Although scientists have speculated

Although scientists have speculated about intelligent life on Mars, it comes as a complete surprise to England when Martians land, having been shot to Earth in flaming cylinders. At first the projectiles are mistaken for shooting stars or meteors. Then Ogilvy, the first to discover one of the cylinders that has landed, realizes that it is hollow; as it cools, he can hear something inside unscrewing the cylinder’s top. Ogilvy informs a local journalist, Henderson, and soon a crowd, including the narrator, gathers around the cylinder. The narrator suspects the object has come from Mars, but he does not think that it contains a living being. He and the crowd are shocked when grayish tentacles emerge from the cylinder. The crowd flees as the huge creature appears; it is the size of a bear, with a sheen like wet leather, two large, dark eyes, and a lipless mouth, heaving and pulsating. Just before the narrator runs away he catches sight of the monster’s large inhuman eyes and fungoid mass, which he finds disgusting and terrifying.

The humans decide to send a deputation (including Ogilvy and Henderson) to parlay with the Martians, since it seems that the Martians are intelligent even if human beings find them repulsive. The deputation, however, is wiped out in a blinding flash of fire and smoke, which the narrator later learns was the Martians’ heat ray. People panic; the narrator is stunned by the swiftness of the destruction.

The Martians begin to terrorize the cities and the countryside, dealing a silent and quick death to anyone in their way. For the first time it occurs to the narrator that the Martians mean to rule Earth, although he assures his wife that it seems unlikely that they will prevail, given that Earth’s gravitational pull on their bodies is three times that of Mars. Returning home, the narrator regains some of his confidence.

In London, the news from Woking seems so incredible that it is deemed a ruse. Even at Woking junction, where the trains still run, the Martian invasion is treated as a rumor and a curiosity, not a cause for evacuation. The narrator can hear the Martians hammering and stirring, making some sort of preparations. A company of soldiers is dispatched to form a cordon around the pit where the Martians’ cylinders landed. The Martians stay in the pit, but then the narrator, at home, sees one of his chimneys crack, and he realizes the power of the heat ray. He sends his terrified wife away to the town of Leatherhead. Out on the road, the narrator meets people escaping from the area of the pit. The Martians have set fire to everything within range of their heat ray.

The narrator then gets his first full view of a walking Martian or Martian machine of glittery metal, swinging its long, flexible tentacles. It has come out of the third of the ten Martian cylinders that landed on Earth. On the road the narrator encounters an artilleryman, the only survivor of an artillery clash with the Martians, who describes his fallen comrades as burnt meat. The destruction wrought by the Martians has been indiscriminate and universal, unprecedented in the history of warfare on Earth. The artilleryman decides to try to get to London to join the horse artillery there; the narrator opts to return to Leatherhead. The third cylinder blocks their way, however. Although the artillery does destroy one Martian, it proves ineffective against the heat ray, which obliterates everything in its path. The narrator just misses being killed as the foot of a Martian machine comes within yards of his head.

The narrator then realizes that the Martians are methodically destroying the country. Every twenty-four hours, another cylinder arrives to strengthen and consolidate their power. Although England sends all of its heavy guns and warships against the Martians, this firepower is destroyed as soon as it comes within range of the heat ray.

Unable to return to Leatherhead, the narrator takes refuge in a house occupied by a curate who is devastated and depressed by the invasion, believing it to be a sign of God’s judgment. Soon it becomes clear to the narrator that the curate has gone insane. Talking to himself, refusing to listen to the narrator’s pleas that they must ration their food and make no noise, the curate puts both his own life and the narrator’s life in jeopardy. Martian tentacles have already invaded the house and have just missed detecting the narrator’s presence. When the curate announces that he is going out to preach the word of God that sanctions this destruction of the world, the desperate narrator feels he has no choice but to kill the curate to keep him from exposing them both; he bashes the curate in the head with the back of a meat cleaver.

