Create an experienceWalk in silence

Create an experience
Walk in silence round a nearby park or round the building where the lesson takes place. Tell students that, when they get back to the class, they are going to talk about what they saw, what they heard and what they were thinking. When you get back to the class, ask students to work in pairs or groups to talk about what they saw, what they heard and what they were thinking. If it’s not possible to do this in class time, ask students to complete the task for homework and note down any thoughts immediately after their walk in preparation for talking about them in the next class.

Topics that may spark anecdotes
My scar. The last time you … (gave someone a present, went to a restaurant). My first memory. My worst teacher.
Once the students are talking as a whole class, in groups, in pairs or with you (for one-to-one classes), this is where the important work begins. Listen and make notes of mistakes or instances where students needed different or more advanced language to express themselves properly. This is where your expertise as a teacher really comes into play. Judge what is most useful for this particular student or group. Low levels will have problems forming questions, using the past and basic vocabulary items, whereas very high levels will need expressions and idioms to refine and improve their communicative ability. Write up the key information so you can discuss problems and new language as a class, let students ask questions and make notes. Language points you’re not sure of can be taken away and dealt with in a following lesson. At least then you’ll know it if it ever comes up again. While many learners take instantly to this chatty approach, it could be that your students feel that this kind of activity is not serious or studious enough, or they may even feel that you’ve just come to class unprepared. If so, it could be that a small amount of awareness-raising may be enough to convince them that you’re not lazy! Start with a short unplugged activity such as asking them to talk about what they’ve done that day. Collect useful language as suggested above and then go through the language that came up. Leave time at the end to revisit the activity. Ask students why you asked them what they’d been doing:
Was it because you were interested? Hopefully, partly yes!
Was it for a learning reason? Yes.
What language did you learn? Look again at the examples.
Why did you, the teacher, think this was good language for the students to be learning? Because it was all language they needed and didn’t have.
How did they find the experience?
Would they like to try this kind of activity again? Why? Why not?
Then, even if they agree it’s not at all for them, they’ll know that you had their learning needs in mind and you weren’t just desperately trying to fill in unplanned lesson time!