For some unknown reason I cannot sl

For some unknown reason I cannot sleep. The faux-wooden tiles covering the floor fetch my eyes. I should have gone with real wood, but that's not the reason I cannot sleep. The slight sound of dripping water in the bathroom seeps in through my heart. This altar is my paradise -- and my chamber. There is only one person lying on the bed, me. That is not the reason why I cannot sleep either.

Today I moved into this house. The renovations are done. The dusty cement floor has gone, shoddy ceiling and ugly bathroom forgotten. The sweet wooden dining table is in its place. Waving curtains and night surround my bed. Javanese music is in my mind. I close my eyes for no reason. Solitude remains. * -- Darling, would you like to walk me to Beringharjo to buy some flowers? -- Why would you ask me that, my love? Just reach out my hand and take me with you, for I'd love to! -- Thank you, I say. -- You are welcome, he says, stabbing my eyes with his gaze so deep that I cannot feel the pain anymore.

"Thank you" and "you are welcome" are our expressions of adoration. I was a "no thank you" person before I met him. He taught me how to say it for the first time when he opened the cab door for me. But I didn't say it until after he said, "you are welcome".

-- What did you say? I didn't even say thank you, I said to him inside the cab. -- Well, I know your kind. I fantasized you said it, he said as he stabbed my eyes for the first time.

He smiled, I almost cried that night. That was our second night together and could have been the last. The night before was as hot as a honeymoon before marriage, but that moment in the cab his shaded smile had already killed my lust. I later gave him drizzle-kisses on the lips, as many as he gave me. No lust, no loss. -- Thank you, I whispered in his ear. -- Now I must say, my dear, you are welcome.

He opens the front gate before me, walking hand in hand, heading to Pasar Beringharjo. He's like my shadow under the broken afternoon sunlight, so huge and close; sheltering, almost protecting, disturbing like dreams. *

For some unknown reason I cannot sleep. I open my eyes and get up. The floral water in the large earthen bowl has been there since this morning. I step into the bathroom. I've been naked all evening, and now I'm ready to undress my mind. Sitting on a rock on the bathroom floor, I splash myself, scoop by scoop.

With the bathing ritual finished, I get up and stand still, facing the mirror. I'm shivering. The breeze coming from the bathroom ventilation brushes the floral scent all over my body. But that's not the reason I'm shivering. I'm shivering inside, just like John Lennon when he was a jealous guy. Only I don't know what I'm feeling at the moment.

I look deeper into the mirror, right into the eyes. The face gets clearer in my eyes, clearer and then blurry, blurrier. Refraction: there are almost two faces now. No, there are two persons from the one face in the mirror. I close my eyes. And here I am, feeling the sacred touch.

-- My bride is a dream come true. You are a dream come true, he whispers very gently, as he touches my cheek with his palm. His voice is soft as the breeze.

My lips are locked. I feel the vague drizzle on them. A mystical Javanese orchestra is weaving its way through the walls and the spirit of Keraton Jogja is in the air. We are King and Queen, Adam and Eve, Visible and Invisible. We were engaged in heaven and become invincible. We have descended to earth and have been waiting for so long to find each other, for bodies to unite our spirits. My heart says "I do" -- an "I do" for nothing.

When I open my eyes I suddenly miss his touch. I see my reflection in the mirror, alone, smiling, with tears. *

For some unknown reason I cannot sleep. The breeze from outside the open window attacks me ceaselessly. Our bedroom windows, our paradise windows.

This is what I never get right: using the word "our" for the house. Let's put my fantasies of being with "him' in the house aside. Let's focus to the absurd word "our" now.

We decided to find a house together. But I found the house, and I have spent seven days doing the renovations. I went to the material shops myself and chose every single item to put in the house: the tiles, the toilet, the shower, the sink, the paints, the cements, the sands, the colors. Even the pipes and the nails and the bamboos for the fence -- everything. I supervised the laborers, the plumbers and the carpenters directly every single day of the renovation. I knew exactly what they ate and what they drank and what they smoked every day. I knew their type of women -- wait, that's too much.

I even managed to be an accountant to clear everything financially; I always have problems with budgets both foreseen and unforeseen. I gullibly fall into a trap where the unforeseen budget turns out to be much higher than her brother the foreseen budget, but that's not the point, OK?

The point is that I am a Libra. Wait, that's not the point either. But what happened to my Libraness? I am structured and organized now. That's not my job, to be that scary-structured-and-organized person. I descended to earth as a Libra to be uncertain; flowing like water in the river; easy going and looking forward to what's gonna happen when I'm already there in the moment -- and not beforehand -- to love anything that can be considered art, to be idealistic and at heart a perfectionist, to be free but secure and yet not to be so certain. I was born to doubt everything. Who did all this to me now? No doubt that's him (see? I have no doubt now).

This "him", after telling me all the nasty-scary things via e-mails, phone-calls, SMSs and bank accounts, has not managed to come and take a look at the house. I mean what is left to be done now? The gardener has laid the carpetish grass on the yard. Birds and butterflies appear every time I imagine they do. The house is perfect now. Why wait?

