Pablo Picasso painted numerous port

Pablo Picasso painted numerous portraits of the many women in his life. Often the circumstances surrounding his relationships or the distinct personalities of his sitters seem to have precipitated stylistic changes in his work. Marie-Thérèse Walter came into the artist’s life around 1925. Though twenty-eight years her senior, Picasso was smitten and began making furtive references to her blond hair, broad features, and voluptuous body in his work. Perhaps acknowledging the double life he and she were leading, he devised a new motif: a face that encompasses both frontal and profile views.
Picasso experimented beyond form and style, exploring different materials— including found objects such as newspaper, wallpaper, and even studio scraps—in his work. The Red Armchair demonstrates the artist’s innovative use of Ripolin, an industrial house paint that he first employed as early as 1912 for its brilliant colors, as well as its ability to provide an almost brushless finish if used straight from the can. In preparation for an exhibition of his work at the Galeries Georges Petit in 1931, Picasso began a series of large paintings of Marie-Thérèse, of which The Red Armchair was the first. Here he mixed Ripolin with oil to produce a wide range of surface effects— from the crisp brushmarks in the yellow background, to the thick but leveled look of the white face and the smooth black outlines of the figure.
— Entry, The Essential Guide, 2013, p.272.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Pablo Picasso ภาพวาดจำนวนมากของผู้หญิงหลายคนในชีวิตของเขา บ่อยครั้งที่สถานการณ์โดยรอบความสัมพันธ์ของเขาหรือบุคลิกที่แตกต่างของผู้ช่วยดูแลของเขาดูเหมือนจะมีการเร่งการเปลี่ยนแปลงรูปแบบในการทำงานของ วอลเตอร์มารีThérèseมาในชีวิตของศิลปินที่อยู่รอบปี 1925 แม้ว่ายี่สิบแปดปีของเธออาวุโสปิกัสโซ่ก็พ่ายแพ้และเริ่มทำอ้างอิงแอบแฝงเพื่อผมบลอนด์ของเธอคุณสมบัติในวงกว้างและร่างกายยั่วยวนในงานของเขา บางทีอาจจะยอมรับชีวิตคู่เขาและเธอถูกนำเขาวางแผนบรรทัดฐานใหม่.
ใบหน้าที่ครอบคลุมทั้งด้านหน้าและมุมมองโปรไฟล์ปิกัสโซทดลองเกินรูปแบบและสไตล์ที่แตกต่างกันสำรวจmaterials- รวมทั้งวัตถุที่พบเช่นหนังสือพิมพ์วอลล์เปเปอร์และแม้กระทั่งในสตูดิโอ เศษในการทำงานของเขา เก้าอี้สีแดงแสดงให้เห็นถึงการใช้นวัตกรรมของศิลปินของ Ripolin เป็นบ้านสีอุตสาหกรรมที่เขาจ้างครั้งแรกเป็นช่วงต้น 1912 สำหรับสีที่ยอดเยี่ยมเช่นเดียวกับความสามารถในการให้เสร็จสิ้นเกือบ brushless ถ้าใช้ตรงจากกระป๋อง ในการเตรียมการสำหรับการจัดนิทรรศการผลงานของเขาที่ห้างสรรพสินค้า Galeries Petit จอร์ชในปี 1931 เป็นปีกัสโซเริ่มชุดของภาพวาดขนาดใหญ่ของ Marie-Therese ซึ่งเก้าอี้สีแดงเป็นครั้งแรก ที่นี่เขา Ripolin ผสมกับน้ำมันในการผลิตที่หลากหลายของพื้นผิว effects- จาก brushmarks คมชัดในพื้นหลังสีเหลืองเพื่อดูหนา แต่ระดับของใบหน้าสีขาวและสีดำโครงร่างที่ราบรื่นของรูป.
- เข้าคู่มือที่จำเป็น, 2013, p.272

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปาโบล ปีกัสโซทาสีหลายภาพเหมือนของผู้หญิงมากมายในชีวิตของเขา บ่อยครั้งที่สถานการณ์โดยรอบของเขาความสัมพันธ์หรือความแตกต่างบุคลิกของพี่เลี้ยงของเขาดูเหมือนจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงรูปแบบในการทำงานของเขา มารี th é r è se วอลเตอร์ มาเป็นศิลปินของชีวิตรอบ 1925 . แม้ว่ายี่สิบแปดปีสุดท้ายของเธอปิกัสโซ่ถูกโบยตี และเริ่มทำลับๆ ล่อๆ อ้างอิงกับผมสีบลอนด์ของเธอกว้างคุณลักษณะ และยั่วยวนร่างกายในการทำงานของเขา บางทีการยอมรับชีวิตคู่เขาและหล่อนา เขาจึงคิดรูปแบบใหม่ : ใบหน้าที่ครอบคลุมทั้งหน้าผากและมุมมองรายละเอียด .
ปิกัสโซ่ทดลองนอกเหนือจากรูปแบบและวัสดุที่แตกต่างกัน ได้แก่ สำรวจพบ วัตถุ เช่น หนังสือพิมพ์ วอลล์เปเปอร์และแม้แต่เศษสตูดิโอในงานของเขา เก้าอี้สีแดงแสดงให้เห็นถึงนวัตกรรมของศิลปินที่ใช้ ripolin , บ้านสีอุตสาหกรรมที่เขาจ้างให้เร็ว 1912 ของสีที่สดใส รวมทั้งความสามารถในการให้เสร็จเกือบ brushless ถ้าใช้ตรงจากสามารถ ในการเตรียมการสำหรับการแสดงนิทรรศการผลงานของเขาที่แกลเลอรี่จอร์จ Petit ในปี 1931 ,ปีกัสโซเริ่มชุดของภาพขนาดใหญ่ของมารี th é r è se ซึ่งเก้าอี้แดงเป็นครั้งแรก ที่นี่เขาผสม ripolin ด้วยน้ำมันเพื่อผลิตช่วงกว้างของผลผิวจาก brushmarks กรอบในพื้นหลังสีเหลือง จะหนาแต่เลเวลดูของใบหน้าขาวเนียนของร่างสีดำรูป
- รายการ คู่มือที่จำเป็น , 2013 , p.272 .