Book 3, Mountain Range of Magical B

Book 3, Mountain Range of Magical Beasts – Chapter 15, Cruelty

Within the Mountain Range of Magical Beasts, next to a spring, Linley dressed his wounds as he also began absorbing earth elemental essence to heal his wound. The ever-benevolent Mother Earth is always kind and selfless. Standing on the earth, Linley felt his wounds slowly heal, filling his heart with peace.

By now, Linley had already exchanged backpacks. His own backpack, in terms of both quality of leather and quality of workmanship, was far inferior to the assassin’s. In addition, the assassin’s backpack had an interior which was meticulously laid out. Once the lock was tightened, all of the items inside the backpack would be securely fastened, and the backpack itself would not impede movement in the slightest. And that assassin’s black dagger was also extremely sharp, and Linley found that it was quite easy to wield.

“Whoosh!”

With a flicker, Linley’s body moved, and he suddenly disappeared into the mountain forests. Linley didn’t even bother to pay any attention to magical beasts of the first or second ranks. The most commonly seen beasts were of the third and fourth ranks. But if he ran into a magical beast of the fifth rank, Linley had confidence in at least giving them a good tussle.

As he drew deeper and deeper into the mountain ranges, Linley encountered one bloody, cruel battle after another. He experienced many ambushes and assassination attempts. After all of these battles, the wounds and scars on Linley’s body grew more and more plentiful as well, while Linley’s spirit grew more and more tenacious.

These life-and-death battles caused Linley’s mind to become tougher, and his actions to become more merciless.

In the blink of an eye, a month had passed since Linley had entered the Mountain Range of Magical Beasts.

……..

A month later, on top of a large tree located next to a mountain spring.

There was a long scar on the left side of his face. Linley’s back was arched, and he was hidden on top of the tree like a panther lying in ambush.

Right now, Linley was hidden in the middle of many leaves, staring straight down at the ground. Just a few dozen feet away from the tree which Linley was hiding in was a small creek, and drinking water from the creek was a powerfully built Bloodthirsty Warpig. A single, blood-colored horn protruded out from above the Warpig’s nose, and muscles bulged throughout its body, like the gnarled roots of a tree.

Bloodthirsty Warpig, a magical beast of the fifth rank, fire-element!

“This Bloodthirsty Warpig has a tough, thick skin. It’s defensive abilities are exceedingly strong. Most likely, the earthen spear techniques wouldn’t be able to penetrate its skin.”

Linley had a sudden insight, and began to formulate a plan. Immediately, his lips began to move silently as he soundlessly began to mouth the words to a spell. Slowly, the wind elemental essences around Linley began to swirl about him, forming into a bluish, translucent javelin in front of him. The translucent javelin’s tip had gusts of wind flowing about it.

Wind-style magic of the fifth rank – Windhowl!

“Swish!”

A piercing sound could be heard as the Windhowl javelin shot downwards with terrifying speed. At the same time, Linley jumped down from the tree’s crown, leaping down with as much speed as the javelin.

Upon hearing the noise, the Bloodthirsty Warpig stopped drinking water and stared up, but the Windhowl javelin was simply too fast. In the blink of an eye, it traversed the distance and was only a few meters away from the Warpig. The javelin’s speed really was frighteningly fast, and its tip was covered with gusts of wind.

“Grrrr!” The Bloodthirsty Warpig let out an angry howl, and it used the horn above its snout to strike viciously at the Windhowl javelin.

“Crash!”

The javelin formed from the Windhowl spell crashed directly onto the horn of the Bloodthirsty Warpig. The Windhowl javelin immediately dissipated, but at the same time, after taking a hit from a spell of the fifth rank, the Warpig couldn’t help but half-kneel from the force of the blow, with a bloody scar appearing on its forehead as well.

“Woosh!”

Before the Warpig had a chance to react, right behind the Windhowl javelin was Linley, who with all his might, struck down at the center of the head of the Warpig with his newly acquired black dagger. The dagger penetrated directly into the skull of the Warpig, and as it did, Linley immediately dodged.

“Roar!”

Having been stabbed in a vital spot, the Bloodthirsty Warpig roared furiously. Flames began to arise on its body, and it also began charging forward with no regard for anything. But after rushing a few dozen meters, it collapsed. Its four legs quivered a few times before coming to a stop, and all of the fire on its body began to die as well.

“Amongst the magical beasts of the fifth rank, much like the Vampiric Iron Bull, the Bloodthirsty Warpig is considered a beast of rather low intelligence.” Linley walked to the corpse of the Warpig, pulled out his dagger, and removed the magicite core from within the Warpig’s corpse.