Wait... I think I know the reason. The reason why he hasn't arrived now that our paradise is ready is because he is structured and organized (and in that respect I am very grateful for having not become as bad as him.) He promised me he'd come on a date but he's not here yet. He wouldn't care whether the renovation was done or not. He wouldn't care whether I can stand this yearning any longer or not. He wouldn't care -- oh he's not that bad. Please. He does care, just, the house is...Wait! I think I know the reason why I cannot sleep, it's because...

I was asleep. As I open my eyes, I hear heavy knocks on the front door, they sound more like bangs. My mind is on the blink, again like John Lennon in his other song. I reach the door, and I say to myself: Let's face who's outside.

Well, my dear, I say to my bitch, it's not him. It's not him at all. It's the material guy delivering the first cement sacks for the renovation.

I talk to myself, talking to him: If the perfect house is still a dream then what are you?

I am not happy. If anyone asks me what I'm feeling, I am not happy at all. Yet I stay in the house, for some unknown reason, it feels so important.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ นอนไม่หลับ ครอบคลุมพื้นกระเบื้อง faux ไม้นำตา ผมจะได้ไป ด้วยไม้จริง แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลนอนไม่หลับ เสียงเล็กน้อยขจีน้ำในห้องน้ำ seeps ผ่านหัวใจ แท่นบูชานี้เป็นสวรรค์ของฉัน - ห้องของฉัน มีคนเดียวที่นอน ฉัน นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ทำไมนอนไม่หลับอย่างใดอย่างหนึ่งวันนี้ผมย้ายเข้าในบ้าน การปรับปรุงอยู่แล้ว ชั้นปูนซีเมนต์ฝุ่นหาย ตลอดลืมห้องน้ำติดเพดาน และน่าเกลียด โต๊ะอาหารไม้หวานแทนได้ ผ้าม่านและคืนโบกล้อมรอบเตียงของฉัน เพลงชวาอยู่ในใจของฉัน ปิดตาของฉันไม่มีเหตุผล ยังคงความสันโดษ * - ดาร์ลิง คุณต้องการเดินทางฉัน Beringharjo จะซื้อดอกไม้บาง -ทำไมต้องคุณถามฉันว่า รัก เพียงเข้าถึงมือ และพาฉันกับคุณ สำหรับฉันรัก -ขอขอบคุณคุณ ฉันพูด -คุณยินดีต้อนรับ เขากล่าวว่า แทงตากับสายตาของเขาให้ลึกว่า ฉันไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป"ขอบคุณ" และ "ยินดี" เป็นนิพจน์ของการนมัสการของเรา ผมเป็นคน "ไม่ขอขอบคุณคุณ" ก่อนที่ผมเจอ เขาสอนวิธีการพูดครั้งแรกเมื่อเขาเปิดประตู cab สำหรับฉัน แต่ผมไม่ได้พูดว่า จนกระทั่งหลังจากเขาว่า "ยินดี"-อะไรนะ แม้ฉันไม่ได้พูดขอบคุณ ผมพูดกับเขาภายในแค็บ -ดี ฉันรู้ชนิดของคุณ ผม fantasized คุณกล่าว เขากล่าวว่า ตามที่เขาแทงตาครั้งแรกยิ้ม ฉันเกือบจะร้องเรียกคืน ที่ถูกเราเที่ยวด้วยกัน และจะได้รับล่าสุด คืนร้อนเป็นคู่ก่อนแต่งงาน แต่ก็ใน cab ยิ้มสีเทาแล้วฆ่าฉันลัสท์ ฉันในภายหลังให้เขา drizzle จูบบนริมฝีปาก มากเท่าที่เขาให้ฉัน ไม่ลัสท์ ไม่ขาดทุน -ขอขอบคุณคุณ ฉันกระซิบในหูของเขา -ตอนนี้ต้องบอกว่า ยาหยี ยินดีเขาเปิดประตูก่อนฉัน เดินมือ หัวเรื่องให้กับ Beringharjo เขาเป็นเหมือนเงาของฉันภายใต้เสียบ่ายแสงแดด ขนาดใหญ่ และ ปิด ดังนั้น sheltering ปกป้องเกือบ รบกวนเช่นความฝัน *บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ นอนไม่หลับ เปิดตา และได้รับค่า น้ำดอกไม้ในชามกระถางขนาดใหญ่แล้วมีตั้งแต่เช้า ผมเข้าห้องน้ำ ฉันได้รับทั้งหมดเปลือยกายเย็น และตอนนี้ ฉันพร้อมที่จะถอดเสื้อของฉัน สาดตัวเอง ตักโดยตักนั่งบนก้อนหินบนพื้นห้องน้ำด้วยอาบน้ำพิธีเสร็จ ฉันลุกขึ้น มายืนยัง หันหน้าไปทางกระจก ฉันกำลังสั่น สายลมที่มาจากการระบายน้ำแปรงกลิ่นดอกไม้ทั่วร่างกายของฉัน แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลของฉันกำลังสั่น ฉันกำลังสั่นภายใน เหมือนจอห์นเลนนอนเมื่อผู้ชายอิจฉา เท่านั้น ฉันไม่รู้อะไรฉันรู้สึกในขณะนี้ผมมองลึกเข้าไปในกระจก ขวาเป็นตา หน้าจะชัดเจนขึ้นในตาของฉัน ชัดเจนแล้วตา พร่า blurrier หักเห: มีเกือบหน้า ไม่ มี 