Between the 2003–04 and 2011–12 sch

Between the 2003–04 and 2011–12 school years, the percentage of public schools reporting that they required that students wear uniforms increased from 13 to 19 percent. In 2011-12, the percentage of public secondary schools who reported requiring that students wear uniforms (12 percent) was lower than the percentages of elementary schools (20 percent) and combined schools (30 percent) with such a requirement.

Higher percentages of public city schools than of public schools in suburban, town, and rural areas reported requiring students to wear uniforms. Also, many safety and security measures tended to be more prevalent in high-poverty public schools (where 76 percent or more of students are eligible for free or reduced-price lunch) than in low-poverty schools (where 25 percent or less of students are eligible for free or reduced-price lunch) during the 2011–12 school year. For example, 47 percent of high-poverty public schools reported requiring school uniforms, compared to 6 percent of low-poverty public schools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่าง 2003 – 04 2011 – 12 ปี โรงเรียนเปอร์เซ็นต์ของโรงเรียนของรัฐรายงานว่า พวกเขาจำเป็นที่นักเรียนใส่เครื่องแบบที่เพิ่มขึ้นจาก 13 ถึง 19 เปอร์เซ็นต์ ใน 2011-12 เปอร์เซ็นต์ของโรงเรียนมัธยมศึกษาสาธารณะที่รายงานต้องการให้นักเรียนใส่เครื่องแบบ (12 เปอร์เซ็นต์) ต่ำกว่าเปอร์เซ็นต์ของโรงเรียนประถมศึกษา (ร้อยละ 20) และรวมโรงเรียน (ร้อยละ 30) กับความต้องการดังกล่าวเปอร์เซ็นต์สูงกว่าโรงเรียนเมืองสาธารณะกว่าของโรงเรียนของรัฐในชานเมือง เมือง และชนบทของรายงานต้องใส่เครื่องแบบนักเรียน ยัง มาตรการรักษาความปลอดภัยจำนวนมากมีแนวโน้มที่ จะแพร่หลายมากขึ้นในความยากจนสูงโรงเรียนสาธารณะ (อย่างน้อยร้อยละ 76 นักเรียนมีสิทธิ์ได้รับอาหารฟรี หรือลดราคา) มากกว่าในโรงเรียนต่ำความยากจน (25 เปอร์เซ็นต์ หรือน้อยกว่าของนักเรียนมีสิทธิ์ได้รับอาหารฟรี หรือลดราคา) ในช่วงปี 2011-12 เช่น ร้อยละ 47 ของความยากจนสูงกลางโรงเรียนรายงานต้องการชุดนักเรียน การเปรียบเทียบกับร้อยละ 6 ของโรงเรียนสาธารณะต่ำความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่าง 2003-04 และ 2011-12 ปีโรงเรียนร้อยละของการรายงานโรงเรียนของรัฐที่พวกเขาจำเป็นต้องให้นักเรียนสวมเครื่องแบบเพิ่มขึ้นจาก 13 เป็นร้อยละ 19 ใน 2011-12 ร้อยละของโรงเรียนมัธยมศึกษาของรัฐที่กำหนดให้รายงานว่านักเรียนสวมเครื่องแบบ (ร้อยละ 12) ต่ำกว่าร้อยละของโรงเรียนประถมศึกษา (ร้อยละ 20) และโรงเรียนรวม (ร้อยละ 30) มีความต้องการดังกล่าวได้. ร้อยละที่สูงขึ้นของประชาชน โรงเรียนเมืองกว่าโรงเรียนของรัฐในเมือง, เมืองและชนบทรายงานที่กำหนดให้นักเรียนที่จะสวมเครื่องแบบ นอกจากนี้ยังมีความปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยหลายมาตรการที่มีแนวโน้มที่จะแพร่หลายมากขึ้นในโรงเรียนของรัฐสูงความยากจน (ที่ร้อยละ 76 หรือมากกว่าของนักเรียนมีสิทธิ์ได้รับอาหารกลางวันฟรีหรือลดราคา) มากกว่าในโรงเรียนต่ำยากจน (ที่ร้อยละ 25 หรือน้อยกว่าของนักเรียน มีสิทธิ์ได้รับอาหารกลางวันฟรีหรือลดราคา) ในช่วงปี 2011-12 โรงเรียน ยกตัวอย่างเช่นร้อยละ 47 ของความยากจนสูงในโรงเรียนของรัฐรายงานที่กำหนดเครื่องแบบนักเรียนเทียบกับร้อยละ 6 ต่ำยากจนในโรงเรียนของรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่าง 2003 – 04 2554 – 12 ปีของโรงเรียน ร้อยละของโรงเรียนที่รายงานว่าพวกเขาต้องการให้นักเรียนสวมใส่เครื่องแบบเพิ่มขึ้นจาก 13 ถึง 19 เปอร์เซ็นต์ ใน 2011-12 , ร้อยละของโรงเรียนที่รายงานให้นักเรียนสวมเครื่องแบบ ( 12 เปอร์เซ็นต์ ) ต่ำกว่าร้อยละของโรงเรียน ( ร้อยละ 20 ) และรวมโรงเรียน ( ร้อยละ 30 ) ด้วยเช่นความต้องการที่สูงขึ้นร้อยละของโรงเรียนมากกว่าโรงเรียนในเมืองชานเมืองของเมืองและชนบทรายงานให้นักเรียนสวมเครื่องแบบ นอกจากนี้ หลายตู้ และมาตรการรักษาความปลอดภัย มีแนวโน้มจะแพร่หลายมากขึ้นในโรงเรียนของรัฐ ความยากจนสูง ( นักเรียนที่ 76 เปอร์เซ็นต์ หรือมากกว่าจะได้รับฟรีหรือลดอาหารกลางวันราคา ) มากกว่าในโรงเรียน ( นักเรียนยากจนต่ำที่ร้อยละ 25 หรือน้อยกว่าจะได้รับฟรีหรือลดอาหารกลางวันราคา ) ในช่วง 2011 – 12 โรงเรียนปี ตัวอย่าง ร้อยละ 47 ของโรงเรียนรัฐบาลความยากจนสูงรายงานต้องเครื่องแบบโรงเรียน เทียบกับร้อยละ 6 ของโรงเรียนจนต่ำ