the Footloose Sect, there were othe

the Footloose Sect, there were others who had arrived to do business. Saint’s Island was a huge place, and the Cultivator cities there were exceedingly famous.

In fact, there were some types of Cultivation resources that could be only be acquired in full on Saint’s Island.

Right now, the sky was getting dark, and the ocean breeze blew across their faces, bringing with it the pungent smell of saltwater and sea life. Meng Hao breathed in deeply as he stood there on the deck, looking at the shadows that were distant mountains of Saint’s Island.

The Zhang Clan members, under the leadership of Zhang Wenfang, were preparing to disembark. The group of youngsters looked around with both nervousness and curiosity. Deep in their eyes could also be seen anticipation.

Nan’er clasped his mother’s hand tightly as he looked around. He looked a little bit scared.

As the Zhang Clan Foundation Establishment Cultivators engaged in the proper formalities with the Footloose Sect disciples in charge of the docks, Zhang Wenfang turned to Meng Hao and gave him a curtseying bow. Her voice low, she respectfully said, “Senior, this is Saint’s Island. Anyone below the Core Formation stage is prohibited from flying here, so we will need to travel by horse carriage….”

Meng Hao nodded but didn’t say anything. It didn’t take long for the Zhang Clan members to finish up with the Footloose Sect disciples, who then led the group toward three horse carriages.

This was the first time for the children, including Nan’er, to see Heavenly Horses. They looked at them wide-eyed, desiring to near them, but also afraid. This was also Meng Hao’s first time seeing such beasts, and he couldn’t help but stare a bit.

It was at this point that some Cultivators walked off of the deck of a newly arrived boat off in the distance. They wore resplendent clothing, and were led by man of roughly thirty years of age. His appearance was beyond ordinary, and he had a Cultivation base at the great circle of Foundation Establishment. He was followed by a group of four or five Foundation Establishment Cultivators, who in turn led seven or eight children along with them. The whole group casually looked over Meng Hao and the others as they neared.

The thirty-year-old man in the lead position suddenly made an “eee?” sound. He stopped in place and looked at Zhang Wenfang. She saw him as well, and her face flickered.

“Wenfang!” the man said slowly, obviously recognizing her.

She pursed her lips, a complicated expression on her face as she curtseyed to him with clasped hands.

“Brother.”

Upon hearing her words, the rest of the Zhang Clan members’ faces also flickered. As for the Cultivators behind the thirty-year-old man, they all seemed to be thinking the same thing as they looked over.

The thirty-year-old man stood there silently, his gaze as sharp as a blade. When he saw Nan’er standing there holding Zhang Wenfang’s hand, he frowned.

Zhang Wenfang bit her lip, then finally lowered her head and said to her son, “Nan’er, this is your uncle.”

“Hello, uncle,” said Nan’er in his clear, crisp voice. A bit of fear could be seen on his face.

The thirty-year-old man snorted coldly.

“Wenfang,” he said coolly and in a very impolite tone, “Father and Mother are still furious about what happened all those years ago. If you have a heart, you’ll come home and let them talk to you. Don’t continue to lose face and make a fool of yourself among these outsiders!

“As for this child…. Don’t have him call me uncle. Did you really bring him here to try to get him into the Footloose Sect? You’ve overrated yourself from when you were young, and now you’re getting your own son to do the same. You’re just going to disappoint people.” The people behind him began to chuckle, especially the group of children, within whose eyes scorn could be seen.

Nan’er was shaking, and looked even more scared. Zhang Wenfang suddenly looked over to glare at her brother. Breathing heavily, she said, “I already cut off all ties with you people that year.”

“Xu Wenfang!” growled the man, his eyes growing wide.

“Xu Wende, I am Clan Leader Zhang Wenfang of the Zhang Clan,” she retorted coolly. “You aren’t even qualified to speak with me.” With that, she tugged her son’s arm to get into a horse carriage.

The other members of the Zhang Clan glared with hostility at the members of the Xu Clan, then began to enter the horse carriages. As for Meng Hao, his expression was the same the entire time, and he did not speak a word. In fact, he had long since taken a seat up front on the bench seat of one of the horse carriages.

