United States Court of Appeals,Ninth Circuit.
UNITED STATES of America, Plaintiff-Appellee, v. C. Lynn MOSES, Defendant-Appellant.
No. 06-30379.
Decided: August 3, 2007
Before: FERDINAND F. FERNANDEZ and KIM McLANE WARDLAW, Circuit Judges, and LOUIS H. POLLAK,District Judge.* Blake S. Atkin, Atkin Law Offices, P.C., Salt Lake City, UT, for the defendant-appellant. Matthew J. McKeown, Acting Assistant Attorney General, and Katherine W. Hazard, United States Department of Justice, Washington, DC, for the plaintiff-appellee.
Despite numerous warnings over the years, Charles Lynn Moses continued to do work in the channel of Teton Creek in Idaho for the purpose of rerouting, reshaping and otherwise controlling the flow of the waters of the Creek. The government finally prosecuted him for violating the Clean Water Act (CWA). See 33 U.S.C. §§ 1251-1387. He was convicted and sentenced, and now appeals. He claims that there was no discharge of pollutants into the waters of the United States. We disagree and affirm.
BACKGROUND
Moses is a real estate broker and developer in Driggs, Idaho. Beginning in the late 1970s, he worked on a development known as the Aspens Subdivision, an approximately 50 acre parcel of land in Teton County, Idaho, which is located on a flood plain next to Teton Creek. Because of an irrigation diversion structure installed in Alta, Wyoming, upstream of the subdivision, water actually flows in the portion of Teton Creek adjacent to the subdivision only during the spring run-off, which lasts about two months per year. During that time, water is released from the diversion. When it does flow, the volume and power of the flow are high, even torrential. Teton Creek is a tributary of the Teton River, which flows into the Snake River. Water continues to flow year-round in Teton Creek above the diversion, and also from a point below the subdivision until it reaches the Teton River. There is no claim that the Snake River, the Teton River, and Teton Creek, apart from the segment that flows only during the spring runoff, fail to qualify as waters of the United States.
Beginning in the 1980s, and continuing for more than 20 years, Moses has worked to reroute and reshape Teton Creek, in an attempt to convert the original three channels of the Creek into one broader and deeper channel, which would carry all of the seasonal flow of water. Over that period, including during more recent work in 2002, 2003 and 2004, Moses hired heavy equipment operators to recontour and redeposit material within the Creek using bulldozers, and to erect log and gravel structures in the Creek using other heavy equipment.
Beginning in 1982 and on several occasions thereafter, the Army Corps of Engineers (the Corps) warned Moses that his stream alteration work required a CWA permit. During a hearing on the Aspens Subdivision in 1982, the Corps informed Moses that it did have jurisdiction over the stream, even though the flow of the stream was intermittent. In 1995, the Corps issued a cease and desist order that directed Moses to immediately stop all dredge and fill operations in Teton Creek. In 1996 and 1997, the Corps once again wrote to Moses, seeking his cooperation and explaining its regulations. Moses essentially ignored all of that.
On two separate occasions in 2002,1 Moses hired the owner of Tupco, Inc., an excavation business to rebuild and repair log structures, to perform dredging and filling work, to build a temporary ramp, and to remove gravel bars in Teton Creek. An environmental resources specialist with the Corps saw the work going on within the Creek bed in September 2002, informed Moses that he needed a permit to conduct the work, and advised him that the activities could result in civil or criminal penalties. Moses treated that warning with his usual disdain. In December 2002, the Corps issued a notice of violation to Moses, which again informed him of the need for a permit and of the potential for criminal penalties.
Undeterred, in Spring 2003,2 Moses contacted the excavation business operator for a third time and asked him to work in Teton Creek. The operator again “repaired” log structures within the Creek bed, and moved gravel out of and within the Creek bed. Several months later, the Environmental Protection Agency (EPA) issued an administrative compliance order pursuant to 33 U.S.C. § 1319(a), which directed Moses to immediately “cease any unauthorized discharges of dredged material, fill material, and other pollutants to any stream bed and banks on the [s]ite,” and to submit a work plan for restoring Teton Creek. Moses did not respond to the EPA's order, and less than two months later he hired the owner of Nord Excavating and Paving, Inc., to do more bulldozing work in Teton Creek. That consisted of the removal of gravel bars and contouring of the Creek bed.
