Auditory-hearing loss1. Keep backgr

Auditory-hearing loss

1. Keep background noise to a minimum. Turn off television and radio when communicating with client.
Background noise significantly interferes with hearing in the hearing-impaired client (Jupiter, Spiver, 1997).

2. Stand or sit directly in front of client when communicating. Make sure adequate light is on nurse's face, avoid chewing gum or covering mouth or face with hands while speaking, establish eye contact, and use nonverbal gestures.
These measures make it easier to read lips and see nonverbal communication, which is a large component of all communication (Jupiter, Spiver, 1997).

3. Speak distinctly in lower voice tones if possible. Do not over-enunciate or shout at client.
In many kinds of hearing loss, clients lose the ability to hear higher-pitched tones but can still hear lower-pitched tones. Over-enunciating makes it difficult to read lips. Shouting makes the words less clear and may be painful (Jupiter, Spiver, 1997).

4. If necessary, provide a communication board or personnel who know sign language.
Alternative forms of communication help decrease social isolation.

5. Try inserting the earpieces of the stethoscope into the client's ears, and talking into diaphragm.
Stethoscopes magnify sound and can help some clients hear better.

6. Refer to appropriate resources such as a speech and hearing clinic; audiologist; or ear, nose, and throat physician. Refer children early for help.
Hearing loss can be treated with medical or surgical interventions or use of a hearing aid. Research demonstrates the positive effects of early diagnosis and intervention on the social and cognitive development of hearing impaired children (Meadow-Orland et al, 1997).

7. Encourage client to wear hearing aid, but understand if he or she chooses to leave hearing aid out.
Hearing aids amplify all noise, and loud noises in the environment can be amplified to an unbearable volume (Committee on Disabilities, 1997).

8. Observe emotional needs and encourage expression of feelings.
Hearing impairments may cause frustration, anger, fear, and self-imposed isolation (Taylor, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โสตยิน1 ให้รบกวนน้อยที่สุด ปิดโทรทัศน์วิทยุและสื่อสารกับลูกค้ารบกวนอย่างมากรบกวนการได้ยินในไคลเอนต์เทศน์ (จูปิเตอร์ Spiver, 1997)2. ยืน หรือนั่งตรงด้านหน้าของไคลเอ็นต์เมื่อสื่อสาร แน่ใจว่าไฟสว่างเพียงพออยู่พยาบาลหน้า หลีกเลี่ยงการเคี้ยวหมากฝรั่ง หรือครอบคลุมปากหรือใบหน้า ด้วยมือในขณะที่พูด ทำตา และใช้กริยาท่าทางมาตรการเหล่านี้ทำให้ง่ายต่อการอ่านริมฝีปาก และดูอวัจนภาษา ซึ่งเป็นส่วนประกอบใหญ่ของการสื่อสารทั้งหมด (จูปิเตอร์ Spiver, 1997)3. พูดอย่างเห็นได้ชัดในโทนเสียงต่ำถ้าเป็นไป ประกาศเกิน หรือตะโกนที่ไคลเอนต์ในหลายชนิดของการสูญเสียการได้ยิน ไคลเอนต์ไม่สามารถได้ยินเสียงที่สูงขึ้น แต่ยังคงได้ยินเสียงแหลมล่าง Enunciating มากเกินไปทำให้ยากต่อการอ่านริมฝีปาก การตะโกนใส่ทำให้คำว่าหักล้าง และอาจเจ็บปวด (จูปิเตอร์ Spiver, 1997)4. ถ้าจำเป็น ให้เป็นคณะการสื่อสารหรือบุคลากรที่รู้ภาษาการสื่อสารช่วยลดแยกทางสังคม5. ลองใส่หูฟังของตัวหูฟังของแพทย์ลงในไคลเอนต์หู และพูดคุยเป็นไดอะแฟรมStethoscopes ขยายเสียง และสามารถช่วยเหลือลูกค้าบางอย่างได้ยินชัดเจนขึ้น6. หมายถึงทรัพยากรที่เหมาะสมเช่นคำพูดและได้ยินคลินิก นักโสตสัมผัสวิทยา หรือหู จมูก และคอแพทย์ ดูเด็กล่วงหน้าสำหรับความช่วยเหลือสูญเสียการได้ยินสามารถรักษาได้ ด้วยการแทรกแซงทางการแพทย์ หรือการผ่าตัดหรือใช้เครื่องช่วยฟัง วิจัยแสดงผลบวกของการวินิจฉัยและการแทรกแซงการพัฒนาทางสังคม และการรับรู้การได้ยินบกพร่องเด็ก (ทุ่งหญ้าแซนเดน et al, 1997)7. ส่งเสริมให้ลูกค้าในการสวมใส่เครื่องช่วยฟัง แต่เข้าใจว่า เขาหรือเธอเลือกที่จะออกจากเครื่องช่วยฟังเครื่องช่วยฟังขยายเสียงทั้งหมด และเสียงในสภาพแวดล้อมที่สามารถขยายเพื่อวอลุ่มเหลือทน (กรรมการในความพิการ 1997)8. สังเกตอารมณ์ และส่งเสริมการแสดงออกของความรู้สึกบกพร่องทางการได้ยินอาจทำให้เกิดความยุ่งยาก ความโกรธ ความกลัว และแยกเรียกตนเอง (Taylor, 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียการได้ยินการได้ยิน

