He is the Big Brother biological so

He is the Big Brother biological son, is my biological nephew ... Our, really really had one day of reunion.” Xiao Lingxi is chanting in a low voice like the sleep talking: „All, probably are having a dream to be the same.” “他是大哥的亲生儿子,也是我的亲侄儿…我们一家,竟然真的有了团聚的一天。”萧泠汐如梦呓般的低吟着:“一切,就好像在做梦一样。” „Right, Xiao Yun should shout you Little Aunt person well-mannered.” Yun Che looks at the Xiao Lingxi flood red cheeks, a face earnest [say / way]: „As for me, I and you absolutely does not have the blood relationship, your obviously also be younger than on am one year old me, normal should shout that your Sister Lingxi is right, I shouted in vain your many year of Little Aunt, really owed.” “对啊,萧云才是应该规规矩矩喊你小姑妈的人。”云澈看着萧泠汐泛红的脸颊,一脸认真的道:“至于我嘛,我和你完全没有血缘关系,你的年龄明明还要比我小上一岁,正常来说应该喊你泠汐妹妹才对,我却白白喊了你这么多年小姑妈,真是亏死了。” „Lingxi ... Younger sister!?” The Xiao Lingxi finger pinches all of a sudden on the arm of Yun Che, is charmingly angry: „Sister Lingxi is you calls! My is even your Little Aunt ... Forever is! Unexpectedly dares to be so impolite in front of Little Aunt.” “泠汐…妹妹！？”萧泠汐手指一下子掐在云澈的手臂上,娇嗔道:“泠汐妹妹是你叫的吗！我可是你小姑妈…永远都是！居然敢在小姑妈面前这么没大没小。” „Hurts ...” Pain of Yun Che exaggeration shouted, whole face suffering from injustice [say / way]: „You know obviously we simply do not have the blood relationship ... Does not have little.” “疼疼疼…”云澈夸张的痛呼,满脸委屈的道:“你明明都知道我们根本没有血缘关系的…一点点都没有。” „My father is your grandfather, therefore I am your elder! You added that before Xiao Yun is your sworn brothers, but I am Xiao Yun Little Aunt, therefore you naturally must same shout me Little Aunt!” Was stating enough every reason, on the face of Xiao Lingxi reveals the self-satisfied laughter: „Therefore, do not think that my biological nephew came back, later can in front of Little Aunt impolite. Unexpectedly also wants to call my Sister Lingxi, snort.” “我的老爹是你的爷爷,所以我还是你的长辈！你之前还说萧云是你的结拜兄弟,但我又是萧云的小姑妈,所以你当然也要一样喊我小姑妈！”陈述着足够充分的理由,萧泠汐的脸上露出得意的嬉笑:“所以,不要以为我的亲侄儿回来了,以后就可以在小姑妈面前没大没小了哦。