No one dared to try to convince him to sit anywhere else. They all lowered their heads wordlessly as the horse carriages began to slowly make their way off.

“

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Footloose นิกายมีคนอื่น ๆ ที่ได้เดินทางมาถึงการทำธุรกิจ เกาะเซนต์เป็นสถานที่ขนาดใหญ่และเมืองการเพาะปลูกมีชื่อเสียงเหลือเกิน. ในความเป็นจริงมีบางประเภทของทรัพยากรการเพาะปลูกที่อาจจะเพียงได้มาในเต็มรูปแบบบนเกาะเซนต์. ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มมืดและมหาสมุทร สายลมพัดผ่านใบหน้าของพวกเขานำด้วยกลิ่นฉุนของน้ำเค็มและน้ำทะเลชีวิต เม้งเฮาสูดลมหายใจลึก ๆ ในขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่นบนดาดฟ้ามองเงาที่เป็นภูเขาที่ห่างไกลของเกาะเซนต์. สมาชิกเตียวตระกูลภายใต้การนำของ Zhang Wenfang กำลังเตรียมที่จะขึ้นฝั่ง กลุ่มของเยาวชนมองไปรอบ ๆ ที่มีทั้งความกังวลใจและอยากรู้อยากเห็น ลึกลงไปในดวงตาของพวกเขายังอาจจะเห็นความคาดหมาย. Nan'er ประสานมือของแม่ของเขาแน่นในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ เขามองนิด ๆ หน่อย ๆ กลัว. ในฐานะที่เป็นเตียวตระกูลมูลนิธิจัดตั้งพรวนส่วนร่วมในพิธีการที่เหมาะสมกับสาวกนิกาย Footloose ในความดูแลของท่าเรือจาง Wenfang หันไปเม้ง Hao และทำให้เขาน้อม curtseying เสียงของเธอต่ำเธอกราบกล่าวว่า "อาวุโสนี้เป็นเกาะของนักบุญ ทุกคนที่อยู่ด้านล่างสร้างเวทีหลักเป็นสิ่งต้องห้ามจากการบินที่นี่ดังนั้นเราจะต้องเดินทางโดยรถม้า ... . " เม้งเฮาพยักหน้า แต่ไม่ได้พูดอะไร มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับสมาชิกเตียวตระกูลที่จะจบลงด้วยสาวกนิกาย Footloose ที่แล้วนำกลุ่มไปยังสามรถม้าม้า. นี่เป็นครั้งแรกสำหรับเด็กรวมทั้ง Nan'er เพื่อดูม้าสวรรค์ พวกเขามองไปที่พวกเขากว้างตาปรารถนาที่จะอยู่ใกล้กับพวกเขา แต่ยังกลัว นี่ก็เม้งเฮาครั้งแรกที่ได้เห็นสัตว์ป่าดังกล่าวและเขาไม่สามารถช่วย แต่จ้องบิต. มันเป็นที่จุดนี้ว่าพรวนบางเดินออกจากดาดฟ้าของเรือที่เพิ่งมาถึงออกในระยะไกล พวกเขาสวมเสื้อผ้าที่รุ่งโรจน์และถูกนำโดยชายคนหนึ่งของประมาณสามสิบปีของอายุ รูปร่างหน้าตาของเขาได้เกินธรรมดาและเขาก็มีฐานการเพาะปลูกที่วงกลมที่ดีของการจัดตั้งมูลนิธิ เขาตามมาด้วยกลุ่มสี่หรือห้ามูลนิธิจัดตั้งพรวนดินที่จะนำเจ็ดหรือแปดเด็กพร้อมกับพวกเขา ทั้งกลุ่มตั้งใจมองไปเม้ง Hao และคนอื่น ๆ ที่พวกเขาเข้าใกล้. ชายสามสิบปีในตำแหน่งนำก็ทำ "Eee?" เสียง เขาหยุดในสถานที่และมองที่จาง Wenfang เธอเห็นเขาเป็นอย่างดีและใบหน้าของเธอ flickered. "Wenfang!" ชายคนนั้นบอกว่าช้าเห็นได้ชัดว่าการรับรู้ของเธอ. เธอเม้มริมฝีปากของเธอแสดงออกที่ซับซ้อนบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอ curtseyed กับเขาพนมมือ. "บราเดอร์." เมื่อได้ยิน คำพูดของเธอ, ส่วนที่เหลือของใบหน้าสมาชิกเตียวตระกูล 'ยัง flickered สำหรับพรวนดินที่อยู่เบื้องหลังคนสามสิบปีพวกเขาทั้งหมดดูเหมือนจะคิดในสิ่งเดียวกันเช่นที่พวกเขามองข้าม. ชายสามสิบปียืนอยู่ที่นั่นเงียบจ้องมองเขาเป็นคมเป็นใบมีด เมื่อเขาเห็น Nan'er ยืนจับมือ Zhang Wenfang เขาขมวดคิ้ว. Zhang Wenfang กัดริมฝีปากของเธอแล้วในที่สุดก็ลดลงหัวของเธอและพูดกับลูกชายของเธอ "Nan'er นี้เป็นลุงของคุณ." "สวัสดีครับลุง" Nan'er กล่าวว่าในการที่ชัดเจนเสียงคมชัดของเขา บิตของความกลัวอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา. ชายสามสิบปี snorted อย่างเย็นชา. "Wenfang" เขากล่าวเฉยและด้วยน้ำเสียงสุภาพมาก "พ่อและแม่ยังคงโกรธเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นทุกปีที่ผ่านมา หากคุณมีหัวใจคุณจะมาที่บ้านและให้พวกเขาพูดคุยกับคุณ ไม่ได้ต่อไปเสียหน้าและทำให้คนโง่ของตัวเองในหมู่บุคคลภายนอกเหล่านี้! "สำหรับเด็กคนนี้ ... ไม่ได้มีเขาโทรหาฉันลุง คุณไม่จริงๆนำเขามาที่นี่เพื่อพยายามที่จะรับเขาเข้ามาท่องเที่ยวนิกาย? คุณได้ overrated ตัวเองจากเมื่อคุณเป็นหนุ่มสาวและตอนนี้คุณจะได้รับลูกชายของคุณเองที่จะทำเช่นเดียวกัน คุณกำลังจะผิดหวังคน. "คนที่อยู่เบื้องหลังเขาเริ่มที่จะหัวเราะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มของเด็กที่อยู่ในสายตาดูถูกซึ่งอาจจะเห็น. Nan'er ก็สั่นและมองกลัวแม้กระทั่งมากขึ้น Zhang Wenfang จู่ ๆ ก็มองไปที่แสงจ้าที่พี่ชายของเธอ หายใจอย่างหนักเธอกล่าวว่า "ฉันได้ตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับคุณคนในปีที่." "เสี่ยว Wenfang!" คำรามคนที่สายตาของเขาที่กำลังเติบโตกว้าง. "เสี่ยว Wende ผมแซ่ผู้นำ Zhang Wenfang ของจางตระกูล" เธอโต้กลับเฉย "คุณมีคุณสมบัติไม่แม้แต่จะพูดกับฉัน." กับที่เธอดึงแขนของลูกชายของเธอจะได้รับในม้า. สมาชิกคนอื่น ๆ ของจางแซ่จ้องด้วยความเกลียดชังที่สมาชิกของเสี่ยวแซ่แล้วเริ่มเข้าสู่ รถม้า สำหรับเม้งเฮาแสดงออกของเขาได้เหมือนกันตลอดเวลาและเขาไม่ได้พูดสักคำ ในความเป็นจริงที่เขาได้บอลยาวตั้งแต่ที่นั่งขึ้นด้านหน้าบนเบาะนั่งของหนึ่งในรถม้าม้า. ไม่มีใครกล้าที่จะพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขานั่งที่ใด พวกเขาทั้งหมดลดลงหัวของพวกเขาคอแข็งเป็นรถม้าเริ่มช้าทำให้ทางของพวกเขาออก. "