After more than two weeks, his food supply exhausted, the ravenous narrator decides to leave the house and take his chances on the streets, where he once again encounters the artilleryman. It now seems clear to the artilleryman that there is no way of defeat

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่านักวิทยาศาสตร์ได้คาดการณ์เกี่ยวกับชีวิตอัจฉริยะบนดาวอังคารมันจะมาเป็นแปลกใจที่สมบูรณ์ไปยังประเทศอังกฤษเมื่ออังคารที่ดินที่ได้รับการยิงไปยังโลกในเพลิงถัง ตอนแรกขีปนาวุธจะเข้าใจผิดสำหรับดาวยิงหรืออุกกาบาต จากนั้นโอกิลวี่แรกที่ค้นพบหนึ่งในภาชนะบรรจุที่มีที่ดินตระหนักว่ามันกลวง; ในขณะที่มันเย็นเขาสามารถได้ยินสิ่งที่อยู่ภายในฝาด้านบนของกระบอกสูบ โอกิลวี่บอกนักข่าวท้องถิ่นเดอร์สันและเร็ว ๆ นี้ฝูงชนรวมทั้งการบรรยายรวบรวมรอบถัง ผู้บรรยายผู้ต้องสงสัยวัตถุที่ได้มาจากดาวอังคาร แต่เขาไม่ได้คิดว่ามันมีความเป็นอยู่ที่เป็น เขาและฝูงชนจะตกใจเมื่อหนวดสีเทาโผล่ออกมาจากถัง ฝูงชนที่หนีไปเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น มันคือขนาดของหมีที่มีเงาเหมือนหนังเปียกขนาดใหญ่สองตาดำคล้ำและปาก lipless ที่กระเพื่อมและเร้าใจ ก่อนที่จะบรรยายได้วิ่งออกไปเขาจับสายตาของตาทารุณสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่และมวลคล้ายเห็ดราซึ่งเขาพบว่าน่าขยะแขยงและน่ากลัว. มนุษย์ตัดสินใจที่จะส่งคณะผู้แทน (รวมถึงโอกิลวี่และเฮนเดอ) เพื่อ parlay กับดาวอังคารเพราะมันดูเหมือนว่า ดาวอังคารมีความฉลาดแม้ว่ามนุษย์จะพบพวกเขาน่ารังเกียจ ผู้แทน แต่จะเช็ดออกใน blinding แฟลชของไฟและควันซึ่งเล่าต่อมาเรียนรู้เป็นดาวอังคาร 'เรย์ความร้อน คนตกใจ; ผู้บรรยายจะตะลึงกับความรวดเร็วของการทำลายได้. ชาวอังคารเริ่มต้นที่จะข่มขวัญเมืองและชนบทจัดการกับความตายเงียบและรวดเร็วกับทุกคนในทางของพวกเขา สำหรับครั้งแรกที่มันเกิดขึ้นกับเล่าว่าดาวอังคารหมายถึงการที่จะปกครองโลกแม้ว่าเขาจะมั่นใจว่าภรรยาของเขาว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะได้ชัยชนะที่ได้รับว่าแรงโน้มถ่วงของโลกในร่างกายของพวกเขาเป็นครั้งที่สามที่ของดาวอังคาร กลับมาถึงบ้านเล่าแหวนบางส่วนของความเชื่อมั่นของเขา. ในลอนดอนข่าวจากวอคกิ้งที่ดูเหมือนว่าไม่น่าเชื่อเพื่อที่จะถือว่าเป็นอุบาย แม้ที่สถานีชุมทางวอคกิ้งที่รถไฟยังคงวิ่งบุกดาวอังคารจะถือว่าเป็นข่าวลือและความอยากรู้ที่ไม่ก่อให้เกิดการอพยพ ผู้บรรยายสามารถได้ยินอังคารตอกและตื่นเต้นทำให้การจัดเรียงของการเตรียมการบางอย่าง บริษัท ของทหารที่ถูกส่งไปในรูปแบบวงล้อมรอบหลุมที่ถังอังคาร 'ที่ดิน ดาวอังคารอยู่ในหลุม แต่แล้วเล่าเรื่องที่บ้านเห็นหนึ่งในปล่องไฟของเขาแตกและเขาตระหนักถึงพลังของเรย์ความร้อน เขาส่งภรรยากลัวของเขาออกไปอยู่ที่เมืองเล ออกไปบนถนนผู้บรรยายได้พบกับคนที่หนีออกมาจากพื้นที่ของหลุม ดาวอังคารได้จุดไฟเผาทุกอย่างที่อยู่ในช่วงของรังสีความร้อนของพวกเขา. ผู้บรรยายแล้วได้รับมุมมองแบบเต็มครั้งแรกของเขาเป็นเครื่องอังคารหรือดาวอังคารเดินของโลหะ glittery แกว่งยาวหนวดของมันที่มีความยืดหยุ่น จะได้ออกมาจากที่สามของสิบถังอังคารที่ลงจอดบนโลกมา บนถนนบรรยายพบข้อปืนใหญ่ที่รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวของการปะทะกันด้วยปืนใหญ่กับอังคารที่อธิบายสหายของเขาเป็นเนื้อสัตว์ที่ถูกเผาไหม้ ทำลายกระทำโดยดาวอังคารได้รับการพิจารณาและสากลประวัติการณ์ในประวัติศาสตร์ของการทำสงครามบนโลก ปืนใหญ่ตัดสินใจที่จะพยายามที่จะรับไปลอนดอนเพื่อเข้าร่วมการยิงปืนใหญ่ม้าที่นั่น บรรยาย opts ที่จะกลับไป Leatherhead บล็อกกระบอกสามทางของพวกเขาอย่างไร แม้ว่าปืนใหญ่ไม่ทำลายหนึ่งดาวอังคารก็พิสูจน์ไม่ได้ผลกับรังสีความร้อนซึ่ง obliterates ทุกอย่างในเส้นทางของมัน เล่าเฉียดถูกฆ่าตายเป็นเท้าของเครื่องอังคารมาภายในหลาศีรษะของเขา. ผู้บรรยายแล้วตระหนักว่าดาวอังคารจะมีระบบทำลายประเทศ ทุกยี่สิบสี่ชั่วโมงกระบอกอื่นมาถึงเพื่อเสริมสร้างและรวมพลังของพวกเขา แม้ว่าอังกฤษจะส่งทั้งหมดของอาวุธหนักและเรือรบกับอังคารอาวุธนี้ถูกทำลายเร็วที่สุดเท่าที่มันมาอยู่ในช่วงของรังสีความร้อน. ไม่สามารถกลับไป Leatherhead ผู้บรรยายต้องลี้ภัยในบ้านที่ถูกครอบครองโดยพระที่เสียใจ และหดหู่โดยการบุกรุกเชื่อว่ามันจะเป็นสัญญาณของการพิพากษาของพระเจ้า เร็ว ๆ นี้ก็จะกลายเป็นที่ชัดเจนในการเล่าเรื่องที่พระได้หายไปบ้า พูดกับตัวเองปฏิเสธที่จะฟังคำอ้อนวอนของผู้บรรยายว่าพวกเขาต้องปันส่วนอาหารของพวกเขาและทำให้เสียงไม่มีพระทำให้ทั้งชีวิตของเขาเองและชีวิตของผู้บรรยายตกอยู่ในอันตราย หนวดดาวอังคารได้บุกอยู่แล้วในบ้านและไม่ได้รับเพียงแค่ตรวจสอบสถานะของผู้บรรยาย เมื่อพระประกาศว่าเขาจะออกไปประกาศพระวจนะของพระเจ้าว่าการลงโทษการล่มสลายของโลกนี้เล่าหมดหวังที่รู้สึกว่าเขาไม่มีทางเลือกที่จะฆ่าพระที่จะให้เขาจากการเปิดเผยของพวกเขาทั้งสอง; เขา bashes