Research suggests that less than 5

Research suggests that less than 5 h sleep in the 24 h prior to work and/or more than 16 h of wakefulness
can significantly increase the likelihood of fatigue-related impairment and error at work. Studies have
also shown exponential safety declines with time on shift, with roughly double the likelihood of accident
or injury after 10 h relative to the first 8 h. While it is acknowledged that reduced sleep, increased
wakefulness and longer work hours produce work-related fatigue, few studies have examined the impact
of workload on this relationship. Studies in the rail industry have focused on drivers. This study investigated
fatigue in a large sample of Australian Rail Industry Employees. Participants were from four
companies (n ¼ 90: 85m, 5f; mean age 40.2  8.6 y). Data was analysed for a total of 713 shifts. Subjects
wore wrist actigraphs and completed sleep and work diaries for 14-days. They also completed the
SamnePerelli Fatigue Scale at the beginning and end of shifts, and the NASA-TLX workload scale at least
twice during each shift. Average (SD) sleep length (7.2  2.6 h), prior wake at shift end (12.0  4.7 h),
shift duration (8.0  1.3) and fatigue (4.1  1.3, “a little tired, less than fresh”) were within limits
generally considered acceptable from a fatigue perspective. However, participants received 5 h or lesssleep
in the prior 24 h on 13%, were awake for at least 16 h at the end of 16% and worked at least 10 h on
7% of shifts. Subjects reported that they felt “extremely tired, very difficult to concentrate,”
or “completely exhausted, unable to function effectively” on 13% of shifts. Sleep length (OR ¼ 0.88,
p < 0.01), shift duration (OR ¼ 1.18, p < 0.05), night shift (REF¼ morning shift, OR ¼ 2.12, p < 0.05) and
workload ratings (OR ¼ 1.2, p < 0.05) were significant predictors of ratings of extreme tiredness/
exhaustion (yes/no). While on average, sleep loss, extended wakefulness, longer work hours and workrelated
fatigue do not appear problematic in this sample, there is still a notable percentage of shifts that
are likely to be associated with high levels of work-related fatigue. Given the size of the Australian Rail
Industry, with thousands of shifts occurring each day, this is potentially of operational concern. Further,
results indicate that, in addition to sleep length, wakefulness and work hours, workload significantly
influences fatigue. This has possible implications for bio-mathematical predictions of fatigue and for
