The effects of heat treatment on th

The effects of heat treatment on the emulsifying properties of pea proteins were investigated. Thermal treatment of pea proteins at 95 °C for 30 min increased the extent of protein aggregation, and the hydrodynamic diameter increased with the increasing of heated protein concentration (ch). Electrophoresis showed that acidic and basic (AB) subunits as well as convicilin in unheated pea proteins were involved in the formation of polymers linked by disulfide bonds (SS) after heat treatment (95 °C, 30 min). At different protein concentrations in the continuous phase (c: 0.1%–0.5%, w/v) with constant oil fraction of 0.1, emulsions formed by heated pea proteins (95 °C, 30 min) showed higher protein adsorption percentage and creaming stability than those formed by unheated proteins. Proteins adsorbed at the oil-water interface contained higher percentages of vicilin and basic subunit of legumin (leg B) in emulsions stabilized by heated pea proteins than in those stabilized by unheated proteins. Moreover, increasing c was conducive to the formation of emulsions with greater stability against creaming. In addition, emulsion viscosity increased with the increasing of ch. These results indicated that the heated pea proteins, as compared to the unheated pea proteins, exhibited a greater potential to act as a kind of excellent emulsifiers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของความร้อนรักษาสมบัติ emulsifying ของโปรตีนถั่วถูกสอบสวน รักษาความร้อนของโปรตีนถั่วที่ 95 ° C ใน 30 นาทีเพิ่มขอบเขตของการรวมกลุ่มโปรตีน และเส้นผ่าศูนย์กลาง hydrodynamic เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของโปรตีนอุ่น (ch) Electrophoresis พบว่า กรด และพื้นฐาน subunits (AB) เป็น convicilin ในโปรตีนถั่วว่ายได้เกี่ยวข้องกับการก่อตัวของโพลิเมอร์เชื่อมไดซัลไฟด์พันธบัตร (SS) หลังจากชุบ (95 ° C, 30 นาที) ที่ความเข้มข้นโปรตีนแตกต่างกันในขั้นตอนต่อเนื่อง (c: 0.1-0.5%, w/v) มีเศษ 0.1, emulsions ก่อตั้งขึ้น โดยอุ่นถั่วโปรตีน (95 ° C, 30 นาที) พบเปอร์เซ็นต์การดูดซับโปรตีนสูงและเสถียรภาพ creaming กว่าที่เกิดขึ้นจากโปรตีนว่ายน้ำมันคง โปรตีน adsorbed ที่อินเทอร์เฟซการน้ำน้ำมันที่ประกอบด้วยเปอร์เซ็นต์สูงของ vicilin และย่อยพื้นฐานของ legumin (ขา B) ใน emulsions เสถียร โดยโปรตีนถั่วอุ่นกว่าในที่เสถียร โดยโปรตีนว่าย นอกจากนี้ c เพิ่มขึ้นเอื้อต่อการก่อตัวของ emulsions มีเสถียรภาพมากขึ้นกับ creaming นอกจากนี้ อิมัลชันความหนืดเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มขึ้นของ ch ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุว่า โปรตีนถั่วอุ่น เมื่อเทียบกับโปรตีนถั่วว่าย จัดแสดงศักยภาพมากขึ้นเพื่อทำหน้าที่เป็นแบบ emulsifiers แห่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการรักษาความร้อนที่มีต่อสมบัติของโปรตีนผสมถั่วถูกตรวจสอบ การรักษาความร้อนของโปรตีนถั่วที่ 95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีเพิ่มขึ้นในระดับของการรวมโปรตีนและเส้นผ่าศูนย์กลางอุทกพลศาสตร์ที่เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของโปรตีนอุ่น (CH) อิเล็กแสดงให้เห็นว่าเป็นกรดและพื้นฐาน (AB) หน่วยย่อยเช่นเดียวกับ convicilin โปรตีนถั่ววักมีส่วนร่วมในการก่อตัวของโพลิเมอร์ที่เชื่อมโยงโดยพันธบัตรซัลไฟด์ (เอสเอส) หลังการรักษาความร้อน (95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที) ที่ความเข้มข้นของโปรตีนที่แตกต่างกันในขั้นตอนอย่างต่อเนื่อง (ค: 0.1% -0.5% w / v) ที่มีส่วนน้ำมันคงที่ของ 0.1, อิมัลชันที่เกิดขึ้นจากโปรตีนถั่วอุ่น (95 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาที) พบว่าร้อยละการดูดซับโปรตีนที่สูงขึ้นและความมั่นคงครีม กว่าที่เกิดขึ้นจากโปรตีนวัก โปรตีนดูดซับที่อินเตอร์เฟซน้ำมันน้ำที่มีเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของ vicilin และหน่วยย่อยพื้นฐานของ legumin (ขา B) ในอิมัลชันเสถียรภาพโดยโปรตีนถั่วอุ่นกว่าในผู้ที่มีความเสถียรโดยโปรตีนวัก นอกจากนี้การเพิ่มคเป็นที่เอื้อต่อการก่อตัวของอิมัลชันที่มีเสถียรภาพมากขึ้นกับครีม นอกจากนี้ยังมีความหนืดอิมัลชันที่เพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของช ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าโปรตีนถั่วร้อนเมื่อเทียบกับโปรตีนถั่ววัก, การจัดแสดงที่มีศักยภาพมากขึ้นในการทำหน้าที่เป็นชนิดของ emulsifiers ที่ดีเยี่ยม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของความร้อนต่อคุณสมบัติของโปรตีนถั่ว 3.0 คือ การใช้ความร้อนของโปรตีนถั่วที่ 95 องศา C เป็นเวลา 30 นาที เพิ่มระดับของโปรตีนรวมและเส้นผ่าศูนย์กลางดัชนีเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของความร้อนโปรตีน ( CH )ตัวอย่าง พบว่า กรดและพื้นฐาน ( AB ) หน่วยเป็น convicilin ในโปรตีนถั่วสด มีส่วนเกี่ยวข้องในการสร้างของพอลิเมอร์ที่เชื่อมโยงพันธะไดซัลไฟด์ ( SS ) หลังจากการรักษาความร้อน ( 95 องศา C 30 นาที ) ที่ระดับความเข้มข้นโปรตีนที่แตกต่างกันในวัฏภาคต่อเนื่อง ( C : 0.1 - 0.5 % W / V ) ส่วนน้ำมันค่าคงที่ 0.1 , อิมัลชันที่เกิดจากโปรตีนถั่วอุ่น ( 95 องศา C30 นาที ) มีโปรตีนที่สูงขึ้นร้อยละการดูดซับและความมั่นคงกว่ารูปแบบครีม โดยโปรตีนสด . โปรตีนที่ถูกดูดซับที่ oil-water อินเตอร์เฟซมีเปอร์เซ็นต์ที่สูงขึ้นของ vicilin ย่อยขั้นพื้นฐานของ legumin ( ขา B ) ในอิมัลชันที่ปรับปรุงคุณภาพด้วยโปรตีนถั่วอุ่นกว่าในการทรงตัว โดยโปรตีนสด . นอกจากนี้เพิ่ม C ก็เอื้อต่อการก่อตัวของอิมัลชันที่มีเสถียรภาพมากกว่ากับครีม . นอกจากนี้ อิมัลชันความหนืดเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มขึ้นของ Ch . และพบว่าถั่วอุ่น โปรตีน เปรียบเทียบกับ สด ถั่ว โปรตีน มีศักยภาพมากขึ้นเพื่อทำหน้าที่เป็นอิมัลซิไฟเออร์ชนิดยอดเยี่ยม