Thinking back to his recent life in the Mountain Range of Magical Beasts, Linley couldn’t help but admit to himself that although he was still a magus of the fifth rank and a fighter of the fourth rank, his actual combat ability had increased tremendously compared to when he had first entered the mountains.

After multiple life-and-death struggles, his body was covered with scars which symbolized painful lessons learned over this month.

Especially…

On his chest, there was an extremely horrifying wound. That time, he really was at death’s door. In the end, it was the little Shadowmouse who once again saved the day.

This wound wasn’t given to him by a magical beast. It was given to him by an extremely adorable young lady.

“Back then, I really trusted her. I really believed that her friends had all been killed, and that the only one left was her, injured and alone.” Thinking back to the events of two weeks prior, Linley once again felt a stab of terror. That girl had seemed so kind, so pure.

When Linley discovered her, three other men and another girl had all died. Only she was left, filled with terror.

Linley couldn’t help but go comfort her, help her, take care of her. That girl had seemingly suffered a huge mental blow. Every night, she insisted that Linley hold her, as only in Linley’s arms did she feel safe enough to go to sleep. Every night, upon seeing the peaceful look on her face as she went to sleep, Linley felt joy in his heart. Three days passed in such a fashion. On the fourth night, she once again was sleeping quietly in Linley’s bosom.

But suddenly, this adorable girl pulled out a dagger and stabbed directly at Linley’s chest, with Linley caught totally offguard.

And then, the enraged Bebe had suddenly, bizarrely, doubled in size. His enormous jaws bit off the girl’s head with a single bite, immediately killing her. And then, Bebe returned to his normal size.

But Linley couldn’t staunch the flow of blood from the deep wound in his chest. In the end, the little Shadowmouse, Bebe, was forced to use some special darkness-type magic techniques to close the wound.

“Back then, I should’ve listened to Grandpa Doehring’s advice. I lacked experience.” Linley thought to himself and sighed. Originally, Doehring Cowart had warned him several times about the girl. In the end, seeing that Linley was stubbornly set on assisting the ‘helpless’ little girl, there was nothing that Doehring Cowart could do. But he still tried to insist that even if Linley was going to help her, that he absolutely must not allow her to get near him.

But at the time, the girl was extremely ‘terrified’, and wasn’t able to fall asleep without Linley holding her. In the end, in order to comfort her, Linley held her in her arms, and they both went to sleep.

“I really didn’t expect that her acting abilities would be so good. I treated her so well, but she could be so merciless to me.” Linley sighed again in his heart. When that girl had stabbed him in the chest, he had seen the vicious look in her eyes, and his heart had grown cold.

What had caused this girl to be so heartless and merciless?

Could it be that despite taking care of her for three full days, she hadn’t been moved in the slightest?

“Fortunately, thanks to Grandpa Doehring warning me over and over again, I didn’t reveal Bebe’s true capabilities to her.” Linley couldn’t help but admit that his life had been preserved thanks to Doehring Cowart and Bebe.

“Linley, what are you thinking about? Are you thinking about that girl again?” Doehring Cowart appeared by Linley’s side.

Seeing the look on Linley’s face, Doehring Cowart was able to guess what he was pondering. That stab from the girl had injured Linley deeply, not just in the flesh, but also in his heart. From that day onwards, Linley no longer would easily trust others.

From the very beginning, Doehring Cowart had sensed that there were some problems with the girl. How could someone with the courage to enter the Mountain Range of Magical Beasts be so totally discombobulated by the sight of death?

Unfortunately, Linley was still totally convinced by the girl’s performance, and really felt that the girl was very ‘pitiable’.

“Linley, that girl’s performing abilities was nothing. Back in my time, in the Pouant Empire, I saw so many plots from enemy countries, plots which involved decades of subterfuge and lies which were totally undetectable. Their acting abilities are beyond your comprehension.” Doehring Cowart smiled faintly as he spoke. “Remember, don’t easily lower your guard when dealing with a stranger.”

Linley nodded slightly.

“Squeak, squeak!” The little Shadowmouse, Bebe, began to call out from next to Linley.

Linley looked up.