Overall, the work on the Creek bed was substantial. Thousands of cubic yards of gravel and other materials were moved, and the channel was deepened, widened, and greatly disturbed. The disturbance reached both upstream and downstream of the work perpetrated by Moses and his minions. Of the hundreds of projects surveyed by Dale Miller, a government expert, Teton Creek was “probably one of the more impacted streams” he had observed, “both in terms of change [at the part in question here] and also the upstream and downstream effects that have resulted from that change.” The Creek was unstable into the bargain.
Finally, in March 2005, a federal grand jury returned a three-count indictment charging Moses with felonious violations of the CWA for knowingly discharging, and causing to be discharged, pollutants (including dredged and fill material) from a point source or point sources into waters of the United States without a permit. See 33 U.S.C. §§ 1311(a), 1319(c)(2)(A); 18 U.S.C. § 2. The counts covered discharges by Moses into Teton Creek in the Aspens Subdivision area from 2002 to 2004.
A four-day jury trial was held in September of 2005. On September 14, 2005, after the close of the government's case, Moses timely moved for a judgment of acquittal under Rule 29 of the Federal Rules of Criminal Procedure, which the court denied. Ultimately, the jury returned a verdict finding Moses guilty on all counts. In February of 2006, Moses moved for a new trial pursuant to Rule 33 of the Federal Rules of Criminal Procedure and attempted to introduce new evidence to support an estoppel argument. Moses claimed he had been misled by the government into believing that his conduct was lawful. The district court denied the motion. One month later, Moses filed a second motion for a new trial. The district court denied that motion also.
On June 30, 2006, the district court sentenced Moses to 18 months imprisonment on each count, to be served concurrently, and imposed a $9,000 fine, a $300 special assessment, and one year of supervised release. This appeal followed. Moses asserts that the evidence was not sufficient to support the verdict, and that he should have been granted a new trial.
JURISDICTION AND STANDARDS OF REVIEW
The district court had jurisdiction pursuant to 18 U.S.C. § 3231, and we have jurisdiction pursuant to 28 U.S.C. § 1291.
Because Moses “preserved his sufficiency claim by moving for a judgment of acquittal, we review his claim de novo.” United States v. Lyons, 454 F.3d 968, 971 (9th Cir.2006). Evidence is sufficient to support a conviction, if “ ‘viewing the evidence in the light most favorable to the prosecution, any rational trier of fact could have found the essential elements of the crime beyond a reasonable doubt.’ ” Id. (quoting Jackson v. Virginia, 443 U.S. 307, 319, 99 S.Ct. 2781, 2789, 61 L.Ed.2d 560 (1979)).
We review for abuse of discretion a district court's denial of a motion for a new trial. See United States v. Mack, 362 F.3d 597, 600 (9th Cir.2004); United States v. Sarno, 73 F.3d 1470, 1507 (9th Cir.1995). A new trial may be granted by the district court when the “interest of justice so requires.” Fed.R.Crim.P. 33(a); Mack, 362 F.3d at 600.
DISCUSSION
Moses primarily attacks his conviction on the ground that the evidence does not support a determination that the portion of Teton Creek that he manipulated constitutes a water of the United States,3 and even if it does, the evidence will not support a determination that he made a discharge 4 into that United States water. We will take those issues up first. We will then address his secondary issues, which rely on a notion that he did not need a permit anyway. As already indicated, and as we will explain further, we do not agree with any of his theories.
A. Sufficiency of the Evidence
Moses' sufficiency arguments turn on his claims about the reach of the CWA. That law was enacted by Congress in order to “restore and maintain the chemical, physical, and biological integrity of the Nation's waters.” 33 U.S.C. § 1251(a). In order to achieve its objectives, Congress outlawed the unauthorized “discharge of any pollutant by any person.” Id. § 1311(a). That, in turn, means that Moses could not add “any pollutant to navigable waters,” 5 which means “the waters of the United States.” 6 As used in the CWA, pollutant means “dredged spoil, solid waste, incinerator residue, sewage, garbage, sewage sledge, munitions, chemical wastes, biological materials, radioactive materials, heat, wrecked or discarded equipment, rock, sand, cellar dirt and industrial, municipal, and agricultural waste discharged into water.” Id. § 1362(6). Those facially simple provisions have generated a good deal of regulatory and judicial attention. Suffice it to say that while they are designed to bring clarity to the Nation's waters, they, themselves, are not hyaline. Moses was not much interested in t
อุทธรณ์ของศาลสหรัฐอเมริกา วงจร 9สหรัฐอเมริกา โจทก์-Appellee, v. C. Lynn โมเสส Appellant จำเลยหมายเลข 06-30379ตัดสินใจ: 3 สิงหาคม 2007ก่อน: เฟอร์นาน เด F. เฟอร์ดินานด์ และ KIM McLANE WARDLAW วงจรผู้พิพากษา และหลุยส์ H. POLLAK เขต Judge.* เบลก S. Atkin, Atkin กฎหมายสำนักงาน สาร ซอลต์เลกซิตี UT สำหรับ appellant จำเลย Matthew J. McKeown รักษาการผู้ช่วยอัยการ และแคทเธอรีนปริมาณอันตราย สหรัฐอเมริกากรมยุติธรรม วอชิงตัน DC สำหรับโจทก์-appelleeแม้ มีเตือนหลายปี ชาร์ลส์ลินน์ Moses ต่องานในครีกช่อง Teton ในไอดาโฮเพื่อ rerouting เรียวน่องเรียว และหรือ การควบคุมการไหลของน้ำนั้น รัฐบาลก็ต้องให้เขาการฝ่าฝืนพระราชบัญญัติน้ำสะอาด (CWA) ดู 33 U.S.C. มาตรา 1251-1387 เขาถูกตัดสินลงโทษ และ พิพากษา และตอนนี้ ดึงดูด เขาอ้างว่า มีการปล่อยสารมลพิษไม่เป็นน้ำของสหรัฐอเมริกา เราไม่เห็นด้วย และรับรองพื้นหลังMoses เป็นนายหน้าอสังหาริมทรัพย์และนักพัฒนาในดริคส์ ไอดาโฮ เขาเริ่มต้นในปลายทศวรรษที่ 1970 ทำงานในการพัฒนาที่เรียกว่า Aspens แบ่งย่อย การหีบห่อประมาณ 50 เอเคอร์ของที่ดินในเขต Teton ไอดาโฮ ซึ่งตั้งอยู่บนราบน้ำท่วมติดครี Teton เนื่องจากโครงสร้างการเปลี่ยนเส้นทางชลประทานติดตั้งในอัลต้า ไวโอมิง ต้นน้ำของอำเภอ น้ำจริง ๆ ไหลในส่วนของครี Teton ติดกับอำเภอเฉพาะช่วง run-off สปริง ซึ่งจะมีประมาณ 2 เดือนต่อปี ในช่วงเวลานั้น น้ำถูกปล่อยจากการผัน เมื่อกระแส ปริมาตรและพลังงานของการไหลได้สูง ต่อได้ ครี Teton เป็นแควนั้นแม่ Teton ซึ่งไหลลงแม่น้ำงู น้ำยังคงไหลตลอดทั้งปีในครี Teton เหนือที่ผัน และ จากจุดด้านล่างที่อำเภอจนกว่าจะถึงแม่น้ำ Teton ไม่เรียกร้องที่แม่งู แม่น้ำ Teton และ ครี Teton จากเซ็กเมนต์ที่ไหลเฉพาะช่วงไหลบ่าสปริง ไม่มีสิทธิ์เป็นของสหรัฐอเมริกา ได้เริ่มต้นในทศวรรษ 1980 และต่อเนื่องกว่า 20 ปี Moses ได้ทำงานเพื่อทำเส้นทางใหม่ และแว Teton ครีก ในความพยายามที่จะแปลงช่อง 3 เดิมนั้นกว้าง และลึกช่องเดียว ซึ่งจะมีการไหลตามฤดูกาลของน้ำทั้งหมด ระยะที่ รวมทั้งในระหว่างทำงานล่าสุดใน 2002, 2003 และ 2004, Moses จ้างผู้ประกอบการเครื่องจักรเพื่อ recontour และโครงสร้าง redeposit วัสดุภาย ในครีใช้รถปราบดิน