HISTORICAL BACKGROUND Present-day S

HISTORICAL BACKGROUND

Present-day Syria is only a small portion of the ancient geographical Syrian landmass, a region situated at the eastern end of the Mediterranean Sea from which Western powers created the contemporary states of Syria, Lebanon, Jordan, and Israel in the post-Ottoman era of the early twentieth century. Greater Syria, as historians and political scientists often refer to this area, is a region connecting three continents, simultaneously cursed and blessed as a crossroads for commerce and a battleground for the political destinies of dynasties and empires. Exploited politically, Greater Syria also has benefited immeasurably from the cultural diversity of the people who came to claim parts or all of it, and who remained to contribute to the remarkable spiritual and intellectual flowering that characterized Greater Syria’s cultures in the ancient and medieval periods. Throughout history, Greater Syria has been the focal point of a continual dialectic, both intellectual and bellicose, between the Middle East and the West. Today, Syria remains an active participant in the trials and tribulations of a troubled and volatile region.

Early History

Since before 2000 BC, Syria has been an integral part of, or the seat of government for, powerful empires. The struggle among various indigenous groups as well as invading foreigners resulted in cultural enrichment and significant contributions to civilization, despite political upheaval or turmoil. The ancient city of Ebla existed at the center of an expansive empire around 2400 B.C. The chief site, unearthed in the vicinity of Aleppo in the 1970s, contained tablets providing evidence of a sophisticated and powerful indigenous Syrian empire that was involved with, and probably controlled, a vast commercial network linking Anatolia (today part of Turkey), Mesopotamia (an ancient region of southwestern Asia in present-day Iraq), Egypt, and the Aegean and Syrian coasts. The language of Ebla is believed to be the oldest Semitic language, and the extensive writings of the Ebla culture are proof of a brilliant culture that rivals those of the Mesopotamians and ancient Egyptians.

After the King of Akkad (Mesopotamia) destroyed Ebla, Amorites ruled the region until their power was eclipsed in 1600 B.C. by the Egyptians. The following centuries saw Syria ruled by a succession of Canaanites, Phoenicians, Hebrews, Aramaeans, Assyrians, Babylonians, Persians, Greeks, Seleucids, Romans, Nabataeans, Byzantines, Muslim Arabs, European Christian Crusaders, Ottoman Turks, Western Allied forces, and the French. Although Syria has absorbed the legacies of these many and varied cultures, the very existence of this string of foreign dominating powers exemplifies the political, economic, and religious importance of Syria’s strategic location.