Right now, the little Shadowmouse was leaping up and down atop the Warpig’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอง 3 เทือกเขาของสัตว์วิเศษบทที่ 15 โหดภายในเทือกเขาของมหัศจรรย์สัตว์ป่า ติดสปริง Linley แต่งบาดแผลของเขาขณะที่เขายังเริ่มดูดโลกหัวใจธาตุสมานบาดแผลของเขา พระแม่ธรณีเคยกลายเป็นเสมอดี และเสียสละ ยืนอยู่บนโลก สักหลาด Linley บาดแผลของเขาช้ารักษา เติมหัวใจของเขา ด้วยความสงบตอน Linley มีแล้วแลกเปลี่ยน backpacks กระเป๋าเป้ของเขาเอง คุณภาพของหนังและคุณภาพของฝีมือ ไกลยิ่งหย่อนไปกว่าของฆาตกรได้ นอกจากนี้ เป้ของฆาตกรได้ภายในอย่างพิถีพิถันถูกกันออก เมื่อล็อคถูกทำให้รัดกุม รายการภายในเป้ทั้งหมดจะได้ปลอดภัยยึด และเป้ตัวเองจะเป็นอุปสรรคในการเพียงน้อยนิด และที่ยังเป็นฆาตกรของกริชสีดำคมชัดมาก Linley พบได้ค่อนข้างง่ายที่จะควง"เสียงหวือ"มีกะพริบ ร่างกายของ Linley ย้าย และเขาก็หายไปในผืนป่า Linley ไม่ได้รำคาญต้องสนใจใด ๆ กับสัตว์มหัศจรรย์ของอันดับแรก หรือสอง สัตว์มักเห็นได้อันดับสาม และสี่ แต่ถ้าเขาวิ่งเป็นสัตว์วิเศษของอันดับห้า Linley มีความเชื่อมั่นในน้อย ให้การแย่งชิงดีขณะที่เขาดึงลึก และลึกเข้าไปในภูเขา Linley พบสงครามเลือด โหดร้ายหลังจากที่อื่น เขามีประสบการณ์หลาย ambushes และลอบสังหารพยายาม หลังจากทั้งหมด ของการต่อสู้เหล่านี้ บาดแผลและรอยแผลเป็นบนร่างกายของ Linley เติบโตอุดมสมบูรณ์มากเช่น ในขณะที่วิญญาณของ Linley เติบโตมากขึ้นและมีการต่อสู้ life-and-death เหล่านี้เกิดจากจิตใจของ Linley เป็นรุนแรง และการกระทำของท่านเป็นขึ้นไม่สงสารในชั่วพริบตา เดือนได้ผ่านเนื่องจาก Linley ได้ป้อนเทือกเขาของขลังสัตว์……..หนึ่งเดือนต่อมา บนต้นไม้ขนาดใหญ่อยู่ถัดเป็นฤดูใบไม้ผลิภูเขามีแผลเป็นยาวบนด้านซ้ายของหน้า หลังของ Linley ถูกปักษา และเขาถูกซ่อนไว้บนต้นไม้เช่นเสือดำที่มานอนอยู่บนตอนนี้ Linley ถูกซ่อนไว้กลางหลายใบ จ้องตรงลงพื้นดิน เท้ากี่โหลจากต้นซึ่ง Linley หลบซ่อนตัวอยู่ในครีเล็ก และน้ำดื่มจากนั้นถูก Warpig Bloodthirsty กับ powerfully สร้างขึ้น Protruded แตรเดี่ยว เลือดสีก Warpig จมูก และ bulged กล้ามเนื้อทั่วร่างกาย เช่น gnarled รากของต้นไม้Bloodthirsty Warpig สัตว์มหัศจรรย์ของอันดับห้า ธาตุไฟ"Warpig นี้ Bloodthirsty มีผิวหนา เหนียว สามารถป้องกันของแข็งไปได้ คล้าย เทคนิคคอหอกไม่ได้สามารถเจาะผิวของมัน"Linley มีความเข้าใจอย่างฉับพลัน และเริ่มต้นการกำหนดแผน ทันที ริมฝีปากของเขาเริ่มที่จะย้ายอยู่เบื้องหลังเป็น soundlessly เริ่มปากคำการสะกดคำ ช้า essences ธาตุลมรอบ Linley เริ่ม swirl เกี่ยวกับเขา ขึ้นรูปเป็นหอกที่ระยับ โปร่งแสงหน้าเขา คำแนะนำของหอกโปร่งให้ลมไหลเกี่ยวกับมันได้มหัศจรรย์ลมลักษณะของอันดับห้า – Windhowl"สวิช"สามารถได้ยินเสียงเจาะเป็นหอก Windhowl ยิงลงมา ด้วยความเร็วน่ากลัว ในเวลาเดียวกัน Linley ไปลงจากต้นไม้ของคราวน์ กระโจนลง ด้วยความเร็วมากที่สุดเป็นหอกเมื่อได้ยินเสียง Bloodthirsty Warpig หยุดดื่ม และเริ่มขึ้น แต่เพียงหอก Windhowl ถูกเร็วเกินไป ในชั่วพริบตา มันไม่เหมือนกันระยะห่าง และมีเพียงไม่กี่เมตรจาก Warpig ความเร็วของหอกจริง ๆ คือ frighteningly อย่างรวดเร็ว และคำแนะนำถูกปกคลุมไป ด้วยให้ลม"Grrrr" Bloodthirsty Warpig ให้ออก howl การโกรธ และใช้ฮอร์นเหนือ snout