kings personified the sovereignty o

kings personified the sovereignty of the state. there was soon a conflict between the kings and their people. the people challenged the absolute and unlimited authority of the kings and demanded their own rights and privileges. they claimed that power was ultimately theirs and that the kings,exercised limited authority delegated to them on their behalf. the kings,on their own part,found refuge in the divine origin theory and divine right of kings,and claimed divine privileges,freeing themselves from all human limitations. the people ultimately triumphed and democracy, with its representative institutions,came to be established in one form or another. the powers of the king were limited and defined by law or as prescribed by conventions. he was retained in his position as head of the state,but in all matters of administration he was compelled to seek the advice and consent of the representatives of the people. the representatives guided him in choosing and dismissing his ministers,in raising his revenues,and in almost every act of his government. this was the advent of constitutional government. the king remained only a symbol of authority, a legacy of the past. he personified the sovereignty of the state and in terms of law all authority belonged to him. but actual sovereignty rested somewhere else and the monarch simply exercised personal influence in the exercise of that authority. Influence is not authority and can be least sovereignty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระมหากษัตริย์สมมุติตัวตนอำนาจอธิปไตยของรัฐ เร็ว ๆ นี้มีความขัดแย้งระหว่างกษัตริย์และประชาชน คนท้าทายแน่นอน และจำกัดอำนาจของกษัตริย์ และเรียกร้องขอสิทธิ์และสิทธิ์ของตนเอง พวกเขาอ้างว่า พลังงานสุดตน และพระมหากษัตริย์ ใช้จำกัดอำนาจที่มอบให้ในนามของตน พระมหากษัตริย์ ในส่วนของตัวเอง พบลี้ภัยในพระเจ้ากำเนิดทฤษฎีเทวสิทธิ์ของพระมหากษัตริย์ และอ้างสิทธิ์ของพระเจ้า เพิ่มพื้นที่เองจากข้อจำกัดของมนุษย์ทั้งหมด คน triumphed สุด และประชาธิปไตย กับสถาบันของพนักงาน มาจัดตั้งในรูปแบบเดียวหรืออื่น อำนาจของกษัตริย์ถูกจำกัด และกำหนด โดยกฎหมาย หรือ เป็นการกำหนดโดยข้อตกลง เขาถูกเก็บไว้ในตำแหน่งเป็นประมุขของเขา แต่ในทุกเรื่องของการจัดการ เขาถูกบังคับเพื่อขอคำแนะนำและยินยอมของผู้แทนของประชาชน ตัวแทนตัวเขา ในการเลือก และ dismissing รัฐมนตรีของเขา ในการเพิ่มรายได้ของเขา และ ในเกือบทุกการกระทำของรัฐบาลของเขา นี่คือการมาถึงของรัฐบาลที่รัฐธรรมนูญ พระมหากษัตริย์ยังคง เท่านั้นเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจ มรดกของอดีต เขาสมมุติตัวตนอำนาจอธิปไตยของรัฐ และในกฎหมาย อำนาจทั้งหมดอยู่กับเขา