Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 483 – A matter of life and death (10)

She said: ‘All my life, I longed to be well treasured by a man, put in an appropriate place, maintained carefully, averted from being frightened, removed from bitter hardship, prohibited from wandering everywhere aimlessly and homeless, prevented from being alone with no branches to depend on. But, that person, I know, I had known all along, he would never come.’

Her Mr. Right would never come.

But Su Luo, who was resting on Nangong Liuyun’s wide, warm back, the corner of her mouth rose slightly, her Mr. Right…could it be he was already here?

Nangong Liuyun, seeing that Su Luo had her head buried in the crevice between his head and shoulder, couldn’t help being somewhat anxious. With a deeply worried tone, he said: “Are you feeling unwell again?”

While saying this, he was about to put Su Luo down so he could pour more spirit power into her body.

Su Luo stopped his hand, a shallow smile on her mouth: “It’s nothing, let’s continue to look. I hope we can get out faster.”

“If you feel unwell, remember, you must tell me, okay?” Nangong Liuyun’s expression was stern and solemn, repeatedly making it clear.

Su Luo buried her face in the nest of his shoulder, nodding slightly.

In this lifetime, if she wanted to find another person that treated her this well, the chances are that it be would be very unlikely..

The betrayal in her previous life had thoroughly closed her heart. Nangong Liuyun’s appearance, little by little, like a fine rain, had silently oiled the door in her heart, opening it.

She wished to give herself a chance, and also hoped to give Nangong Liuyun a chance.

Since it was so, then she would abide by the three month agreement to be together and take a look. Su Luo’s heart had finally made a decision.

A crafty smile flashed through her eyes, even though she thought this way, she still wouldn’t tell him just now.

In fact, the present situation was so dangerous that her mind really should not be thinking about this kind of emotion and love stuff right now.

First of all, the onslaught of the roasting heat from the flames, this was the greatest troublesome matter.

She could not allow Nangong Liuyun to pour more spirit power into her right? This way, she would be fine, but he would be worn out first.

Gradually, Su Luo felt her eyelids becoming somewhat heavy and her consciousness becoming somewhat fuzzy. She slowly fell into a deep sleep.

In midst of dozing, Su Luo’s spirit floated into her space.

At this point of time, the little divine dragon, in her space, had already restored his vigor earlier. He already didn’t have that kind of dried up, shriveled, defeated appearance from before.

Seeing Su Luo come over, the little divine dragon covered his little buttocks, with tears glistening in his eyes as he looked at Su Luo.

Su Luo was looked at by his large pair of clear, monochrome, limpid eyes until her heart turned soft. She hurriedly asked what was the matter with him.

The always clever and cute little divine dragon, this time, to her surprise, quite uncharacteristically rumbled loudly to Su Luo, making complaints about Nangong Liuyun’s wicked conduct. He even suggested that Su Luo kick this abominable, bad person!

Su Luo suddenly didn’t know whether to laugh or cry. After saying a few sentences to appease him, he finally again regained his clever and cute little appearance.

Suddenly, the little divine dragon handed Su Luo something, his eyes were entirely filled with an excited light: “Awoo, awoo, awoo——” Treasure, a treasure!

“Eh?” Su Luo immediately recognized it, this thing was the fiery red stone she had kicked before in the Amethyst Fish Palace.

Later, due to being influenced by her blood, it resulted in a strange change, turning it as transparent as suet jade. It was white and transparent as amber, so bright as to illuminate a person.

“What could this thing possibly be used for?” Su Luo accepted this chunk of rock, doubtfully flipping it over and over in her hand.

“Luo Luo! Luo Luo! Quickly wake up, wake up!” Outside her space, Nangong Liuyun anxiously slapped Su Luo’s cheeks.

He didn’t pay attention for barely a moment, and she unexpectedly fainted again! Nangong Liuyun’s entire face was anxious, spirit force flowed like a river into Su Luo’s body, as if it cost nothing.

Su Luo slowly opened both eyes.

“At last, you are awake.” Nangong Liuyun unhappily glared at her, he was so scared, his body was covered in cold sweat.

“I’m okay.” Su Luo struggled to stand up.

Suddenly, Su Luo stopped and stared blankly.

She looked foolishly at that chunk of white stone in her hand, momentarily, she could not react——

How could it be like this?