ของการนัดหยุดงานที่หอก Windhowl viciously"ผิดพลาด"เกิดขึ้นจากการสะกด Windhowl หอกพุ่งชนเข้าของ Bloodthirsty Warpig หอก Windhowl dissipated ทันที แต่ในเวลาเดียวกัน หลังจากตีจากตัวสะกดอันดับห้า Warpig ไม่สามารถช่วย แต่ครึ่งเข่าจากแรงระเบิด กับรอยเลือดที่ปรากฏบนหน้าผากของมันเช่น"Woosh"ก่อน Warpig ที่มีโอกาสการตอบสนอง ใกล้ ๆ Windhowl หอกได้ Linley ที่ มีอาจของเขาทั้งหมด หลงมาที่หัวของ Warpig กับกริชสีดำซื้อมาใหม่ของเขา กริชที่ทะลวงเข้าไปในกะโหลกศีรษะของ Warpig และเป็นมัน Linley ทันที dodged"เสียงคำราม"Bloodthirsty Warpig roared มีการแทงจุดสำคัญ หรืออย่างดุเดือด เปลวไฟเริ่มเกิดขึ้นในร่างกาย และมันยังเริ่มชาร์จไฟไปข้างหน้า โดยไม่คำนึงว่าอะไร แต่หลังจากวิ่งกี่เมตรโหล มันยุบ ขาของสี่ quivered กี่ครั้งก่อนที่จะมาหยุด และไฟในตัวของมันทั้งหมดเริ่มตายเป็นอย่างดี"บรรดาสัตว์มหัศจรรย์ของอันดับห้า เหมือนวัวเหล็ก Vampiric, Bloodthirsty Warpig ถือว่าเป็นสัตว์ของปัญญาค่อนข้างต่ำ" Linley ไปศพของ Warpig ดึงกริชของเขา และเอาหลัก magicite จากภายในของ Warpig ศพคิดกลับไปเทือกเขาของขลังสัตว์ชีวิตล่า Linley ไม่ช่วย แต่ยอมรับว่า ตัวเองว่า แม้ว่าเขายังคง magus ของอันดับห้าและนักรบของอันดับสี่ ความสามารถในการต่อสู้ของเขาจริงได้เพิ่มขึ้นอย่างเปรียบเทียบกับเมื่อเขาได้ก่อนป้อนภูเขาหลังจากหลายย่าง life-and-death ร่างกายของเขาถูกปกคลุม ด้วยรอยแผลเป็นที่รูปเฟืองบทเรียนเจ็บปวดที่ได้เรียนรู้ผ่านเดือนนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...On his chest, there was an extremely horrifying wound. That time, he really was at death’s door. In the end, it was the little Shadowmouse who once again saved the day.This wound wasn’t given to him by a magical beast. It was given to him by an extremely adorable young lady.“Back then, I really trusted her. I really believed that her friends had all been killed, and that the only one left was her, injured and alone.” Thinking back to the events of two weeks prior, Linley once again felt a stab of terror. That girl had seemed so kind, so pure.When Linley discovered her, three other men and another girl had all died. Only she was left, filled with terror.Linley couldn’t help but go comfort her, help her, take care of her. That girl had seemingly suffered a huge mental blow. Every night, she insisted that Linley hold her, as only in Linley’s arms did she feel safe enough to go to sleep. Every night, upon seeing the peaceful look on her face as she went to sleep, Linley felt joy in his heart. Three days passed in such a fashion. On the fourth night, she once again was sleeping quietly in Linley’s bosom.But suddenly, this adorable girl pulled out a dagger and stabbed directly at Linley’s chest, with Linley caught totally offguard.And then, the enraged Bebe had suddenly, bizarrely, doubled in size. His enormous jaws bit off the girl’s head with a single bite, immediately killing her. And then, Bebe returned to his normal size.But Linley couldn’t staunch the flow of blood from the deep wound in his chest. In the end, the little Shadowmouse, Bebe, was forced to use some special darkness-type magic techniques to close the wound.