แต่อำนาจอธิปไตยแท้จริงสรรพแฟนตาซี และทุกข์ก็ใช้อิทธิพลส่วนตัวในการออกกำลังกายของหน่วยงานที่ อิทธิพลไม่เป็นผู้มีอำนาจ และสามารถมีอำนาจอธิปไตยอย่างน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กษัตริย์เป็นตัวเป็นตนอำนาจอธิปไตยของรัฐ เร็ว ๆ นี้มีความขัดแย้งระหว่างพระมหากษัตริย์และคนของพวกเขา คนที่ท้าทายอำนาจเผด็จการและไม่ จำกัด ของพระมหากษัตริย์และเรียกร้องสิทธิมนุษยชนและสิทธิพิเศษของตัวเอง พวกเขาอ้างว่าอำนาจในท้ายที่สุดพวกเขาและที่กษัตริย์ใช้สิทธิอำนาจ จำกัด มอบหมายให้พวกเขาในนามของพวกเขา พระมหากษัตริย์ในส่วนของตัวเองพบที่หลบภัยในทฤษฎีกำเนิดศาสนาและขวาของพระมหากษัตริย์ของพระเจ้าและอ้างสิทธิพิเศษของพระเจ้าพ้นตัวเองจากข้อ จำกัด ของมนุษย์ คนชนะในท้ายที่สุดและประชาธิปไตยกับสถาบันตัวแทนมาที่จะจัดตั้งขึ้นในรูปแบบเดียวหรืออื่น อำนาจของพระมหากษัตริย์และถูก จำกัด ที่กำหนดไว้ตามกฎหมายหรือตามที่กำหนดในการประชุม เขาได้รับการเก็บรักษาไว้ในตำแหน่งของเขาในฐานะประมุขแห่งรัฐ แต่ในทุกเรื่องของการบริหารที่เขาถูกบังคับให้ขอคำแนะนำและยินยอมของสภาผู้แทนราษฎรของประชาชน แทนเขาได้รับคำแนะนำในการเลือกและไล่รัฐมนตรีของเขาในการเพิ่มรายได้ของเขาและในเกือบทุกการกระทำของรัฐบาลของเขา นี้คือการถือกำเนิดของรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญ กษัตริย์ยังคงเป็นเพียงสัญลักษณ์ของผู้มีอำนาจมรดกที่ผ่านมา เขาเป็นตัวเป็นตนอำนาจอธิปไตยของรัฐและในแง่ของกฎหมายอำนาจทั้งหมดเป็นของเขา แต่อำนาจอธิปไตยที่แท้จริงวางที่อื่นและพระมหากษัตริย์ก็ใช้อิทธิพลในการออกกำลังกายส่วนบุคคลของผู้มีอำนาจว่า ไม่ได้มีอิทธิพลต่อผู้มีอำนาจและสามารถเป็นอำนาจอธิปไตยอย่างน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กษัตริย์สร้างอำนาจอธิปไตยของรัฐ มีแล้ว ความขัดแย้งระหว่างกษัตริย์และประชาชน คนท้าทายอำนาจสัมบูรณ์และไม่ จำกัด ของกษัตริย์ และเรียกร้องสิทธิและสิทธิประโยชน์ของตนเอง พวกเขาอ้างว่ามีอำนาจในที่สุดพวกเขาและที่กษัตริย์ใช้อำนาจจำกัด มอบหมายให้เขาในนามของ พระมหากษัตริย์ ในส่วนของตนเองพบที่หลบภัยในทฤษฎีกำเนิดของพระเจ้าและเทวสิทธิ์ของกษัตริย์ และอ้างสิทธิ์ปลดปล่อยตัวเองจากข้อ จำกัด ของมนุษย์ทั้งหมด คนท้ายที่สุดชัยชนะ และประชาธิปไตย มีตัวแทนของสถาบัน มาได้ก่อตั้งขึ้นในรูปแบบเดียวหรืออื่น อำนาจของกษัตริย์มีจำกัดและกำหนดโดยกฎหมาย หรือ ตามที่ประชุมเขายังคงอยู่ในตำแหน่งหัวของรัฐ แต่ในเรื่องของการบริหาร เขาถูกบังคับที่จะแสวงหาคำแนะนำของผู้แทนของประชาชน แนวทางในการเลือกตัวแทนเขา และปลดรัฐมนตรีของเขา ในการเพิ่มรายได้ของท่าน และในเกือบทุกการกระทำของรัฐบาลของเขา นี้คือการเข้ามาของรัฐบาลตามรัฐธรรมนูญกษัตริย์ยังคงเป็นเพียงสัญลักษณ์ของอำนาจ , อดีต เขาสร้างอธิปไตยของรัฐ และในแง่ของกฎหมาย อำนาจทั้งหมดเป็นของเขา อำนาจอธิปไตยที่แท้จริง แต่พักที่อื่น และพระมหากษัตริย์ก็ใช้อิทธิพลส่วนตัวในการออกกำลังกายของอำนาจ อิทธิพลอำนาจ อธิปไตย และไม่ได้เป็นอย่างน้อย