Up until the 1960s, interiors were

Up until the 1960s, interiors were decorated with antiques. During the 1960s in London shops started selling pieces of second hand furniture. These shops were different from the previous antique shops because they sold daily life objects from the recent past. These objects used to be seen as junk: Victorian enamel signs, stuffed bears, old furniture painted with union jacks, bowler hats etc. A new way of producing and consuming the past emerged and a broader range of objects from the recent past was used for new designs.[13]

Before the word ‘retro’ came into use in the 1970s, the practise of adopting old styles for new designs was already common. Throughout the 19th and 20th centuries, designers borrowed from the past, for example classicistic style.[14] The difference is that since the 1960s people started to refer to the recent past.

In the 1980s, design history emerged as a discipline and several histories of design were published. The access to these overviews and the ability to experiment with computer design programs has caused an increase of retro designed objects in the last decades.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนถึงปี 1960 ตกแต่งภายในถูกตกแต่ง ด้วยวัตถุโบราณ ในช่วงปี 1960 ในลอนดอน ร้านเริ่มขายของมือสองเฟอร์นิเจอร์ ร้านค้าเหล่านี้ก็แตกต่างจากร้านโบราณก่อนหน้านี้เนื่องจากพวกเขาขายวัตถุชีวิตประจำวันจากอดีตผ่านมา วัตถุเหล่านี้ใช้ได้เป็นอีเมลขยะ: ป้ายเคลือบวิคตอเรียน ตุ๊กตาหมี เฟอร์นิเจอร์เก่าที่วาด ด้วยหัวต่อสหภาพ bowler หมวกฯลฯ เกิดรูปแบบใหม่ของการผลิต และบริโภคผ่านมา และใช้สำหรับออกแบบใหม่ของวัตถุจากอดีตผ่านมา [13]ก่อนคำว่า 'ย้อนยุค' มาใช้ในทศวรรษ 1970 ฝึกใช้ลักษณะลายเก่าได้เรียบร้อยทั่วไป ตลอดศตวรรษ 19 และ 20 นักออกแบบยืมมาจากอดีต ลักษณะเช่น classicistic [14] ความแตกต่างคือตั้งแต่คน 1960s เริ่มหมายถึงอดีตผ่านมาในทศวรรษ 1980 ประวัติการออกแบบเกิดเป็นระเบียบวินัยความ และประวัติต่าง ๆ ออกเผยแพร่ ถึงภาพรวมเหล่านี้และสามารถทดลองใช้โปรแกรมออกแบบคอมพิวเตอร์ได้เกิดจากการเพิ่มขึ้นของวัตถุการออกแบบย้อนยุคในทศวรรษ [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนมาถึงปี 1960 การตกแต่งภายในที่ถูกตกแต่งด้วยของเก่า ในช่วงทศวรรษที่ 1960 ในร้านค้าในกรุงลอนดอนเริ่มขายชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์มือสอง ร้านค้าเหล่านี้มีความแตกต่างจากร้านขายของเก่าที่ผ่านมาเพราะพวกเขาขายวัตถุในชีวิตประจำวันจากอดีตที่ผ่านมา วัตถุเหล่านี้มาใช้ในการถูกมองว่าเป็นขยะ: สัญญาณเคลือบฟันวิคตอเรียหมีตุ๊กตาเฟอร์นิเจอร์เก่าวาดด้วยแจ็คสหภาพหมวก ฯลฯ วิธีการใหม่ของการผลิตและการบริโภคที่ผ่านมาเกิดและช่วงกว้างของวัตถุจากอดีตที่ผ่านมาที่ใช้สำหรับ การออกแบบใหม่. [13] ก่อนที่จะมีคำว่า 'ย้อนยุค' เข้ามาใช้ในปี 1970 การปฏิบัติของการใช้รูปแบบเก่าสำหรับการออกแบบใหม่เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ตลอดศตวรรษที่ 19 และ 20 นักออกแบบที่ยืมมาจากอดีตที่ผ่านมาเช่น classicistic สไตล์. [14] ความแตกต่างคือว่าตั้งแต่ปี 1960 คนเริ่มที่จะอ้างถึงอดีตที่ผ่านมา. ในช่วงปี 1980 ประวัติศาสตร์การออกแบบกลายเป็นวินัยและประวัติศาสตร์หลาย ของการออกแบบที่ถูกตีพิมพ์ เข้าถึงภาพรวมเหล่านี้และความสามารถในการทดสอบกับโปรแกรมการออกแบบด้วยคอมพิวเตอร์ได้ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของการออกแบบย้อนยุควัตถุในทศวรรษที่ผ่านมา. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จนถึงยุค ภายในถูกตกแต่งด้วยของเก่า ในช่วงทศวรรษที่ 1960 ในร้านค้าในลอนดอนเริ่มขายชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์มือสอง ร้านค้าเหล่านี้แตกต่างจากก่อนหน้านี้ร้านค้าโบราณ เพราะพวกเขาขายวัตถุในชีวิตประจำวัน จากอดีตที่ผ่านมา วัตถุเหล่านี้เคยถูกมองว่าเป็นขยะ : ป้าย ENAMEL วิคตอเรียตุ๊กตาหมี , เฟอร์นิเจอร์เก่าทาสีกับแจ็คสหภาพใส่หมวก ฯลฯวิธีการใหม่ของการผลิตและการบริโภคในอดีต เกิดขึ้นและช่วงกว้างของวัตถุจากที่ผ่านมาล่าสุดที่ใช้สำหรับการออกแบบใหม่ [ 13 ]

ก่อนคำว่า ' ย้อนยุค ' เข้ามาใช้ในปี 1970 , ฝึกการใช้รูปแบบการออกแบบใหม่เก่าได้ทั่วไปอยู่แล้ว ตลอดศตวรรษที่ 19 และ 20 , นักออกแบบที่ยืมมาจากอดีต ตัวอย่างเช่นลักษณะ classicistic .[ 14 ] ความแตกต่างคือตั้งแต่ปี 1960 ผู้คนเริ่มที่จะอ้างถึงอดีตที่ผ่านมา

ไฟต์ ประวัติศาสตร์การออกแบบ เกิดเป็นวินัยและประวัติศาสตร์หลายของการออกแบบที่ถูกตีพิมพ์ การเข้าถึงภาพรวมเหล่านี้และความสามารถในการทดสอบกับโปรแกรมการออกแบบคอมพิวเตอร์ ได้ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของวัตถุการออกแบบย้อนยุคในทศวรรษที่ผ่านมา [ 15 ]