“Back then, I should’ve listened to Grandpa Doehring’s advice. I lacked experience.” Linley thought to himself and sighed. Originally, Doehring Cowart had warned him several times about the girl. In the end, seeing that Linley was stubbornly set on assisting the ‘helpless’ little girl, there was nothing that Doehring Cowart could do. But he still tried to insist that even if Linley was going to help her, that he absolutely must not allow her to get near him.But at the time, the girl was extremely ‘terrified’, and wasn’t able to fall asleep without Linley holding her. In the end, in order to comfort her, Linley held her in her arms, and they both went to sleep.“I really didn’t expect that her acting abilities would be so good. I treated her so well, but she could be so merciless to me.” Linley sighed again in his heart. When that girl had stabbed him in the chest, he had seen the vicious look in her eyes, and his heart had grown cold.What had caused this girl to be so heartless and merciless?Could it be that despite taking care of her for three full days, she hadn’t been moved in the slightest?“Fortunately, thanks to Grandpa Doehring warning me over and over again, I didn’t reveal Bebe’s true capabilities to her.” Linley couldn’t help but admit that his life had been preserved thanks to Doehring Cowart and Bebe.“Linley, what are you thinking about? Are you thinking about that girl again?” Doehring Cowart appeared by Linley’s side.Seeing the look on Linley’s face, Doehring Cowart was able to guess what he was pondering. That stab from the girl had injured Linley deeply, not just in the flesh, but also in his heart. From that day onwards, Linley no longer would easily trust others.From the very beginning, Doehring Cowart had sensed that there were some problems with the girl. How could someone with the courage to enter the Mountain Range of Magical Beasts be so totally discombobulated by the sight of death?Unfortunately, Linley was still totally convinced by the girl’s performance, and really felt that the girl was very ‘pitiable’.“Linley, that girl’s performing abilities was nothing. Back in my time, in the Pouant Empire, I saw so many plots from enemy countries, plots which involved decades of subterfuge and lies which were totally undetectable. Their acting abilities are beyond your comprehension.” Doehring Cowart smiled faintly as he spoke. “Remember, don’t easily lower your guard when dealing with a stranger.”Linley nodded slightly.“Squeak, squeak!” The little Shadowmouse, Bebe, began to call out from next to Linley.Linley looked up.Right now, the little Shadowmouse was leaping up and down atop the Warpig’

