Miller (1980) defines persuasion as

Miller (1980) defines persuasion as “situations where attempts are made to
modify behavior by symbolic transactions (messages) that are sometimes, but not always,
linked with coercive force (indirectly coercive) and that appeal to the reason and
emotions of the intended persuadee(s)” (p. 15). From this definition, persuasion is a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิลเลอร์ (1980) กำหนดราคาจูงใจเป็น "สถานการณ์ที่พยายามปรับเปลี่ยนพฤติกรรม โดยสัญลักษณ์ธุรกรรม (ข้อความ) ที่บางครั้ง แต่ไม่ เสมอเชื่อมโยงกับ coercive บังคับ (coercive ทางอ้อม) และการอุทธรณ์ให้เหตุผล และอารมณ์ของ persuadee(s) วัตถุประสงค์ " (p. 15) จากคำนิยามนี้ จูงใจเป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิลเลอร์ (1980) กำหนดชักชวนว่า "สถานการณ์ที่พยายามจะทำเพื่อ
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยการทำธุรกรรมสัญลักษณ์ (ข้อความ) ที่มีบางครั้ง แต่ไม่เสมอไป
เชื่อมโยงกับกำลังบังคับ (บีบบังคับทางอ้อม) และการอุทธรณ์เหตุผลและที่
อารมณ์ความรู้สึกของ persuadee ตั้งใจ (s) "(พี. 15) จากคำนิยามนี้คือการชักชวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิลเลอร์ ( 1980 ) ได้กำหนดเป็น " สถานการณ์ที่พยายามชักชวนให้
ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยรายการสัญลักษณ์ ( ข้อความ ) ที่บางครั้ง แต่ไม่เสมอไป ที่เชื่อมโยงกับการบังคับขู่เข็ญบังคับ ( ทางอ้อม
บังคับ ) และการอุทธรณ์ที่ให้เหตุผลและความรู้สึกของวัตถุประสงค์ persuadee
( s ) " ( 15 หน้า ) จากคำนิยามนี้เป็น







การจูงใจ