Rocket festival or “Boon Bang Fai”

Rocket festival or “Boon Bang Fai” in Thai is usually held in the second week of May of each year, at the beginning of the rainy season. The farmers are ready to cultivate their paddy fields. The festival is popularly celebrated in the northeastern provinces of Yasothorn and Ubon Ratchathani. The celebration is an entreaty to the rain god for plentiful rains during the coming rice planting season.



The festival itself owes its beginning to a legend that a rain god named Vassakan was known for his fascination of being worshipped with fire. To receive plentiful rains for rice cultivation, the farmers send the hope-made rockets to the heaven where the god resided. The festival has been carried out till these days.

Under the guidance of Buddhist monks, it takes the villagers weeks to make the rockets, launching platforms and other decorations. An average rocket is some nine metres in length and carries 20-25 kilogrammes of gunpowder.

In the afternoon of the festival day, rockets are carried in the procession to the launching site. Villagers dressed in colourful traditional costumes attract the eyes of the onlookers, who line up along the procession route.

Before ignition of the rockets, there will be more singing and dancing to celebrate the festival. The climax of the festival is the ignition time. One by one the rockets are fired from the launching platforms. Each liftoff is greeted by cheers and noisy music. The rocket that reaches the greatest height is the winner and the owner of this rocket will dance and urge for rewards on their way home while the owners of the rockets, that exploded or failed to fly, will be thrown into the mud. The celebration is a communual affair of the villagers who come to share joy and happiness together before heading to the paddy fields where hard work is waiting for them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทศกาลจรวดหรือ "บุญบั้งไฟ" ในภาษาไทยมักจะจัดขึ้นในสัปดาห์ที่สองของเดือนพฤษภาคมของทุกปีในช่วงต้นฤดูฝน เกษตรกรพร้อมที่จะเพาะปลูก เทศกาลที่มีการเฉลิมฉลองอย่างแพร่หลายในจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดยโสธรและอุบลราชธานี การเฉลิมฉลองเป็นขอร้องพระเจ้าฝนสำหรับฝนที่อุดมสมบูรณ์ในช่วงฤดูการปลูกข้าวมา. เทศกาลตัวเองเป็นหนี้จุดเริ่มต้นตำนานว่าพระเจ้าฝน Vassakan ชื่อเป็นที่รู้จักเสน่ห์ของเขาได้รับการบูชาด้วยไฟไหม้ ที่จะได้รับฝนที่อุดมสมบูรณ์สำหรับการเพาะปลูกข้าวเกษตรกรส่งจรวดหวังทำเพื่อสวรรค์ที่พระเจ้าอาศัยอยู่ เทศกาลที่ได้รับการดำเนินการจนถึงวันนี้. ภายใต้การแนะนำของพระสงฆ์ก็จะใช้เวลาสัปดาห์ที่ผ่านมาชาวบ้านที่จะทำให้จรวดเปิดตัวแพลตฟอร์มและตกแต่งอื่น ๆ จรวดเฉลี่ยอยู่ที่บางเก้าเมตรยาวและดำเนินการ 20-25 กิโลกรัมดินปืน. ในช่วงบ่ายของวันเทศกาลจรวดจะดำเนินการในขบวนไปยังเว็บไซต์เปิดตัว ชาวบ้านในชุดแต่งกายแบบดั้งเดิมที่มีสีสันดึงดูดสายตาของผู้เข้าชมที่เข้าแถวตามเส้นทางขบวน. ก่อนที่จะจุดบั้งไฟจะมีการร้องเพลงและการเต้นมากขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาล จุดสุดยอดของเทศกาลคือเวลาการเผาไหม้ หนึ่งโดยหนึ่งจรวดถูกยิงจากการเปิดตัวแพลตฟอร์ม ยานแต่ละครั้งจะถูกตามด้วยเสียงเชียร์และเพลงที่มีเสียงดัง จรวดที่มาถึงความสูงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเป็นผู้ชนะและเจ้าของจรวดนี้จะเต้นรำและผลักดันให้รางวัลระหว่างทางกลับบ้านของพวกเขาในขณะที่เจ้าของของจรวดที่ระเบิดหรือล้มเหลวในการบินจะถูกโยนลงไปในโคลน การเฉลิมฉลองเป็นเรื่อง communual ของชาวบ้านที่มาร่วมแบ่งปันความสุขและมีความสุขด้วยกันก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังทุ่งนาที่ทำงานอย่างหนักกำลังรอสำหรับพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หรือ " บุญบั้งไฟจรวดเทศกาล " ในไทย มักจะจัดขึ้นในช่วงสัปดาห์ที่สองของเดือนพฤษภาคมในแต่ละปี ในช่วงต้นฤดูฝน เกษตรกรพร้อมที่จะเพาะปลูกนาข้าวของตนเอง เทศกาลนี้นิยมกันมากในจังหวัดทางภาคอีสาน ยโสธร และอุบลราชธานีฉลองร้องขอให้ฝนพระเจ้าสำหรับเริ่มต้นของฤดูฝนในช่วงเข้าฤดูการปลูกข้าว .



เทศกาลตัวเองเป็นหนี้จุดเริ่มต้นที่จะเป็นตำนานว่า พระเจ้า ชื่อฝน vassakan เป็นที่รู้จักของเขา เสน่ห์ของการบูชาด้วยไฟ รับฝนตกเยอะสำหรับการปลูกข้าว ชาวนาส่งหวังสร้างจรวดสู่สรวงสวรรค์ที่พระเจ้าอาศัยอยู่ร่วมกันเทศกาลได้ใช้จนถึงทุกวันนี้

ภายใต้คำแนะนำของพระสงฆ์ ชาวบ้านต่างก็ใช้เวลาหลายสัปดาห์เพื่อให้จรวดเปิดตัวแพลตฟอร์มและตกแต่งอื่น ๆ จรวดเฉลี่ยบางเก้าเมตรและความยาว 20-25 กิโลพกดินปืน

ในตอนบ่ายของเทศกาลวัน จรวดที่ใช้ในขบวนเพื่อเปิดตัวเว็บไซต์ชาวบ้านต่างก็แต่งตัวตามประเพณีสวยงามดึงดูดสายตาของผู้ชมที่เข้าแถวตามเส้นทางขบวนแห่

ก่อนการจุดระเบิดของจรวด จะมีการร้องเพลงและการเต้น เพื่อฉลองเทศกาล จุดสำคัญของงานคือการจุดระเบิดครั้ง หนึ่งโดยหนึ่งจรวดถูกยิงจากการเปิดตัวแพลตฟอร์ม แต่ละคนปล่อยเป็นทักทายโดยการดื่มและมีเสียงเพลงบั้งไฟที่ขึ้นไปสูงสุดเป็นผู้ชนะ และเจ้าของของจรวดนี้จะเต้นและขอรางวัล ระหว่างทางกลับบ้าน ในขณะเดียวกัน เจ้าของบั้งไฟที่ระเบิดหรือล้มเหลวในการบิน จะถูกโยนลงไปในโคลนการเฉลิมฉลองเป็นเรื่อง communual ของชาวบ้านที่เข้ามาแบ่งปันความสุขด้วยกัน ก่อนมุ่งหน้าสู่นาข้าวที่งานหนักกำลังรอพวกเขา