2 ท่านจากหน้าหนึ่งในกระจก ฉันปิดตา และที่นี่ฉัน รู้สึกสัมผัสศักดิ์สิทธิ์-เจ้าสาวฉันคือ ฝันที่เป็นจริง คุณมีฝันที่เป็นจริง เขา whispers มากเบา ๆ ตามที่เขาสัมผัสแก้มของฉันกับปาล์มของเขา เสียงของเขาจะเป็นสายลมอ่อนริมฝีปากของฉันจะถูกล็อค รู้สึก drizzle ที่คลุมเครือนั้น วงดนตรีชวาลึกลับจะทอทางผ่านผนัง และจิตวิญญาณของคีตาอยู่ในอากาศ เราเป็นคิง และควีน อาดัม และเอวา มองเห็น และมองไม่เห็น เรามีหมั้นในสวรรค์ และเป็นอยู่ยงคงกระพัน เราได้ลงมาถึงพื้นโลก และได้รอนาน หากัน ในร่างกายจะรวมจิตใจของเรา หัวใจของฉันกล่าวว่า "ฉัน" - เป็น "ฉัน" เรื่องการเมื่อเปิดตาของฉัน ก็คิดถึงสัมผัสของเขา ฉันเห็นของฉันสะท้อนในกระจก คนเดียว ยิ้ม ด้วยน้ำตา *บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ นอนไม่หลับ สายลมจากภายนอกหน้าต่างเปิดโจมตีฉันรอก เรานอน windows, windows สวรรค์ของเรานี่คืออะไรไม่เคยได้รับขวา: ใช้คำว่า "ของเรา" ที่บ้าน ลองใส่ fantasies ของฉันที่มี "เขา" ในบ้านไว้ ลองเน้นไร้สาระคำนี้ "เรา"เราตัดสินใจที่จะหาบ้านกัน พบบ้าน และฉันได้ใช้เวลาเจ็ดวันทำการปรับปรุงไว้ ผมไปร้านวัสดุเอง และเลือกสินค้าทุกเดียวที่ใส่ในบ้าน: กระเบื้อง ห้องน้ำ ห้อง อ่าง สี ซีเมนต์ ทราย สี แม้ท่อ และเล็บ และ bamboos สำหรับกรอบ - ทุกอย่าง ฉันแบบมีผู้สอนการแรงของการบุกเบิก ที่ช่างประปา และเดอะคาร์เพนเทอส์โดยตรงทุกวันเดียวของที่นี่ ฉันรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากิน และดื่มอะไร และอะไรจะรมควันทุกวัน ผมรู้ว่าประเภทของผู้หญิง - รอ ที่มากเกินไปฉันจัดการแม้จะ ควบคุมการจัดซื้อการล้างทุกอย่างเงิน มักจะมีปัญหาเกี่ยวกับงบประมาณ foreseen และไม่คาดฝัน Gullibly ตกลงในกับดักที่งบประมาณที่ไม่คาดฝันจะออกมาสูงกว่าพี่ชายของเธอประมาณ foreseen แต่นั่นไม่ใช่จุด ตกลงจุดคือ ที่ฉันเป็นและตุลย์ รอ ที่จุดหนึ่ง แต่เกิดอะไรขึ้นกับฉัน Libraness ผมจัดโครงสร้าง และจัดระเบียบนี้ ที่ไม่ใช่งานของฉัน จะเป็นคนที่น่ากลัวโครงสร้าง--จัด และ ผมลงมาถึงพื้นโลกเป็นตุลจะไม่แน่นอน ไหลเช่นน้ำในแม่น้ำ ง่ายไป และมองไปข้างหน้าเพื่ออะไรจะเกิดขึ้นเมื่อฉันแล้วมี ในขณะ นี้ - และไม่ล่วง หน้า - รักสิ่งที่ถือได้ว่าศิลปะ อุดมการณ์ และที่หัวใจเป็น perfectionist ให้ ฟรี แต่ปลอดภัย และยังไม่ต้องให้บาง ผมเกิดสงสัยจึง ที่ไม่ทั้งหมดนี้ให้ฉันตอนนี้ มีข้อสงสัยคือเขา (ดู แล้วตอนนี้ไม่มี)นี้ "เขา" หลังบอกฉันสิ่งที่น่ารังเกียจน่ากลัวทั้งหมดผ่านทางอีเมล์ ติดต่อ ทางโทรศัพท์ SMSs บัญชีธนาคาร มีไม่มีจัดการ มาดูที่บ้าน ผมหมายถึง สิ่งที่เหลือให้เสร็จตอนนี้ คนสวนได้วางหญ้า carpetish บนลาน นกและผีเสื้อปรากฏทุกครั้งที่ฉันคิดจะทำ บ้านเป็นโก ทำไมต้องรอรอสักครู่... ฉันคิดว่า ฉันรู้เหตุผล เหตุผลที่ทำไมเขาไม่ถึงสวรรค์ของเราพร้อมที่เป็น เพราะเขามีโครงสร้าง และการจัดระเบียบ (และในนั้น ฉันขอบคุณมากสำหรับมีไม่เสียเป็นเป็นเขา) เขาสัญญาว่า ฉันจะมาในวัน แต่เขายังไม่มีที่นี่ เขาจะไม่ดูแลปรับปรุงสำเร็จ หรือไม่ เขาจะไม่แคร์ว่า ฉันสามารถยืนติดใจนี้อีกต่อไป หรือไม่ เขาไม่แคร์ - โอ้ เขาจะไม่ที่เลว โปรด เขา ดูแล เพียง บ้าน... รอ ฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าเหตุผลทำไมนอนไม่หลับ มันเป็นเพราะ...ผมหลับ เมื่อฉันเปิดตาของฉัน ฟังหนักบางที่ประตูหน้า เสียงมากขึ้นเหมือนเรียบ ใจของฉันอยู่กะพริบ อีกเช่นเลนของเขาในเพลงอื่น ๆ ฉันถึงประตู และฉันบอกกับตัวเอง: หน้าที่อยู่ภายนอกดี รักของฉัน ฉันพูดกับฉันบ้า ไม่เขา มันไม่ได้เขาเลย คนวัสดุส่งซีเมนต์แรกกระสอบปรับปรุงได้ฉันพูดกับตัวเอง พูดคุยกับเขา: ถ้าบ้านโก ยังคงความฝันนั้นคืออะไรคุณฉันไม่มีความสุข ถ้าใครถามว่า ฉันรู้สึก ฉันไม่มีความสุขเลย แต่ฉันอยู่ในบ้าน บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ รู้สึกสำคัญดังนั้นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับบางคนไม่ทราบด้วยเหตุผลที่ฉันไม่สามารถนอนหลับ กระเบื้องมารยาทไม้ครอบคลุมพื้นดึงสายตาของฉัน ฉันควรจะได้ไปด้วยไม้จริง แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันไม่สามารถนอนหลับ เสียงเล็กน้อยของหยดน้ำในห้องน้ำซึมผ่านหัวใจของฉัน แท่นบูชานี้เป็นสวรรค์ของฉัน - และห้องของฉัน มีเพียงคนคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงเป็นฉัน ที่ไม่ได้เป็นเหตุผลว่าทำไมฉันไม่สามารถนอนหลับอย่างใดอย่างหนึ่ง. วันนี้ผมย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ การบูรณะจะทำ พื้นซีเมนต์ฝุ่นได้หายไปเพดานต่ำและห้องน้ำที่น่าเกลียดลืม ตารางการรับประทานอาหารที่ทำจากไม้หวานในสถานที่ โบกผ้าม่านและคืนล้อมรอบเตียงของฉัน เพลงชวาอยู่ในใจของฉัน ฉันหลับตาไม่มีเหตุผล Solitude ซาก * - ที่รักคุณต้องการที่จะเดินไปให้ฉันไป Beringharjo ซื้อดอกไม้บางอย่าง? - ทำไมคุณจะถามผมว่าความรักของฉันได้อย่างไร เพียงแค่เอื้อมมือออกมือของฉันและพาฉันกับคุณสำหรับฉันชอบที่จะ! - ขอบคุณผมพูด - คุณจะยินดีที่เขาพูดแทงตาของฉันด้วยสายตาของเขาเพื่อให้ลึกที่ฉันไม่สามารถรู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป. "ขอบคุณ" และ "คุณจะยินดีที่" มีการแสดงออกของความรักของเรา ฉันเป็น "ไม่ขอบคุณ" คนก่อนที่ผมจะได้พบกับเขา เขาสอนฉันวิธีการบอกว่ามันเป็นครั้งแรกเมื่อเขาเปิดประตูรถแท็กซี่สำหรับฉัน แต่ผมไม่ได้บอกว่ามันจนกระทั่งหลังจากที่เขากล่าวว่า "คุณจะยินดี". - สิ่งที่คุณพูดว่าอะไร? ผมไม่ได้บอกว่าขอบคุณผมพูดกับเขาว่าภายในรถแท็กซี่ - ดีฉันรู้ชนิดของคุณ ฉันจินตนาการที่คุณกล่าวว่าเขากล่าวว่าในขณะที่เขาแทงตาของฉันเป็นครั้งแรก. เขายิ้มฉันเกือบจะร้องไห้ในคืนนั้น นั่นเป็นคืนที่สองของเราด้วยกันและจะได้รับที่ผ่านมา คืนก่อนก็เป็นร้อนเป็นฮันนีมูนก่อนแต่งงาน แต่ช่วงเวลาที่อยู่ในรถแท็กซี่สีเทารอยยิ้มของเขาถูกฆ่าตายแล้วความปรารถนาของฉัน ผมมารู้ทีหลังให้เขาจูบ-ฝนตกปรอยๆที่ริมฝีปากมากที่สุดเท่าที่เขาให้ฉัน ไม่มีความต้องการทางเพศ, ไม่มีการสูญเสีย - ขอบคุณผมกระซิบในหูของเขา - ตอนนี้ต้องบอกว่ารักของฉันคุณจะยินดี. เขาเปิดประตูด้านหน้าก่อนที่ฉันเดินจับมือกันมุ่งหน้าไปยัง Pasar Beringharjo เขาเป็นเหมือนเงาของฉันภายใต้แสงแดดยามบ่ายที่ขาดเพื่อให้ขนาดใหญ่และใกล้; ปกป้องเกือบปกป้องรบกวนเหมือนความฝัน * สำหรับบางคนไม่ทราบด้วยเหตุผลที่ฉันไม่สามารถนอนหลับ ฉันเปิดตาของฉันและได้รับการขึ้น น้ำดอกไม้ในชามดินเผาขนาดใหญ่ที่ได้รับมีตั้งแต่เช้าวันนี้ ขั้นตอนที่ฉันเข้าไปในห้องน้ำ ฉันได้รับการเปลือยกายทั้งหมดตอนเย็นและตอนนี้ฉันพร้อมที่จะเปลื้องผ้าในใจของฉัน นั่งอยู่บนก้อนหินที่อยู่บนพื้นห้องน้ำที่ผมสาดตัวเองโดยการตักตัก. ด้วยพิธีกรรมอาบน้ำเสร็จแล้วผมตื่นขึ้นมาและยังคงยืนหันหน้าไปทางกระจก ฉันตัวสั่น สายลมมาจากการระบายอากาศห้องน้ำแปรงกลิ่นดอกไม้ทั่วร่างกายของฉัน แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันสั่น ฉันตัวสั่นอยู่ภายในเช่นเดียวกับจอห์นเลนนอนเมื่อเขาเป็นคนขี้หึง เดียวที่ฉันไม่ทราบว่าสิ่งที่ฉันรู้สึกในขณะนี้. ฉันมองลึกเข้าไปในกระจกขวาเข้าไปในตา ใบหน้าที่ได้รับชัดเจนในสายตาของฉันที่ชัดเจนและเบลอแล้ว blurrier การหักเห: มีเกือบสองใบหน้าในขณะนี้ ไม่มีมีสองคนจากใบหน้าในกระจก ฉันหลับตา และที่นี่ผมรู้สึกสัมผัสที่ศักดิ์สิทธิ์. - เจ้าสาวของฉันคือฝันที่เป็นจริง คุณเป็นฝันที่เป็นจริงเขากระซิบเบา ๆ ในขณะที่เขาสัมผัสแก้มของฉันด้วยฝ่ามือของเขา เสียงของเขามีความนุ่มเป็นสายลม. ริมฝีปากของฉันจะถูกล็อค ฉันรู้สึกฝนตกปรอยๆคลุมเครือเกี่ยวกับพวกเขา วงดนตรีชวาลึกลับคือทอผ้าทางผ่านผนังและจิตวิญญาณของ Keraton Jogja ที่อยู่ในอากาศ เรามีพระมหากษัตริย์และพระราชินีอดัมและอีฟที่มองเห็นและมองไม่เห็น เรากำลังอยู่ในสวรรค์และกลายเป็นอยู่ยงคงกระพัน เราได้ลงไปโลกและได้รับการรอเป็นเวลานานมากที่จะหากันและกันสำหรับหน่วยงานที่จะรวมกันวิญญาณของเรา หัวใจของฉันบอกว่า "ฉันทำ" - "การที่ฉันทำ" เพื่ออะไร. เมื่อเปิดตาของฉันผมก็พลาดสัมผัสของเขา ผมเห็นภาพสะท้อนในกระจกของฉันคนเดียวยิ้มด้วยน้ำตา * สำหรับบางคนไม่ทราบด้วยเหตุผลที่ฉันไม่สามารถนอนหลับ ลมจากภายนอกหน้าต่างที่เปิดโจมตีฉันอย่างไม่หยุดยั้ง . หน้าต่างห้องนอนของเรา, หน้าต่างสวรรค์ของเรานี่คือสิ่งที่ฉันไม่เคยได้รับสิทธิ: ใช้คำว่า "ของเรา" สำหรับบ้าน ขอนำจินตนาการของฉันอยู่กับ "เขา" ในบ้านกัน. ขอโฟกัสไปที่คำว่าไร้สาระ "" ตอนนี้เรา. เราตัดสินใจที่จะหาบ้านด้วยกัน. แต่ผมพบว่าบ้านและผมได้ใช้เวลาเจ็ดวันทำการบูรณะ ผมไปที่ร้านค้าวัสดุตัวเองและเลือกทุกรายการเดียวที่จะใส่ในบ้าน: กระเบื้องห้องน้ำ, ห้องอาบน้ำ, อ่างล้างจาน, สี, ซีเมนต์ที่หาดทรายสีแม้ท่อและเล็บและ. ไผ่สำหรับรั้ว -. ทุกอย่างที่ฉันดูแลแรงงานช่างประปาและช่างโดยตรงทุกวันของการปรับปรุงที่ผมรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากินและสิ่งที่พวกเขาดื่มและสิ่งที่พวกเขารมควันทุกวันผมรู้ว่าประเภทของผู้หญิง.. - - รอที่มากเกินไป. ฉันจัดการแม้จะเป็นบัญชีเพื่อล้างทุกอย่างทางการเงิน; ฉันมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับงบประมาณทั้งมองเห็นและไม่คาดฝันฉันอย่างหลอกง่ายตกอยู่ในกับดักที่งบประมาณที่ไม่คาดฝันจะเปิดออกจะสูงกว่าพี่ชายของเธอ. งบประมาณล่วงหน้า แต่นั่นไม่ใช่จุด, OK? ประเด็นก็คือว่าฉันเป็นราศีตุล รอที่ไม่จุดใด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับ Libraness ของฉันได้อย่างไร ฉันกำลังมีโครงสร้างและการจัดระเบียบในขณะนี้ นั่นไม่ใช่งานของฉันจะเป็นคนที่น่ากลัวที่มีโครงสร้างและการจัดระเบียบ ฉันเดินลงมาสู่พื้นดินเป็นราศีตุลมีความไม่แน่นอน; ไหลเหมือนน้ำในแม่น้ำ; ง่ายไปและมองไปข้างหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เมื่อฉันมีอยู่แล้วในขณะนี้ - และไม่ก่อน - จะรักอะไรก็ตามที่ถือได้ว่าศิลปะจะเป็นอุดมคติที่เป็นหัวใจและสมบูรณ์แบบที่จะเป็นอิสระ แต่การรักษาความปลอดภัยและยัง ไม่ว่าจะเป็นบางอย่างเพื่อ ผมเกิดสงสัยทุกอย่าง ใครทำทั้งหมดนี้กับผมตอนนี้หรือไม่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขา (ดู? ผมมีข้อสงสัยในขณะนี้ไม่ได้) ไม่มี. นี้ "เขา" หลังจากบอกฉันทุกสิ่งที่น่ารังเกียจน่ากลัวผ่านทาง e-mail, โทรศัพท์สาย SMSs และบัญชีเงินฝากธนาคารมีการจัดการเพื่อได้มาและใช้เวลา มองไปที่บ้าน ผมหมายถึงสิ่งที่เหลืออยู่ที่จะทำตอนนี้หรือไม่ สวนได้วางหญ้า carpetish บนลาน นกและผีเสื้อปรากฏทุกครั้งที่ผมคิดว่าพวกเขาทำทุก บ้านหลังนี้เป็นที่สมบูรณ์แบบในขณะนี้ รอทำไม? รอ ... ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเหตุผลที่ เหตุผลที่ว่าทำไมเขาไม่ได้มาถึงตอนนี้ที่สวรรค์ของเรามีความพร้อมเป็นเพราะเขามีโครงสร้างและการจัดระเบียบ (และในส่วนที่ผมขอบคุณมากสำหรับการมีไม่กลายเป็นไม่ดีเท่าที่เขา.) เขาสัญญากับฉันว่าเขาจะมาในวันที่ แต่เขาก็ยังไม่ได้ที่นี่ เขาจะไม่สนใจว่าการปรับปรุงที่ได้กระทำหรือไม่ เขาจะไม่สนใจว่าฉันสามารถยืนโหยหานี้ได้อีกต่อไปหรือไม่ เขาจะไม่สนใจ - โอ้เขาไม่ได้ว่าไม่ดี กรุณา. เขาไม่ดูแลเพียงบ้านคือ ... รอ! ฉันคิดว่าฉันรู้เหตุผลว่าทำไมฉันไม่สามารถนอนหลับก็เพราะ ... ฉันกำลังนอนหลับ ขณะที่ผมเปิดตาของฉันฉันได้ยินเสียงเคาะหนักในประตูหน้าพวกเขาเสียงมากขึ้นเช่นเรียบ ใจของฉันอยู่บนกระพริบตาอีกครั้งเช่นเดียวกับจอห์นเลนนอนในเพลงอื่น ๆ ของเขา ฉันเข้าถึงประตูและผมพูดกับตัวเอง:. หน้าให้คนที่อยู่ข้างนอกดีที่รักของฉันฉันพูดกับสุนัขของฉันก็ไม่ให้เขา มันไม่ได้เขาเลย . เป็นคนที่แต่งตัวประหลาดวัสดุการส่งมอบกระสอบปูนซีเมนต์ครั้งแรกสำหรับการปรับปรุงฉันพูดคุยกับตัวเองพูดกับเขา: ถ้าบ้านที่สมบูรณ์แบบยังคงเป็นความฝันแล้วสิ่งที่คุณมีอะไรบ้างผมไม่ได้มีความสุข ถ้าใครถามฉันว่าฉันรู้สึกผมไม่ได้มีความสุขที่ทุกคน แต่ฉันอยู่ในบ้านด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จักมันให้ความรู้สึกที่สำคัญเพื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยเหตุผลบางอย่างผมไม่สามารถนอนหลับได้ ส่วนลูกอ๊อดจะไม้กระเบื้องครอบคลุมพื้นเรียกสายตาของฉัน ฉันควรจะไปกับไม้จริง แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันนอนไม่หลับ เสียงเล็กน้อยของน้ำในห้องน้ำไหลผ่านหัวใจของฉัน แท่นบูชานี้ เป็นสวรรค์ของผม . . . และที่ห้องของข้า มีเพียงหนึ่งคนที่นอนบนเตียงฉัน นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันนอนไม่หลับเหมือนกัน

