Two experiments were conducted simu

Two experiments were conducted simultaneously to evaluate the effects of supplemental ground flaxseed on site and extent of digestion and growth performance in beef cattle grazing summer native range. Six Angus heifers (initial BW 367 ± 8.0 kg) fitted with ruminal and duodenal cannulas were used in Exp. 1, and 18 Angus cross steers (initial BW 368 ± 4.6 kg) were used in Exp. 2. Cattle from both experiments were allotted to 1 of 3 individually fed treatments: grazing only (CON), grazing plus a cracked corn-soybean meal supplement fed at 0.32% of BW once daily (CRN), or grazing plus ground flaxseed fed at 0.18% of BW once daily (FLX). In Exp. 1, supplement did not affect (P = 0.24) masticate in vitro OM digestibility; however, between supplemented treatments, cattle fed FLX tended (P = 0.10) to select a lesser quality masticate than corn-fed cattle. Forage OM intake was not affected (P = 0.17) by supplementation, nor was there a difference (P = 0.51) between CRN and FLX. A quadratic (P = 0.001) response was observed for forage OM intake as the grazing season advanced. Duodenal and fecal OM flows were not different (P > or = 0.42) across treatments. Therefore, true ruminal and total tract OM digestibilities did not differ (P > or = 0.40) between CON and supplement treatments, and total tract digestibility was greater (P = 0.04) for CRN than FLX. Total duodenal N flow did not differ (P = 0.20) across treatments, but responded quadratically (P = 0.03) with advancing season. True ruminal N digestibility was not affected by supplementation (P > or = 0.20). Likewise, ruminal NDF digestibility did not differ (P = 0.29) with supplementation, and CRN was not different (P = 0.27) from FLX. In Exp. 2, there was a treatment x period interaction for forage intake (P < 0.001), ADG (P = 0.001), and feed efficiency (P < 0.001). Supplement did not change (P = 0.34) forage intake compared with CON, but it was greater for CRN than FLX (P < 0.001). Nevertheless, ADG was greater for supplemented steers (P < 0.001) compared with CON, but did not differ (P = 0.41) between CRN and FLX. Feed efficiency was improved (P < 0.001) for supplemented steers and was greater (P = 0.01) for FLX than CRN. Although ground flaxseed reduced digestibility compared with a corn-soybean supplement, this reduction in diet digestibility did not negatively affect the growth performance of grazing steers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองได้ดำเนินการพร้อมกันเพื่อประเมินผลกระทบของดินเสริมเมล็ดแฟลกซ์ในและขอบเขตของการย่อยอาหารและการเจริญเติบโตประสิทธิภาพในเนื้อวัวแทะเล็มช่วงพื้นเมืองฤดูร้อน วัว Angus หกสาว (± BW 367 เริ่มต้น 8.0 kg) ประกอบด้วย ruminal และใช้ duodenal cannulas ในเซินเจิ้น 18 Angus ข้ามโค (เริ่มต้น BW 368 ± 4.6 กก.) ใช้ exp. 2 วัวจากการทดลองทั้งสองถูกจัดสรรให้ 1 บริการรับทีละ 3: แทะเล็ม (คอน), เลี้ยงแทะเล็มพลัสอาหารเสริมอาหารข้าวโพดกากถั่วเหลืองแตก 0.32% ของ BW ครั้งทุกวัน (CRN), หรือเลี้ยงแทะเล็มพลัสนซีดพื้น 0.18% ของ BW ครั้งทุกวัน (FLX) เท่านั้น Exp. 1 อาหารเสริมไม่ได้ผล (P = 0.24) ในหลอดทดลอง OM ย่อย masticate อย่างไรก็ตาม การรักษาเสริม วัวเลี้ยง FLX แนวโน้ม (P = 0.10) เพื่อเลือก masticate มีคุณภาพน้อยกว่าวัว corn-fed ปริมาณ OM ดอกไม้ได้รับผล (P = 0.17) โดยเสริม ไม่มีความแตกต่าง (P = 0.51) ระหว่าง CRN FLX สมการกำลังสอง (P = 0.001) ตอบถูกตรวจสอบสำหรับดอกไม้ปริมาณ OM เป็นฤดู grazing ขั้นสูง ไหลอ้อม