และยกล็อกและกรวดในครีกที่ใช้เครื่องจักรอื่น ๆเริ่มต้น ในปี 1982 และหลายครั้งหลังจากนั้น กองทัพบกหน่วยของวิศวกร (Corps) เตือน Moses งานแก้ไขกระแสของเขาจำเป็นต้องใช้ใบอนุญาตของ CWA ในระหว่างการฟังในอำเภอ Aspens ในปี 1982, Corps ที่ทราบ Moses ที่ ไม่ได้มีอำนาจเหนือกระแส แม้ว่าการไหลของกระแสข้อมูลไม่ต่อเนื่อง ใน 1995 โยธินที่ออกยุติ และหยุดยั้งสั่งที่กำกับ Moses หยุดดำเนินงาน dredge และเติมในครี Teton ทั้งหมดทันที ในปี 1996 และ 1997, Corps ครั้งเขียนให้ Moses แสวงหาความร่วมมือของเขา และอธิบายระเบียบข้อบังคับ Moses เป็นละเว้นให้ครั้งสองแยกต่างหากที่ 2002,1 Moses จ้างเจ้าของ Tupco, Inc. ธุรกิจการขุดเพื่อสร้าง และซ่อมแซมโครงสร้างล็อก ทำ dredging และบรรจุทำงาน การสร้างทางลาดชั่วคราว และบาร์กรวดใน Teton ครีก ผู้เชี่ยวชาญด้านทรัพยากรสิ่งแวดล้อมกับ Corps เห็นทำงานไปในภายในเตียงครีกในปี 2002 เดือนกันยายน Moses ทราบว่า เขาต้องการให้ใบอนุญาตทำงาน และแนะนำเขาว่า อาจทำกิจกรรมในทางแพ่ง หรือทางอาญา Moses ถือว่าคำเตือนที่เขาปะปนปกติ ในเดือน 2002 ธันวาคม โยธินที่ออกล่วงละเมิดให้ Moses ซึ่งอีกครั้ง ทราบเขาต้องการใบอนุญาต และเป็นโทษทางอาญาUndeterred ในฤดูใบไม้ผลิ 2003,2 Moses ติดต่อดำเนินการขุดค้นครั้งที่ 3 และขอให้เขาทำงานใน Teton ครี ตัวดำเนินการอีก "ซ่อมแซม" ล็อกโครงสร้างภายในนอนครีก กย้ายกรวดของ และเตียงครีก หลายเดือนต่อมา หน่วยงานป้องกันสิ่งแวดล้อม (EPA) ออกใบสั่งดูแลปฏิบัติตาม 33 U.S.C. แท้ 1319(a) ซึ่งกำกับ Moses ทันที "เลิกปล่อยใด ๆ โดย dredged วัสดุ วัสดุที่เติม และสารมลพิษอื่น ๆ ใด ๆ กระแสเตียงและธนาคารที่ ite [s] ", และส่งแผนงานการคืน Teton ครี Moses ไม่ตอบสนองการสั่งของ EPA และน้อยกว่าสองเดือนที่เขาจ้างเจ้าของ Nord Excavating และปู Inc. ให้ทำงานเพิ่มเติม bulldozing ที่ครี Teton ที่ประกอบด้วยการกำจัดของกรวดและ contouring เตียงครีโดยรวม การทำงานบนเตียงครีถูกพบ พันลูกบาศก์หลาของกรวดและอื่น ๆ ถูกย้าย และช่องราย widened และรบกวนอย่างมาก ความยินดีถึงทั้งต้นน้ำ และปลายน้ำของงานชินวัตร โดย Moses และสมุนของเขา หลายร้อยโครงการที่สำรวจ โดยหุบเขามิลเลอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านรัฐบาล ครี Teton ถูก "คงหนึ่งกระแสคุดขึ้น" เขาได้สังเกต "ทั้งการเปลี่ยนแปลง [ที่เป็นส่วนหนึ่งในคำถามที่นี่] และผลขั้นต้นน้ำ และปลายน้ำที่มีผลจากการเปลี่ยนแปลง" เสถียรในราคานั้นได้สุดท้าย ในเดือน 2005 มีนาคม คณะโรงกลางคืนแสนสามนับเป็นชาร์จ Moses กับละเมิด felonious ของ CWA ในเจตนา ปล่อย และสาเหตุของการถูกปล่อยออก สารมลพิษ (รวมทั้ง dredged และเติมวัสดุ) จากแหล่งจุดหรือแหล่งจุดเป็นของสหรัฐอเมริกาโดยไม่มีใบอนุญาต ดู 33 U.S.C. มาตรา 1311(a), 1319(c)(2)(A) แท้ U.S.C. 18 2 การนับครอบคลุมปล่อย โดย Moses เป็นครี Teton ในพื้นที่อำเภอ Aspens จาก 2002 กับ 2004คณะ 4 วันทดลองจัดขึ้นในเดือน 2005 กันยายน บน 14 กันยายน 2005 หลังจากปิดของรัฐบาลกรณี Moses เวลาย้ายการพิพากษาของมาตรการภายใต้ 29 กฎของสหพันธ์กฎของอาญาขั้นตอน ซึ่งศาลปฏิเสธ สุด คณะลูกขุนกลับคำพิพากษาหา Moses ผิดบนนับทั้งหมด ในเดือน 2549 กุมภาพันธ์ Moses ย้ายสำหรับทดลองใหม่ตามกฎ 33 กฎสหพันธ์ของอาญากระบวน และพยายามแนะนำพยานหลักฐานใหม่เพื่อสนับสนุนอาร์กิวเมนต์กฎหมายปิดปาก Moses อ้างว่า เขาได้รับไว้ โดยรัฐบาลเชื่อว่า เขาปฏิบัติไม่ชอบด้วยกฎหมาย ศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธการเคลื่อนไหว หนึ่งเดือนต่อมา Moses