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างประสบการณ์เดินในความเงียบรอบเป็นสวนใกล้เคียง หรือรอบอาคารที่บทเรียนที่เกิดขึ้น บอกนักเรียนว่า เมื่อพวกเขากลับไปเรียน พวกเขากำลังพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เห็น สิ่งที่พวกเขาได้ยิน และสิ่งที่พวกเขาได้คิด เมื่อคุณกลับไปเรียน ให้นักเรียนทำงานคู่หรือกลุ่มเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เห็น สิ่งที่พวกเขาได้ยิน และสิ่งที่พวกเขาได้คิด หากไม่สามารถทำเช่นนี้ในเวลาเรียน ให้นักเรียนทำงานการบ้านและหมายเหตุลงความคิดใด ๆ ทันทีหลังจากการเดินของเขาในการเตรียมการสำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาในระดับต่อไปหัวข้อที่อาจจุดประกายเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยรอยแผลเป็นของฉัน ครั้งล่าสุดคุณ... (ให้คนในปัจจุบัน ไปร้านอาหาร) หน่วยความจำของฉันแรก ครูที่เลวร้ายที่สุดของฉันเมื่อนักเรียนพูดตามทั้งชั้นเรียน กลุ่ม คู่ กับคุณ (สำหรับการเรียนตัวต่อตัว), หรืออยู่ที่การเริ่มต้นของการทำงานที่สำคัญ ฟัง และจดบันทึกความผิดพลาดหรือกรณีที่นักเรียนต้องการภาษาที่แตกต่าง หรือสูงขึ้นจะแสดงตัวเองอย่างถูกต้อง ที่ความเชี่ยวชาญของคุณเป็นครูจริง ๆ มาลงเล่นได้ ตัดสินอะไรเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียนโดยเฉพาะหรือกลุ่มนี้ ระดับต่ำจะมีปัญหาในการขึ้นรูปโดยใช้รายการคำศัพท์พื้นฐาน และผ่านมา ในขณะที่ระดับสูงจะต้องนิพจน์และสำนวนจะปรับแต่ง และพัฒนาความสามารถในการสื่อสาร คำถาม เขียนคีย์ข้อมูลเพื่อให้คุณสามารถสนทนาปัญหาและภาษาใหม่เป็นคลาส ให้นักเรียนถามคำถาม และทำบันทึก คะแนนภาษาที่คุณไม่แน่ใจว่าสามารถนำออกไป และจัดการกับในบทเรียนต่อไปนี้ น้อยแล้ว คุณจะรู้มันถ้ามันเคยขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่ผู้เรียนจำนวนมากได้ทันทีใช้กับวิธีการนี้ช่างพูด มันอาจจะให้นักเรียนรู้สึกว่า กิจกรรมประเภทนี้ไม่ร้ายแรง หรือเอาใจใส่พอ หรือแม้แต่พวกเขาอาจรู้สึกว่า คุณเพียงแค่มาระดับโพแทสเซียม ถ้าเช่นนั้น อาจตระหนักน้อยอาจเพียงพอที่จะโน้มน้าวพวกเขาว่า คุณไม่ขี้เกียจ เริ่มต้น ด้วยกิจกรรมการถอดสั้นเช่นขอให้เขาพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำวันนั้น รวบรวมภาษามีประโยชน์ตามที่แนะนำข้างต้น และจากนั้น ไปผ่านภาษาที่ขึ้นมา ปล่อยให้เวลาจบไปกลับกิจกรรม ถามนักเรียนว่าทำไมคุณถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาได้รับทำ: Was it because you were interested? Hopefully, partly yes! Was it for a learning reason? Yes.What language did you learn? Look again at the examples. Why did you, the teacher, think this was good language for the students to be learning? Because it was all language they needed and didn’t have.How did they find the experience? Would they like to try this kind of activity again? Why? Why not? Then, even if they agree it’s not at all for them, they’ll know that you had their learning needs in mind and you weren’t just desperately trying to fill in unplanned lesson time!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างประสบการณ์การ
เดินอยู่ในความเงียบรอบสวนสาธารณะบริเวณใกล้เคียงหรือรอบอาคารที่บทเรียนที่จะเกิดขึ้น บอกนักเรียนว่าเมื่อพวกเขาได้รับกลับไปยังระดับที่พวกเขาจะไปพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเห็นสิ่งที่พวกเขาได้ยินและสิ่งที่พวกเขาคิด เมื่อคุณได้รับกลับไปเรียนให้นักเรียนทำงานเป็นคู่หรือกลุ่มที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเห็นสิ่งที่พวกเขาได้ยินและสิ่งที่พวกเขาคิด ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำเช่นนี้ในเวลาเรียนให้นักเรียนทำงานให้เสร็จสมบูรณ์สำหรับการบ้านและจดความคิดใด ๆ ในทันทีหลังจากที่เดินในการเตรียมการสำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาในระดับต่อไป.

หัวข้อที่อาจจุดประกายเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย
แผลเป็นของฉัน ครั้งสุดท้ายที่คุณ ... (ให้คนปัจจุบัน, ไปร้านอาหาร) หน่วยความจำแรกของฉัน ครูที่เลวร้ายที่สุดของฉัน.