居然还想叫我泠汐妹妹,哼。” „This ...” Yun Che appreciated the Xiao Lingxi frown and smile steadily, the happy expression on face has been taking a point evil four: „Did Little Aunt forget? In front of Little Aunt, I most excel is impolite!” “这个嘛…”云澈目不转睛的欣赏着萧泠汐的一颦一笑,脸上的笑意带上了点点的邪肆:“小姑妈难道忘记了？在小姑妈面前,我最擅长的就是没大没小！” Slender and delicate body of Xiao Lingxi suddenly by Yun Che overbearing and gentle has hugged, has not waited for her to respond that Yun Che heavily has kissed her young and fresh-looking the lip, just about to exits shouted by aura of son tenderly completely duplicate under. 萧泠汐的纤柔的身体忽然被云澈霸道而轻柔的抱过,还未等她反应过来,云澈已重重吻住她水嫩的嘴唇,刚要出口的娇呼被男儿的气息完全的覆下。 „Not ...” The beautiful pupil of Xiao Lingxi opens, sobs, both hands support in the chest of Yun Che, subconscious is struggling. Before, Yun Che kissed her time secretly, after going well , will immediately run away distant, but this time, he has not escaped, was strong did not make her also flee, in her struggling, was infatuated with, but recklessly was seizing her interlabial fragrant delightful. “唔…”萧泠汐的美眸睁大,一声呜咽,双手撑在云澈的胸口,下意识的挣扎着。以前,云澈偷亲她的时候,得手后都会马上逃的远远的,但这一次,他没有逃开,更是强硬的不让她也逃离,在她的挣扎之中,陶醉而肆意的攫取着她唇间的芬芳甜美。 , Struggling of Xiao Lingxi is slowly getting more and more weak, made an effort to support in his front arm loses actually the strength, letting fall gently, then uphold quietly, timid grasped him, the fine nape of the neck slightly is also supine, started the initiative response in the dimness, as if had forgotten in the house five zhang (3.33 m) away also has Xiao Lie and Xiao Yun, momentarily possibly sees them. Wipes the sunset glow to spread on her snow face quietly, making her stature warms up gradually, is melting the young girl charming supple timid.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเป็นพี่ใหญ่ทางชีวภาพบุตร หลานชีวภาพ... ของเรา มีหนึ่งวันของการชุมนุมจริง ๆ ด้วย " เสี่ยว Lingxi คือสวดมนต์ในเสียงต่ำเช่นนอนหลับพูด: ",อาจจะมีความฝันจะเหมือนกัน" "他是大哥的亲生儿子 也是我的亲侄儿... 