duodenal และอุจจาระไม่ได้แตกต่างกัน (P > หรือ = 0.42) ในการรักษา ดังนั้น ทางเดิน ruminal และรวมจริงออม digestibilities ไม่แตกต่าง (P > หรือ = 0.40) ระหว่างปรับ และ เสริมการรักษา และทางเดินรวม ย่อยได้มากขึ้น (P = 0.04) สำหรับ CRN กว่า FLX กระแส N duodenal รวมไม่แตกต่าง (P = 0.20) ข้ามรักษา แต่ตอบ quadratically (P = 0.03) กับฤดูที่ก้าวหน้า ย่อย N ruminal จริงไม่ได้รับผลกระทบ โดยเสริม (P > หรือ = 0.20) นอก ย่อย NDF ruminal ไม่แตกต่าง (P = 0.29) กับเสริม และ CRN ไม่แตกต่างกัน (P = 0.27) จาก FLX Exp. 2 มีการรักษา x โต้รอบระยะเวลาสำหรับการบริโภคดอกไม้ (P < 0.001), ADG (P = 0.001), อาหารและประสิทธิภาพ (P < 0.001) อาหารเสริมไม่ได้เปลี่ยน (P = 0.34) พืชบริโภคเมื่อเทียบกับคอน แต่มันก็สำหรับ CRN มากกว่า FLX (P < 0.001) อย่างไรก็ตาม ADG ถูกมากสำหรับเสริมโค (P < 0.001) เปรียบเทียบกับคอน แต่ไม่ได้แตกต่าง (P = 0.41) ระหว่าง CRN FLX ปรับปรุงประสิทธิภาพอาหารสัตว์ (P < 0.001) เสริมโค และสูง (P = 0.01) สำหรับ FLX กว่า CRN แม้ว่าเมล็ดแฟลกซ์พื้นลดลงเมื่อเทียบกับอาหารเสริมถั่วเหลืองข้าวโพดย่อย ย่อยอาหารที่ลดลงนี้ไม่ได้มีผลเจริญเติบโตของโคแทะเล็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองการทดลองได้ดำเนินการไปพร้อม ๆ กันในการประเมินผลกระทบของพื้น flaxseed เสริมในสถานที่และขอบเขตของการย่อยอาหารและการเจริญเติบโตในการเลี้ยงโคเนื้อแทะเล็มในช่วงฤดู​​ร้อนช่วงพื้นเมือง หกสาวแองกัส (เริ่มต้น BW 367 ± 8.0 กิโลกรัม) พอดีกับ cannulas กระเพาะรูเมนและลำไส้เล็กส่วนต้นถูกนำมาใช้ในประสบการณ์ 1, 18 และนำพาข้ามแองกัส (เริ่มต้น BW 368 ± 4.6 กิโลกรัม) ถูกนำมาใช้ในประสบการณ์ 2. โคจากการทดลองทั้งสองได้รับการจัดสรร 1 ของการรักษาเป็นรายบุคคล 3 เลี้ยง: ปศุสัตว์เท่านั้น (CON) ปศุสัตว์รวมทั้งอาหารที่แตกข้าวโพดถั่วเหลืองเสริมเลี้ยงที่ 0.32% ของ BW วันละครั้ง (CRN) หรือแทะเล็มบวกพื้น flaxseed เลี้ยงที่ 0.18% ของ BW วันละครั้ง (FLX) ในประสบการณ์ 1, อาหารเสริมที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ (p = 0.24) เคี้ยวในหลอดทดลองย่อย OM; แต่ระหว่างการรักษาเสริมวัวที่เลี้ยงมีแนวโน้ม FLX (p = 0.10) เพื่อเลือกเคี้ยวที่มีคุณภาพน้อยกว่าวัวข้าวโพดเลี้ยง การบริโภคอาหารสัตว์ OM ไม่ได้รับผลกระทบ (P = 0.17) โดยเสริมไม่ได้มีความแตกต่างกัน (p = 0.51) ระหว่าง CRN และ FLX กำลังสอง (P = 0.001) การตอบสนองเป็นที่สังเกตสำหรับการบริโภคอาหารสัตว์ OM เป็นฤดูแทะเล็มขั้นสูง ลำไส้และกระแส OM อุจจาระไม่แตกต่างกัน (P> หรือ = 0.42) ข้ามการรักษา ดังนั้นในกระเพาะรูเมนที่แท้จริงและระบบทางเดินรวม OM ย่อยไม่แตกต่างกัน (P> หรือ = 0.40) ระหว่าง CON และเสริมการรักษาและการย่อยได้ในระบบทางเดินรวมมากขึ้น (p = 0.04) สำหรับ CRN กว่า FLX ไม่มีการไหลเวียนของลำไส้เล็กส่วนต้นรวมไม่แตกต่างกัน (p = 0.20) ข้ามการรักษา แต่ตอบ quadratically (p = 0.03) กับฤดูกาลที่ก้าวหน้า การย่อยในกระเพาะรูเมนทรูยังไม่มีก็ไม่ได้รับผลกระทบจากการเสริม (P> หรือ = 0.20) ในทำนองเดียวกันการย่อยในกระเพาะรูเมน NDF ไม่แตกต่างกัน (p = 0.29) โดยมีการเสริมและ CRN ไม่แตกต่างกัน (p = 0.27) จาก FLX ในประสบการณ์ 2 มีการทำงานร่วมกันรักษา x ระยะเวลาในการบริโภคอาหารสัตว์ (p <0.001) ADG (P = 0.001) และประสิทธิภาพการใช้อาหาร (P <0.001) อาหารเสริมไม่ได้เปลี่ยนแปลง (p = 0.34) การบริโภคอาหารสัตว์เมื่อเทียบกับ CON แต่มันก็มากขึ้นสำหรับ CRN กว่า FLX (p <0.001) อย่างไรก็ตาม ADG เป็นมากขึ้นสำหรับการเสริมนำพา (p <0.001) เมื่อเทียบกับ CON แต่ไม่แตกต่างกัน (p = 0.41) ระหว่าง CRN และ FLX ประสิทธิภาพการใช้อาหารได้ดีขึ้น (P <0.001) สำหรับนำพาเสริมและเป็นมากขึ้น (p = 0.01) สำหรับ FLX กว่า CRN แม้ว่าพื้น flaxseed ลดลงเมื่อเทียบกับการย่อยอาหารเสริมข้าวโพดถั่วเหลืองลดลงในการย่อยอาหารที่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของโคแทะเล็ม