เมื่อนักเรียนมีการพูดคุยเป็นชั้นทั้งในกลุ่มคู่หรือกับคุณ (สำหรับการเรียนแบบหนึ่งต่อหนึ่ง) นี่คือที่เริ่มต้นการทำงานที่สำคัญ ฟังและทำบันทึกข้อผิดพลาดหรือกรณีที่นักเรียนจำเป็นต้องใช้ภาษาที่แตกต่างกันหรือสูงกว่าที่จะแสดงออกอย่างถูกต้อง ซึ่งเป็นที่ที่ความเชี่ยวชาญของคุณเป็นครูจริงๆมาลงเล่น ตัดสินสิ่งที่เป็นประโยชน์มากที่สุดสำหรับนักเรียนที่นี้โดยเฉพาะหรือกลุ่ม ในระดับต่ำจะมีปัญหาการขึ้นรูปคำถามโดยใช้ที่ผ่านมาและรายการคำศัพท์พื้นฐานในขณะที่ระดับที่สูงมากจะต้องสำนวนและสำนวนในการปรับแต่งและปรับปรุงความสามารถในการสื่อสารของพวกเขา เขียนถึงข้อมูลที่สำคัญเพื่อให้คุณสามารถพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาและภาษาใหม่เป็นชั้นให้นักเรียนถามคำถามและทำบันทึก จุดภาษาที่คุณไม่แน่ใจว่าของที่สามารถนำออกไปและจัดการกับในบทเรียนต่อไปนี้ อย่างน้อยแล้วคุณจะรู้ว่ามันถ้ามันไม่เคยเกิดขึ้นอีกครั้ง ในขณะที่ผู้เรียนจำนวนมากใช้ทันทีที่ช่างพูดวิธีนี้ก็อาจเป็นได้ว่านักเรียนของคุณรู้สึกว่าชนิดของกิจกรรมนี้ไม่ได้รุนแรงหรือขยันเพียงพอหรือพวกเขาอาจจะรู้สึกว่าคุณได้มาเพียงแค่ไปเรียนไม่ได้เตรียมตัวไว้ ถ้าเป็นเช่นนั้นก็อาจเป็นไปได้ว่ามีจำนวนน้อยของสร้างความตระหนักอาจจะมากพอที่จะโน้มน้าวให้พวกเขาว่าคุณไม่ได้ขี้เกียจ! เริ่มต้นด้วยกิจกรรมถอดปลั๊กสั้นเช่นขอให้พวกเขาที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้ทำในวันนั้น รวบรวมภาษามีประโยชน์เป็นที่แนะนำข้างต้นแล้วไปผ่านภาษาที่ขึ้นมา ปล่อยให้เวลาที่สิ้นสุดจะทบทวนกิจกรรม ถามนักเรียนว่าทำไมคุณถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาต้องการได้รับการทำ:
มันเป็นเพราะคุณมีความสนใจ? หวังว่าส่วนหนึ่งใช่!
มันเป็นเหตุผลการเรียนรู้หรือไม่? ใช่.
ภาษาอะไรคุณได้เรียนรู้? ดูอีกครั้งที่ตัวอย่าง.
ทำไมคุณถึงครูที่คิดว่านี่คือภาษาที่ดีสำหรับนักเรียนที่จะเรียนรู้? เพราะมันเป็นภาษาทั้งหมดที่พวกเขาต้องการและไม่ได้มี.
พวกเขาได้พบกับประสบการณ์อย่างไร
ที่พวกเขาต้องการที่จะลองชนิดของกิจกรรมนี้อีกครั้งหรือไม่ ทำไม? ทำไมไม่?
