Hypoosmolality (serum osmolality

Hypoosmolality (serum osmolality

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hypoosmolality (เซรั่ม osmolality < 280 mOsm/kg) แสดงอยู่เสมอร่างกายส่วนเกินทั้งหมดสัมพันธ์กับสารปนเปื้อนในร่างกายหรือน้ำส่วนเกินเมื่อเทียบกับละลายในของเหลว (ECF), สารน้ำเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระระหว่างที่ภายในเซลล์และช่องสาร ความไม่สมดุลนี้ได้เนื่องจากสูญเสียการละลาย ละลายเจือจาง หรือทั้งสองภายใต้เงื่อนไขปกติ การจัดการน้ำไตเพียงพอที่จะขับถ่ายมากถึง 15-20 L ของน้ำต่อวัน ต่อไป osmolality ลดการตอบสนองของร่างกายจะลดความกระหาย ดังนั้น hyponatremia สามารถเกิดขึ้นได้เฉพาะเมื่อเงื่อนไขบางประการบั่นทอนน้ำปกติการขับถ่าย [3] โดยทั่วไป hyponatremia จะมีความสำคัญทางคลินิกเท่านั้น เมื่อมันสะท้อนลง serum osmolality (ie ใส hyponatremia), ซึ่งวัดได้โดยตรงผ่านทาง osmometry หรือคำนวณเป็น 2(Na) mEq/L + เซรั่ม กลูโคส (mg/dL) / 18 + ซาลาเปา (mg/dL)/2.8 ยูเรียที่ไม่ มีประสิทธิภาพ osmole ดังนั้นเมื่อระดับ urea สูงมาก ควรแก้ไข osmolality วัดที่ผลงานของยูเรียคำแนะนำสำหรับรักษาโรค hyponatremia พึ่งเข้าใจปัจจุบันของระบบประสาทส่วนกลางปรับตัวให้มี osmolality ของซีรั่มที่มีการเปลี่ยนแปลง ในการตั้งค่ามี osmolality ซีรั่มลดลงเฉียบพลัน บวมเซลล์ประสาทเกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนน้ำจากพื้นที่สารเนื้อที่ว่างภายในเซลล์ (ie นกกิ้งโครงแรง) อาการบวมของสมองเซลล์กันตอบสนอง osmoregulatory ที่สองต่อไปนี้: มันยับยั้งหลั่ง vasopressin อาร์จินีทั้งจากเซลล์ประสาทเซลล์และศูนย์การกระหาย hypothalamic นี้นำไปสู่การกำจัดน้ำส่วนเกินเป็นปัสสาวะเจือจาง มีราคาโทรศัพท์มือถือทันทีกับการสูญเสียของอิเล็กโทรไลต์ และมากกว่าสองสามวันถัดไป มีการสูญเสียที่ค่อย ๆ มากขึ้นของ osmolytes อินทรีย์ภายในเซลล์ [4]ดังนั้น การแก้ไขของ hyponatremia ต้องคำนึงทั้ง chronicity ของสภาพ เฉียบพลัน hyponatremia (ระยะเวลา 48 ชั่วโมง <) สามารถปลอดภัยแก้ไขได้เร็วกว่า hyponatremia เรื้อรัง การแก้ไขของโซเดียมซีรั่มที่เร็วเกินสามารถตกตะกอนอย่างรุนแรงในยุคภาวะแทรกซ้อน บุคคลส่วนใหญ่ที่นำเสนอสำหรับวินิจฉัย เมื่อเทียบกับบุคคลที่พัฒนาในขณะที่ในห้องคลอด มี hyponatremia บางเวลา ดังนั้นเงื่อนไขเป็นเรื้อรัง และดำเนินการแก้ไขตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hypoosmolality (osmolality ซีรั่ม <280 mOsm / kg) มักจะบ่งชี้ว่าน้ำส่วนเกินในร่างกายรวมเมื่อเทียบกับสารในร่างกายส่วนเกินหรือญาติน้ำเพื่อละลายในสารของเหลว (ECF) เช่นการเคลื่อนไหวของน้ำได้อย่างอิสระระหว่างเซลล์และช่อง extracellular ความไม่สมดุลนี้อาจเป็นเพราะการสูญเสียตัวละลาย, ละลายเจือจางหรือการรวมกันของทั้งสอง.

ภายใต้เงื่อนไขปกติของไตในการจัดการน้ำจะเพียงพอที่จะขับถ่ายมากที่สุดเท่าที่ 15-20 ลิตรน้ำฟรีต่อวัน กระหายนอกจากตอบสนองของร่างกายไปยัง osmolality ลดลงจะลดลง ดังนั้นภาวะสามารถเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเงื่อนไขบางบั่นทอนปกติการขับถ่ายน้ำฟรี. [3] โดยทั่วไปภาวะมีความสำคัญทางคลินิกเฉพาะเมื่อมันสะท้อนให้เห็นถึงการลดลงของ osmolality ซีรั่ม (เช่นภาวะ hypotonic) ซึ่งวัดได้โดยตรงผ่านทาง osmometry หรือ คำนวณเป็น 2 (นา) mEq / L + กลูโคสซีรั่ม (mg / dL) / 18 + BUN (mg / dL) /2.8 หมายเหตุยูเรียที่ไม่ได้เป็น osmole ที่มีประสิทธิภาพดังนั้นเมื่อระดับยูเรียที่สูงมากที่ osmolality วัดควรได้รับการแก้ไขสำหรับผลงานของยูเรีย.

ข้อเสนอแนะสำหรับการรักษาภาวะพึ่งพาความเข้าใจในปัจจุบันของระบบประสาทส่วนกลางไปสู่การปรับตัว osmolality เซรั่มที่มีการเปลี่ยนแปลง ในการตั้งค่าของลดลงเฉียบพลันใน osmolality ซีรั่มเซลล์ประสาทบวมเกิดขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนน้ำจากพื้นที่ extracellular กับพื้นที่ภายในเซลล์ (เช่นกองกำลังตาร์ลิ่ง) อาการบวมของเซลล์สมององค์ต่อไปนี้สองคำตอบ osmoregulatory นี้

มันจะขัดขวางการหลั่งทั้ง vasopressin arginine จากเซลล์ประสาทใน hypothalamus และศูนย์กระหาย hypothalamic นี้นำไปสู่การกำจัดน้ำส่วนเกินเป็นเจือจางปัสสาวะ.
มีการปรับตัวโทรศัพท์มือถือทันทีที่มีการสูญเสียของอิเล็กโทรไลเป็นและในช่วงไม่กี่วันต่อมามีการสูญเสียมากขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปของ osmolytes เซลล์อินทรีย์ [4]

ดังนั้นการแก้ไขภาวะต้องคำนึง chronicity ของสภาพ ภาวะเฉียบพลัน (ระยะเวลา <48 ชั่วโมง) สามารถแก้ไขได้อย่างปลอดภัยมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าภาวะเรื้อรัง การแก้ไขของโซเดียมในซีรั่มที่เป็นไปอย่างรวดเร็วเกินไปอาจก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนทางระบบประสาทอย่างรุนแรง ประชาชนส่วนใหญ่ที่นำเสนอสำหรับการวินิจฉัยเมื่อเทียบกับบุคคลที่พัฒนามันในขณะที่ในการตั้งค่าผู้ป่วยมีภาวะบางครั้งเพื่อให้เงื่อนไขเป็นเรื้อรังและการแก้ไขควรจะดำเนินการต่อไป