我们一家 竟然真的有了团聚的一天。 "萧泠汐如梦呓般的低吟着: " 一切 就好像在做梦一样。 ""ขวา Xiao Yun ควรตะโกนคุณคนป้าตัวเล็กเกิดขึ้น" ดู Yun Che ที่ Lingxi เซียวแก้มแดง เอาจริงเอาจังหน้าน้ำท่วม [พูด / วิธี]: "สำหรับฉัน ฉันและคุณอย่างไม่มีความสัมพันธ์เลือด ของคุณเห็นได้ชัดว่ายัง มีอายุไม่เกินหนึ่งปีน.ฉัน ปกติควรตะโกนว่า Lingxi น้องสาวของคุณถูกต้อง ตะโกนบอกเปล่า ๆ ของคุณหลายปีของป้าน้อย หนี้จริง ๆ ." "对啊 萧云才是应该规规矩矩喊你小姑妈的人。 "云澈看着萧泠汐泛红的脸颊 一脸认真的道: " 至于我嘛 我和你完全没有血缘关系 你的年龄明明还要比我小上一岁 正常来说应该喊你泠汐妹妹才对 我却白白喊了你这么多年小姑妈 真是亏死了。 "" Lingxi... น้อง?" นิ้ว Lingxi เซียว pinches จู่ ๆ บนแขนของ Yun Che โกรธและมีเสน่ห์: "Lingxi น้องสาวคือคุณสาย ฉันเป็นของคุณป้าน้อยแม้กระทั่ง... ตลอดไปคือ โดยไม่คาดคิดกล้าจะเหยียดขาหน้าของป้าน้อยดังนั้น" "泠汐... 妹妹? "萧泠汐手指一下子掐在云澈的手臂上 娇嗔道: " 泠汐妹妹是你叫的吗! 我可是你小姑妈... 永远都是! 居然敢在小姑妈面前这么没大没小。 ""เจ็บ..." ความเจ็บปวดของ Che ยุนพูดตะโกน ทุกข์ทรมานจากความอยุติธรรม [พูด / วิธี] หน้าทั้งหมด: "คุณรู้ชัดว่าเราไม่มีความสัมพันธ์เลือด... ไม่มีน้อย" "疼疼疼..." 云澈夸张的痛呼 满脸委屈的道: "你明明都知道我们根本没有血缘关系的 一点点都没有。 พ่อของฉันเป็นคุณปู่ของคุณ ดังนั้น ผมของคุณพี่ คุณเพิ่มว่า ก่อนเสี่ยวยุนเป็นพี่น้องของคุณฉบับ แต่ฉันเป็นเสี่ยวยุนน้อยป้า ดังนั้นคุณอย่างเป็นธรรมชาติ ต้องเหมือนตะโกนฉันป้าน้อย!" ได้ระบุเหตุผลเพียงพอ หน้าเซียว Lingxi เผยหัวเราะพอใจตนเอง: "ดังนั้น ไม่คิดว่า หลานชีวภาพมากลับ ภายหลังสามารถหน้าป้าน้อยเหยียดขา โดยไม่คาดคิดยังต้องโทร Lingxi น้องสาวของฉัน snort " "我的老爹是你的爷爷 所以我还是你的长辈! 你之前还说萧云是你的结拜兄弟 但我又是萧云的小姑妈 所以你当然也要一样喊我小姑妈! " 陈述着足够充分的理由 萧泠汐的脸上露出得意的嬉笑: "所以 不要以为我的亲侄儿回来了 以后就可以在小姑妈面前没大没小了哦。 居然还想叫我泠汐妹妹 哼。 ""นี้..." Che ยืนชื่นชมหน้างอ Lingxi เซียว และยิ้มอย่างต่อเนื่อง นิพจน์ที่มีความสุขบนใบหน้าได้รับการจุดสี่ชั่วร้าย: "คุณป้าน้อยลืม หน้าป้าน้อย ฉันสุด excel เป็นเรื่อง! " "这个嘛..." 云澈目不转睛的欣赏着萧泠汐的一颦一笑 脸上的笑意带上了点点的邪肆: "小姑妈难道忘记了? 在小姑妈面前 我最擅长的就是没大没小! " ร่างเพรียวบาง และละเอียดอ่อนของเซียว Lingxi ทันทีโดย Yun Che เนส และอ่อนโยนทุกกอดมี มีไม่รอเธอตอบว่า Yun Che หนักมีจูบหนุ่มของเธอ และตะโกนสดใสริมฝีปาก กำลังจะออก ด้วยกลิ่นอายของบุตรซ้ำละม่อมอย่างสมบูรณ์ภายใต้ 萧泠汐的纤柔的身体忽然被云澈霸道而轻柔的抱过 还未等她反应过来 云澈已重重吻住她水嫩的嘴唇 刚要出口的娇呼被男儿的气息完全的覆下。 "ไม่..." ม่านสวยเปิดเซียว Lingxi, sobs สนับสนุนทั้งสองมือในหน้าอกของ Yun Che จิตใต้สำนึกจะดิ้นรน ก่อน Yun Che จูบเวลาเธอแอบ เจอดี จะทันทีวิ่งไปไกล แต่ในเวลานี้ เขาได้หนี ดีไม่ทำให้เธอยัง หลบหนี เธอดิ้นรน ถูกติดพัน แต่เจตนาคือยึด interlabial เธอหอมรื่นรมย์ "唔..." 萧泠汐的美眸睁大 一声呜咽 双手撑在云澈的胸口 下意识的挣扎着。 以前 云澈偷亲她的时候 得手后都会马上逃的远远的 但这一次 他没有逃开 更是强硬的不让她也逃离 在她的挣扎之中 陶醉而肆意的攫取着她唇间的芬芳甜美。 ดิ้นรนของเซียว Lingxi ช้าเป็นการเพิ่มเติม และอ่อนแอมากขึ้น ทำความพยายามที่จะสนับสนุนในแขนของเขาหน้าเสียจริงความแข็งแรง ให้ตกเบา ๆ แล้วดำรงอย่างเงียบ ๆ ขี้คว้าเขา nape มีดชั้นดีของคอเล็กน้อยยังเป็นหงาย เริ่มต้นการตอบสนองแนวคิดริเริ่มในการ dimness ว่าเขาลืมในเตียวบ้านห้า (3.33 เมตร) ห่างกันมีโกหกเสี่ยวเสี่ยวยุน ชั่วขณะอาจจะเห็นพวกเขา อาทิตย์อัสดงแพร่กระจายในหิมะอย่างเงียบ ๆ คลี่ทำให้รูปร่างของเธออุ่นขึ้นเรื่อย ๆ มีหลอมเด็กสาวมีเสน่ห์นุ่มขี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. เขาเป็นบุตรชายคนชีวภาพพี่ใหญ่เป็นหลานชายของฉัน ... ทางชีวภาพของเราจริงๆมีหนึ่งวันของการชุมนุม "เสี่ยว Lingxi สวดในเสียงต่ำเหมือนการพูดคุยการนอนหลับ:" ทุกคนอาจจะมีความฝันที่จะเป็น เดียวกัน "" 他是大哥的亲生儿子, 也是我的亲侄儿 ... 我们一家, 竟然真的有了团聚的一天. "萧泠汐如梦呓般的低吟着:." 一切, 就好像在做梦一样. "". ขวาเสี่ยวหยุนควรตะโกนคุณคนป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ มีมารยาทดี "ยุนเจ๊ลักษณะที่เสี่ยว Lingxi น้ำท่วมแก้มสีแดงอย่างจริงจังใบหน้า [พูด / เที่ยว]:" สำหรับผมผมและคุณอย่างแน่นอนไม่ได้ ความสัมพันธ์เลือดของคุณอย่างเห็นได้ชัดนอกจากนี้ยังจะอายุน้อยกว่าในนหนึ่งปีฉันปกติควรตะโกนว่าน้องสาว Lingxi ของคุณเป็นขวาฉันตะโกนในไร้สาระหลายปีของเล็ก ๆ น้อย ๆ ป้าหจริงๆ. "" 对啊, 萧云才是应该规规矩矩喊你小姑妈的人 "云澈看着萧泠汐泛红的脸颊, 一脸认真的道:". 至于我嘛, 我和你完全没有血缘关系, 你的年龄明明还要比我小上一岁, 正常来说应该喊你泠汐妹妹才对, 我却白白喊了你这么多年小姑妈, 真是亏死了. "" Lingxi ... น้องสาว !? "นิ้วเสี่ยว Lingxi pinches ทั้งหมดของ ทันทีบนแขนของยุนเจ๊เป็นโกรธเสน่ห์: "น้องสาว Lingxi คุณเรียกร้อง! ฉันคือแม้ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณ ... ตลอดกาลเป็น! โดยไม่คาดคิดกล้าที่จะให้สุภาพในด้านหน้าของเล็ก ๆ น้อย ๆ ป้า "" 泠汐 ... 妹妹!? "萧泠汐手指一下子掐在云澈的手臂上, 娇嗔道:.!" 