fatigue management more generally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยแนะนำนอนที่น้อยกว่า 5 h ใน 24 h ก่อนทำงานและ/หรือ wakefulness มากกว่า 16 hสามารถเพิ่มโอกาสของการด้อยค่าที่เกี่ยวข้องกับความเมื่อยล้าและข้อผิดพลาดในการทำงาน มีการศึกษายัง ตู้แสดงเนนปฏิเสธ ด้วยเวลาในกะ มีประมาณคู่เสี่ยงของอุบัติเหตุหรือบาดเจ็บหลังจาก h 10 เทียบกับ h 8 แรก ในขณะที่ยอมรับว่า นอนหลับลดลง เพิ่มขึ้นwakefulness และชั่วโมงทำงานยาวนานผลิตเกี่ยวกับงานล้า ไม่ศึกษาได้ตรวจสอบผลกระทบปริมาณสัมพันธ์นี้ ศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้เน้นโปรแกรมควบคุม การศึกษานี้ตรวจสอบอ่อนเพลียในพนักงานอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลียตัวอย่างขนาดใหญ่ มีผู้เข้าร่วมจาก 4บริษัท (n 90: 85m, 5f ¼ y อายุเฉลี่ย 40.2 8.6) ข้อมูลถูก analysed สำหรับกะ 713 หัวข้อสวมข้อมือ actigraphs และไดอารีส์นอนหลับและการทำงาน 14 วันเสร็จสมบูรณ์ พวกเขายังดำเนินการขนาดล้า SamnePerelli ที่เริ่มต้น และจุดสิ้นสุดของกะ และปริมาณ NASA TLX ขนาดน้อยสองในแต่ละกะ ค่าเฉลี่ย (SD) นอนหลับยาว (7.2 2.6 h), ตื่นก่อนกะท้าย (12.0 4.7 h),เลื่อนระยะเวลา (8.0 1.3) และล้า (4.1 1.3 "น้อยเหนื่อย สดน้อยกว่า") ได้ภายในวงเงินโดยทั่วไปถือเป็นที่ยอมรับจากมุมมองความอ่อนเพลีย อย่างไรก็ตาม ร่วมรับ 5 h หรือ lesssleepในการก่อน 24 ชมบน 13% ได้ตื่นตัวใน h 16 น้อยที่สุดของ 16% และทำงานอย่างน้อย 10 h บน7% กะ เรื่องรายงานว่า พวกเขารู้สึกว่า "เหนื่อยมาก ยากที่จะมีสมาธิหรือ "เหนื่อยอย่างสมบูรณ์ สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ" ใน 13% กะ นอนยาว (หรือ¼ 0.88พี < 0.01), กะระยะเวลา (หรือ¼ 1.18, p < 0.05), กะกลางคืน (กะเช้า REF¼ หรือ¼ 2.12, < p 0.05) และจัดอันดับของปริมาณ (หรือ¼ 1.2, p < 0.05) ถูก predictors สำคัญของการจัดอันดับของเทวัญดาราสปามาก /เกษียณ (ใช่/ไม่ใช่) โดยเฉลี่ย นอนขาดทุน ขยาย wakefulness ต่อชั่วโมงทำงาน และ workrelatedความเมื่อยล้าไม่มีปัญหาในตัวอย่างนี้ มียัง กะโดดเปอร์เซ็นต์ของที่มีแนวโน้มที่จะสัมพันธ์กับระดับสูงของความอ่อนเพลียที่เกี่ยวข้องกับการทำงาน กำหนดขนาดของรถไฟออสเตรเลียอุตสาหกรรม พันกะเกิดขึ้นแต่ละวัน นี้เป็นอาจกังวลในการดำเนินงาน เพิ่มเติมผลลัพธ์บ่งชี้ว่า นอกจากนอนหลับยาว ชั่วโมง wakefulness และงาน ปริมาณงานมากอิทธิพลอ่อนเพลีย มีผลเป็นการคาดคะเนทางคณิตศาสตร์ทางชีวภาพ ของความอ่อนเพลีย และสำหรับอ่อนเพลียการจัดการโดยทั่วไปมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิจัยแสดงให้เห็นว่าน้อยกว่า 5 ชั่วโมงในการนอนหลับชั่วโมงก่อนที่จะทำงานได้ตลอด 24 และ / หรือมากกว่า 16