Highlights of early Syrian history include the impact made by such dominant powers as the Phoenicians, Aramaeans, and Greek, Roman, and Byzantine Empires. During the second millennium B.C., the seafaring Phoenicians established a trade network among independent city-states and developed the alphabet. The Aramaeans, overland merchants who had settled in Greater Syria at the end of the thirteenth century B.C., opened trade to southwestern Asia, and their capital at Damascus became a city of immense wealth and influence. Aramaic ultimately displaced Hebrew as the vernacular in Greater Syria and became the language of commerce throughout the Middle East. Beginning in 333 B.C., with the conquest of the Persian Empire, Alexander the Great and his successors brought Western ideas and institutions to Syria. Following Alexander’s death in 323 B.C., control of Greater Syria passed to the Seleucids, who ruled the Kingdom of Syria from their capital at Damascus for three centuries. In the first centuries A.D., Roman rule saw the advent of Christianity in Syria. Paul, considered to be the founder of Christianity as a distinct religion, was converted on the road to Damascus and established the first organized Christian Church at Antioch during the first century.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบื้องหลังประวัติศาสตร์ ซีเรียเหตุการณ์เป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของโบราณภูมิศาสตร์ซีเรียทะเลสาบ ภูมิภาคภาคตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งอำนาจตะวันตกสร้างในรัฐสมัยของซีเรีย เลบานอน Jordan และอิสราเอลในยุคออตโตมันหลังศตวรรษที่ยี่สิบต้น มากกว่าซีเรีย เป็นนักประวัติศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองมักจะอ้างอิงกับพื้นที่นี้ บริเวณสามทวีป ซวย และพรเป็นครอสำหรับการพาณิชย์และ battleground สำหรับ destinies ทางการเมืองของราชวงศ์และจักรวรรดิพร้อมเชื่อมต่อได้ สามารถทางการเมือง ซีเรียมากกว่ายังได้รับประโยชน์ immeasurably จากความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนที่มาเรียกร้องบางส่วนหรือทั้งหมดของมัน และที่ยังคงไปโดดเด่นด้านจิตวิญญาณ และปัญญาเวอร์ริ่งที่ลักษณะวัฒนธรรมมากกว่าซีเรียในรอบโบราณ และยุคกลาง ตลอดประวัติศาสตร์ ซีเรียมากขึ้นแล้วจุดโฟกัสของ dialectic อย่างต่อเนื่อง bellicose ระหว่างตะวันตกและตะวันออกกลาง และทางปัญญา วันนี้ ซีเรียยังคง เข้าร่วมการใช้งานในการทดลองและทุกข์ยากลำบาก และระเหยภูมิภาค ประวัติศาสตร์ยุคแรกตั้งแต่ก่อน 2000 BC ซีเรียได้เป็นส่วนหนึ่งของ หรือของรัฐบาลใน จักรวรรดิที่มีประสิทธิภาพ ผลการต่อสู้ระหว่างต่าง ๆ กลุ่มชนรวมทั้งชาวต่างชาติที่บุกรุกในวัฒนธรรมโดดเด่นและผลงานสำคัญต่ออารยธรรม แม้มีแรงกระเพื่อมทางการเมืองหรือความวุ่นวาย เมืองโบราณ Ebla อยู่ที่ศูนย์กลางของอาณาจักรกว้างใหญ่ประมาณ 2400 บี เว็บไซต์ประธาน unearthed Aleppo ในทศวรรษ 1970 มีเม็ดที่ให้หลักฐานของความทันสมัย และมีประสิทธิภาพชนซีเรียอาณาจักรที่เกี่ยวข้องกับ และอาจ ควบคุม เครือข่ายทางการค้ามากที่เชื่อมโยงอานาโตเลีย (วันนี้ส่วนหนึ่งของตุรกี), Mesopotamia (โบราณภูมิภาคของเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ในเหตุการณ์อิรัก), อียิปต์ และชายทะเลอีเจียนและ Syrian ที่ดี ภาษาของ Ebla เชื่อว่าเป็นภาษาเซมิติกเก่าแก่ที่สุด และงานเขียนมากมายของวัฒนธรรม Ebla มีหลักฐานของวัฒนธรรมยอดเยี่ยมที่ rivals บรรดา Mesopotamians และชาวอียิปต์โบราณ หลังจากกษัตริย์ของ Akkad (Mesopotamia) ทำลาย Ebla ไรต์ปกครองภูมิภาคจนอำนาจถูกได้ในบี 1600 โดยชาวอียิปต์ ศตวรรษต่อเห็นซีเรียปกครอง โดยการสืบทอดของ Canaanites ชาว ฮีบรู Aramaeans, Assyrians, Babylonians, Persians กรีก Seleucids โรม Nabataeans, Byzantines อาหรับมุสลิม คริสเตียน Crusaders ยุโรป ออตโตมันเติร์ก กอง กำลังฝ่ายสัมพันธมิตรตะวันตก และภาษาฝรั่งเศส แม้ว่าซีเรียมีดูดซึมนำมรดกของวัฒนธรรมเหล่านี้มากมาย และหลากหลาย ดำรงของพลังอำนาจเหนืออำนาจต่างประเทศสายนี้ exemplifies ความสำคัญทางการเมือง เศรษฐกิจ และศาสนาที่ตั้งของประเทศซีเรีย จุดเด่นของซีเรียประวัติต้นได้แก่ผลกระทบด้วยเช่นอำนาจหลักชาว Aramaeans และภาษากรีก โรมัน และ จักรวรรดิไบแซนไทน์ ในระหว่างสองมิลเลนเนียมบี seafaring ชาวก่อตั้งเครือข่ายทางการค้าระหว่าง city-states อิสระ และพัฒนาตัวอักษร Aramaeans พ่อค้าว่าที่ได้ชำระในซีเรียมากกว่าจบบีศตวรรษที่สิบสาม เปิดการค้ากับเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ และของหลวงที่ดามัสกัสเป็น เมืองมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่และมีอิทธิพล ภาษาอราเมอิกพลัดถิ่นฮิบรูเป็น vernacular ในซีเรียสูงสุด และกลายเป็น ภาษาของพาณิชย์ทั่วตะวันออกกลาง เริ่มต้นในบี 333 ด้วยชัยชนะของจักรวรรดิเปอร์เซีย อเล็กซานเดอร์มหาราชและผู้สืบทอดของเขานำแนวคิดตะวันตกและสถาบันซีเรีย ต่อการตายของอเล็กซานเดอร์ใน 323 บี ควบคุมซีเรียมากกว่าผ่านไป Seleucids ที่ปกครองราชอาณาจักรซีเรียจากทุนของพวกเขาที่ดามัสกัสในศตวรรษที่สาม ในศตวรรษแรกฝน กฎโรมันเห็นการมาถึงของศาสนาคริสต์ในซีเรีย Paul ถือว่าเป็น ผู้ก่อตั้งศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่แตกต่าง แปลงบนถนนไปดามัสกัส และสร้างโบสถ์คริสเตียนจัดแรกที่แอนติออกในช่วงศตวรรษแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์วันปัจจุบันซีเรียเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของทวีปซีเรียโบราณทางภูมิศาสตร์ในภูมิภาคที่ตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนที่มหาอำนาจตะวันตกสร้างรัฐร่วมสมัยของซีเรีย, เลบานอน, จอร์แดนและอิสราเอลในการโพสต์ ยุคออตโตมันของต้นศตวรรษที่ยี่สิบ ซีเรียเป็นนักประวัติศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองมักจะอ้างถึงพื้นที่นี้เป็นพื้นที่ที่เชื่อมต่อกันสามทวีป, สาปแช่งพร้อมกันและมีความสุขเป็นทางแยกเพื่อการค้าและสมรภูมิสำหรับชะตาทางการเมืองของราชวงศ์และอาณาจักร ประโยชน์ทางการเมืองซีเรียยังได้รับประโยชน์ล้นพ้นจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมของผู้คนที่มาเรียกร้องชิ้นส่วนหรือทั้งหมดของมันและผู้ที่ยังคงมีส่วนร่วมในการออกดอกทางจิตวิญญาณและทางปัญญาที่น่าสังเกตว่าลักษณะวัฒนธรรมที่ยิ่งใหญ่ของซีเรียในช่วงที่โบราณและยุคกลาง ตลอดประวัติศาสตร์ซีเรียได้รับการจุดโฟกัสของตรรกวิทยาอย่างต่อเนื่องทั้งทางปัญญาและก้าวร้าวระหว่างกลางตะวันออกและตะวันตก วันนี้ซีเรียยังคงมีส่วนร่วมในการทดลองและความยากลำบากของภูมิภาคที่มีปัญหาความผันผวนและสมัยก่อนประวัติศาสตร์ตั้งแต่ก่อน พ.ศ. 2000 ซีเรียได้เป็นส่วนหนึ่งของหรือที่นั่งของรัฐบาลจักรวรรดิที่มีประสิทธิภาพ การต่อสู้ระหว่างกลุ่มชนพื้นเมืองต่างๆรวมทั้งชาวต่างชาติบุกเข้ามามีผลในการเพิ่มคุณค่าทางวัฒนธรรมและมีส่วนสำคัญในอารยธรรมแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองหรือความวุ่นวาย เมืองโบราณของ Ebla อยู่ในศูนย์กลางของอาณาจักรขยายตัวประมาณ 2400 BC เว็บไซต์หัวหน้าค้นพบในบริเวณใกล้เคียงจากอาเลปโปในปี 1970 ที่มีเม็ดมีหลักฐานของอาณาจักรที่มีความซับซ้อนและมีประสิทธิภาพในประเทศซีเรียที่เกี่ยวข้องกับการและอาจจะควบคุม , เครือข่ายการค้าขนาดใหญ่ที่เชื่อมโยงอนาโตเลีย (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของตุรกี), โสโปเตเมีย (ภูมิภาคโบราณของเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ในปัจจุบันอิรัก), อียิปต์และทะเลอีเจียนและชายฝั่งซีเรีย ภาษาของ Ebla เชื่อว่าเป็นภาษายิวที่เก่าแก่ที่สุดและงานเขียนที่กว้างขวางของวัฒนธรรม Ebla เป็นหลักฐานของวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่คู่แข่งของ Mesopotamians และชาวอียิปต์โบราณหลังจากที่กษัตริย์แห่งอัค (โสโปเตเมีย) ทำลาย Ebla, อาโมไรต์ผู้ปกครอง ภูมิภาคจนกระทั่งอำนาจของพวกเขาถูกบดบังใน 1600 BC โดยชาวอียิปต์ หลายศตวรรษต่อไปนี้เห็นซีเรียปกครองโดยความสำเร็จของคานาอันฟืนีเซียนฮีบรู Aramaeans อัสซีเรียบาบิโลเนียเปอร์เซียกรีกอาณาจักรกรีกโบราณ, โรมัน Nabataeans ไบเซนไทน์มุสลิมอาหรับยุโรปคริสเตียนแซ็กซอนออตโตมันเติร์กกองกำลังพันธมิตรตะวันตกและ ฝรั่งเศส แม้ว่าซีเรียได้ดูดซึมมรดกทางวัฒนธรรมมากมายและหลากหลายเหล่านี้ดำรงอยู่ของสตริงของอำนาจครอบครองในต่างประเทศนี้เป็นตัวอย่างสำคัญทางการเมืองเศรษฐกิจและศาสนาของสถานที่ตั้งของซีเรียเชิงกลยุทธ์ที่สำคัญของประวัติศาสตร์ซีเรียต้นรวมถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นโดยอำนาจที่โดดเด่นดังกล่าว เป็นฟืนีเซียน Aramaeans และกรีกโรมันและจักรวรรดิไบเซนไทน์ ในช่วงสหัสวรรษที่สองฟืนีเซียนเดินเรือจัดตั้งเครือข่ายการค้าในหมู่อิสระเมืองรัฐและการพัฒนาตัวอักษร Aramaeans พ่อค้าบกที่ได้ตั้งรกรากอยู่ในซีเรียในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบสามเปิดการค้าตะวันตกเฉียงใต้ของเอเชียและเงินทุนของพวกเขาในเมืองดามัสกัสกลายเป็นเมืองแห่งความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่และมีอิทธิพลต่อ อราเมอิกในที่สุดแทนที่ภาษาฮิบรูเป็นภาษาพื้นเมืองในมหานครซีเรียและกลายเป็นภาษาของการค้าทั่วตะวันออกกลาง เริ่มต้นใน 333 BC กับชัยชนะของจักรวรรดิเปอร์เซียอเล็กซานเดที่ยิ่งใหญ่และสืบทอดนำความคิดตะวันตกและสถาบันไปยังประเทศซีเรีย หลังการตายของอเล็กซานเดใน 323 BC, การควบคุมของซีเรียส่งผ่านไปยังอาณาจักรกรีกโบราณผู้ปกครองอาณาจักรแห่งซีเรียจากเมืองหลวงของพวกเขาในเมืองดามัสกัสสามศตวรรษ เป็นครั้งแรกในศตวรรษ AD, โรมันปกครองเห็นการกำเนิดของศาสนาคริสต์ในซีเรีย พอลถือเป็นผู้ก่อตั้งศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่แตกต่างถูกดัดแปลงบนถนนสู่ดามัสกัสและเป็นที่ยอมรับนับถือศาสนาคริสต์นิกายจัดเป็นครั้งแรกที่ออคในช่วงศตวรรษแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังทางประวัติศาสตร์ปัจจุบันซีเรียเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆของซีเรียโบราณทางภูมิศาสตร์ทวีป ภูมิภาคตั้งอยู่ที่ด้านตะวันออกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งมหาอำนาจตะวันตกสร้างรัฐร่วมสมัยของซีเรีย เลบานอน จอร์แดน และอิสราเอลในการโพสต์ออตโตมันยุคศตวรรษที่ยี่สิบต้น มากกว่าซีเรียเป็นนักประวัติศาสตร์และนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองมักจะเรียกพื้นที่นี้เป็นเขตเชื่อม 3 ทวีป พร้อมสาปแช่งและอวยพรเป็นทางแยกเพื่อการพาณิชย์ และสมรภูมิสำหรับจุดมุ่งหมายทางการเมืองของราชวงศ์และอาณาจักร . ใช้ประโยชน์ทางการเมืองมากกว่า ซีเรีย ยังได้ประโยชน์เป็นล้นพ้นจากความหลากหลายทางวัฒนธรรมของคนที่มาอ้างบางส่วนหรือทั้งหมดและผู้ที่ยังคงมีส่วนร่วมในทางจิตวิญญาณและปัญญาที่ออกดอกที่ลักษณะวัฒนธรรมของซีเรียมากขึ้นในโบราณและระยะเวลาในยุคกลาง ตลอดประวัติศาสตร์ มากกว่าซีเรียได้รับการจุดโฟกัสของการใช้อย่างต่อเนื่อง ทั้งปัญญา และพร้อมที่จะต่อสู้ ระหว่างตะวันออกและตะวันตก วันนี้ซีเรียยังคงเป็นผู้เข้าร่วมงานในการทดลองและความยากลำบากของทุกข์ และเปลี่ยนแปลงได้ )

ประวัติต้น

ตั้งแต่ก่อน พ.ศ. 2000 ซีเรียได้รับส่วนหนึ่งของหรือของรัฐบาล , จักรวรรดิที่มีประสิทธิภาพ การต่อสู้ระหว่างกลุ่มประเทศต่าง ๆ ตลอดจนชาวต่างชาติส่งผลให้เกิดการบุกรุกทางวัฒนธรรมและสำคัญต่ออารยธรรมแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองหรือความวุ่นวาย เมืองโบราณของ ebla อยู่ที่ศูนย์กลางของจักรวรรดิไพศาลประมาณ 2400 B.C . เว็บไซต์หัวหน้า ขุดพบในบริเวณ Aleppo ในปี 1970 มีเม็ดให้หลักฐานของความซับซ้อนและประสิทธิภาพของชนพื้นเมืองชาวซีเรียอาณาจักรเกี่ยวข้องกับ และ อาจจะควบคุมได้ไพศาลพาณิชย์เครือข่ายเชื่อมโยงตุรกีในวันนี้ ส่วนหนึ่งของเมโสโปเตเมีย ( ตุรกี ) เป็นภูมิภาคโบราณทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเอเชียในปัจจุบัน อิรัก ) , อียิปต์ , และทะเลอีเจียนชายฝั่งและซีเรีย ภาษาของ ebla เชื่อว่าเป็นภาษาเซมิติกที่เก่าแก่ที่สุด และงานเขียนที่กว้างขวางของ ebla วัฒนธรรมมีหลักฐานของวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมที่คู่แข่งของ mesopotamians โบราณและอียิปต์

หลังจากกษัตริย์แห่งอัค ( Mesopotamia ) ทำลาย ebla คนอาโมไรต์ , ปกครองภูมิภาค จนกว่าพลังของพวกเขาถูกบดบัง 1600 ปีก่อนคริสตกาล โดยชาวอียิปต์ . ศตวรรษต่อไปนี้เห็นซีเรียปกครองโดยบัลลังก์ของคานาอัน ฟินิเชียนฮีบรู อาราเมียน , อัสซีเรีย , บาบิโลน , เปอร์เซีย , กรีก , นาบาเทียนเซ ลูซิดส์ โรมัน ไบแซนไทน์ มุสลิม , อาหรับ , ยุโรป Christian Crusaders ออตโตมันเติร์ก , ,กองกำลังพันธมิตรตะวันตก และฝรั่งเศส แม้ว่าซีเรียมีการดูดซึมมรดกเหล่านี้มากมายและหลากหลายวัฒนธรรม การดำรงชีวิตของสายนี้ต่างมีอำนาจแก่ การเมือง เศรษฐกิจ และศาสนาของยุทธศาสตร์ที่ตั้งของซีเรีย

ไฮไลท์แรกของซีเรียประวัติศาสตร์รวมถึงผลกระทบทำโดยเช่นเด่นพลัง Phoenicians อาราเมียน , และกรีกโรมันและจักรวรรดิไบแซนไทน์ ในช่วงก่อนคริสต์ศักราชสหัสวรรษที่สอง , Phoenicians seafaring สร้างเครือข่ายการค้าระหว่างเมืองรัฐอิสระและพัฒนาตัวอักษร ที่อาราเมอันโอเวอร์ , พ่อค้าที่ได้ตัดสินในมหานครซีเรียในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบสามบีซี เปิดการค้ากับตะวันตก เอเชีย และทุนของพวกเขาในเมืองกลายเป็นเมืองแห่งความมั่งคั่งอันยิ่งใหญ่และมีอิทธิพลภาษาอังกฤษเป็นภาษาอาราเมอิกในที่สุดพลัดถิ่นในมหานครซีเรียและกลายเป็นภาษาของพาณิชย์ทั่วตะวันออกกลาง เริ่มต้นใน 333 BC กับชัยชนะของอาณาจักรเปอร์เซียอเล็กซานเดอร์มหาราชและผู้สืบทอดของเขานำความคิดตะวันตกและสถาบันไปซีเรีย ต่อไปนี้การตายของอเล็กซานเดอร์ใน 323 ก่อนคริสต์ศักราช , การควบคุมมากขึ้นผ่านการเซ ลูซิดส์ซีเรีย ,ที่ปกครองอาณาจักรซีเรีย จากทุนของพวกเขาในเมืองดามัสกัสสามศตวรรษ ในศตวรรษแรก AD , โรมันปกครองเห็นการมาถึงของศาสนาคริสต์ในซีเรีย พอล ถือเป็นผู้ก่อตั้งของศาสนาคริสต์เป็นศาสนาที่แตกต่างกัน ถูกแปลงบนถนนไปดามัสกัส และก่อตั้งก่อนจัดโบสถ์คริสเตียนในเมืองอันทิโอกในศตวรรษแรก