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่ม 3 เทือกเขาของสัตว์วิเศษ - บทที่ 15, ทารุณภายในเทือกเขาของสัตว์วิเศษติดกับฤดูใบไม้ผลิ Linley แต่งตัวบาดแผลของเขาในขณะที่เขาก็เริ่มดูดซับธาตุแผ่นดินสาระสำคัญในการรักษาบาดแผล ที่เคยเมตตาแม่ธรณีอยู่เสมอชนิดและเสียสละ ยืนอยู่บนแผ่นดิน Linley รู้สึกว่าบาดแผลของเขาค่อย ๆ รักษาเติมหัวใจของเขาด้วยความสงบ. โดยขณะนี้ได้มีการแลกเปลี่ยน Linley แล้วเป้สะพายหลัง กระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาเองในแง่ของคุณภาพของหนังและคุณภาพของผลงานทั้งสองก็ยังห่างไกลด้อยกว่าฆาตกร นอกจากนี้ยังมีกระเป๋าเป้สะพายหลังของฆาตกรมีการตกแต่งภายในที่ถูกวางอย่างพิถีพิถัน เมื่อล็อคได้แน่นรายการทั้งหมดที่อยู่ภายในกระเป๋าเป้สะพายหลังจะถูกยึดอย่างปลอดภัยและกระเป๋าเป้สะพายหลังตัวเองจะไม่เป็นอุปสรรคต่อการเคลื่อนไหวน้อย และกริชดำฆ่านั่นก็เป็นที่คมชัดมากและ Linley พบว่ามันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะควง. "หวือ!" ด้วยการสั่นไหวร่างกาย Linley ย้ายและเขาก็หายเข้าไปในป่าบนภูเขา Linley ไม่ได้รำคาญที่จะให้ความสนใจใด ๆ กับสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับครั้งแรกหรือครั้งที่สอง สัตว์เห็นมากที่สุดได้ของการจัดอันดับที่สามและสี่ แต่ถ้าเขาวิ่งเข้าไปในสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้า Linley มีความเชื่อมั่นอย่างน้อยให้พวกเขาแย่งชิงดี. ขณะที่เขาดึงลึกและลึกเข้าไปในภูเขา, Linley พบหนึ่งในเลือด, การต่อสู้ที่โหดร้ายหลังจากที่อื่น เขามีประสบการณ์เอาชีวิตจำนวนมากและความพยายามลอบสังหาร หลังจากที่ทั้งหมดของการต่อสู้เหล่านี้แผลและรอยแผลเป็นบนร่างกาย Linley ขยายตัวมากขึ้นและอุดมสมบูรณ์มากขึ้นเช่นกันในขณะที่จิตวิญญาณ Linley ขยายตัวมากขึ้นและหวงแหน. เหล่านี้ต่อสู้ชีวิตและความตายที่เกิดจากใจ Linley ที่จะกลายเป็นยากขึ้นและการกระทำของเขาที่จะกลายเป็นมากขึ้น เลือดเย็น. ในพริบตา, เดือนที่ผ่านมาตั้งแต่ Linley ได้เข้าเทือกเขาของสัตว์วิเศษ. ...... .. เดือนต่อมาที่ด้านบนของต้นไม้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ติดกับภูเขาในฤดูใบไม้ผลิ. มีรอยแผลเป็นยาวเป็น ที่ด้านซ้ายของใบหน้าของเขา กลับ Linley ถูกโค้งและเขาถูกซ่อนอยู่ด้านบนของต้นไม้เช่นเสือดำนอนอยู่ในการซุ่มโจมตี. ตอนนี้ Linley ซ่อนอยู่ในช่วงกลางของใบหลายจ้องมองตรงไปลงที่พื้นดิน เพียงแค่ไม่กี่สิบฟุตห่างจากต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่ง Linley ถูกซ่อนอยู่ในเป็นลำห้วยขนาดเล็กและดื่มน้ำจากลำห้วยก็ยิ่งสร้างกระหายเลือด Warpig ซิงเกิ้ลฮอร์นเลือดสียื่นออกมาออกมาจากข้างจมูก Warpig และกล้ามเนื้อ bulged ทั่วร่างกายเช่นรากตะปุ่มตะป่ำของต้นไม้. กระหายเลือด Warpig, สัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้าไฟองค์ประกอบ! "นี่กระหายเลือด Warpig มี ยากผิวหนา มันเป็นความสามารถในการป้องกันมีความแข็งแรงมาก ส่วนใหญ่เทคนิคหอกดินจะไม่สามารถที่จะผ่านเข้าไปในผิวหนังของมัน. " Linley มีความเข้าใจอย่างฉับพลันและเริ่มที่จะจัดทำแผน ทันทีที่ริมฝีปากของเขาเริ่มที่จะย้ายอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาเริ่มที่จะเงียบกริบปากคำที่สะกด ช้าลมสาระสําคัญธาตุรอบ Linley เริ่มหมุนเกี่ยวกับเขากลายเป็นสีฟ้า, หอกโปร่งแสงในด้านหน้าของเขา ปลายหอกโปร่งแสงของมีลมกระโชกของลมไหลเกี่ยวกับเรื่องนี้. วิเศษลมรูปแบบของการจัดอันดับที่ห้า - Windhowl "หวด" เสียงเจาะอาจจะได้ยินเป็นหอก Windhowl ยิงลงด้วยความเร็วที่น่ากลัว ในเวลาเดียวกัน, Linley