พระในหัวกับด้านหลังของดเนื้อ. หลังจากใช้เวลานานกว่าสองสัปดาห์แหล่งอาหารของเขาหมดบรรยายหิวตัดสินใจที่จะออกจากบ้านและใช้โอกาสของเขาบนท้องถนนที่เขาอีกครั้งพบปืนใหญ่ ตอนนี้ดูเหมือนว่าที่ชัดเจนในการปืนใหญ่ที่มีวิธีการของความพ่ายแพ้ไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่านักวิทยาศาสตร์ได้คาดการณ์เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตบนดาวอังคาร มันมาเป็นแปลกใจให้กับอังกฤษเมื่ออังคารที่ดินมีถูกยิงเพื่อแผ่นดินในที่ภาชนะบรรจุ ตอนแรก จะเข้าใจผิดว่าดาวตกหรืออุกกาบาต แล้ว โอกิลวี คนแรกที่ค้นพบหนึ่งในถังที่มีที่ดินตระหนักว่ามันกลวง เมื่อมันเย็นตัวลง เขาได้ยินเสียงบางอย่างภายใน unscrewing ของกระบอกด้านบน โอกิลวี่ แจ้งนักข่าวท้องถิ่น เฮนเดอร์สัน และไม่นาน ฝูงชน รวมทั้งเล่าเรื่องรวบรวมรอบกระบอก เล่าว่าวัตถุมีที่มาจากดาวอังคาร แต่เขาไม่คิดว่าจะมีมนุษย์อยู่ เขาและฝูงชนตกใจเมื่อเทาหนวดโผล่ออกมาจากกระบอก ฝูงชนที่หนีเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น มันคือขนาดของหมี กับเงาเหมือนเปียกหนังสองดวงตาขนาดใหญ่และมีปาก lipless ส่งสัญญาณแบบสั่น , และ . ก่อนเล่าเรื่องวิ่งหนีเขาจับสายตาของปีศาจขนาดใหญ่ไร้ตา และ fungoid มวล ซึ่งเขาพบว่าน่ารังเกียจและน่ากลัวมนุษย์ตัดสินใจที่จะส่งผู้แทน ( ได้แก่ โอกิลวี่ และเฮนเดอร์สัน ) Parlay กับดาวอังคาร เพราะดูเหมือนว่า ดาวอังคารจะฉลาดถ้ามนุษย์พบพวกเขาน่าขยะแขยง คณะผู้แทน , อย่างไรก็ตาม , คือการเช็ดออกในที่บังตา แฟลชของไฟและควันที่เล่าต่อมาเรียนรู้คือดาวอังคารความร้อนของเรย์ คนตกใจ ; เล่าจะตะลึง โดยความรวดเร็วของการทำลายดาวอังคารเริ่มทำลายเมืองและชนบท ติดต่อเงียบและรวดเร็วตายกับใครในทางของพวกเขา ครั้งแรกมันเกิดขึ้นจะเล่าเรื่องที่ดาวอังคารจะปกครองแผ่นดิน แต่เขามั่นใจว่าภรรยาของเขาที่ดูเหมือนว่าไม่น่าที่พวกเขาจะชนะ ระบุว่าโลกของแรงโน้มถ่วงบนร่างกายของพวกเขาเป็นสามเท่าของดาวอังคาร กลับมาบ้าน เล่าเอาบางส่วนของความเชื่อมั่นของเขาในลอนดอน ข่าวจาก Woking ดูเหมือนไม่น่าเชื่อว่ามันจะถือว่าเป็นอุบาย แม้แต่ใน Woking ชุมทางที่รถไฟวิ่ง มนุษย์ดาวอังคารบุกถือว่าเป็นข่าวลือ และความอยากรู้ ไม่ใช่สาเหตุของการอพยพ เล่าเรื่องได้ยินดาวอังคารตอกและเร้าใจ ทำให้บางประเภทของการเตรียมการ บริษัทของทหารจะเคลื่อนทัพไปยังแบบฟอร์มล้อมหลุมที่ดาวอังคาร ' ถังพัก ดาวอังคารอยู่ในหลุม แต่เล่าเรื่องที่บ้าน เห็นตัวของเขาปล่องแตก