The MARS project (Raghaven & Glaser

The MARS project (Raghaven & Glaser, 1995; Raghaven, Sartoris & Glaser, 1998a, 1998b) set out to develop model-building skills in grade 6 students in USA. Working on fundamental topics, e.g., ‘mass,’ ‘force,’ students did practical work, made predictions, inserted these predictions into a model constructed on a computer, ‘ran’ the model so produced to see how the outcomes compared with those produced by the consensus model. The long time scale needed for the development of modelling skills was noted, together with an improvement in the use of the explanation–prediction–evaluation sequence. The construction of a model de novo involves perceiving the emergence of properties of the complete model from those of the components of the model. Penner (2000) has discussed the issues involved and reported that this relationship cannot be established by grade 6 students.
Exemplar sequences to take pupils through these four stages for particular models/phenomena have yet to be developed. The sequence does, of course, assume that the pupils have a good understanding of particular models (see later in this paper).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการมาร์ส (Raghaven & Glaser, 1995 Raghaven, Sartoris & Glaser, 1998a, 1998b) ตั้งค่าออกเพื่อพัฒนาทักษะการสร้างแบบจำลองในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในสหรัฐอเมริกา ทำงานบนพื้นฐานหัวข้อ เช่น 'โดยรวม 'แรง นักเรียนได้ทำงานจริง ทำการคาดคะเน คาดการณ์เหล่านี้แทรกแบบจำลองที่สร้างขึ้นบนคอมพิวเตอร์ 'วิ่ง' รุ่นที่ผลิตเพื่อ หาวิธีผลิตผลลัพธ์เทียบกับรุ่นมติ มาตราส่วนยาวเวลาจำเป็นสำหรับการพัฒนาทักษะการสร้างแบบจำลองถูกตั้งข้อสังเกต พร้อมกับการปรับปรุงการใช้ลำดับอธิบายพยากรณ์การประเมิน การก่อสร้างเป็นแบบจำลอง de novo เกี่ยวข้อง perceiving เกิดคุณสมบัติของแบบจำลองสมบูรณ์จากส่วนประกอบของรูปแบบ Penner (2000) ได้กล่าวถึงประเด็นเกี่ยวข้อง และรายงานว่า ไม่สามารถสร้างความสัมพันธ์นี้ โดยนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ลำดับ exemplar จะผ่านสี่ขั้นตอนเหล่านี้สำหรับแบบจำลองปรากฏการณ์เฉพาะที่นักเรียนยังมีการพัฒนา ลำดับที่ แน่นอน สมมติว่า นักเรียนที่มีความเข้าใจดีเฉพาะรุ่น (ดูต่อไปในเอกสารนี้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงการดาวอังคาร (Raghaven และตับ, 1995; Raghaven, Sartoris และตับ, 1998, 1998b) ที่กำหนดไว้ในการพัฒนาทักษะการสร้างรูปแบบในระดับ 6 นักเรียนในประเทศสหรัฐอเมริกา การทำงานในหัวข้อพื้นฐานเช่น 'มวล' 'บังคับ' นักเรียนไม่ปฏิบัติงานทำให้การคาดการณ์แทรกคาดการณ์เหล่านี้ในรูปแบบที่สร้างบนคอมพิวเตอร์ 'วิ่ง' รูปแบบการผลิตเพื่อที่จะดูว่าผลที่เมื่อเทียบกับผู้ผลิต โดยรูปแบบฉันทามติ ขนาดเวลานานที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาทักษะการสร้างแบบจำลองได้ระบุไว้พร้อมกับการปรับปรุงในการใช้ลำดับคำอธิบาย-ทำนายการประเมินผล การก่อสร้างรูปแบบโนโวเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นของการรับรู้คุณสมบัติของรูปแบบที่สมบูรณ์ของส่วนของรูปแบบ เพนเนอร์ (2000) ได้กล่าวถึงประเด็นที่เกี่ยวข้องและรายงานว่าความสัมพันธ์นี้ไม่สามารถจัดตั้งขึ้นโดยนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.
ลำดับแบบอย่างที่จะใช้นักเรียนเหล่านี้ผ่านสี่ขั้นตอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับรุ่น / ปรากฏการณ์ที่ยังไม่ได้รับการพัฒนา ลำดับไม่แน่นอนคิดว่านักเรียนมีความเข้าใจที่ดีของรูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่ง (ดูต่อไปในบทความนี้)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวอังคาร ( raghaven & เกลเซอร์ , 1995 ; raghaven sartoris & 1998a , เกลเซอร์ , , 1998b ) ได้พัฒนารูปแบบการสร้างทักษะในนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 6 ในสหรัฐอเมริกา ทำงานบนพื้นฐานหัวข้อเช่น ' มวล ' ' บังคับ ' นักศึกษาได้ปฏิบัติงาน ทำให้การคาดการณ์การคาดการณ์เหล่านี้แทรกในรูปแบบที่สร้างขึ้น คอมพิวเตอร์' รัน ' โมเดลการผลิตเพื่อที่จะดูผลเทียบกับผู้ที่ผลิตโดยเอกฉันท์ แบบ ยาวขนาดมาตราส่วนเวลาที่จำเป็นสำหรับการพัฒนาของการสร้างทักษะที่ถูกระบุไว้ พร้อมกับการปรับปรุงในการใช้คำอธิบาย––การประเมินผลการทำนายตามลําดับการสร้างรูปแบบอีกครั้งกับการเกิดขึ้นของคุณสมบัติของแบบจำลองที่สมบูรณ์จากบรรดาองค์ประกอบของรูปแบบ เพนเนอร์ ( 2543 ) ได้กล่าวถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องและรายงานว่า ความสัมพันธ์นี้ไม่สามารถก่อตั้งขึ้นโดยนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 .
แบบอย่างลำดับรับนักเรียนผ่านขั้นตอนที่สี่เหล่านี้สำหรับรุ่น / ปรากฏการณ์ใดที่ยังไม่ได้รับการพัฒนาลําดับที่ไม่ แน่นอน สมมติว่านักเรียนมีความเข้าใจที่ดีของรูปแบบเฉพาะ ( ดูในภายหลังในบทความนี้ ) .