จากนั้นถึงแม้ว่าพวกเขาเห็นด้วยก็ไม่ได้เลยสำหรับพวกเขาพวกเขาจะรู้ว่าคุณมีความต้องการการเรียนรู้ของพวกเขาในใจและคุณไม่ได้เพียงแค่พยายามอย่างยิ่งที่จะต้องกรอกในเวลาที่ไม่ได้วางแผนบทเรียน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สร้างประสบการณ์เดินเงียบรอบสวนสาธารณะใกล้เคียงหรือรอบอาคารที่บทเรียนที่ใช้เวลาสถานที่ บอกนักเรียนว่า เมื่อเขากลับมาถึงห้อง พวกเขาจะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเห็นสิ่งที่พวกเขาได้ยินและสิ่งที่พวกเขาคิด เมื่อคุณกลับไปที่ห้องเรียน ให้นักเรียนทำงานกลุ่ม คู่ หรือ พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาเห็นสิ่งที่พวกเขาได้ยินและสิ่งที่พวกเขาคิด ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำในเวลาเรียนให้นักเรียนให้เสร็จสมบูรณ์สำหรับการบ้านและจดบันทึกความคิดทันทีหลังจากที่พวกเขาเดินในการเตรียมการสำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับพวกเขาในชั้นเรียนต่อไปหัวข้อที่อาจจุดประกายเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยแผลเป็นของฉัน ครั้งสุดท้ายที่คุณ . . . . . . . ( ให้คนปัจจุบันไปร้านอาหาร ) ความทรงจำแรกของฉัน ครูที่เลวร้ายที่สุดของฉันเมื่อนักเรียนพูด เป็นชั้น ทั้งในกลุ่มที่เป็นคู่หรือกับคุณ ( สำหรับแบบหนึ่งต่อหนึ่งบทเรียน ) ซึ่งงานที่สำคัญจะเริ่มขึ้น ฟังและจดบันทึกความผิดพลาดหรือกรณีที่นักศึกษาต้องการที่แตกต่างกันหรือมากกว่าภาษาขั้นสูงที่จะแสดงออกอย่างเหมาะสม นี่คือที่ความเชี่ยวชาญของคุณ ในฐานะที่เป็นครูจริงๆ เข้ามาเล่น ตัดสินสิ่งที่เป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับนี้โดยนักศึกษาหรือกลุ่ม ระดับต่ำจะมีปัญหาการขึ้นรูปคำถามที่ใช้ในอดีตและรายการคำศัพท์พื้นฐานและระดับที่สูงมากจะต้องสำนวนและสำนวนเพื่อปรับแต่งและปรับปรุงความสามารถในการสื่อสารของพวกเขา เขียนข้อมูลที่สำคัญเพื่อให้คุณสามารถหารือเกี่ยวกับปัญหาและภาษาใหม่เป็นชั้นเรียน ให้นักเรียนถามคำถามและให้บันทึก ภาษาจุดคุณไม่แน่ใจว่าสามารถเอาไปและจัดการกับในตามบทเรียน อย่างน้อย แล้วคุณจะรู้ว่ามัน ถ้ามันมาอีก ในขณะที่ผู้เรียนหลายคนใช้วิธีนี้ ทันที ช่างเจรจา อาจเป็นได้ว่านักเรียนรู้สึกว่าชนิดของกิจกรรมที่ไม่ร้ายแรง หรือรอบคอบพอ หรือพวกเขาอาจรู้สึกว่า คุณเพิ่งมาเข้าเรียนเตรียมนะ ถ้าเป็นเช่นนั้น , มันอาจจะเล็กน้อยสร้างความตระหนักอาจจะเพียงพอที่จะโน้มน้าวให้พวกเขาว่าคุณไม่ได้ขี้เกียจ เริ่มต้นด้วยสั้นถอดออกกิจกรรมเช่น ถามพวกเขาที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาได้ทำในวันนั้น รวบรวมประโยชน์ภาษาตามคำแนะนำข้างต้น และผ่านภาษานั้นขึ้นมา จากเวลาที่สิ้นสุดเพื่อทบทวนกิจกรรม ถามนักเรียนว่าทำไมคุณถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาจะทำ :เป็นเพราะคุณสนใจ ? หวังว่าบางส่วนครับเป็นแบบมีเหตุผล ใช่ภาษาคุณเรียนรู้อะไร ? ดูอีกที่ตัวอย่างทำไมคุณถึง อาจารย์คิดว่าเป็นภาษาที่ดีสำหรับนักเรียนที่จะเรียน ? เพราะมันเป็นภาษาที่พวกเขาต้องการและไม่ได้มีทำไมพวกเขาหาประสบการณ์พวกเขาจะต้องการที่จะลองนี้ชนิดของกิจกรรมอีก ทำไม ? ทำไมจะไม่ล่ะแล้วถ้าพวกเขาเห็นมันไม่ได้ที่ทั้งหมดสำหรับพวกเขา พวกเขาจะรู้ว่าคุณได้เรียนรู้ความต้องการของพวกเขาในใจและคุณไม่ได้พยายามที่จะเติมในบทแรก เวลา !