1 เก็บเสียงรบกวนให้น้อยที่สุด ปิดโทรทัศน์และวิทยุเมื่อการติดต่อสื่อสารกับลูกค้า.
เสียงรบกวนอย่างมีนัยสำคัญเป็นอุปสรรคกับการได้ยินในไคลเอนต์บกพร่องทางการได้ยิน (ดาวพฤหัสบดี Spiver, 1997).

2 ยืนหรือนั่งตรงด้านหน้าของลูกค้าเมื่อการติดต่อสื่อสาร ตรวจสอบให้แน่ใจแสงเพียงพอบนใบหน้าพยาบาลหลีกเลี่ยงการเคี้ยวหมากฝรั่งหรือปิดปากหรือใบหน้าด้วยมือในขณะที่พูดสร้างการติดต่อตาและใช้ท่าทางอวัจนภาษา.
มาตรการเหล่านี้จะทำให้มันง่ายต่อการอ่านริมฝีปากและดูการสื่อสารอวัจนภาษาซึ่งเป็นองค์ประกอบใหญ่ของ การสื่อสารทั้งหมด (ดาวพฤหัสบดี Spiver, 1997).

3 พูดอย่างชัดเจนในโทนเสียงต่ำถ้าเป็นไปได้ ไม่เกินสาธยายหรือตะโกนที่ลูกค้า.
ในหลายชนิดสูญเสียการได้ยินลูกค้าสูญเสียความสามารถในการได้ยินเสียงสูงแหลม แต่ก็ยังสามารถได้ยินเสียงต่ำเสียงแหลม Over-enunciating ทำให้มันยากที่จะอ่านริมฝีปาก ตะโกนทำให้คำพูดที่ชัดเจนน้อยลงและอาจจะเจ็บปวด (ดาวพฤหัสบดี Spiver, 1997).

4 หากจำเป็นให้คณะกรรมการการสื่อสารหรือบุคลากรที่รู้ภาษามือ.
รูปแบบทางเลือกของการสื่อสารที่ช่วยลดการแยกทางสังคม.

5 ลองใส่หูฟังของเครื่องฟังเสียงเข้าไปในหูของลูกค้าและการพูดคุยลงในไดอะแฟรม.
Stethoscopes ขยายเสียงและสามารถช่วยให้ลูกค้าบางคนฟังได้ดีขึ้น.

6 อ้างถึงทรัพยากรที่เหมาะสมเช่นการพูดและการได้ยินคลินิก; โสตสัมผัสวิทยา; หรือหูจมูกลำคอและแพทย์ โปรดดูเด็กต้นสำหรับความช่วยเหลือ.
สูญเสียการได้ยินสามารถรักษาได้ด้วยการแทรกแซงทางการแพทย์หรือการผ่าตัดหรือการใช้เครื่องช่วยฟัง การวิจัยแสดงให้เห็นถึงผลกระทบในเชิงบวกของการวินิจฉัยและการแทรกแซงในการพัฒนาสังคมและความรู้ความเข้าใจของเด็กพิการทางการได้ยิน (ทุ่งออร์แลนด์, et al, 1997).

7 ขอแนะนำให้ลูกค้าที่จะสวมใส่เครื่องช่วยฟัง แต่เข้าใจว่าเขาหรือเธอเลือกที่จะออกจากเครื่องช่วยฟังออก.
ช่วยฟังขยายเสียงทั้งหมดและเสียงดังในสภาพแวดล้อมที่สามารถขยายไปยังไดรฟ์เหลือทน (คณะกรรมการเกี่ยวกับคนพิการ, 1997).

8 สังเกตความต้องการทางอารมณ์และส่งเสริมการแสดงออกของความรู้สึก.
ความบกพร่องในการได้ยินอาจก่อให้เกิดความยุ่งยากความโกรธความกลัวและการแยกตัวเองเรียกเก็บ (เทย์เลอร์, 1993)