Thai music was part of an oral cult

Thai music was part of an oral culture and developed no traditional system of notation. "As an integrated, unique system the traditional music of Thailand is probably not more than six hundred years old." (Morton 1978, p.1) The classical or Bangkok period beginning 1782 may be considered "a culmination of musical evolution that probably started, as nearly as can be ascertained from the references, in the fourteenth and fifteenth centuries with the rise of Ayuthaya as the capital," (ibid) in 1350. Music flourished for the next few centuries, in spite of occasional oppression from monarchs like Rama I and the burning of Ayuthaya, including its art collections and libraries, in 1767 the result of which is a loss of most knowledge necessary to reconstruct the history of Thai music before the Bangkok period

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดนตรีไทยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมช่องปาก และพัฒนาระบบสัญกรณ์แบบดั้งเดิม "เป็นระบบบูรณาการ เฉพาะ เพลงดั้งเดิมของไทยไม่อาจจะอายุมากกว่าหกร้อยปี" (1978 มอร์ตัน p.1) การคลาสสิก หรือรอบระยะเวลากรุงเทพเริ่ม 1782 อาจถือว่า "สุดยอดของวิวัฒนาการทางดนตรีที่อาจจะเริ่มต้น เกือบที่สามารถตรวจสอบจากการอ้างอิง ในศตวรรษไทน์สและสิบห้ากับการเพิ่มขึ้นของอยุธยาเป็นเมืองหลวง (ibid) ใน 1350 เพลงเจริญรุ่งเรืองสำหรับศตวรรษไม่กี่ถัดไป แม้มีการกดขี่เป็นครั้งคราวจากพระมหากษัตริย์เช่นพระรามผมและการเผาไหม้ของอยุธยา รวมทั้งคอลเลกชันศิลปะและไลบรารี ในปี 1767 ผลจากการที่มีการสูญเสียของความรู้ส่วนใหญ่ที่จำเป็นในการสร้างประวัติศาสตร์ดนตรีไทยก่อนระยะเวลากรุงเทพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดนตรีไทยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมในช่องปากและการพัฒนาระบบแบบดั้งเดิมของสัญกรณ์ "ในฐานะที่เป็นแบบบูรณาการระบบที่ไม่ซ้ำเพลงดั้งเดิมของไทยน่าจะเป็นไม่เกินหกร้อยปี." (มอร์ตัน 1978 p.1) คลาสสิกหรือกรุงเทพฯระยะเวลาเริ่มต้น 1,782 อาจจะถือว่าเป็น "สุดยอดของวิวัฒนาการดนตรีที่อาจจะเริ่มต้นในขณะที่เกือบเป็นที่สามารถตรวจสอบได้จากการอ้างอิงในศตวรรษที่สิบสี่สิบห้าและมีการเพิ่มขึ้นของอยุธยาเป็น เมืองหลวง "(อ้างแล้ว) ใน 1350 เพลงเจริญรุ่งเรืองไม่กี่ศตวรรษต่อไปทั้งๆที่มีการกดขี่เป็นครั้งคราวจากพระมหากษัตริย์เช่นพระรามและการเผาไหม้ของอยุธยารวมทั้งคอลเลกชันศิลปะและห้องสมุดใน 1767 ผลจากการที่คือการสูญเสีย ความรู้ที่จำเป็นมากที่สุดเพื่อสร้างประวัติศาสตร์ของดนตรีไทยก่อนสมัยรัตนโกสินทร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดนตรีไทยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมในช่องปากและพัฒนาระบบแบบดั้งเดิมของโน้ต” เป็นแบบบูรณาการระบบเอกลักษณ์ดนตรีดั้งเดิมของไทยคงไม่เกินหกร้อยปี " ( มอร์ตัน 1978 ป. ) คลาสสิก หรือกรุงเทพฯ ช่วงเริ่มต้น 1 อาจจะถือว่า " สุดยอดดนตรีของวิวัฒนาการที่อาจจะเริ่ม เท่าที่สามารถพัฒนาจากการอ้างอิงในสิบสี่และสิบห้าศตวรรษ ด้วยการเพิ่มขึ้นของอยุธยาเป็นเมืองหลวง " ( อ้างแล้ว ) 1350 . เพลงเจริญรุ่งเรืองสำหรับถัดไปไม่กี่ศตวรรษ ทั้งๆที่มีการกดขี่เป็นครั้งคราวจากพระมหากษัตริย์เหมือนผมพระรามและการเผาไหม้ของอยุธยา รวมถึงคอลเลกชันของศิลปะและห้องสมุดในการผลิตผลที่สูญเสียมากที่สุด ความรู้ที่จำเป็น เพื่อสร้างประวัติดนตรีไทยก่อนระยะเวลาที่กรุงเทพฯ