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

24 Responses to DKC – Chapter 483

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 483 – เรื่องของชีวิตและความตาย (10)เธอกล่าวว่า: ' ชีวิตของฉัน ฉันปรารถนาที่จะได้ดีต้องคน ใส่ในสถานที่เหมาะสม รักษาอย่างระมัดระวัง ป้องกันจากถูกกลัว ออกจากความลำบากขม ต้องห้ามจากสเช่นทุกที่ และจรจัด ป้องกันจากคนเดียวกับสาขาไม่ขึ้นอยู่กับ แต่ บุคคล ที่ฉันรู้ รู้ตลอด ไม่เคยจะมา.'นายขวาของเธอไม่เคยจะมาแต่ Su Luo ที่ถูกวางตัวบนกว้าง Nangong Liuyun อบอุ่น กลับมุมของปากของเธอเพิ่มขึ้นเล็กน้อย นายขวาของเธอ...มันอาจจะเป็นเขาได้แล้วที่นี่Nangong Liuyun เห็นว่า Su Luo มีหัวของเธอฝังอยู่ในรอยแยกระหว่างหัวและไหล่ เขาไม่ได้ถูกค่อนข้างกังวล ด้วยเสียงกังวลลึก เขากล่าวว่า: "คุณรู้สึกไม่สบายอีกครั้ง"ในขณะที่พูดนี้ เขาก็จะใส่ Su Luo ลงเพื่อให้เขาสามารถเทพลังงานวิญญาณลงในร่างกายของเธอSu Luo หยุดมือของเขา รอยยิ้มปากตื้น: "ก็ไม่มีอะไร ลองไปดู ผมหวังว่า เราจะได้รับข้อมูลเร็วขึ้น""ถ้าคุณรู้สึกไม่สบาย จำ คุณต้องทราบว่า ฉันล่ะ? " Nangong Liuyun นิพจน์ถูกตรง ๆ และเคร่ง ขรึม ซ้ำ ๆ ทำให้เคลียร์Su Luo ฝังใบหน้าของเธอในรังของไหล่เขา nodding เล็กน้อยในชีวิตนี้ ถ้าเธอต้องการพบบุคคลอื่นที่รักษาเธอนี้ดี โอกาสจะว่า ได้จะยากมาก...ทรยศในชีวิตก่อนหน้านี้ของเธอได้อย่างทั่วถึงปิดหัวใจของเธอ ลักษณะ Nangong Liuyun ทีละน้อย เช่นฝนละเอียด มีเงียบน้ำมันประตูในหัวใจของเธอ เปิดเธออยากจะเปิดโอกาสให้ตัวเอง และยัง หวังว่าจะเปิดโอกาสให้ Nangong Liuyunตั้งแต่มันนั้น เธอจะปฏิบัติตามข้อตกลงสามเดือนไปอยู่ด้วยกัน และดู Su Luo หัวใจได้ในที่สุดได้ตัดสินใจรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประกายผ่านดวงตาของเธอ แม้ว่าเธอคิดว่า วิธีนี้ เธอยังจะไม่บอกเขาตอนนี้ในความเป็นจริง สถานการณ์ปัจจุบันเป็นอันตรายว่า ใจของเธอจริง ๆ ควรไม่จะคิดเกี่ยวกับชนิดของอารมณ์และความรักสิ่งนี้อยู่ก่อนอื่น การโจมตีของความร้อนจากเปลวไฟ คั่ว นี่เป็นเรื่องลำบากมากที่สุดเธอไม่อาจทำให้ Nangong Liuyun เทพลังงานวิญญาณเข้าขวาของเธอ วิธีนี้ เธอน่าจะดี แต่เขาจะสึกก่อนค่อย ๆ Su Luo รู้สึกว่าเปลือกตาของเธอกลายเป็นค่อนข้างหนักและสติของเธอกลายเป็นค่อนข้างพร่าเลือน เธอค่อย ๆ ตกลงไปในการนอนหลับลึกมาก ๆ ท่าน Su Luo วิญญาณที่ลอยเข้ามาในพื้นที่ของเธอขณะนี้ เวลา มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อย ในพื้นที่ของเธอ มีแล้วคืนค่าความแข็งแรงของเขาก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้มีอยู่ที่ชนิดของแห้ง shriveled ชนะปรากฏมาก่อนเห็นมา Su Luo พระเจ้ามังกรน้อยคลุมก้นเล็ก ๆ ของเขา ด้วยน้ำตาวามในสายตาของเขาขณะที่เขาดูที่ Su LuoSu Luo was looked at by his large pair of clear, monochrome, limpid eyes until her heart turned soft. She hurriedly asked what was the matter with him.The always clever and cute little divine dragon, this time, to her surprise, quite uncharacteristically rumbled loudly to Su Luo, making complaints about Nangong Liuyun’s wicked conduct. He even suggested that Su Luo kick this abominable, bad person!Su Luo suddenly didn’t know whether to laugh or cry. After saying a few sentences to appease him, he finally again regained his clever and cute little appearance.Suddenly, the little divine dragon handed Su Luo something, his eyes were entirely filled with an excited light: “Awoo, awoo, awoo——” Treasure, a treasure!“Eh?” Su Luo immediately recognized it, this thing was the fiery red stone she had kicked before in the Amethyst Fish Palace.Later, due to being influenced by her blood, it resulted in a strange change, turning it as transparent as suet jade. It was white and transparent as amber, so bright as to illuminate a person.“What could this thing possibly be used for?” Su Luo accepted this chunk of rock, doubtfully flipping it over and over in her hand.“Luo Luo! Luo Luo! Quickly wake up, wake up!” Outside her space, Nangong Liuyun anxiously slapped Su Luo’s cheeks.He didn’t pay attention for barely a moment, and she unexpectedly fainted again! Nangong Liuyun’s entire face was anxious, spirit force flowed like a river into Su Luo’s body, as if it cost nothing.Su Luo slowly opened both eyes.“At last, you are awake.” Nangong Liuyun unhappily glared at her, he was so scared, his body was covered in cold sweat.“I’m okay.” Su Luo struggled to stand up.Suddenly, Su Luo stopped and stared blankly.She looked foolishly at that chunk of white stone in her hand, momentarily, she could not react——How could it be like this?Previous Chapter | Project Page | Next Chapter24 Responses to DKC – Chapter 483

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 483 - เรื่องของชีวิตและความตาย (10) พบเธอกล่าวว่า "ทุกชีวิตของฉันฉันอยากจะรักอย่างดีจากชายคนหนึ่งใส่ในสถานที่ที่เหมาะสม, การบำรุงรักษาอย่างระมัดระวังหลีกเลี่ยงจากการกลัวถูกลบออกจากความยากลำบากขม ห้ามหลงจากทุกที่อย่างไร้จุดหมายและไม่มีที่อยู่อาศัยการป้องกันจากการอยู่คนเดียวไม่มีสาขาขึ้นอยู่กับ แต่คนที่ฉันรู้ว่าฉันเคยรู้จักมาตลอดเขาไม่เคยจะมา. นายขวาของเธอไม่เคยจะมา. แต่ซู Luo ที่ถูกวางอยู่บน Nangong Liuyun กว้างอบอุ่นหลังมุมปากของเธอเพิ่มขึ้นเล็กน้อย นายขวาของเธอ ... มันอาจจะเป็นเขาได้แล้วที่นี่? Nangong Liuyun เห็นว่าซู Luo มีหัวของเธอถูกฝังอยู่ในรอยแยกระหว่างศีรษะและไหล่ของเขาไม่สามารถช่วยค่อนข้างกังวล ด้วยน้ำเสียงกังวลมากเขากล่าวว่า "คุณมีความรู้สึกไม่สบายอีกครั้งหรือไม่" ขณะที่พูดนี้เขากำลังจะนำซู Luo ลงเพื่อที่เขาจะเทอำนาจจิตวิญญาณมากขึ้นในร่างกายของเธอ. ซู Luo หยุดมือของเขามีรอยยิ้มตื้น ปากของเธอ: "มันไม่มีอะไรขอยังคงมอง ผมหวังว่าเราจะได้รับออกได้เร็วขึ้น. " " ถ้าคุณรู้สึกไม่สบาย, จำไว้ว่าคุณต้องบอกฉันได้ไหม "แสดงออก Nangong Liuyun เป็นสเติร์นและเคร่งขรึมซ้ำ ๆ ทำให้มันชัดเจน. ซู Luo ฝังใบหน้าของเธอในรังของไหล่ของเขา พยักหน้าเล็กน้อย. ในชีวิตนี้ถ้าเธออยากจะหาคนอื่นที่ปฏิบัติต่อเธออย่างนี้มีโอกาสที่จะเป็นจะไม่น่ามาก .. ทรยศในชีวิตของเธอก่อนหน้านี้มีการปิดอย่างทั่วถึงหัวใจของเธอ ลักษณะ Nangong Liuyun ของนิด ๆ เหมือนฝนปรับได้ทาน้ำมันเงียบประตูในหัวใจของเธอเปิดมัน. เธออยากที่จะให้ตัวเองโอกาสและยังหวังที่จะให้ Nangong Liuyun โอกาส. เพราะมันเป็นเช่นนั้นแล้วเธอ จะปฏิบัติตามข้อตกลงสามเดือนจะอยู่ด้วยกันและใช้เวลาดู หัวใจซู Luo ได้ทำในที่สุดการตัดสินใจ. รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ประกายผ่านสายตาของเธอแม้ว่าเธอคิดว่าวิธีนี้เธอยังไม่อยากจะบอกเขาเพียงแค่ตอนนี้. ในความเป็นจริงสถานการณ์ปัจจุบันเป็นอันตรายเพื่อให้ใจของเธอมันไม่ควรจะเป็น คิดเกี่ยวกับชนิดของอารมณ์ความรู้สึกและความรักสิ่งที่ถูกต้องในขณะนี้. นี้แรกของทุกการโจมตีของความร้อนคั่วจากเปลวไฟนี้เป็นเรื่องที่ลำบากมากที่สุด. เธอไม่สามารถอนุญาตให้ Nangong Liuyun เทอำนาจจิตวิญญาณมากขึ้นเป็นของเธอใช่มั้ย? วิธีนี้เธอจะดี แต่เขาจะสวมใส่ออกไปก่อน. ค่อยๆซู Luo รู้สึกว่าเปลือกตาของเธอกลายเป็นที่ค่อนข้างหนักและมีจิตสำนึกของเธอกลายเป็นที่ค่อนข้างคลุมเครือ เธอค่อย ๆ ลดลงในการนอนหลับลึก. ในท่ามกลางการหลับวิญญาณซู Luo ลอยเข้ามาในพื้นที่ของเธอ. ณ จุดเวลานี้มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในพื้นที่ของเธอได้รับการบูรณะแล้วความแข็งแรงของเขาก่อนหน้านี้ แล้วเขาไม่ได้มีชนิดของแห้งหดตัวที่แพ้จากการปรากฏตัวก่อน. เห็นซู Luo มามากกว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยปกคลุมก้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาด้วยน้ำตาวาววับในสายตาของเขาในขณะที่เขามองไปที่ซู Luo. ซู Luo เป็น มองโดยคู่ขนาดใหญ่ของเขาชัดเจนขาวดำตาใสจนหัวใจของเธอหันนุ่ม เธอรีบถามว่าสิ่งที่เป็นเรื่องกับเขา. เสมอฉลาดและน่ารักมังกรน้อยพระเจ้าเวลานี้สร้างความประหลาดใจของเธอค่อนข้างครางเสียงดังไม่เคยไปซู Luo ทำให้การร้องเรียนเกี่ยวกับการดำเนินชั่ว Nangong Liuyun ของ เขายังชี้ให้เห็นว่าซู Luo เตะที่น่ารังเกียจนี้คนเลว! ซู Luo จู่ ๆ ก็ไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ หลังจากที่บอกว่าไม่กี่ประโยคเพื่อเอาใจเขาในที่สุดเขาก็กลับมาอีกครั้งปรากฏตัวน้อยของเขาฉลาดและน่ารัก. ทันใดนั้นพระเจ้ามังกรเล็ก ๆ น้อย ๆ มอบสิ่งที่ซู Luo ดวงตาของเขาเต็มไปอย่างสิ้นเชิงกับแสงตื่นเต้น "Awoo, awoo, awoo--" สมบัติสมบัติ! "ใช่มั้ย?" ซู Luo จำได้ทันทีว่ามันสิ่งนี้เป็นหินสีแดงเพลิงที่เธอได้เตะมาก่อนในปลาพาเลซอเมทิส. ต่อมาเนื่องจากได้รับอิทธิพลจากเลือดของเธอก็ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แปลกเปลี่ยน มันเป็นโปร่งใสเป็นน้ำมั่นแผ่นหยก มันเป็นสีขาวและมีความโปร่งใสเป็นสีส้มสดใสเพื่อเพิ่มความสว่างเป็นคน. "จะมีอะไรที่สิ่งนี้อาจจะนำมาใช้สำหรับ?" ซู Luo ยอมรับก้อนหินนี้หวาดระแวงพลิกมันซ้ำแล้วซ้ำในมือของเธอ. "Luo Luo! Luo Luo! ได้อย่างรวดเร็วตื่นขึ้นมาตื่นขึ้นมา! "นอกพื้นที่ที่เธอ Nangong Liuyun ใจจดใจจ่อตบแก้มซู Luo ของ. เขาไม่ได้ให้ความสนใจสำหรับแทบสักครู่และจู่ ๆ เธอก็เป็นลมอีกครั้ง! ทั่วทั้งใบหน้า Nangong Liuyun เป็นกังวลแรงจิตวิญญาณไหลเช่นแม่น้ำเข้าสู่ร่างกายซู Luo ของราวกับว่ามันไม่มีค่าใช้จ่าย. ซู Luo ช้าเปิดตาทั้งสอง. "ล่าสุดที่คุณตื่น." Nangong Liuyun ความสุขจ้องหน้าเธอเขาจึง กลัวร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น. "ผมโอเค." ซู Luo พยายามที่จะลุกขึ้นยืน. ทันใดนั้นซู Luo หยุดและจ้อง blankly. เธอมองโง่เขลาที่ก้อนหินสีขาวที่อยู่ในมือของเธอชั่วขณะที่เธอสามารถทำได้ ไม่ react-- มันจะเป็นเช่นนี้หรือไม่บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่24 การตอบสนองต่อ DKC - บทที่ 483