Bacteriologist Sir Alexander Flemin

Bacteriologist Sir Alexander Fleming (1881 - 1955) is famous for discovering the antibacterial properties of penicillin in mould.

In 1921, as an offshoot from his work at St Mary’s Hospital in London, Fleming discovered lysozyme, a naturally occurring antiseptic that was capable of dissolving bacteria. This led to his discovery seven years later of penicillin.

In the late 1930s, biochemists Howard Florey and Ernst Chain at Oxford University analysed the chemical structure of penicillin and experimented with mice to test its effect on infections.

The three scientists were awarded the Nobel Prize in Physiology or Medicine in 1945 for ‘the discovery of penicillin and its curative effect in various infectious diseases’. Penicillin was developed for commercial production in the USA and has since saved countless lives.

These images are from pages of Fleming’s clinical research notebooks, which date from 1901 to 1953. The first image shows his experiments relating to bacteriophage in 1921, the second image shows a clinical chart from 1942 and the third image shows his work relating to the Inhibitions of Moulds in 1928.

The three images shown above are from three different lab books. The first image is from Bacteriophage (shelfmark Add MS 56154 f.135), the second image is from the Clinical chart (shelfmark Add MS 56183 f.282), and the third image is from Inhibition by Moulds (shelfmark Add MS 56162 f.26).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bacteriologist เซอร์อเล็กซานเดอร์เฟลมมิง (1881-1955) มีชื่อเสียงสำหรับการค้นพบคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียของยาเพนนิซิลลินในแม่พิมพ์ในปี 1921 เป็นแขนงจากงานของเขาที่โรงพยาบาลเซนต์แมรี่ในลอนดอน เฟลมมิ่งพบ lysozyme น้ำยาฆ่าเชื้อเกิดขึ้นตามธรรมชาติที่มีความสามารถในการละลายแบคทีเรีย นี้นำไปสู่การค้นพบของเขาเจ็ดปีหลังยาเพนนิซิลลินในปลายทศวรรษ 1930, biochemists แอร์โฮวาร์ดและเอินส์ทเชนที่ Oxford University วิเคราะห์โครงสร้างทางเคมีของยาเพนนิซิลลิน และทดลองกับหนูในการทดสอบมีผลต่อการติดเชื้อนักวิทยาศาสตร์สามได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี 1945 สำหรับ 'การค้นพบยาเพนนิซิลลินและผลแก้โรคติดเชื้อต่างๆ' ยาเพนนิซิลลินพัฒนาสำหรับการผลิตเชิงพาณิชย์ในสหรัฐอเมริกา และตั้งแต่ได้บันทึกชีวิตนับไม่ถ้วนภาพเหล่านี้ได้จากหน้าของโน๊ตบุ๊ควิจัยเฟล ที่ 1953 วันจาก 1901 รูปแรกแสดงการทดลองของเขาเกี่ยวข้องกับแบคทีใน 1921 ภาพที่สองแสดงแผนภูมิทางคลินิกจาก 1942 และภาพสามแสดงงานของเขาเกี่ยวข้องกับการยับยั้งของแม่พิมพ์ในปี 1928ภาพสามภาพที่แสดงข้างต้นได้จากหนังสือสามห้องปฏิบัติการต่าง ๆ ภาพแรกมาจากแบคที (f.135 shelfmark เพิ่ม MS 56154), ภาพที่สองคือจากแผนภูมิทางคลินิก (f.282 shelfmark เพิ่ม MS 56183), และภาพสามมาจากการยับยั้งโดยแม่พิมพ์ (f.26 shelfmark เพิ่ม MS 56162)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บัคเตรีเซอร์อเล็กซานเดเฟลมมิ่ง (1881-1955). ที่มีชื่อเสียงสำหรับการค้นพบคุณสมบัติต้านเชื้อแบคทีเรียของยาปฏิชีวนะในรูปแบบ

ในปี 1921 ในฐานะที่เป็นหน่อจากการทำงานของเขาที่โรงพยาบาลเซนต์แมรี่ในกรุงลอนดอนเอียนเฟลมมิ่งค้นพบไลโซไซม์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติน้ำยาฆ่าเชื้อที่มีความสามารถในการละลาย แบคทีเรีย. นี้นำไปสู่การค้นพบของเขาเจ็ดปีต่อมาของยาปฏิชีวนะ.

ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1930, ชีวเคมีโฮเวิร์ด Florey และเอิร์นส์เชนที่ Oxford University วิเคราะห์โครงสร้างทางเคมีของยาปฏิชีวนะและการทดลองกับหนูเพื่อทดสอบผลกระทบต่อการติดเชื้อ.

สามนักวิทยาศาสตร์ที่ได้รับรางวัลรางวัลโนเบล สรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี 1945 สำหรับ 'การค้นพบยาปฏิชีวนะและผลกระทบในการรักษาโรคติดเชื้อต่างๆ' Penicillin ได้รับการพัฒนาเพื่อการผลิตเชิงพาณิชย์ในประเทศสหรัฐอเมริกาและมีการบันทึกไว้ตั้งแต่ชีวิตนับไม่ถ้วน.

ภาพเหล่านี้จากหน้าเว็บของโน๊ตบุ๊ควิจัยทางคลินิกของเฟลมมิ่งซึ่งวันที่จาก 1901 1953 ภาพแรกแสดงให้เห็นว่าการทดลองของเขาเกี่ยวกับการ bacteriophage ในปี 1921 แสดงให้เห็นภาพที่สอง แผนภูมิทางคลินิกจาก 1942 และภาพที่สามแสดงให้เห็นถึงการทำงานของเขาเกี่ยวกับการยับยั้งของแม่พิมพ์ในปี 1928

ทั้งสามภาพที่ปรากฏข้างต้นมาจากหนังสือสามห้องปฏิบัติการที่แตกต่างกัน ภาพแรกจากแบคที (shelfmark เพิ่ม MS 56154 f.135) ภาพที่สองคือจากแผนภูมิคลินิก (shelfmark เพิ่ม MS 56183 f.282) และภาพที่สามจากการยับยั้งโดยแม่พิมพ์ (shelfmark เพิ่ม MS 56162 F 26)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บัคเตรีเซอร์ อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง ( 1881 - 1955 ) เป็นชื่อสำหรับการค้นพบคุณสมบัติ antibacterial ของเพนิซิลลินในแม่พิมพ์ในปี 1921 เป็นหน่อจากงานของเขาที่เซนต์แมรี่โรงพยาบาลในลอนดอน เฟลมมิ่งพบไลโซไซม์ , ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติที่สามารถละลายยาฆ่าเชื้อแบคทีเรีย นี้นำไปสู่การค้นพบของเขา เจ็ดปีต่อมาของเพนนิซิลินในปลายยุค 30 และนักเคมี โฮเวิร์ด ฟลอรีย์ , Ernst โซ่ ที่มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด วิเคราะห์โครงสร้างทางเคมีของยา และทำการทดลองกับหนู เพื่อทดสอบผลของเชื้อสามนักวิทยาศาสตร์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี 1945 สำหรับ " การค้นพบเพนิซิลินและผลแก้ใน " ติดเชื้อโรคต่าง ๆ เพนนิซิลินพัฒนาเพื่อการผลิตเชิงพาณิชย์ในสหรัฐอเมริกาและได้ช่วยชีวิตคนไว้มากมายภาพนี้มาจากหน้าของเฟลมมิ่งการวิจัยทางคลินิกโน๊ตบุ๊ค ซึ่งวันที่จาก 2444 ถึง 1953 ภาพแรกแสดงการทดลองของเขาเกี่ยวกับโรงพยาบาลใน 1921 ภาพที่สองแสดงแผนภูมิทางคลินิกจาก 1942 และภาพที่สามแสดงงานของเขาเกี่ยวข้องกับการยับยั้งการแม่พิมพ์แบบสามภาพที่แสดงข้างต้นมาจากหนังสือสามเล่ม Lab ต่างๆ ภาพแรกจากโรงพยาบาลรึเปล่า ( shelfmark ไหมเพิ่ม MS 56154 f.135 ) ภาพที่สองคือจากกราฟคลินิกรึเปล่า ( shelfmark เพิ่ม MS 56183 f.282 ) และภาพที่สามเป็นไหมจากการยับยั้งโดยแม่พิมพ์ ( shelfmark เพิ่ม MS 56162 f.26 )