ชั่วโมงของการตื่นตัวอย่างมีนัยสำคัญสามารถเพิ่มโอกาสในการด้อยค่าความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องและความผิดพลาดในที่ทำงาน การศึกษายังแสดงให้เห็นการลดลงของความปลอดภัยชี้แจงกับเวลาในการกะประมาณคู่กับความน่าจะเป็นของการเกิดอุบัติเหตุหรือการบาดเจ็บหลังจาก10 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับครั้งแรก 8 ชั่วโมง ในขณะที่มันได้รับการยอมรับว่าการนอนหลับที่ลดลงเพิ่มขึ้นตื่นตัวและนานชั่วโมงการทำงานผลิตความเมื่อยล้าในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาน้อยมีการตรวจสอบผลกระทบของภาระงานเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้ การศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้มุ่งเน้นการขับรถ การศึกษานี้เป็นการศึกษาความเมื่อยล้าในตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ของออสเตรเลียราวพนักงานอุตสาหกรรม ผู้เข้าร่วมมาจากสี่บริษัท (n ¼ 90: 85m, 5; อายุเฉลี่ย 40.2 8.6 y) วิเคราะห์ข้อมูลรวมเป็น 713 กะ วิชาสวม actigraphs ข้อมือและเสร็จสิ้นการนอนหลับและสมุดบันทึกการทำงานเป็นเวลา 14 วัน พวกเขายังเสร็จสิ้นการชั่ง SamnePerelli ความเมื่อยล้าที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการเปลี่ยนแปลงและปริมาณงานขนาดนาซา TLX อย่างน้อยสองครั้งในช่วงแต่ละกะ เฉลี่ย (SD) ระยะเวลาในการนอนหลับ (7.2? 2.6 ชั่วโมง) ตื่นก่อนที่ปลายกะ (12.0? 4.7 ชั่วโมง) ระยะเวลาเปลี่ยน (8.0? 1.3) และความเหนื่อยล้า (4.1? 1.3 "เหนื่อยเล็กน้อยน้อยกว่าสด") อยู่ภายในขอบเขตโดยทั่วไปถือว่าได้รับการยอมรับจากมุมมองของความเมื่อยล้า อย่างไรก็ตามผู้เข้าร่วมได้รับ 5 ชั่วโมงหรือ lesssleep ใน 24 ชั่วโมงก่อนวันที่ 13% ก็ตื่นเป็นเวลาอย่างน้อย 16 ชั่วโมงในตอนท้ายของ 16% และทำงานอย่างน้อย 10 ชั่วโมงในวันที่7% ของการเปลี่ยนแปลง วิชาที่มีรายงานว่าพวกเขารู้สึกว่า "เหนื่อยมากยากมากที่จะมีสมาธิ" หรือ "หมดอย่างสมบูรณ์ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในการ" เมื่อวันที่ 13% ของการเปลี่ยนแปลง ระยะเวลาในการนอนหลับ (หรือ¼ 0.88, p <0.01), เปลี่ยนระยะเวลา (หรือ¼ 1.18, p <0.05), กะกลางคืน (REF¼กะเช้าหรือ¼ 2.12, p <0.05) และการให้คะแนนของภาระงาน(หรือ¼ 1.2, p <0.05 ) เป็นตัวทำนายที่สำคัญของการจัดอันดับของความเมื่อยล้าที่รุนแรง / ความอ่อนเพลีย (ใช่ / ไม่ใช่) ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของการสูญเสียการนอนหลับตื่นตัวขยายชั่วโมงการทำงานอีกต่อไปและ workrelated ความเมื่อยล้าไม่ปรากฏปัญหาในตัวอย่างนี้ยังคงมีอัตราร้อยละของการเปลี่ยนแปลงที่น่าสังเกตว่ามีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับระดับสูงของความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องกับงาน ด้วยขนาดของออสเตรเลียราวอุตสาหกรรมที่มีมากมายของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในแต่ละวันนี้เป็นที่อาจเกิดขึ้นจากความกังวลในการดำเนินงาน นอกจากนี้ผลการศึกษาพบว่านอกเหนือจากการนอนหลับมีความยาวความตื่นตัวและชั่วโมงการทำงานภาระงานอย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อความเมื่อยล้า นี้มีผลกระทบที่เป็นไปได้สำหรับการคาดการณ์ทางชีวภาพทางคณิตศาสตร์ของความเมื่อยล้าและการจัดการความเหนื่อยล้ามากขึ้นโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าน้อยกว่า 5 ชั่วโมงนอนใน 24 ชั่วโมงก่อนที่จะทำงานและ / หรือมากกว่า 16 ชั่วโมงของการตื่นตัว
