Most legal systems distinguish betw

Most legal systems distinguish between different types of property, especially between land (immovable property, estate in land, real estate, real property) and all other forms of property—goods and chattels, movable property or personal property, including the value of legal tender if not the legal tender itself, as the manufacturer rather than the possessor might be the owner. They often distinguish tangible and intangible property. One categorization scheme specifies three species of property: land, improvements (immovable man-made things), and personal property (movable man-made things).

In common law, real property (immovable property) is the combination of interests in land and improvements thereto, and personal property is interest in movable property. Real property rights are rights relating to the land. These rights include ownership and usage. Owners can grant rights to persons and entities in the form of leases, licenses and easements.

Throughout the last centuries of the second millennium, with the development of more complex theories of property, the concept of personal property had become divided[by whom?] into tangible property (such as cars and clothing) and intangible property (such as financial instruments—including stocks and bonds—intellectual property—including patents, copyrights and trademarks—digital files, communication channels, and certain forms of identifier—including Internet domain names, some forms of network address, some forms of handle and again trademarks).

Aside from stocks, bonds and digital files, or the like, treatment of intangible property is such that an article of property is, by law or otherwise by traditional conceptualization, subject to expiration even when inheritable, which is a key distinction from tangible property. Upon expiration, the property, if of the intellectual category, becomes a part of public domain, to be used by but not owned by anybody, and possibly used by more than one party simultaneously due the inapplicability of scarcity to intellectual property. Whereas things such as communications channels and pairs of electromagnetic spectrum band and signal transmission power can only be used by a single party at a time, or a single party in a divisible context, if owned or used at all. Thus far or usually those are not considered property, or at least not private property, even though the party bearing right of exclusive use may transfer that right to another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบกฎหมายส่วนใหญ่แยกแยะแตกต่างกันของคุณสมบัติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างที่ดิน (อสังหาริมทรัพย์ อสังหาริมทรัพย์ในที่ดิน อสังหาริมทรัพย์ อสังหาริมทรัพย์) และรูปแบบอื่น ๆ ทั้งหมดของตัวสินค้าและ chattels สังหาริมทรัพย์ หรือ ทรัพย์สินส่วนบุคคล รวมถึงค่าของเงินตามกฎหมายถ้าไม่ชำระเงินตามกฎหมายตัวเอง เป็นผู้ผลิตมากกว่า possessor ที่อาจเป็นเจ้าของ พวกเขามักจะแยกไม่มีตัวตน และจับต้องได้ โครงร่างประเภทหนึ่งระบุพันธุ์สามคุณสมบัติ: ที่ดิน ปรับปรุง (สิ่งจำลองทั่วไป), และคุณสมบัติส่วนตัว (สามารถจำลองสิ่ง)

ในคอมมอนลอว์ อสังหาริมทรัพย์ (อสังหาริมทรัพย์) เป็นการรวมกันของผลประโยชน์ในที่ดินและปรับปรุงจุด และสนใจในสังหาริมทรัพย์เป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล อสังหาริมทรัพย์สิทธิเป็นสิทธิที่เกี่ยวข้องกับแผ่นดิน สิทธิเหล่านี้มีความเป็นเจ้าของและการใช้งาน เจ้าของสามารถให้สิทธิบุคคลและนิติบุคคลในรูปแบบของการเช่า ลิขสิทธิ์ และ easements.

ตลอดศตวรรษสุดท้ายของมิลเลนเนียมสอง กับการพัฒนาของทฤษฎีซับซ้อนแห่ง แนวคิดของคุณสมบัติส่วนบุคคลมีร้าว [โดยใคร] เป็นทรัพย์สินที่จับต้องได้ (เช่นรถยนต์และเสื้อผ้า) และมีคุณสมบัติ (เช่นเครื่องมือทางการเงิน — รวมทั้งหุ้นและพันธบัตร — ทรัพย์สินทางปัญญาซึ่งรวมถึงสิทธิบัตร ลิขสิทธิ์ และเครื่องหมายการค้า — ไฟล์ดิจิตอล ช่องทางการสื่อสาร และบางรูปแบบของรหัส — รวมถึงอินเทอร์เน็ตโดเมนชื่อ ของเครือข่ายที่อยู่ บางรูปแบบของการจัดการ และเครื่องหมายการค้า)

