The Model Millionaire is a story wh

The Model Millionaire is a story where not any of the character is narrating the story. We called it omniscient point of view. Everyone in the story is being exposed to the reader without prejudice. The narrator knows the entire events that happen. What makes this story more significant is that the narrator intrusively being in-depth in showing how a certain character feels and comment about another person; establishing his personal view. For instance, Alan Trevor the painter is introduced as a strange rough fellow yet he feels free to allow Hughie to enter his studio. This is because he believes Hughie is not only charming, but he got the sense of optimistic spirits and charitable nature. Other than that, the tone of this story is familiar and I found it most suitable. It is being told straight to the point, not like other story which requires us to read with so much confusion and critical thinking. The author makes it understandable, at ease and not to forget, he includes the sense of didacticism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐีรุ่นเป็นเรื่องที่ไม่มีอักขระเป็นบรรยายเรื่องราว เราเรียกว่า omniscient มอง ทุกคนในเรื่องเป็นสัมผัสกับเครื่องอ่านไม่ เล่ารู้เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้ยิ่งเป็นผู้บรรยายที่ปากเป็นเชิงลึกในการแสดงวิธีการความรู้สึกของตัวละครบาง และแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบุคคลอื่น สร้างมุมมองส่วนบุคคลของเขา เช่น Alan Trevor จิตรกรจะนำมาใช้เป็นเพื่อนหยาบแปลก แต่เขารู้สึกฟรีเพื่อให้ Hughie เพื่อป้อนสตูดิโอ นี้เป็น เพราะเขาเชื่อว่า Hughie นี้ไม่เพียงมีเสน่ห์ แต่เขามีความรู้สึกในเชิงบวกและธรรมชาติกุศล อื่น ๆ โทนของเรื่องนี้เป็นที่คุ้นเคย และผมพบว่ามันเหมาะสมที่สุด มันเป็นการบอกถึงจุด ไม่เหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่เราต้องอ่าน ด้วยความสับสนและคิดวิเคราะห์มาก ผู้เขียนจึงเข้าใจได้ง่าย สะดวก และจะไม่ลืม เขามีความ didacticism

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่นเศรษฐีเป็นเรื่องที่ไม่ได้ของตัวละครที่มีการบรรยายเรื่อง เราเรียกมันว่าจุดที่ตรัสรู้ของมุมมอง ทุกคนในเรื่องนี้คือการสัมผัสกับผู้อ่านโดยปราศจากอคติ ผู้บรรยายรู้เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้สำคัญมากขึ้นคือการที่ผู้บรรยายก้าวร้าวเป็นในเชิงลึกในการแสดงให้เห็นว่าตัวอักษรบางรู้สึกและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบุคคลอื่น สร้างมุมมองส่วนตัวของเขา ยกตัวอย่างเช่นอลันเทรเวอร์จิตรกรแนะนำว่าเป็นเพื่อนหยาบแปลกเลยที่เขารู้สึกอิสระที่จะช่วยให้ฮิวอีเพื่อเข้าสู่ห้องทำงานของเขา นี้เป็นเพราะเขาเชื่อว่าฮิวอีเป็นคนมีเสน่ห์ไม่เพียง แต่เขามีความรู้สึกของวิญญาณในแง่ดีและลักษณะการกุศล อื่น ๆ กว่าที่เสียงของเรื่องนี้เป็นที่คุ้นเคยและผมพบว่ามันเหมาะสมที่สุด มันจะถูกบอกตรงไปยังจุดที่ไม่เหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่ต้องการให้เราอ่านด้วยความสับสนมากและคิดอย่างมีวิจารณญาณ ผู้เขียนทำให้เข้าใจได้อย่างง่ายดายและไม่ลืมเขารวมถึงความรู้สึกของ didacticism

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รุ่นเศรษฐี เป็นเรื่องราวที่ไม่ใด ๆของตัวอักษร บรรยายเรื่อง เราเรียกว่า สัพพัญญู จุดของมุมมอง ทุกคนในเรื่องจะถูกเปิดเผยให้ผู้อ่านได้โดยปราศจากอคติ เล่าเรื่องที่รู้ทั้งหมด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สิ่งที่ทำให้เรื่องนี้สำคัญยิ่งที่เล่าเรื่องการบุกรุกการเจาะลึกในแสดงให้เห็นว่าบางตัวรู้สึกและความคิดเห็นเกี่ยวกับบุคคลอื่น ; การสร้างมุมมองส่วนบุคคลของเขา อย่างเช่น อลัน เทรเวอร์ จิตรกรที่เป็นที่รู้จักในฐานะเพื่อน แต่เขาก็รู้สึกแปลก ๆหยาบ ๆฟรีเพื่อให้อี้เข้าสตูดิโอ เพราะเขาเชื่อว่าอี้ไม่ได้เป็นเพียงที่มีเสน่ห์ แต่เขาเข้าใจความรู้สึกของวิญญาณ มองโลกในแง่ดี และเป็นธรรมชาติ นอกจาก โทนของเรื่องมันคุ้นๆ และผมพบว่ามันเหมาะที่สุด มันบอก ตรงๆ ไม่เหมือนเรื่องอื่น ๆ ซึ่งต้องให้เราอ่านด้วยความสับสนมากและวิจารณญาณ ผู้เขียนให้เข้าใจง่าย และไม่ลืมเขารวมถึงความรู้สึกของ didacticism .