กระโดดลงมาจากพระมหากษัตริย์ของต้นไม้กระโดดลงมาด้วยความเร็วมากที่สุดเท่าที่หอก. เมื่อได้ยินเสียงกระหายเลือด Warpig หยุดน้ำดื่มและจ้อง แต่หอก Windhowl เป็นเพียงเร็วเกินไป ในพริบตาก็เดินทางข้ามระยะทางและเป็นเพียงไม่กี่เมตรห่างจาก Warpig ความเร็วหอกของจริงได้อย่างรวดเร็วตระหนกและปลายถูกปกคลุมด้วยกระโชกของลม. "Grrrr!" กระหายเลือด Warpig ให้ออกหอนโกรธและจะใช้ฮอร์นด้านบนจมูกของมันจะตีหฤโหดที่หอก Windhowl. "ชน! " หอกเกิดขึ้นจากการสะกด Windhowl ชนโดยตรงไปยังฮอร์นของ Warpig กระหายเลือด หอก Windhowl กระจายทันที แต่ในเวลาเดียวกันหลังจากการตีจากมนต์สะกดของการจัดอันดับที่ห้า, Warpig ไม่สามารถช่วย แต่ครึ่งคุกเข่าลงจากแรงระเบิดที่มีแผลเป็นเลือดปรากฏบนหน้าผากของมันเป็น ดี. "Woosh!" ก่อนที่จะ Warpig มีโอกาสที่จะตอบสนองด้านหลังหอก Windhowl เป็น Linley ที่มีทั้งหมดอาจของเขาฟาดลงมาที่ศูนย์ของหัวของ Warpig กับกริชสีดำของเขาที่ได้มาใหม่ กริชทะลุโดยตรงเข้าไปในกะโหลกของ Warpig และเป็นมันไม่ Linley หลบทันที. "คำราม" ได้รับการแทงในจุดที่สำคัญกระหายเลือด Warpig คำรามคึก เปลวไฟเริ่มที่จะเกิดขึ้นในร่างกายของมันและมันก็เริ่มชาร์จไปข้างหน้าด้วยคำนึงถึงอะไร แต่หลังจากที่วิ่งเมตรไม่กี่โหลก็ทรุดตัวลง สี่ขามันสั่นไม่กี่ครั้งก่อนที่จะมาหยุดและทั้งหมดของไฟบนร่างกายเริ่มที่จะตายเช่นกัน. "ในบรรดาสัตว์ที่มีมนต์ขลังของการจัดอันดับที่ห้าเหมือนแน่ะกระทิงเหล็ก, กระหายเลือด Warpig ถือว่าเป็น สัตว์ของปัญญาค่อนข้างต่ำ. "Linley เดินไปที่ศพของ Warpig ดึงออกกริชของเขาและเอาออกหลัก magicite จากภายในศพของ Warpig. คิดกลับไปใช้ชีวิตที่ผ่านมาของเขาในเทือกเขาของสัตว์วิเศษ, Linley ไม่สามารถ ช่วย แต่ยอมรับกับตัวเองว่าถึงแม้เขาจะยังคงเป็นหมอผีของการจัดอันดับที่ห้าและเครื่องบินขับไล่ของการจัดอันดับที่สี่ความสามารถในการต่อสู้ที่เกิดขึ้นจริงของเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับตอนที่เขาได้เข้ามาภูเขา. หลังจากหลายต่อสู้ชีวิตและความตาย ร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็นซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของบทเรียนที่เจ็บปวดเรียนรู้ในช่วงเดือนนี้. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ... เมื่อวันที่หน้าอกของเขามีแผลที่น่ากลัวมาก เวลานั้นเขาจริงๆคือที่ประตูตายของ ในท้ายที่สุดมันก็ Shadowmouse น้อยที่บันทึกไว้อีกครั้งหนึ่งวัน. แผลนี้ไม่ได้มอบให้กับเขาโดยสัตว์ที่มีมนต์ขลัง มันถูกมอบให้กับเขาโดยหญิงสาวที่น่ารักมาก. "กลับมาแล้วผมเชื่อถือของเธอ ผมเชื่อว่าเพื่อน ๆ ของเธอก็ถูกฆ่าตายและคนเดียวที่ได้รับทางด้านซ้ายของเธอได้รับบาดเจ็บและคนเดียว. "คิดกลับไปที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองสัปดาห์ก่อน Linley รู้สึกอีกครั้งแทงของความหวาดกลัว หญิงสาวที่ดูเหมือนชนิดเช่นนั้นบริสุทธิ์. เมื่อ Linley ค้นพบของเธอสามคนอื่น ๆ และมีผู้หญิงอีกคนเสียชีวิตทั้งหมด เดียวที่เธอถูกทิ้งไว้ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว. Linley ไม่สามารถช่วย แต่ไปสะดวกสบายของเธอช่วยให้เธอดูแลเธอ หญิงสาวที่ดูเหมือนจะได้รับความเดือดร้อนเป็นระเบิดขนาดใหญ่ทางจิต ทุกคืนเธอยืนยันว่า Linley ถือของเธอเป็นเพียงในอ้อมแขน Linley ของเธอไม่รู้สึกปลอดภัยพอที่จะไปนอน ทุกคืนเมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่สงบสุขบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอไปนอน Linley รู้สึกมีความสุขในหัวใจของเขา สามวันผ่านไปในแฟชั่น ในคืนวันที่สี่เธอเป็นอีกครั้งที่การนอนหลับอย่างเงียบ ๆ ในอก Linley