นอกเหนือจากหุ้น พันธบัตร และไฟล์ดิจิตอล หรือเช่น รักษาทรัพย์สินไม่มีตัวตนเป็นเช่นที่บทความของคุณสมบัติ ตามกฎหมาย หรือมิฉะนั้น โดย conceptualization ดั้งเดิม มีหมดอายุแม้ เมื่อสืบ ที่สำคัญแตกต่างจากทรัพย์สินที่จับต้องได้ เมื่อหมดอายุ คุณสมบัติ ถ้าของประเภทปัญญา กลายเป็น ส่วนหนึ่งของโดเมนสาธารณะ จะใช้ไม่เป็นใคร และอาจใช้ โดยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมากกว่ากันครบกำหนด inapplicability ของขาดแคลนทรัพย์สินทางปัญญา ในขณะที่วงสิ่งต่าง ๆ เช่นช่องทางการสื่อสารและคู่ของสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า และสัญญาณ พลังงานส่งใช้เฉพาะ โดยปาร์ตี้ครั้งเดียว หรือฝ่ายเดียวในบริบทหารได้ ถ้าเป็นเจ้าของ หรือใช้ทั้งหมด ฉะนี้ หรือมักที่จะไม่พิจารณาคุณสมบัติ หรือคุณสมบัติส่วนตัวไม่น้อย แม้พรรคแบกขวาของใช้พิเศษอาจโอนสิทธิไปยังอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบกฎหมายส่วนใหญ่เห็นความแตกต่างระหว่างประเภทที่แตกต่างกันของสถานที่ให้บริการโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างที่ดิน (อสังหาริมทรัพย์อสังหาริมทรัพย์ในที่ดินอสังหาริมทรัพย์สถานที่ให้บริการจริง) และรูปแบบอื่น ๆ ของสินค้าทรัพย์สินและทรัพย์สิน, สังหาริมทรัพย์หรือทรัพย์สินส่วนบุคคลรวมทั้งค่าของเงินทอง ถ้าไม่ได้ตามกฎหมายที่ตัวเองเป็นผู้ผลิตมากกว่าผู้ครอบครองอาจจะมีเจ้าของ พวกเขามักจะเห็นความแตกต่างที่จับต้องได้คุณสมบัติและไม่มีตัวตน โครงการประเภทหนึ่งระบุสามชนิดของทรัพย์สิน: ที่ดินปรับปรุง (สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นอสังหาริมทรัพย์) และทรัพย์สินส่วนบุคคล (สิ่งที่มนุษย์สร้างเคลื่อนย้ายได้) ในกฎหมายอสังหาริมทรัพย์ (อสังหาริมทรัพย์) คือการรวมกันของผลประโยชน์ในที่ดินและการปรับปรุง ดังกล่าวข้างต้นและทรัพย์สินส่วนบุคคลที่น่าสนใจในสังหาริมทรัพย์ สิทธิในทรัพย์สินที่แท้จริงมีสิทธิเกี่ยวกับที่ดิน สิทธิเหล่านี้รวมถึงความเป็นเจ้าของและการใช้งาน เจ้าของสามารถให้สิทธิแก่บุคคลและหน่วยงานในรูปแบบของสัญญาเช่า, ใบอนุญาตและ easements ตลอดศตวรรษที่ผ่านของสหัสวรรษที่สองกับการพัฒนาของทฤษฎีที่ซับซ้อนมากขึ้นของทรัพย์สินที่แนวคิดของสถานที่ให้บริการส่วนบุคคลได้กลายเป็นแบ่งออก [ใคร?] เป็นสถานที่ให้บริการที่จับต้องได้ (เช่นรถยนต์และเสื้อผ้า) และทรัพย์สินไม่มีตัวตน (เช่นตราสารทางการเงินรวมทั้งหุ้นและพันธบัตรทรัพย์สินทางปัญญารวมทั้งสิทธิบัตรลิขสิทธิ์และเครื่องหมายการค้าดิจิตอลไฟล์, ช่องทางการสื่อสารและบางรูปแบบของชื่อโดเมนอินเทอร์เน็ตรวมทั้งระบุ , บางรูปแบบของเครือข่ายที่อยู่บางรูปแบบของการจัดการและอีกครั้งเครื่องหมายการค้า) นอกเหนือจากหุ้นพันธบัตรและไฟล์ดิจิตอลหรือเช่นการรักษาของทรัพย์สินที่จับต้องไม่เป็นเช่นนั้นบทความของสถานที่ให้บริการเป็นตามกฎหมายหรือเป็นอย่างอื่นโดยแนวความคิดแบบดั้งเดิม อาจมีการหมดอายุแม้สืบทอดซึ่งเป็นความแตกต่างที่สำคัญจากทรัพย์สินที่จับต้องได้ เมื่อพ้นกำหนด, สถานที่ให้บริการในกรณีของประเภททางปัญญาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของโดเมนสาธารณะที่จะใช้ แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของโดยใครและอาจใช้มากกว่าฝ่ายหนึ่งพร้อมกันเนื่องจาก inapplicability ขาดแคลนทรัพย์สินทางปัญญา ในขณะที่สิ่งต่างๆเป็นช่องทางสื่อสารและคู่ของวงดนตรีสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าและพลังงานส่งสัญญาณสามารถใช้โดยบุคคลเดียวในเวลาหรือพรรคเดียวในบริบทหารเท่านั้นถ้าเป็นเจ้าของหรือนำไปใช้ในทุก ป่านนี้หรือปกติเหล่านี้จะไม่ถือว่าเป็นสถานที่ให้บริการหรืออย่างน้อยก็ไม่ได้ทรัพย์สินส่วนตัวแม้ว่าบุคคลที่มีสิทธิในการใช้งาน แต่เพียงผู้เดียวอาจโอนสิทธิไปยังอีกที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบกฎหมายส่วนใหญ่แยกความแตกต่างระหว่างประเภทของทรัพย์สิน โดยเฉพาะระหว่างที่ดิน ( อสังหาริมทรัพย์ , ขายที่ดิน , อสังหาริมทรัพย์ , อสังหาริมทรัพย์ ) และรูปแบบอื่น ๆทั้งหมดของสินค้าและทรัพย์สิน chattels ทรัพย์สิน สังหาริมทรัพย์หรือทรัพย์สินส่วนตัว รวมถึงค่าตามกฎหมายถ้าไม่ตามกฎหมายตัวเองเป็นผู้ผลิตมากกว่าผู้ครอบครองอาจ เป็น เจ้าของพวกเขามักจะแยกแยะรูปธรรมและอรูปสมบัติ . หนึ่งในสามชนิดของรูปแบบการระบุทรัพย์สิน : ที่ดิน การปรับปรุง ( อสังหาริมทรัพย์ธรรมชาติสิ่ง ) , และทรัพย์สินส่วนตัว ( movable ธรรมชาติสิ่ง )

