The shallowness and width of the no

The shallowness and width of the northeast Australian continental shelf of the GBR plays an important role in the retention of imported material. It distinguishes the GBR system from many other Indo-Pacific coral reefs surrounded by deeper water. The median depth of the GBR seafloor is 35m (range: intertidal to 90m), and the shelf-width ranges from 50km in the north to over 300km in the south. The inshore seafloor is particularly
shallow (intertidal to 20m depth), and much of the fine sediment is therefore easily resuspended by swell. While river plumes are short-lived, biological uptake by phytoplankton and bacteria converts dissolved inorganic nutrients into particulate organic matter, the repeated resuspension of which contributes to turbidity and reduces the lower depth limit for seagrass and corals (Short et al., 1995; Longstaff and Dennison, 1999; Anthony and Fabricius, 2000; Yentsch et al., 2002). A large proportion of the particulate material may remain in the inshore system for prolonged periods of times (probably years to decades), undergoing cycles of deposition and resuspension while it is slowly transported northwards, prior to final deposition in a sheltered area (Larcombe et al., 1995), or offshore transport such as observed in the Cairns region (Wolanski et al., 2003a). The main issues dominating the water quality of inshore areas are therefore organic enrichment and the loss of light rather than the short-lived dissolved inorganic nutrients. One of the problems in assessing future effects of terrestrial runoff is the unknown capacity of the system to absorb inputs of phosphates and organic materials to the GBR lagoon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Shallowness และความกว้างของชั้นยุโรปออสเตรเลียตะวันออกเฉียงเหนือของ GBR การเล่นมีบทบาทสำคัญในการเก็บรักษาของวัสดุนำเข้า มันแตกต่างระบบ GBR จากหลายอื่น ๆ อินโด-แปซิฟิกปะการังล้อมรอบ ด้วยน้ำที่ลึก ความลึกมัธยฐานของ GBR seafloor มี 35 เมตร (ช่วง: intertidal 90 เมตร), และช่วงความกว้างชั้นจาก 50 กิโลเมตรเหนือไปกว่า 300 กม.ในภาคใต้ Inshore seafloor เป็นอย่างยิ่งตื้น (intertidal ให้ลึก 20 เมตร), และตะกอนดีมากเป็นดังนั้นได้ resuspended ค่าตามบวม ขณะที่แม่น้ำเบิ้ลพลูมอาชญา ดูดซับชีวภาพ โดยแปลง phytoplankton และแบคทีเรียส่วนยุบสารอาหารอนินทรีย์เป็นฝุ่นอินทรีย์ resuspension ตะกอนซ้ำซึ่งสนับสนุนความขุ่นของน้ำ และลดความลึกของขีดจำกัดล่างสำหรับหญ้าทะเลและแนวปะการัง (สั้นและ al., 1995 Longstaff และ Dennison, 1999 Anthony และขาวแวนนาไม 2000 Yentsch และ al., 2002) สัดส่วนขนาดใหญ่ของวัสดุฝุ่นอาจยังคงอยู่ในระบบ inshore สำหรับรอบระยะเวลานานของเวลา (คงปีทศวรรษ), ในระหว่างวงจรการสะสมและการ resuspension ตะกอนขณะจะช้าขน northwards ก่อนสุดท้ายสะสมในบริเวณที่กำบัง (Larcombe และ al., 1995), หรือขนส่งต่างประเทศเช่นสังเกตในภูมิภาคแครนส์ (Wolanski et al., 2003a) ปัญหาหลักที่มีอำนาจเหนือคุณภาพน้ำของพื้นที่ inshore ดังอินทรีย์ในบ่อและการสูญเสียของแสงมากกว่าสารอาหารอนินทรีย์ส่วนยุบตัวช่วงสั้น ๆ ปัญหาในการประเมินผลกระทบในอนาคตของภาคพื้นที่ไหลบ่าอย่างใดอย่างหนึ่งคือไม่ทราบกำลังการผลิตของระบบซับอินพุตของฟอสเฟตและวัสดุอินทรีย์เพื่อลากูน GBR