泠汐妹妹是你叫的吗我可是!. 你小姑妈 ... 永远都是居然敢在小姑妈面前这么没大没小 "" เจ็บ ... "ความเจ็บปวดของหยุนเจ๊พูดเกินจริงตะโกนทั้งใบหน้าที่ทุกข์ทรมานจากความอยุติธรรม [พูด / เที่ยว]:" คุณรู้ว่าเราเห็นได้ชัด ก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์เลือด ... ไม่ได้มีน้อย "" 疼疼疼 ... "云澈夸张的痛呼, 满脸委屈的道:." 你明明都知道我们根本没有血缘关系的 ... 一点点都没有. "" พ่อของฉันเป็นคุณปู่ของคุณเพราะฉะนั้นฉันพี่ของคุณ! คุณเพิ่มว่าก่อนที่เสี่ยวหยุนเป็นพี่น้องของท่านสาบาน แต่ผมเสี่ยวหยุนลิตเติ้ลป้าดังนั้นคุณธรรมชาติเดียวกันต้องตะโกนฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ ป้า! "ถูกระบุพอทุกเหตุผลบนใบหน้าของเสี่ยว Lingxi เผยเสียงหัวเราะพอใจในตนเอง" ดังนั้นไม่คิดว่าหลานชายแท้ๆของผมกลับมาภายหลังสามารถในด้านหน้าของป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่สุภาพ โดยไม่คาดคิดยังต้องการที่จะเรียกน้องสาว Lingxi, Snort ของฉัน. "" 我的老爹是你的爷爷, 所以我还是你的长辈! 你之前还说萧云是你的结拜兄弟, 但我又是萧云的小姑妈, 所以你当然也要一样喊我小姑妈 "陈述着足够充分的理由, 萧泠汐的脸上露出得意的嬉笑:" 所以, 不要以为我的亲侄儿回来了, 以后就可以在小姑妈.. 面前没大没小了哦居然还想叫我泠汐妹妹, 哼 "" นี่ ... "ยุนเจ๊ชื่นชมขมวดเสี่ยว Lingxi และรอยยิ้มอย่างต่อเนื่อง, การแสดงออกที่มีความสุขบนใบหน้าได้รับการจุดความชั่วร้ายที่สี่: "ไม่ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ลืม? ในด้านหน้าของเล็ก ๆ น้อย ๆ ป้าผมมากที่สุดคือ excel ไม่สุภาพ "" 这个嘛 ... "云澈目不转睛的欣赏着萧泠汐的一颦一笑, 脸上的笑意带上了点点的邪肆:" 小姑妈难道忘记了? 在小姑妈面前, 我最擅长的就是没大没小! "เรียวและร่างกายที่ละเอียดอ่อนของเสี่ยว Lingxi อย่างกระทันหันโดย Yun Che เอาแต่ใจและอ่อนโยนได้กอดยังไม่ได้รอคอยสำหรับเธอที่จะตอบสนองที่หยุนเจ๊หนักได้จูบหนุ่มของเธอ และสดมองริมฝีปากเพียงเกี่ยวกับการออกตะโกนไปด้วยกลิ่นอายของลูกชายละม่อมสมบูรณ์ซ้ำกันภายใต้ 萧泠汐的纤柔的身体忽然被云澈霸道而轻柔的抱过, 还未等她反应过来, 云澈已重重吻住她水嫩的嘴唇, 刚要出口的娇呼被男儿的气息完全的覆下. "ไม่ ... " นักเรียนที่สวยงามของเสี่ยว Lingxi เปิดเสียงสะอื้นทั้งสนับสนุนมือในหน้าอกของหยุน Che ที่จิตใต้สำนึกจะดิ้นรน ก่อนที่ยุนเจ๊จูบเวลาที่เธอแอบหลังจากที่ไปได้ดีทันทีจะวิ่งหนีไปไกล แต่เวลานี้เขาไม่ได้หนีเป็นคนเข้มแข็งไม่ได้ทำให้เธอหนีไปในการดิ้นรนของเธอก็หลง แต่มุทะลุถูกยึดเธอ interlabial กลิ่นหอมรื่นรมย์ "唔 ... " 萧泠汐的美眸睁大, 一声呜咽, 双手撑在云澈的胸口, 下意识的挣扎着. 以前, 云澈偷亲她的时候, 得手后都会马上逃的远远的, 但这一次, 他没有逃开, 更是强硬的不让她也逃离, 在她的挣扎之中, 陶醉而肆意的攫取着她唇间的芬芳甜美. ดิ้นรนของเสี่ยว Lingxi จะช้าได้รับมากขึ้นและอ่อนแอมากขึ้น ทำให้ความพยายามที่จะสนับสนุนในแขนด้านหน้าของเขาสูญเสียความจริงความแรงของการปล่อยให้ฤดูใบไม้ร่วงเบา ๆ แล้วรักษาอย่างเงียบ ๆ ขี้อายลงโทษเขาต้นคอที่ดีของคอเล็กน้อยยังเป็นขี้เกียจเริ่มต้นการตอบสนองความคิดริเริ่มในความคลุมเครือเช่นถ้าลืม ในบ้านที่ห้า Zhang (3.33 เมตร) ออกไปนอกจากนี้ยังมีการโกหกและเสี่ยวเสี่ยวหยุน, ชั่วขณะอาจจะเห็นพวกเขา ผ้าเช็ดทำความสะอาดเรืองแสงพระอาทิตย์ตกที่จะแพร่กระจายบนใบหน้าของเธออย่างเงียบ ๆ หิมะทำให้ความสูงของเธออุ่นขึ้นค่อยๆละลายสาวสาวที่มีเสน่ห์ขี้อายนุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นพี่ชายแท้ๆ ที่ลูกเป็นหลานชายแท้ๆของผม . . . . . . . ของเรา จริง ๆมีวันคืนสู่เหย้า " เสี่ยว lingxi มีการสวดมนต์ในเสียงต่ำเหมือนละเมอ : „ทั้งหมด อาจจะมีความฝันที่จะเป็นกัน " " 他是大哥的亲生儿子也是我的亲侄儿我们一家竟然真的有了团聚的一天 , , . . . . . . . . " 萧泠汐如梦呓般的低吟着 : " 一切就好像在做梦一样 , " „ใช่ เสี่ยวหยุนก็ตะโกนบอกคุณป้าน้อยมารยาทดีคน " ยุนเช ดูเสี่ยว lingxi น้ำท่วมแดงแก้ม ใบหน้าจริงจัง [ พูด ] : „สำหรับ ผม และคุณจริง ๆ ไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดของคุณ แน่นอนยังเด็กกว่าฉันหนึ่งปีผม ปกติควรจะตะโกนว่า lingxi น้องสาวของคุณคือ ใช่ ฉันตะโกนในการเรียนของคุณหลายปีของป้านิด จริงๆเป็นหนี้ " " 对啊萧云才是应该规规矩矩喊你小姑妈的人云澈看着萧泠汐泛红的脸颊一脸认真的道 , " , " 至于我嘛我和你完全没有血缘关系 , 你的年龄明明还要比我小上一岁正常来说应该喊你泠汐妹妹才对我却白白喊了你这么多年小姑妈 , , , , „ lingxi 真是亏死了 . " . . . . . . . น้องสาว ! ? " เสี่ยว lingxi นิ้วหยิกขึ้นมาบนแขนของยุนเช เป็นเสน่ห์ที่โกรธ : „น้องสาว lingxi เป็นคุณโทรศัพท์ ฉันเป็นป้า . . . . . . . ตลอดกาล ! โดยไม่คาดคิดกล้าไม่สุภาพต่อหน้าป้านิด " " 泠汐 . . . . . . . 妹妹 ! ? " 萧泠汐手指一下子掐在云澈的手臂上娇嗔道 , " 泠汐妹妹是你叫的吗 ! 我可是你小姑妈 . . . . . . . 永远都是 ! 居然敢在小姑妈面前这么没大没小 " „เจ็บ . . . . . . " ความเจ็บปวดของยุนเชพูดตะโกน หน้าทั้งหมดทุกข์จากความอยุติธรรม [ พูด ] : „รู้แน่ชัดเราก็ไม่ได้ มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด . . . . . . . ไม่ได้มีเพียงเล็กน้อย 疼疼疼 " " . . . . . . . " 云澈夸张的痛呼满脸委屈的道你明明都知道我们根本没有血缘关系的 , " . . . . . . . . 