วันนี้ฉันย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ตกแต่งเสร็จ พื้นปูนฝุ่น ไปแล้ว กำมะลอเพดานและห้องน้ำเลยลืม โต๊ะไม้ร้านอาหารหวานในสถานที่ โบกม่านและกลางคืนล้อมรอบเตียงของฉัน ชวาเพลง ในใจฉัน ผมหลับตาลงอย่างไม่มีเหตุผล ความเหงายังคงอยู่ * -- ที่รัก อยากเดินให้ beringharjo ซื้อดอกไม้เหรอคะ-- ทำไมคุณถามฉันว่า ที่รัก แค่ยื่นมือมารับฉันกับคุณ , ฉันรัก ! . . . ขอบคุณนะ ฉันพูด -- ยินดีต้อนรับคุณ , เขากล่าวว่า , แทงตาฉันด้วยสายตาของเขาลึกมากที่ผมไม่สามารถรู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป

" ขอบคุณ " และ " ยินดีต้อนรับ " เป็นสำนวนที่เราเคารพบูชา ผม " ไม่ขอบคุณ " คนก่อนที่ฉันจะเจอเขาเขาสอนให้ฉันพูดมันเป็นครั้งแรกเมื่อเขาเปิดประตูรถให้ฉัน แต่ผมไม่ได้บอกว่ามันจนกว่าหลังจากที่เขากล่าวว่า " ยินดีต้อนรับ " .

