี้ก็เป็นที่เข้าใจจะรวมถึงการประกาศของ "นามฉุกเฉิน (Notverordnungen)". [1] ข้อความของบทความไม่ได้กำหนดอย่างแม่นยำชนิดที่เกิดเหตุฉุกเฉินที่จะแสดงให้เห็นถึงการใช้งานและไม่ได้อย่างชัดแจ้งให้ประธานาธิบดีมีอำนาจในการออกกฎหมาย ปัญหาหรือมิฉะนั้นจะประกาศใช้กฎหมาย แต่อย่างไรก็ตามยังมีอำนาจนิติบัญญัติโดยธรรมชาติประธานาธิบดีก็ส่อให้เห็นอย่างเป็นธรรมตั้งแต่บทความอย่างชัดแจ้งให้รัฐสภาของเยอรมนีอำนาจที่จะยกเลิกการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินโดยคะแนนเสียงข้างมากและอำนาจของรัฐสภานี้แสดงให้เห็นว่าการออกคำสั่งทำได้ตามเงื่อนไขด่วนหรือ การดำเนินงานของกระทบกับการทำงานของรัฐธรรมนูญของรัฐสภาของเยอรมนี. [2] มาตรา 48 ไม่จำเป็นต้องมีประธานจะแจ้งให้รัฐสภาของเยอรมนี แต่ทันทีที่ออกประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินและให้รัฐสภาของเยอรมนีอำนาจที่จะลบล้างประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินโดยการกระทำของเสียงข้างมาก Reichsrat หรือบนบ้านไม่ได้มีส่วนร่วมในกระบวนการนี้เลย. [2] [3] ถ้า Reichstag โมฆะพระราชกฤษฎีกาประธานจะมีผลในการต่อต้านการตอบโต้ภายใต้มาตรา 25 และละลายรัฐสภาของเยอรมนีและเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งใหม่ ภายใน 60 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรา 48 ของรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐไวมาร์ ( ค.ศ. 1919 – 1933 ) ของเยอรมนีอนุญาตให้ประธานาธิบดี ภายใต้สถานการณ์บางอย่างที่จะใช้มาตรการฉุกเฉินโดยปราศจากความยินยอมจาก Reichstag พลังนี้ได้เข้าใจ รวมถึงการประกาศใช้ " พระราชกฤษฎีกาฉุกเฉิน ( notverordnungen ) [ 1 ]

"ข้อความของบทความไม่แม่นยำกำหนดชนิดของเหตุฉุกเฉินที่จะปรับการใช้ และไม่ได้ระบุให้ประธานาธิบดี อำนาจเฉพาะ ปัญหา หรือมิฉะนั้น ประกาศใช้กฎหมาย อย่างไรก็ตาม เช่น แท้จริงประธานาธิบดีสภานิติบัญญัติอำนาจเป็นธรรมโดยปริยาย ตั้งแต่บทความไว้ให้แต่พลังงานที่จะยกเลิก พรก. ฉุกเฉิน โดยเสียงข้างมากธรรมดาและอำนาจของรัฐสภา อย่างไรก็ตาม การออกพระราชกฤษฎีกาได้ โดยเงื่อนไขบริการหรือการกระทบกระแทกของไรช์สทักรัฐธรรมนูญ , หน้าที่ [ 2 ]

บทความ 48 ไม่ต้องท่านประธานได้แจ้งให้สภาไรค์ชตาก ทันที ของการออก พรก. ฉุกเฉิน และให้สภาไรค์ชตากอำนาจตาม พรก. ฉุกเฉิน โดยการกระทำส่วนใหญ่ที่เรียบง่าย reichsrat ที่ ,หรือบ้านบน ไม่ได้มีส่วนร่วมในกระบวนการนี้ทั้งหมด [ 2 ] [ 3 ] ถ้าไรช์สทัก nullified พระราชกฤษฎีกา , ประธานอาจมีผลนับตอบโต้ภายใต้มาตรา 25 และยุบสภาไรช์สทักและเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งใหม่ภายใน 60 วัน