อย่างมีนัยสำคัญสามารถเพิ่มโอกาสของความเมื่อยล้าที่เกี่ยวข้องบกพร่องและข้อผิดพลาดในการทำงาน การศึกษา
ยังแสดงลดลงความปลอดภัยชี้แจงกับเวลาที่เปลี่ยนแปลง มีประมาณสองเท่าของโอกาสเกิดอุบัติเหตุหรือบาดเจ็บ
หลังจาก 10 ชั่วโมง เทียบกับก่อน 8 ชั่วโมงในขณะที่มันเป็นที่ยอมรับว่าลดลงนอนหลับ เพิ่มความตื่นตัวและอีกต่อไป
ชั่วโมงการทำงานผลิตเกี่ยวกับงานความเมื่อยล้า , การศึกษาน้อยมีการตรวจสอบผลกระทบของภาระงาน
ในความสัมพันธ์นี้ การศึกษาในอุตสาหกรรมรถไฟได้มุ่งเน้นไดรเวอร์ งานวิจัยนี้ศึกษา
ความเหนื่อยล้าของตัวอย่างขนาดใหญ่ของพนักงานในอุตสาหกรรมรถไฟออสเตรเลีย ผู้เข้าร่วมจากบริษัท 4
( N ¼ 90 : 85M 5 เอฟ ; ,อายุเฉลี่ย 40.2  8.6 Y ) วิเคราะห์ข้อมูลสำหรับทั้งหมดของพวกกะ วิชา
ใส่ข้อมือและ actigraphs เสร็จนอนและไดอารี่สำหรับ 14 วัน พวกเขาก็เสร็จ
samneperelli ความเมื่อยล้าขนาดที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของกะ และ nasa-tlx ภาระงานขนาดอย่างน้อย
สองครั้งในแต่ละกะ เฉลี่ย (  SD ) นอนยาว 7.2 (  2.6 ชั่วโมง ) ก่อนปลุกที่กะจบ ( 12.0  4.7 H )
เวลาเปลี่ยน ( 8.0  1.3 ) และความเมื่อยล้า ( 4.1  1.3 " เหนื่อยนิดหน่อย น้อยกว่าสด " ) ภายในขอบเขตที่ยอมรับได้จากความเมื่อยล้า
ถือว่าโดยทั่วไปมุมมอง อย่างไรก็ตาม ผู้ที่ได้รับ lesssleep
5 H หรือในก่อน 24 ชั่วโมงวันที่ 13 % ตื่นอย่างน้อย 16 ชั่วโมง ในตอนท้ายของ 16% และทำงานอย่างน้อย 10 ชั่วโมงบน
7 % ของกะ คนรายงานว่าพวกเขารู้สึก " ที่แสนเหนื่อยมันยากมากที่จะมีสมาธิ "
" จนหมดแรง ไม่สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ " วันที่ 13 % ของกะ นอนยาว ( หรือ¼ 0.88 ,
p < 0.01 ) ระยะเวลาที่เปลี่ยน ( หรือ¼ 1.18 , p < 0.05 ) , กะกลางคืน ( Ref ¼เช้ากะ หรือ¼ 2.12 , p < 0.05 ) และคะแนนภาระงาน ( หรือ¼ 1.2
, p < 0.05 ) ปัจจัยสําคัญของการจัดอันดับของ extreme tiredness /
ความอ่อนเพลีย ( ใช่ / ไม่ใช่ ) ในขณะที่โดยเฉลี่ยนอนขาดทุนขยายการตื่นตัว ยาวทำงานชั่วโมงเดียว
ล้าไม่ปรากฏปัญหา ในตัวอย่างนี้ ยังคงมีเปอร์เซ็นต์เด่นกะว่า
มีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับระดับสูงของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับความเหนื่อยล้า ระบุขนาดของอุตสาหกรรมรถไฟ
ออสเตรเลีย กับ พัน กะ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน ซึ่งอาจกังวล ) ต่อไป
ผลพบว่านอกจากนอนยาว ความตื่นตัวและชั่วโมงทำงาน ภาระงานมีอิทธิพลอย่างมาก
ความเมื่อยล้า นี้เป็นไปได้สำหรับไบโอ ทางคณิตศาสตร์ทำนายของความเมื่อยล้าและการจัดการความเหนื่อยล้ามากขึ้นโดยทั่วไป