for the omnibus model (with all thr

for the omnibus model (with all three predictors),R2, and significance level organized by each self-care variable (diet, exercise, glucose testing, medication and insulin adherence). This model was able to explain approximately 34% of the variance in insulin adherence behavior (F(3,33)¼5.2, p¼.005). Only social consequences contributed significant unique variance, indicating that more social consequences were associated with less adherence to insulin regimens.
The model was able to explain approximately 16% of the variance in pill adherence
(F(3,67)¼3.9, p¼.01), with social consequences and controllability both contributing significant unique variance. This indicates that more social consequences were associated with less pill adherence and more controllability was associated with less pill adherence. The model was unable, at an acceptable level of significance, to explain the variance in diet, physical activity, or glucose monitoring behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับรูปแบบรถโดยสาร (ทั้งสามพยากรณ์), R2 และระดับนัยสำคัญที่จัดขึ้นโดยแต่ละตัวแปรการดูแลตนเอง (การยึดมั่นในการรับประทานอาหารการออกกำลังกายการทดสอบยากลูโคสและอินซูลิน) รุ่นนี้ก็สามารถที่จะอธิบายได้ว่าประมาณ 34% ของความแปรปรวนในพฤติกรรมการยึดมั่นอิน​​ซูลิน (f (3,33) ¼ 5.2, p ¼ 0.005) เพียง แต่ผลกระทบทางสังคมที่มีส่วนทำให้ความแปรปรวนไม่ซ้ำกันอย่างมีนัยสำคัญ,แสดงให้เห็นว่าผลกระทบทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับการยึดมั่นน้อยลงเพื่อให้ยาอินซูลิน.
รูปแบบก็สามารถที่จะอธิบายได้ว่าประมาณ 16% ของความแปรปรวนในการยึดมั่นยา
(f (3,67) ¼ 3.9, p ¼ .01) กับผลกระทบทางสังคม และควบคุมได้ทั้งสองมีส่วนร่วมในความแปรปรวนที่ไม่ซ้ำกันอย่างมีนัยสำคัญนี้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับการยึดมั่นยาน้อยลงและควบคุมได้มากขึ้นมีความสัมพันธ์กับการยึดมั่นยาน้อย รูปแบบก็ไม่สามารถที่ระดับที่ยอมรับได้ของความสำคัญที่จะอธิบายความแปรปรวนในอาหารการออกกำลังกายหรือพฤติกรรมการตรวจสอบกลูโคส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับรุ่น omnibus (มีทั้งหมดสาม predictors), R2 และจัดระดับ โดยแต่ละตัวแปรสุขภาพ (อาหาร ออกกำลังกาย ติดทดสอบ ยา และอินซูลินกลูโคส) significance รุ่นนี้ไม่สามารถอธิบายได้ประมาณ 34% ของความแปรปรวนในลักษณะต่าง ๆ ของอินซูลิน (F (3,33) ¼5.2, p¼.005) ผลกระทบทางสังคมเฉพาะส่วนต่างเฉพาะ significant ระบุว่า ผลกระทบทางสังคมมากขึ้นมีสัมพันธ์กับน้อยติดกับอินซูลิน regimens.
แบบไม่สามารถอธิบายได้ประมาณ 16% ของความแปรปรวนในยาต่าง ๆ
(F (3,67) ¼3.9, p¼.01), ผลกระทบทางสังคมและ controllability ทั้งสนับสนุน significant เฉพาะผลต่าง บ่งชี้ว่า ผลกระทบทางสังคมมากขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับการติดยาน้อย และ controllability เพิ่มเติมเกี่ยวข้องกับติดยาน้อย แบบไม่สามารถ ในระดับยอมรับได้ของ significance การอธิบายความแปรปรวนในอาหาร กิจกรรมทางกายภาพ หรือกลูโคสที่ตรวจสอบลักษณะการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับรุ่นของรถยนต์โดยสารขนาดใหญ่(พร้อมด้วยสามปัจจัยทำนายทั้งหมด) R 2 และระดับ significance จัดโดยปรับเปลี่ยนด้วยตนเองการดูแลแต่ละตัว(การรับประทานอาหารการออกกำลังกายการทดสอบกลูโคสและการรับประทานยาการ ภาค ยานุวัติอินซูลิน) รุ่นนี้สามารถอธิบายประมาณ 34% ของค่าตัวแปรในอินซูลินการ ภาค ยานุวัติพฤติกรรม( F ( 3,33 )นุ่งผ้า 5.2 , P เพล. RE 005 E ) ผลพวงทางสังคมเท่านั้นส่วนความแตกต่างที่โดดเด่น significantแสดงผลทางสังคมมากกว่าที่มีความสัมพันธ์กับน้อยการยึดมั่นในอินซูลิน regimens .
รุ่นสามารถอธิบายประมาณ 16% ของยาที่ไม่เหมือนกันในการ ภาค ยานุวัติ
( F ( 3,67 )นุ่งผ้า 3.9 , P เพล. 01 ),พร้อมด้วยทางสังคมผลและกล้องทั้งสองมีผล significant ที่โดดเด่นไม่เหมือนกัน.โรงแรมแห่งนี้แสดงให้เห็นว่าผลเพิ่มเติมทางสังคมเป็นที่เชื่อมโยงกับการ ภาค ยานุวัติเม็ดน้อยลงและกล้องมากขึ้นมีความเกี่ยวข้องกับการ ภาค ยานุวัติเม็ดน้อย รุ่นที่ไม่สามารถอยู่ในระดับที่เหมาะสมของ significance เพื่ออธิบายถึงความแตกต่างในการรับประทานอาหารการทำงานของร่างกายหรือการทำงานของน้ำตาลกลูโคสในการตรวจสอบ