ยื่นญัตติที่สองสำหรับการทดลองใหม่ ศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธเคลื่อนไหวที่ยัง30 มิถุนายน 2006 ศาลแขวงพิพากษา Moses ถึงจำคุก 18 เดือนในจำนวนแต่ละ การให้บริการพร้อม และกำหนดเป็น $9000 ดี ประเมินพิเศษ $300 และรุ่นมี ปีหนึ่ง นี้อุทธรณ์ตาม Moses ยืนยันว่า หลักฐานไม่เพียงพอเพื่อสนับสนุนการตัดสิน และว่า เขาควรได้รับการทดลองใหม่ขอบเขตและมาตรฐานของความคิดเห็นศาลแขวงมีอำนาจตาม 18 U.S.C. แท้ 3231 และเรามีเขตอำนาจตาม 28 U.S.C. แท้ 1291 Because Moses “preserved his sufficiency claim by moving for a judgment of acquittal, we review his claim de novo.” United States v. Lyons, 454 F.3d 968, 971 (9th Cir.2006). Evidence is sufficient to support a conviction, if “ ‘viewing the evidence in the light most favorable to the prosecution, any rational trier of fact could have found the essential elements of the crime beyond a reasonable doubt.’ ” Id. (quoting Jackson v. Virginia, 443 U.S. 307, 319, 99 S.Ct. 2781, 2789, 61 L.Ed.2d 560 (1979)). We review for abuse of discretion a district court's denial of a motion for a new trial. See United States v. Mack, 362 F.3d 597, 600 (9th Cir.2004); United States v. Sarno, 73 F.3d 1470, 1507 (9th Cir.1995). A new trial may be granted by the district court when the “interest of justice so requires.” Fed.R.Crim.P. 33(a); Mack, 362 F.3d at 600.DISCUSSIONMoses primarily attacks his conviction on the ground that the evidence does not support a determination that the portion of Teton Creek that he manipulated constitutes a water of the United States,3 and even if it does, the evidence will not support a determination that he made a discharge 4 into that United States water. We will take those issues up first. We will then address his secondary issues, which rely on a notion that he did not need a permit anyway. As already indicated, and as we will explain further, we do not agree with any of his theories.A. Sufficiency of the EvidenceMoses' sufficiency arguments turn on his claims about the reach of the CWA. That law was enacted by Congress in order to “restore and maintain the chemical, physical, and biological integrity of the Nation's waters.” 33 U.S.C. § 1251(a). In order to achieve its objectives, Congress outlawed the unauthorized “discharge of any pollutant by any person.” Id. § 1311(a). That, in turn, means that Moses could not add “any pollutant to navigable waters,” 5 which means “the waters of the United States.” 6 As used in the CWA, pollutant means “dredged spoil, solid waste, incinerator residue, sewage, garbage, sewage sledge, munitions, chemical wastes, biological materials, radioactive materials, heat, wrecked or discarded equipment, rock, sand, cellar dirt and industrial, municipal, and agricultural waste discharged into water.” Id. § 1362(6). Those facially simple provisions have generated a good deal of regulatory and judicial attention. Suffice it to say that while they are designed to bring clarity to the Nation's waters, they, themselves, are not hyaline. Moses was not much interested in t
การแปล กรุณารอสักครู่..