一点点都没有 " „พ่อปู่ของเธอ ฉันจึงเป็นพี่ชายของคุณ ! เธอเสริมว่า ก่อนที่เสี่ยวหยุนเป็นพี่น้องร่วมสาบาน แต่ผมเสี่ยวหยุนป้านิด เพราะฉะนั้น คุณย่อมต้องเดียวกันตะโกนผมน้อยน้า " คือว่า พอทุกเหตุผล บนใบหน้าของเสี่ยว lingxi เผยตนเองพอใจเสียงหัวเราะ : „จึงไม่คิดว่าหลานชายแท้ๆของผมกลับมา ต่อมาสามารถต่อหน้าป้านิดไม่สุภาพ อยู่ดีๆก็อยากโทรหาพี่สาว lingxi , Snort " 我的老爹是你的爷爷所以我还是你的长辈你之前还说萧云是你的结拜兄弟但我又是萧云的小姑妈 , , , ! 所以你当然也要一样喊我小姑妈 ! " 陈述着足够充分的理由萧泠汐的脸上露出得意的嬉笑 , " 所以不要以为我的亲侄儿回来了以后就可以在小姑妈面前没大没小了哦居然还想叫我泠汐妹妹 , , , . 哼 " „นี้ . . . . . . . " ยุนเช ชื่นชมเสี่ยว lingxi ขมวดคิ้วแล้วยิ้มต่อการแสดงออกของความสุขบนใบหน้าได้รับการจุดร้าย สี่ : „ทำป้านิดลืม ? ในหน้าของป้านิด ผมส่วนใหญ่ Excel มันไม่สุภาพ ! " 这个嘛 . . . . . . . " 云澈目不转睛的欣赏着萧泠汐的一颦一笑脸上的笑意带上了点点的邪肆 , " 小姑妈难道忘记了 ? 在小姑妈面前我最擅长的就是没大没小บอบบางและละเอียดอ่อน , ! " ร่างของเสี่ยว lingxi ทันทีโดยยุนเช หยิ่งยโส และอ่อนโยนได้ กอดได้ ไม่รอให้เธอตอบไปว่ายุนเชอย่างหนักได้จูบเธออ่อนเยาว์และสดใสมองริมฝีปาก แค่เรื่องทางออกตะโกนด้วยกลิ่นอายของลูกชาย ด้วยความรักทั้งหมดที่ซ้ำกันภายใต้ 萧泠汐的纤柔的身体忽然被云澈霸道而轻柔的抱过还未等她反应过来云澈已重重吻住她水嫩的嘴唇刚要出口的娇呼被男儿的气息完全的覆下 , , , . „ไม่ได้ . . . . . . . " สวยลูกศิษย์ของเสี่ยว lingxi เปิด เสียงสะอื้น ทั้งมือสนับสนุนในทรวงอกของยุนเช จิตใต้สำนึกจะกระเสือกกระสน ก่อนที่ ยุนเช จูบเธออย่างลับๆ หลังจากกลับไปก็จะรีบหนีไปไกล แต่เวลานี้เขายังไม่หนี แข็งแรง ไม่ทำให้เธอยังหนี เธอดิ้นรน ก็หลง แต่ก็ถูกยึด เธอ interlabial หอมรื่นรมย์ " 唔 . . . . . . . " 萧泠汐的美眸睁大一声呜咽双手撑在云澈的胸口下意识的挣扎着 , , , . 以前云澈偷亲她的时候得手后都会马上逃的远远的但这一次 , , , 他没有逃开更是强硬的不让她也逃离在她的挣扎之中 , , , , , 陶醉而肆意的攫取着她唇间的芬芳甜美 . ดิ้นรนของเสี่ยว lingxi ช้ายิ่งอ่อนแอมากขึ้น ทำให้ความพยายามที่จะสนับสนุนในหน้าแขนของเขาสูญเสียจริง ๆ ความแข็งแรงให้ตกเบาๆ จากนั้นให้เงียบๆ ขี้อายลงโทษเขา ดีคอเล็กน้อยยังขี้เกียจเริ่มต้นความคิดริเริ่มการตอบสนองในความสลัว ถ้าลืมไว้ในบ้านห้า จาง ( 3.33 ) ออกไปยังโกหกเสี่ยวเสี่ยวหยุน ประเดี๋ยวจะเห็นพวกเขา ผ้าเช็ดทำความสะอาด Sunset Glow แพร่กระจายบนหิมะ ใบหน้าของเธออย่างเงียบๆ ทำให้ร่างกายเธออุ่นขึ้นทีละน้อย เป็นหญิงสาวที่มีเสน่ห์นุ่มกลัวละลาย