-- สิ่งที่คุณพูด ? ฉันยังไม่ได้ขอบคุณคุณ ผมพูดกับเขาในรถ เอ่อ ฉันรู้ว่าเธอจะเป็นแบบนี้ ฉัน fantasized ที่เธอพูด เขาบอกว่าเขาแทงตาของฉันเป็นครั้งแรก

เขายิ้ม ฉันเกือบจะร้องไห้ในคืนวันนั้นนั่นเป็นคืนที่สองของเรากัน และอาจเป็นครั้งสุดท้าย คืนก่อนร้อนเป็นฮันนีมูนก่อนแต่ง แต่ตอนนี้ในรถยิ้มสีเทาของเขาได้ฆ่าแล้วความต้องการทางเพศของฉัน ฉันในภายหลังให้ฝนตกปรอยๆจูบบนริมฝีปาก ตามที่เขาให้มา ไม่มีกิเลส ไม่มีขาดทุน . . . ขอบคุณ ผมกระซิบที่ข้างหูของเขา ตอนนี้ ผมต้องพูดว่า ที่รัก คุณยินดีต้อนรับ

เขาเปิดหน้าประตูก่อน เดินจูงมือไป Pasar beringharjo . เขาชอบเงาใต้เสีย โดนแดดบ่ายมากมายและปิด ; ปกป้อง เกือบจะปกป้องรบกวนเหมือนความฝัน

เหตุผลบางอย่างผมไม่สามารถนอนหลับได้ ฉันลืมตาและลุกขึ้นมา น้ำดอกไม้ในชามดินขนาดใหญ่มีตั้งแต่เมื่อเช้า ฉันก้าวเข้าไปในห้องน้ำผมเคยเปลือยทุกเย็น และตอนนี้ผมก็พร้อมที่จะเปลี่ยนความคิดของฉัน นั่งอยู่บนหิน บนพื้นห้องน้ำ ผมสาดตัวเองตักโดยตัก

กับการอาบน้ำพิธีกรรมเสร็จ ผมลุกขึ้นยืนหันหน้าเข้าหากระจก ฉันตัวสั่น สายลมออกมาจากห้องน้ำระบายอากาศแปรงดอกไม้หอมไปทั้งตัวเลย แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันตัวสั่น ฉันตัวสั่น ภายในเหมือน จอห์น เลนนอน เมื่อเขาอิจฉา ผมไม่รู้ว่าผมรู้สึกยังไงในตอนนี้

ผมมองลึกเข้าไปในกระจก เข้าไปในดวงตา ใบหน้าชัดเจนขึ้นในดวงตา ความคมชัดและเบลอ blurrier . การหักเหของแสง : มีเกือบ 2 หน้าแล้ว ไม่ มี สอง คน หนึ่งหน้าในกระจก ฉันหลับตาลง และที่นี่ผมรู้สึกสัมผัสศักดิ์สิทธิ์

-- เจ้าสาวของผมคือฝันที่เป็นจริง คุณมีความฝันเป็นจริง เขากระซิบอย่างแผ่วเบา เขาแตะแก้มของฉัน ฝ่ามือของเขา เสียงนุ่มดังสายลม

ริมฝีปากของฉันถูกล็อค ผมรู้สึกว่าฝนที่คลุมเครือเกี่ยวกับพวกเขา ลึกลับชวาวงดนตรีสานทางผ่านผนังและจิตวิญญาณของเกราตัน จอกจาอยู่ในอากาศ เราเป็นราชาและราชินี อาดัม และ อีฟ ที่มองเห็นและมองไม่เห็นเราอยู่ในฟ้าสวรรค์ และเป็นอมตะ เราต้องลงมาบนโลกใบนี้และได้รับการรอเป็นเวลานานที่จะหาแต่ละอื่น ๆ สำหรับร่างรวมวิญญาณของเรา หัวใจของฉันบอกว่า " ฉัน " เป็น " ฉัน " เลย

เมื่อฉันลืมตา ฉันคิดถึงสัมผัสของเขา ผมเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก คนเดียว ยิ้มทั้งน้ำตา

เหตุผลบางอย่างผมไม่สามารถนอนหลับได้สายลมจากข้างนอกหน้าต่างเปิดการโจมตีผมไม่หยุดหย่อน หน้าต่างห้องนอนของเราบนสวรรค์ของเรา

นี่เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยได้รับสิทธิใช้คำว่า " เรา " สำหรับบ้าน เอาของฉันจินตนาการกับ " เขา " อยู่ในบ้านกัน ลองโฟกัสไปที่คำว่า " ไร้สาระ " ตอนนี้