และเขาจะตระหนักถึงพลังของความร้อน เรย์ เขาส่งเขา กลัวภรรยาหนีไปเมือง Leatherhead . บนท้องถนน เล่าเรื่องได้หลบหนีจากพื้นที่ของหลุม ดาวอังคารมีเผาทุกอย่างภายในช่วงคลื่นความร้อนของพวกเขาเล่าเรื่องแล้วได้รับการมองเห็นของเขาแรกของการเดินเครื่องของดาวอังคารดาวอังคารหรือปักเลื่อมโลหะ ควงของมันยาว มีหนวด มันออกมาจากสามในสิบกระบอกที่ลงจอดดาวอังคารบนโลก บนถนนเล่าเรื่องการเผชิญหน้าเป็นทหารปืนใหญ่ , ผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียวของการปะทะปืนใหญ่กับมนุษย์ดาวอังคารที่อธิบายของเขา เพื่อนสนิทเนื้อไหม้ การทำลายโดยมนุษย์ดาวอังคารได้ถูกพิจารณาและสากล , เป็นประวัติการณ์ในประวัติศาสตร์ของสงครามบนโลก ทหารปืนใหญ่ที่ตัดสินใจไปลอนดอนเพื่อเข้าร่วม ม้า ปืนใหญ่ มี เล่าเรื่อง opts ที่จะกลับไป Leatherhead . กระบอกที่ 3 บล็อก วิธีของพวกเขา อย่างไรก็ตาม แม้ว่าปืนใหญ่จะทำลายมนุษย์ดาวอังคาร มันพิสูจน์ไม่ได้ผลกับความร้อน รังสี ซึ่งทำลายล้างทุกอย่างที่ขวางหน้า เล่าเรื่องคงถูกฆ่าตายเมื่อมาถึงเท้าของดาวอังคารเครื่องภายในหลาของหัวหน้าของเขาเล่าเรื่องแล้วตระหนักว่าดาวอังคารเป็นกิจจะลักษณะ ทำลายประเทศ ทุกยี่สิบสี่ชั่วโมง , กระบอกอื่นมาเสริม และรวมพลังงานของพวกเขา ถึงแม้ว่าอังกฤษจะส่งทั้งหมดของปืนหนักและเรือรบกับมนุษย์ดาวอังคาร อาวุธนี้ถูกทำลายทันทีที่มาถึงในช่วงความร้อนของเรย์ไม่สามารถกลับไป Leatherhead , เล่าเรื่องใช้หลบภัยในบ้านที่ถูกครอบครองโดยฝูงชนที่สิ้นหวังและหดหู่จากการรุกราน เพราะเชื่อว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งการพิพากษาของพระเจ้า เร็วๆ นี้จะกลายเป็นชัดเจนที่จะเล่าเรื่องที่ดูแล คงเสียสติไปแล้ว พูดกับตัวเอง ไม่ยอมฟังมันบรรยายคำร้องว่า พวกเขาต้องการปันส่วนอาหารของพวกเขาและทำให้เสียงไม่มีการดูแลทำให้ทั้งสองของเขาเอง ชีวิตของผู้เล่าอยู่ในอันตราย หนวดของดาวอังคารได้บุกบ้านและเพิ่งพลาดการตรวจสอบการแสดงตนของผู้เล่าเรื่อง เมื่อฝูงชนประกาศว่าเขาจะออกประกาศพระวจนะของพระเจ้าที่ลงโทษนี้ทำลายโลก ผู้บรรยายหมดหวัง รู้สึกเขามี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะฆ่าฝูงชนเพื่อให้เขาจากการเปิดเผยพวกเขาทั้งสอง เขาดูแลในที่ bashes หัวด้านหลังของมีดหั่นเนื้อหลังจากกว่าสองสัปดาห์ของเขา อาหารหมด เล่าเรื่องหิวจึงตัดสินใจออกจากบ้าน และใช้โอกาสของเขาบนถนนที่เขาอีกครั้งเราทหารปืนใหญ่ ตอนนี้ดูเหมือนว่าชัดเจนกับทหารปืนใหญ่ที่ฉัน