ในกฎหมายทั่วไป , อสังหาริมทรัพย์ ( อสังหาริมทรัพย์ ) คือการรวมกันของผลประโยชน์ในที่ดินและการปรับปรุงดังกล่าว และทรัพย์สินส่วนตัวที่น่าสนใจในสังหาริมทรัพย์ .สิทธิในทรัพย์สินที่แท้จริง เป็นสิทธิเกี่ยวกับที่ดิน เหล่านี้รวมถึงการใช้สิทธิความเป็นเจ้าของ และ เจ้าของสามารถให้สิทธิแก่บุคคลและนิติบุคคลในรูปแบบสัมปทาน ใบอนุญาต และ easements

ตลอดศตวรรษสุดท้ายของสหัสวรรษที่สอง ด้วยการพัฒนาที่ซับซ้อนมากขึ้นทฤษฎีคุณสมบัติ แนวคิดของทรัพย์สินส่วนตัวได้กลายเป็นแบ่ง [ ใคร ?] ที่เป็นทรัพย์สินที่จับต้องได้ ( เช่น รถยนต์และเสื้อผ้า ) และอรูปสมบัติ ( เช่น เครื่องมือทางการเงิน ได้แก่ หุ้น และพันธบัตร ทรัพย์สินทางปัญญา ได้แก่ สิทธิบัตร ลิขสิทธิ์ และเครื่องหมายการค้าไฟล์ดิจิตอลช่องทาง การสื่อสาร และบางรูปแบบของตัวรวมทั้งชื่อ , โดเมนอินเทอร์เน็ตบางรูปแบบของที่อยู่เครือข่ายบางรูปแบบของการจัดการและเครื่องหมายการค้าอีก

)นอกเหนือจากหุ้น พันธบัตรและไฟล์ดิจิตอล หรือ ชอบ การรักษาทรัพย์สินที่จับต้องไม่ได้เช่นบทความของทรัพย์สิน โดยกฎหมาย หรือโดยแนวความคิดดั้งเดิม เรื่องหมดอายุเมื่อสืบต่อ ซึ่งมีความแตกต่างที่สำคัญจากทรัพย์สินที่จับต้องได้ เมื่อหมดอายุ คุณสมบัติ ถ้าของหมวดปัญญา กลายเป็น ส่วนหนึ่งของสาธารณสมบัติจะใช้ แต่ไม่ได้เป็นของใคร และอาจจะใช้มากกว่าหนึ่งพรรคพร้อมกันเนื่องจาก inapplicability ขาดแคลนกับทรัพย์สินทางปัญญา ส่วนเรื่องช่องทางการสื่อสารและคู่ของแถบสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้าและอำนาจการส่งสัญญาณสามารถถูกใช้โดยบุคคลเดียวที่เวลาหรือพรรคเดียวในบริบทที่ลงตัว ถ้าเป็นเจ้าของหรือใช้ทั้งหมดป่านนี้ หรือ โดยปกตินั้น ไม่ถือว่าเป็นทรัพย์สิน หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่ทรัพย์สินส่วนตัว แม้ว่าพรรคมีสิทธิใช้เอกสิทธิ์จะโอนสิทธิไปอีก