เราตัดสินใจที่จะหาบ้านด้วยกัน แต่ผมพบว่าบ้านและฉันใช้เวลา 7 วันทำการบูรณะฉันไปที่ร้านด้วยตัวเอง และเลือกวัสดุทุกชิ้นที่ใส่ในบ้าน : กระเบื้อง , ห้องน้ำ , ฝักบัว , อ่าง , สี , ซีเมนต์ , ทราย , สี ขนาดท่อและเล็บและไม้ไผ่สำหรับรั้ว -- ทุกอย่าง ฉันดูแลแรงงาน , ช่างประปาและช่างโดยตรง ทุกๆวันของปี ๒๕๓๐ผมรู้ว่าสิ่งที่พวกเขากินและดื่มสิ่งที่พวกเขาและสิ่งที่พวกเขาสูบบุหรี่ทุกวัน ฉันรู้ชนิดของผู้หญิง -- รอพวกเขา นั่นมันมากเกินไป . . .

ฉันจัดการเพื่อให้นักบัญชีทุกอย่างชัดเจนทางการเงิน ; ฉันมักจะมีปัญหากับงบประมาณทั้งเล็งเห็นและไม่คาดฝัน ผม gullibly ตกอยู่ในกับดักที่งบประมาณกับกลับกลายเป็นมากกว่าพี่ชายเห็นงบประมาณของเธอแต่นั่นไม่ใช่ประเด็นนะ

เป็นจุดที่ผมราศีตุลย์ เดี๋ยว นั่นไม่ใช่ประเด็นเหมือนกัน แต่เกิดอะไรขึ้นกับ libraness ของฉัน ? ผมมีโครงสร้างและการจัดระเบียบแล้ว นั่นไม่ใช่งานของฉันเป็นที่น่ากลัวและโครงสร้างการจัดคน ผมลงไปที่โลกเป็นราศีตุลย์จะไม่แน่นอน ที่ไหลเหมือนน้ำในแม่น้ำง่ายไป และมองไปข้างหน้าเพื่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นถ้าผมมีอยู่แล้วในขณะนี้ . . . และไม่ก่อน . . ชอบอะไรที่เป็นศิลปะ เป็นอุดมคติและหัวใจที่สมบูรณ์แบบ เป็นฟรี แต่ปลอดภัย และยังไม่มั่นใจ . เกิดมาเพื่อผมเลย ใครทำทั้งหมดนี่เพื่อฉันเหรอ ไม่มีการสงสัยที่เขาเห็น ผมมีข้อสงสัยอยู่ )

" เขา "หลังจากที่บอกว่าทั้งหมดที่น่ารังเกียจน่ากลัวเรื่องผ่านทางอีเมล์ , โทรศัพท์ , บัญชี SMSs และธนาคารยังไม่ได้รับการจัดการเพื่อมาดูที่บ้าน ผมหมายถึงมีอะไรเหลือที่จะทำตอนนี้ คนสวนได้วาง carpetish หญ้าบนสนาม นกและผีเสื้อที่ปรากฏขึ้นทุกครั้งที่ฉันคิดว่าพวกเขาทำ บ้านที่สมบูรณ์แบบในขณะนี้ ทำไมต้องรอ ?

รอ . . . . . . . ฉันคิดว่าฉันรู้เหตุผลเหตุผลที่เขาไม่ได้มาถึงตอนนี้สวรรค์ของเราพร้อมแล้ว เพราะเขามีโครงสร้างและการจัดระเบียบ ( และในที่เคารพ ผมขอบคุณที่ไม่กลายเป็นเลวร้ายอย่างเขา เขาสัญญาว่าเขาจะมาเดทกัน แต่เขายังไม่มา เขาไม่สนใจหรอกว่าปรับปรุงใหม่ได้หรือไม่ เขาไม่สนว่าฉันจะยืนโหยหานี้อีกต่อไปหรือไม่เขาก็ไม่สนใจ . . . โอ้ เขาไม่เป็นไรหรอก ได้โปรด เขาดูแลแค่ บ้าน . . . . . . . เดี๋ยว ! ฉันคิดว่าฉันรู้เหตุผลที่ฉันนอนไม่หลับก็เพราะ . . . . . . .

ฉันหลับ ผมลืมตาขึ้น ผมได้ยินเสียงเคาะหนักบนหน้าประตู เสียงเหมือนเรียบ จิตใจของฉันไม่ทำงาน อีกอย่าง จอห์น เลนนอน ในเพลงอื่น ๆของเขา ฉันไปถึงประตู ฉันบอกกับตัวเองว่าเราหน้าใครข้างนอก

ดีที่รัก , ฉันพูดกับทาสของฉัน ไม่ใช่เขา ไม่ใช่เขาเลย มันเป็นวัสดุที่เขาส่งกระสอบปูนซีเมนต์แรกมาปรับปรุง

ฉันพูดกับตัวเอง พูดกับเขา : ถ้าบ้านที่สมบูรณ์แบบ ยังฝัน แล้วคุณเป็นอะไร ?

ผมไม่ได้มีความสุข ถ้าใครถามฉัน ว่าฉันรู้สึกอย่างไร ผมไม่ได้มีความสุขเลยนะ แต่ฉันอยู่ในบ้าน ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันสำคัญมาก