The 'beat' of the poem as you calle

The 'beat' of the poem as you called it - the rhythm in which the syllables fall - is more traditionally referred to as the 'meter'. The term meter refers to the basic rhythmic structure in the verse.
If you are looking for an exposition on the specific meter of actual poetry, it is difficult to say without knowing which poem you are thinking of: there is no one meter for the whole of poetry, frequently modern poets adhere to no rigid meter. On the other hand it is quite easy to look at some of the most common 'beats'.
In traditional English poetry, by far the most common meter is 'iambic pentameter'. This is a line consisting of ten syllables (parts of a word - as in 'po-et-ry' = 3 syllables) which is split into five 'iambs' - pronounced "i-ams" (a pair of syllables, not necessarily in the same word, with the stress on the second syllable - as in 'i-AMB').
The iambic pentameter, then, with its five sets of inflected pairs runs like this: da-DUM da-DUM da-DUM da DUM da DUM
- although when reading the poetry you will want to soften the inflection to help convey meaning, the overall rhythmic structure is there.
To see this meter in effect, you can look at the first line of one of Shakespeare's most famous sonnets - Sonnet 18:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ชนะ' ของบทกวีที่คุณเรียกมันว่า - จังหวะที่พยางค์ตก - เป็นประเพณีเรียกว่า 'วัด' เมตรหมายถึงโครงสร้างพื้นฐานจังหวะในบทกวี
หากคุณกำลังมองหาการแสดงออกในเมตรที่เฉพาะเจาะจงของบทกวีที่เกิดขึ้นจริงมันเป็นเรื่องยากที่จะบอกว่าไม่ทราบว่าบทกวีที่คุณกำลังคิด: ไม่มีหนึ่งเมตรทั้ง บทกวีของกวีที่ทันสมัยมักจะไม่มีเครื่องวัดความแข็งตาม ในทางตรงกันข้ามมันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะมองไปที่บางส่วนของที่พบมากที่สุด 'เต้น'
ในบทกวีภาษาอังกฤษแบบดั้งเดิมโดยไกลเมตรพบมากที่สุดคือ 'จังหวะโคลง' นี้เป็นสายประกอบด้วยสิบพยางค์ (บางส่วนของคำ - ในขณะที่ 'PO-et-Ry' = 3 พยางค์) ซึ่งแบ่งออกเป็นห้า 'iambs' - เด่นชัด "i-AMS" (คู่ของพยางค์ไม่จำเป็นต้อง ในคำเดียวกันกับความเครียดที่พยางค์ที่สอง - ใน 'i-AMB')
จังหวะโคลงแล้วมีห้าชุดของคู่ผันทำงานเช่นนี้: Da-DUM DUM ดาดาดา-DUM DUM ดา DUM
- แม้ว่าเมื่ออ่านบทกวีที่คุณจะต้องการที่จะทำให้ผิวอ่อนนุ่มโรคติดเชื้อที่จะช่วยถ่ายทอดความหมายโครงสร้างจังหวะโดยรวมจะมี
การดูเมตรในผลกระทบนี้คุณสามารถดูที่บรรทัดแรกของหนึ่งในบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุดเช็คสเปียร์ - โคลง 18:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ชนะ ' ของบทกวีที่คุณเรียกมัน จังหวะที่พยางค์ตก - แบบดั้งเดิมมากขึ้นเรียกว่า ' วัด ' เครื่องวัดระยะหมายถึงโครงสร้างจังหวะพื้นฐานในข้อ
หากคุณกำลังมองหาการแสดงออกบนมิเตอร์ที่เฉพาะเจาะจงของบทกวีที่แท้จริง มันเป็นเรื่องยากที่จะพูดโดยไม่รู้ว่าบทกวีที่คุณคิด : ไม่มีหนึ่งเมตรสำหรับทั้งหมดของบทกวีบ่อยครั้งที่ทันสมัยกวีปฏิบัติตามเข้มงวดไม่เมตร บนมืออื่น ๆ มันค่อนข้างง่ายที่จะดูที่บางส่วนของที่พบมากที่สุด ' เต้น '
ในบทกวีภาษาอังกฤษแบบดั้งเดิม โดยวัดที่พบบ่อยที่สุดคือ ' iambic pentameter ' นี้เป็นบรรทัดประกอบด้วย 10 พยางค์ ( ชิ้นส่วนของคำ - ใน ' โปและ ry ' = 3 พยางค์ ) ซึ่งถูกแบ่งออกเป็นห้า ' iambs ' ออกเสียง " i-ams " ( คู่ของพยางค์ไม่จําเป็นต้องในคำพูดเดียวกันกับความเครียดที่พยางค์ที่สอง - i-amb ใน ' ' )
iambic pentameter แล้วมีห้าชุด inflected คู่วิ่งแบบนี้ : ดาดาดาดาดัม ดัม ดัม ดัม ดัม ดา
- แม้ว่าเมื่ออ่านบทกวีที่คุณจะต้องการให้นุ่ม ) เพื่อช่วยสื่อความหมาย โครงสร้างจังหวะโดยรวมมี
เห็นเครื่องวัดนี้ผลคุณสามารถดูที่บรรทัดแรกของบทกวีที่มีชื่อเสียงที่สุด sonnets - โคลง 18 :