Looking at Laura, Stern said, “Do y

Looking at Laura, Stern said, “Do you really mean it, Miss Laura?”

Laura gave a bitter smile and said, “True or not true, Stern elder knows what kind of person my father is. This time, my father wanted me to stabilize the prices. It is unfortunate. While my hands have the capital, there is no way to do anything against those who are so reckless. Some time ago I tried to look for them to discuss this matter and try to stabilize Purcell’s public grain prices. Nevertheless, in the end I was refused. There really is no way.”

Stern had a gloomy expression. Then he coldly snorted and said, “They want to take advantage of the Purcell clan, do they think we are that simple? This time, as long as Miss Laura won't be involved in driving up the food prices, in the future, the Purcell clan will remember and will not treat you unjustly.”

Laura gave a wry smile and said, “I thank Stern elder. To be honest, I couldn’t help much for this current matter. But I will try and find a source of grains. If there is any progress, I will certainly meet with the Purcell clan. Please, Stern elder can rest assured.”

Stern looked at Laura. “Then I will represent the Purcell clan in thanking Miss Laura. If Miss Laura does find a source of grains, then the Purcell clan will support you financially.”

Laura sternly said, “Please rest assured Stern elder. If we do find another source of food, we will surely help stabilize the prices in the market. This isn’t just for the Purcell clan, but for the citizens of the Purcell Duchy.”

Stern stood up and said, “Alright, I'll say goodbye. I hope Miss Laura will do as promised.”

After taking care to say his farewells to the two, he turned and walked out.

Laura and Kun didn't send him off. Now they had to worry about the food problem. As Laura had said, the Higanbana store only had seven days worth of food stock. After seven days, one will not be able to find any such words like ‘cheap food’. You would only be able to find high-priced products and, as a result, the prices will begin to rise.

Sadly, they don't have any way to procure more supplies. The surrounding areas were owned by other large firms, so collecting cheap food from them was not possible. If they decided to buy from far away places, the costs of transporting the goods would be too costly and would just be priced almost the same as local high-priced food.

After two days, Laura still wasn't able to find any other sources of food. As she began to handwrite a letter, she turned to look at Kun and gave a wry smile as she said, “Grandpa Kun, it seems like this time, food prices would inevitably rise.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังดูลอร่า สเติร์นกล่าวว่า "คุณจริง ๆ หมายถึง อะไรมัน ลอร่านางสาว"ลอร่าให้รอยยิ้มขม และกล่าวว่า "จริงหรือไม่จริง ตรง ๆ พี่ รู้ชนิดของผู้เป็นพ่อ เวลานี้ พ่อของฉันต้องฉันเพื่อรักษาเสถียรภาพราคา มันเป็นโชคร้าย ในขณะที่มือของฉันมีเงินทุน ไม่มีทางจะทำอะไรกับผู้ที่มีความประมาทดังนั้น เวลาที่ผ่านมาฉันพยายามที่จะมองหาพวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้ และพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพราคาข้าวสาธารณะของเพอร์เซลล์ อย่างไรก็ตาม ในสุด ที่ฉันถูกปฏิเสธ จริง ๆ ไม่มีทาง"สเติร์นได้นิพจน์ที่มืดมน แล้วเขาจ้างงาน snorted และกล่าว ว่า "พวกเขาต้องการใช้ประโยชน์ในกองทัพเพอร์เซลล์ พวกเขาคิดว่า เราเป็นที่เรียบง่าย เวลานี้ ตราบใดที่นางสาวลอร่าจะไม่เกี่ยวข้องกับการขับรถขึ้นราคาอาหาร ในอนาคต กองทัพเพอร์เซลล์จะจำ และจะไม่รักษาคุณชอบ"ลอร่าให้ wry ยิ้ม และกล่าว ว่า "ผมขอขอบคุณพี่สเติร์น จะซื่อสัตย์ ฉันไม่สามารถช่วยได้มากสำหรับเรื่องนี้ปัจจุบัน แต่ผมจะพยายามหาแหล่งของเมล็ด หากมีความคืบหน้าใด ๆ ฉันจะแน่นอนพบกับกองทัพเพอร์เซลล์ กรุณา พี่ตรง ๆ สามารถมั่นใจ"สเติร์นดูลอร่า "แล้วจะแสดงกองทัพเพอร์เซลล์ในขอบคุณ Laura นางสาว ถ้าลอร่านางสาวหาแหล่งของธัญพืช แล้วกองทัพเพอร์เซลล์จะสนับสนุนคุณทางการเงิน"ลอร่ามันกล่าวว่า "โปรดมั่นใจสเติร์นพี่ หากเราพบแหล่งอาหารอื่น เราก็จะช่วยรักษาเสถียรภาพราคาในตลาด นี้ไม่เพียงแต่ สำหรับกองทัพเพอร์เซลล์ แต่ สำหรับพลเมืองชาวดัชชีเพอร์เซลล์"สเติร์นยืนขึ้น และกล่าว ว่า "Alright ฉันจะบอกลา ผมหวังว่า นางสาวลอร่าจะทำตามสัญญา" จากการดูแลจะบอกว่า เขาจบไปทั้งสอง เขาหัน และเดินเข้าออกลอร่าและ Kun ไม่ส่งเขาปิด ตอนนี้ พวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับปัญหาอาหาร ลอร่าได้กล่าว ร้าน Higanbana มีเพียงเจ็ดวันสต็อกอาหาร หลังจากเจ็ดวัน หนึ่งจะไม่สามารถค้นหาคำดังกล่าวเช่น 'อร่อยดี' คุณจะสามารถค้นหาผลิตภัณฑ์ที่ราคาสูง และ ดัง ราคาจะเริ่มสูงขึ้นเศร้า พวกเขาไม่มีวิธีที่จะจัดหาวัสดุเพิ่มเติม บริเวณโดยรอบเป็นเจ้าของ โดยบริษัทขนาดใหญ่อื่น ๆ เพื่อเก็บอาหารราคาถูกจากพวกเขาไปไม่ได้ ถ้าพวกเขาตัดสินใจซื้อจากห่างสถาน ค่าใช้จ่ายของการขนส่งสินค้าจะแพง และเพียงในราคาเกือบเท่าอาหารราคาสูงหลังจากสองวัน ลอร่ายังไม่ได้สามารถค้นหาแหล่งอื่น ๆ ของอาหาร ขณะที่เธอเริ่มเขียนจดหมายด้วยลายมือ เธอหันไปมอง Kun และมอบรอยยิ้ม wry เธอกล่าว "ปู่ Kun มันดูเหมือนเวลานี้ ราคาอาหารจะเพิ่มขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มองไปที่ลอร่าสเติร์นกล่าวว่า "จริงๆคุณหมายความว่ามันมิสลอร่า?" ลอร่ายิ้มขมและกล่าวว่า "จริงหรือไม่จริงพี่สเติร์นรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของบุคคลที่พ่อของผมเป็น เวลานี้พ่อของฉันอยากให้ฉันเพื่อรักษาเสถียรภาพของราคา มันเป็นโชคร้าย ในขณะที่มือของฉันมีเงินทุนที่มีวิธีที่จะทำอะไรกับผู้ที่มีความประมาทจึงไม่มี เวลาที่ผ่านมาผมพยายามที่จะมองหาพวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้และพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของเพอร์เซลล์ราคาข้าวสาธารณะ แต่ในที่สุดฉันถูกปฏิเสธ มีจริงๆไม่มีทาง. " สเติร์นมีการแสดงออกที่มืดมน จากนั้นเขาก็เย็นชา snorted และกล่าวว่า "พวกเขาต้องการที่จะใช้ประโยชน์ของตระกูลเพอร์เซลล์พวกเขาคิดว่าเราเป็นที่ง่าย? เวลานี้เป็นเวลานานขณะที่มิสลอร่าจะไม่ได้มีส่วนร่วมในการขับรถขึ้นราคาอาหารในอนาคตตระกูลเพอร์เซลล์จะจำและจะไม่ปฏิบัติต่อคุณอย่างไม่เป็นธรรม. " ลอร่ายิ้มบอกบุญและกล่าวว่า" ผมขอขอบคุณพี่สเติร์น . จะซื่อสัตย์ฉันไม่สามารถช่วยได้มากสำหรับเรื่องนี้ในปัจจุบัน แต่ผมจะพยายามหาแหล่งที่มาของธัญพืช หากมีความคืบหน้าใด ๆ แน่นอนฉันจะได้พบกับตระกูลเพอร์เซลล์ กรุณาพี่สเติร์นสามารถมั่นใจได้. " สเติร์นมองไปที่ลอร่า "แล้วฉันจะเป็นตัวแทนของตระกูลเพอร์เซลล์ในขอบคุณนางสาวลอร่า หากนางสาวลอร่าจะหาแหล่งที่มาของเมล็ดแล้วตระกูลเพอร์เซลล์จะสนับสนุนคุณทางการเงิน. " ลอร่าอย่างโหดเหี้ยมกล่าวว่า" โปรดมั่นใจสเติร์นผู้สูงอายุ ถ้าเราทำหาแหล่งที่มาของอาหารอื่นเราก็จะช่วยรักษาเสถียรภาพของราคาในตลาด นี้ไม่ได้เป็นเพียงตระกูลเพอร์เซลล์ แต่สำหรับพลเมืองของเพอร์เซลล์ขุนนาง. " สเติร์นยืนขึ้นและกล่าวว่า" เอาล่ะฉันจะบอกลา ฉันหวังว่านางสาวลอร่าจะทำตามที่สัญญาไว้. " หลังจากการดูแลที่จะบอกลาเขาทั้งสองเขาหันหลังกลับและเดินออกมา. ลอร่าและคุนไม่ได้ส่งเขาออก ตอนนี้พวกเขามีความกังวลเกี่ยวกับปัญหาอาหาร ขณะที่ลอร่าได้กล่าวว่าการจัดเก็บ Higanbana มีเพียงเจ็ดวันมูลค่าของหุ้นอาหาร หลังจากเจ็ดวันหนึ่งจะไม่สามารถที่จะหาคำใด ๆ ดังกล่าวเช่น 'อาหารราคาถูก' คุณจะสามารถที่จะหาผลิตภัณฑ์ที่มีราคาสูงและเป็นผลให้ราคาจะเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้น. น่าเศร้าที่พวกเขาไม่ได้มีวิธีการที่จะจัดหาอุปกรณ์ใด ๆ เพิ่มเติม พื้นที่โดยรอบเป็นเจ้าของโดย บริษัท ขนาดใหญ่อื่น ๆ ดังนั้นการเก็บรวบรวมอาหารราคาถูกจากพวกเขาเป็นไปไม่ได้ หากพวกเขาตัดสินใจที่จะซื้อจากสถานที่ห่างไกล, ค่าใช้จ่ายในการขนส่งสินค้าจะมีราคาแพงเกินไปและก็จะมีราคาเกือบเดียวกันเป็นอาหารที่มีราคาสูงในท้องถิ่น. หลังจากนั้นสองวัน, ลอร่ายังคงไม่สามารถที่จะหาแหล่งอื่น ๆ ของอาหาร. ขณะที่เธอเริ่มที่จะเขียนด้วยลายมือตัวอักษรเธอหันไปมองไปที่คุนและยิ้มเบี้ยวขณะที่เธอกล่าวว่า "คุณปู่ Kun ดูเหมือนว่าเวลานี้ราคาอาหารที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จะเพิ่มขึ้น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มองลอร่า สเติร์น กล่าวว่า " เจ้าจะทำอย่างนั้นจริงๆ คุณลอร่า "ลอร่ายิ้มขม และกล่าวว่า " จริง หรือ ไม่จริง ท้ายเรือผู้อาวุโสรู้จักพ่อฉันเป็นคนยังไง . คราวนี้ พ่อต้องการให้ฉันเพื่อรักษาเสถียรภาพของราคา มันเป็นโชคร้าย ในขณะที่มือของฉันมีทุน ไม่มีทางที่จะทำอะไรกับผู้ที่ขาดความยั้งคิด บางเวลาที่ผ่านมาผมพยายามที่จะมองหาพวกเขาเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้และพยายามที่จะรักษาเสถียรภาพของเพอร์เซลสาธารณะเม็ดราคา แต่สุดท้ายฉันก็ปฏิเสธ มีจริงๆไม่มีวิธี . "ท้ายเรือมีสีหน้าเศร้า เขาเย็นชาได้กลิ่นและกล่าวว่า " พวกเขาต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากตระกูลเพอร์เซล , พวกเขาคิดว่าเราง่ายขนาดนั้นเหรอ ตอนนี้ , ตราบเท่าที่คุณลอร่าจะต้องไม่เข้ามาเกี่ยวข้องกับการขับรถขึ้นราคาอาหาร ในอนาคต ตระกูลเพอร์เซลจะจดจำและจะไม่ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่ยุติธรรม "ลอร่ายิ้มเบี้ยวและกล่าวว่า " ผมขอขอบคุณท้ายเรือผู้อาวุโส บอกตามตรง ผมช่วยอะไรไม่ได้มาก สำหรับสถานการณ์นี้ แต่ผมจะลอง และค้นหาแหล่งที่มาของเมล็ด หากมีความคืบหน้าใด ๆ ฉันก็เจอกับตระกูล เพอร์เซล ได้โปรด ท้ายเรือท่านสามารถมั่นใจได้ .ท้ายเรือมองลอร่า " งั้นผมจะเป็นตัวแทนของตระกูลเพอร์เซล ใน ขอบคุณ คุณลอร่า ถ้าคุณลอร่าจะค้นหาแหล่งที่มาของเมล็ด แล้วตระกูลเพอร์เซลจะสนับสนุนทางการเงิน”ลอร่ากระแทกเสียงกล่าวว่า " โปรดวางใจเถอะท้ายเรือผู้อาวุโส ถ้าเราเจอแหล่งอาหารอื่น เราก็จะช่วยรักษาเสถียรภาพของราคา ในตลาด นี่ไม่ใช่แค่ตระกูลเพอร์เซล แต่สำหรับพลเมืองของอาณาจักรดยุค เพอร์เซล”สเติร์นยืนขึ้นและกล่าวว่า " ผมจะบอกลา ฉันหวังว่าคุณลอร่าจะทำตามสัญญา "หลังจากจัดการพูดอำลาของเขาทั้งสอง เขาจึงหันหลังและเดินออกไปลอร่าและคุณไม่ได้ส่งเขาไป ตอนนี้พวกเขาต้องกังวลเกี่ยวกับปัญหาอาหาร เมื่อลอร่าได้กล่าวว่า higanbana ร้านมีเพียงเจ็ดวันมูลค่าของหุ้นอาหาร หลังจากเจ็ดวัน หนึ่งจะไม่สามารถที่จะหาใด ๆเช่นคำว่าราคาถูก " อาหาร " คุณจะสามารถที่จะหาผลิตภัณฑ์ที่ราคาสูง และ ผล ราคาจะเริ่มต้นขึ้นน่าเศร้าที่พวกเขาไม่ได้มีวิธีการจัดหาวัสดุเพิ่มเติม พื้นที่โดยรอบถูกเป็นเจ้าของโดย บริษัท ขนาดใหญ่อื่น ๆ เพื่อสะสมอาหารราคาถูกจากพวกเขาไม่ได้ ถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะซื้อจากสถานที่ห่างไกล ต้นทุนของการขนส่งสินค้าจะราคาแพงเกินไป และจะเพิ่มเป็นเกือบเช่นเดียวกับท้องถิ่นราคาอาหารหลังจากสองวัน ลอร่ายังไม่สามารถหาแหล่งข้อมูลอื่น ๆของอาหาร เธอเริ่มคัดลายมือจดหมาย เธอหันไปมองคุน และให้รอยยิ้มบอกบุญไม่รับ ขณะที่เธอกล่าวว่า " ปู่คุง ดูเหมือนว่าเวลานี้ ราคาอาหารก็ย่อมขึ้น”