Five different carbon sources (gluc

Five different carbon sources (glucose, maltose, sucrose,
lactose, and fructose) were used to investigate their effect
on the production of mycelial biomass and exopolysaccharide secretion. As shown in Table 1, the highest
concentration of exopolysaccharides was obtained when
maltose was used as a carbon source during cultivation of
G. applanatum. It was observed during cultivation of G.applanatum that an increasing concentration of maltose
used as a carbon source was correlated with the amount of
fungal biomass (Fig. 5a). The best results for exopolysaccharides production (9.18 g/L) were obtained when the
concentration of maltose was 30 g/L. In the case of T.
palustris, the best carbon source was fructose. With an
increasing concentration of this sugar, the mycelial biomass concentration increased to 3.36 g/L. A high yield of
exopolysaccharide production (6.8 g/L) was observed
during fungal growth in a medium containing 30 g/L
fructose as the main carbon source (Fig. 5b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกัน 5 (กลูโคส maltose ซูโครสแล็กโทส และฟรักโทส) ใช้ในการตรวจสอบผลที่เกิดขึ้นในการผลิตชีวมวลและ exopolysaccharide หลั่ง mycelial ดังแสดงในตารางที่ 1 สูงสุด ความเข้มข้นของ exopolysaccharides ได้รับเมื่อmaltose ใช้เป็นแหล่งคาร์บอนในระหว่างการเพาะปลูกของApplanatum กรัม จะถูกตรวจสอบในระหว่างการเพาะปลูกของ G.applanatum ที่ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ maltoseใช้เป็นแหล่งคาร์บอนถูก correlated กับจำนวนเชื้อราชีวมวล (ของ 5a Fig.) สุดสำหรับการผลิต exopolysaccharides (9.18 g/L) ได้รับเมื่อการความเข้มข้นของ maltose เป็น 30 g/l ในกรณีของการยอมรับฟรักโทส palustris แหล่งคาร์บอนดีที่สุดได้ ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาลนี้ ความเข้มข้น mycelial ชีวมวลเพิ่มขึ้น 3.36 g/l ผลตอบแทนสูงของผลิต exopolysaccharide (6.8 g/L) ถูกตรวจสอบในระหว่างการเจริญเติบโตของเชื้อราในสื่อประกอบด้วย 30 g/Lฟรักโทสเป็นแหล่งคาร์บอนหลัก (Fig. 5b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห้าแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกัน (กลูโคส,
มอลโตสซูโครสแลคโตสและฟรุกโตส) ถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบผลของพวกเขาในการผลิตชีวมวลของเส้นใยและการหลั่งสร้าง Exopolysaccharide
ดังแสดงในตารางที่ 1
ซึ่งเป็นระดับสูงสุดความเข้มข้นของexopolysaccharides ที่ได้รับเมื่อมอลโตสถูกนำมาใช้เป็นแหล่งคาร์บอนในช่วงการเพาะปลูกของกรัม applanatum มันถูกพบในช่วงการเพาะปลูกของ G.applanatum ที่ความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของมอลโตสใช้เป็นแหล่งคาร์บอนมีความสัมพันธ์กับปริมาณของมวลชีวภาพเชื้อรา(รูป. 5a) ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับการผลิต exopolysaccharides (9.18 กรัม / ลิตร) ที่ได้รับเมื่อความเข้มข้นของมอลโตส30 กรัม / ลิตร ในกรณีที่ทีpalustris แหล่งคาร์บอนที่ดีที่สุดคือฟรุกโตส ด้วยความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของน้ำตาลนี้ความเข้มข้นของชีวมวลของเส้นใยเพิ่มขึ้น 3.36 กรัม / ลิตร ผลผลิตสูงของการผลิตสร้าง Exopolysaccharide (6.8 กรัม / ลิตร) พบว่าในระหว่างการเจริญเติบโตของเชื้อราในกลางมี30 กรัม / ลิตรฟรุกโตสเป็นแหล่งคาร์บอนหลัก(รูป. 5b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้าแหล่งคาร์บอนที่แตกต่างกัน ( กลูโคส , มอลโตส , ซูโครส ,
แล็กโตส และฟรักโทส ) ถูกใช้เพื่อตรวจสอบผลของพวกเขาในการผลิตชีวมวลของใช้และการหลั่ง ดังแสดงในตารางที่ 1 มีความเข้มข้นของ exopolysaccharides

ได้เมื่อน้ำตาลถูกใช้เป็นแหล่งคาร์บอนในการเลี้ยง
G applanatum . พบในระหว่างการเพาะปลูกของกรัมapplanatum ว่าการเพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาล
เป็นแหล่งคาร์บอน มีความสัมพันธ์กับปริมาณมวลชีวภาพเชื้อรา
( รูปที่ 43 ) ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับ exopolysaccharides การผลิต ( 9.18 กรัม / ลิตร ) พบว่าเมื่อความเข้มข้นของน้ำตาล
30 กรัม / ลิตร ในกรณีของ T .
palustris แหล่งคาร์บอนที่ดีที่สุดคือฟรักโทส . โดย
เพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาลนี้ความเข้มข้นของชีวมวลเพิ่มขึ้น 3.36 กรัม / ลิตร อัตราผลตอบแทนสูงของ
ใช้เทคนิค ( 6.8 กรัมต่อลิตร ) พบว่าเชื้อรา
ในระหว่างการเจริญเติบโตในอาหารที่มี 30 กรัม / ลิตรฟรุกโตสเป็นแหล่งคาร์บอนหลัก

( มะเดื่อ 5B )