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตื้นและความกว้างของชั้นวางของภาคตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปออสเตรเลีย GBR มีบทบาทสำคัญในการเก็บรักษาของวัสดุที่นำเข้า มันแตกต่างจากระบบ GBR แนวปะการังอินโดแปซิฟิกอื่น ๆ อีกมากมายล้อมรอบด้วยน้ำลึก ความลึกเฉลี่ยของก้นทะเล GBR เป็น 35m (ช่วง: intertidal จะ 90m) และช่วงชั้นที่มีความกว้างจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือ 50 กมในกว่า 300 กิโลเมตรในภาคใต้ ก้นทะเลฝั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ตื้น (intertidal เพื่อความลึก 20 เมตร) และมากของตะกอนที่ดีจึง resuspended ได้อย่างง่ายดายโดยบวม ในขณะที่ขนนกแม่น้ำสั้นดูดซึมทางชีวภาพโดยแพลงก์ตอนพืชและแบคทีเรียแปลงละลายสารอาหารนินทรีย์สารอินทรีย์เป็นอนุภาคแขวนลอยซ้ำซึ่งก่อให้เกิดความขุ่นและลดระดับความลึกไม่ต่ำกว่าสำหรับหญ้าทะเลและปะการัง (สั้น et al, 1995;. Longstaff และเดนนิสสัน, 1999; แอนโธนีและ Fabricius, 2000;. Yentsch, et ​​al, 2002) สัดส่วนขนาดใหญ่ของวัสดุอนุภาคอาจยังคงอยู่ในระบบของฝั่งเป็นระยะเวลานาน ๆ ครั้ง (อาจเป็นปีทศวรรษที่ผ่านมา), การผ่าตัดรอบของการสะสมและแขวนลอยในขณะที่มันจะถูกส่งไปทางเหนืออย่างช้าๆก่อนที่จะมีการสะสมสุดท้ายในพื้นที่ที่กำบัง (Larcombe และคณะ ., 1995) หรือการขนส่งในต่างประเทศเช่นการตั้งข้อสังเกตในภูมิภาคแครนส์ (Wolanski et al., 2003A) ประเด็นหลักที่มีอำนาจเหนือคุณภาพน้ำในพื้นที่ฝั่งดังนั้นจึงเพิ่มปริมาณอินทรีย์สารและการสูญเสียของแสงมากกว่าสั้นละลายสารอาหารนินทรีย์ หนึ่งในปัญหาในการประเมินผลกระทบต่ออนาคตของการไหลบ่าบกเป็นกำลังการผลิตที่ไม่รู้จักของระบบการดูดซับปัจจัยการผลิตของฟอสเฟตและสารอินทรีย์ของทะเลสาบ GBR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตื้นและความกว้างของไหล่ทวีปออสเตรเลียตะวันออกเฉียงเหนือของ RBM มีบทบาทสำคัญในการคงอยู่ของวัสดุนำเข้า มันแตกต่างจากหลายอื่น ๆระบบ GBR อินโดแปซิฟิกแนวปะการังล้อมรอบด้วยน้ำที่ลึกกว่า ความลึกเฉลี่ยของ RBM พื้นเป็น 35m ( ช่วง : คืนดีกันเพื่อ 90 ) และความกว้างของช่วงชั้นจาก 50 กม. ในภาคเหนือกว่า 300 กม. ในภาคใต้พื้นน้ำเข้าหาฝั่งโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ตื้น ( คืนดีกันเพื่อ 20m ลึก ) และขนาดของตะกอนดินดีจึงสามารถ resuspended โดยบวม ในขณะที่ขนนกแม่น้ำจะมีอายุสั้น ชีวภาพการแพลงก์ตอนพืชและแบคทีเรียในสารอาหารอนินทรีย์ละลายแปลงอนุภาคสารอินทรีย์ซ้ำ resuspension ซึ่งก่อให้เกิดความขุ่นและช่วยลดความลึกสูงสุดหญ้าทะเลและปะการัง ( สั้น et al . , 1995 ; ลองสแตฟและ เดนนิสัน , 1999 ; แอนโทนี่และ Fabricius , 2000 ; yentsch et al . , 2002 ) สัดส่วนขนาดใหญ่ของวัสดุอนุภาคอาจยังคงอยู่ในระบบเลียบฝั่งสำหรับระยะเวลานานของเวลา ( อาจจะปีทศวรรษ )ได้รับการ resuspension รอบและในขณะที่มันค่อยๆเคลื่อนย้ายไปทางเหนือ ก่อนที่สุดท้ายคำให้การของพยานในพื้นที่ซุ้ม ( larcombe et al . , 1995 ) หรือในต่างประเทศการขนส่งเช่นที่พบในเมืองภูมิภาค ( wolanski et al . , 2003a )ประเด็นหลักที่มีคุณภาพน้ำของพื้นที่เข้าหาฝั่งจึงเป็นอินทรีย์เสริมและการสูญเสียของแสงมากกว่าสั้นสารอาหารอนินทรีย์ที่ละลายน้ำ . หนึ่งในปัญหาในการประเมินผลในอนาคตของสัตว์บก น้ำท่ามีความสามารถที่ไม่รู้จักของ ระบบดูดซับกระผมของฟอสเฟตและวัสดุอินทรีย์เพื่อเพาะทะเลสาบ