ของ. แต่จู่ๆก็มีหญิงสาวที่น่ารักนี้ดึงออกมากริชแทงโดยตรงที่หน้าอก Linley ของมี Linley จับทั้งหมด offguard. แล้วโกรธ Bebe ได้ก็พิกลสองเท่า ในขนาดที่ ขากรรไกรขนาดใหญ่ของเขากัดออกจากศีรษะของหญิงสาวที่มีการกัดเดียวทันทีฆ่าเธอ แล้วเบเบ้กลับไปขนาดปกติของเขา. แต่ Linley ไม่สามารถหยุดยั้งการไหลของเลือดจากแผลลึกลงไปในหน้าอกของเขา ในท้ายที่สุด Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ , เบเบ้, ถูกบังคับให้ใช้ความมืดบางชนิดพิเศษเทคนิคมายากลที่จะปิดแผล. "กลับมาแล้วผมควรจะได้ฟังคำแนะนำของคุณปู่ Doehring ฉันขาดประสบการณ์. "Linley คิดกับตัวเองและถอนหายใจ แต่เดิม Doehring Cowart ได้เตือนเขาหลายครั้งเกี่ยวกับเด็กผู้หญิง ในท้ายที่สุดเห็นว่า Linley ถูกกำหนดหัวชนฝาในการช่วยเหลือ 'กำพร้า' สาวน้อยมีอะไรที่ Doehring Cowart จะทำ แต่เขาก็ยังพยายามที่จะยืนยันว่าแม้ว่า Linley ที่เกิดขึ้นจะช่วยให้เธอว่าเขาอย่างจะต้องไม่อนุญาตให้เธอเพื่อให้ได้อยู่ใกล้เขา. แต่ในขณะที่หญิงสาวเป็นอย่างมาก 'กลัว' และไม่สามารถที่จะนอนหลับได้โดยไม่ต้อง Linley ถือของเธอ ในท้ายที่สุดในการสั่งซื้อเพื่อความสะดวกสบายของเธอ Linley กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเธอและพวกเขาทั้งสองไปนอน. "ผมไม่ได้คาดหวังว่าความสามารถในการแสดงของเธอจะเป็นสิ่งที่ดีดังนั้น ฉันได้รับการรักษาของเธอให้ดี แต่เธออาจจะเพื่อให้ความเมตตาให้ฉัน. "ถอนหายใจอีกครั้ง Linley ในหัวใจของเขา เมื่อหญิงสาวที่เขาแทงเข้าที่หน้าอกเขาได้เห็นรูปลักษณ์หินในดวงตาของเธอและหัวใจของเขาได้เติบโตเย็น. ได้ก่อให้เกิดสิ่งที่เธอคนนี้ที่จะให้ความเมตตาและความเมตตา? มันสามารถเป็นว่าแม้จะมีการดูแลของเธอสาม วันเต็มเธอไม่ได้รับการย้ายไปอยู่น้อยที่สุด? "โชคดีต้องขอบคุณคุณปู่ Doehring เตือนฉันซ้ำแล้วซ้ำอีกผมไม่ได้แสดงให้เห็นความสามารถที่แท้จริงของเบเบ้กับเธอ." Linley ไม่สามารถช่วย แต่ยอมรับว่าชีวิตของเขาได้ รับการรักษาขอบคุณ Doehring Cowart และเบเบ้. "Linley สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ? คุณคิดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง? "Doehring Cowart ปรากฏข้างของ Linley. เห็นสีหน้า Linley ของ Doehring Cowart ก็สามารถที่จะคาดเดาสิ่งที่เขาได้รับการขบคิด แทงจากหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บที่ Linley ลึกไม่เพียง แต่ในเนื้อหนัง แต่ยังอยู่ในหัวใจของเขา จากวันนั้นเป็นต้นไป Linley ไม่สามารถจะไว้วางใจคนอื่น ๆ . จากจุดเริ่มต้นมาก Doehring Cowart ได้รู้สึกว่ามีปัญหาบางอย่างกับหญิงสาว วิธีการอาจคนที่มีความกล้าหาญที่จะเข้าสู่เทือกเขาของสัตว์วิเศษจะ discombobulated เพื่อให้ทั้งหมดด้วยสายตาแห่งความตาย? แต่น่าเสียดายที่ Linley ยังคงเชื่อทั้งหมดโดยผลการดำเนินงานของหญิงสาวและรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอย่างมาก 'น่าเวทนา'. "Linley ความสามารถในการแสดงของหญิงสาวที่ไม่ได้เป็นอะไร ย้อนกลับไปในเวลาของฉันในจักรวรรดิ Pouant ผมเห็นแปลงจำนวนมากจากประเทศศัตรูแผนการที่เกี่ยวข้องกับทศวรรษของอุบายและที่มีอยู่ไม่สามารถตรวจพบทั้งหมด ความสามารถในการทำหน้าที่ของพวกเขาจะเกินความเข้าใจของคุณ. "Doehring Cowart ยิ้มแผ่วเบาในขณะที่เขาพูด "จำไม่ได้อย่างง่ายดายลดยามของคุณเมื่อจัดการกับคนแปลกหน้า." Linley พยักหน้าเล็กน้อย. "รับสารภาพ, สารภาพ!" Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ , เบเบ้, เริ่มที่จะเรียกออกมาจากที่อยู่ถัดจาก Linley. Linley เงยหน้าขึ้นมอง. ตอนนี้ Shadowmouse เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็กระโดดขึ้นและลงบน Warpig '