46: Necromancer[Previous Chapter][T

46: Necromancer

[Previous Chapter][Table of Contents][Next Chapter]

The infected people were situated in a wide and spacious room. Each and every sick person was lying on the ground with low groans. The air inside the room was thick with the rotting smell. Even though they had already opened the window to ventilate, it was still extremely stinky.

“You’re sure?” Claire looked at the sick people lying on the ground and frowned. Although she asked this, Claire was very clear that regarding the Dark element, Walter was more qualified than anyone else here to say anything. He was a genius Dark magician afterall.

“I’m sure.” Walter’s voice was a bit serious. “But this kind of malicious magic hasn’t been used by anyone for a long time. Not only is this person a Dark magician, they’re also a necromancer.”

“What?” Claire was a bit surprised. Necromancers were exceptionally malicious. Although many people loathed Dark magicians and the Magician Council also sent people to eliminate them, every magician had right and duty to kill necromancers regardless of anything, because necromancers were truly too evil. They used human lives to develop their magic power.

“It isn’t a plague.” Lingyun Leng’s cold voice was heard by Claire.

“Haha, little guy, not bad, you could actually tell this wasn’t a plague.” Cliff raised a brow and laughed.

“Tch! Good my ass! Then you go and ask him if this isn’t a plague, what is it specifically?” Walter disdainfully clicked his tongue.

“Sir, this is caused by a Dark magician, but as for the specifics, I do not know.” Lingyun Leng modestly and honestly said.

“That’s already not bad. You knowing that this wasn’t a plague was already pretty good. Not even one of Niya City’s magicians discovered it.” Cliff complimented Lingyun Leng, but his last words were blaming the magicians of Niya City. Niya City also had a branch of the Magician Council.

“This magic has already disappeared for a long time.” Walter continued in Claire’s mind, “It infects people with death aura, and then spreads throughout the entire body, slowly rotting until they die. The people will receive intense suffering. The necromancer will absorb the suffering of the ghosts of the people who died unfairly to expand their strength. But this is on a pretty big scale, actually making a move against a city.” After saying this, Walter sighed.

Just as Claire was shocked, Cliff also starting talking. “It’s a necromancer, a hundred years ago I met one before.”

A hundred years? Claire was stunned. How old was Master this year?

“I didn’t think that I would meet one today, and actually in a city.” Cliff sighed softly. “The only way to eliminate this so-called plague is to find that necromancer and completely extinguish him.”

“This old man actually has some skills.” Walter humphed. Even though he was in a very bad mood, internally, he accepted it. The wizard sage Cliff truly did have his awesome aspects.

“Necromancer!” Lingyun Leng’s expression changed. He knew better than anyone else what necromancer meant; death, the most painful death.

They found the origin, but the whereabouts of the necromancer would be hard to find. They all hid in the most dark, most concealed place and then peeked at this world.

“Ahhh!!” Suddenly, they heard a mournful cry followed by a deathly silence that was a bit restless.

“What’s going on?” Cliff turned towards it.

Claire became taciturn. Her gaze landed on the sick people closest to her. Their visible skin had already turned dark black and they were currently slowly rotting. They were receiving inhumane suffering. Just then, the mournful shrieks were from people who were unable to bear this suffering and committed suicide.

Lingyun Leng slowly closed his eyes, already chanting a spell. Bright, white light was emitted from Lingyun Leng, forming into a huge shield that enveloped the infected people of the room. The gentle light shined on the infected people. Gradually, the groans subsided. But that pitch-black skin and rotting body weren’t alleviated. It could only make people not feel the pain and wasn’t able to heal them.

“It’s no use, little one, it can only lessen their pain, that’s all. If you want to completely resolve it, you must find the original perpetrator.” Cliff said, somewhat solemn.

“I know.” Lingyun Leng softly said, but didn’t stop his actions.

Claire turned and saw there was actually something somewhat ineffable in the depths of the violet eyes on Lingyun Leng’s handsome face.

Strange…Claire was a bit puzzled because the feeling that Lingyun Leng gave her was that he was a rigid person, indifferent to the bones. Also, Lingyun Leng definitely did not have that kind of sympathetic disposition. But right now, everything Lingyun Leng did completely contradicted what Claire knew.

“Aiya, actually thinking of himself as a Divine Prince when he had his own personal reason to join the Temple of Light and become a healer.” Looking at Walter made him unhappy, so he continued to th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

46: Necromancer[Previous Chapter][Table of Contents][Next Chapter]The infected people were situated in a wide and spacious room. Each and every sick person was lying on the ground with low groans. The air inside the room was thick with the rotting smell. Even though they had already opened the window to ventilate, it was still extremely stinky.“You’re sure?” Claire looked at the sick people lying on the ground and frowned. Although she asked this, Claire was very clear that regarding the Dark element, Walter was more qualified than anyone else here to say anything. He was a genius Dark magician afterall.“I’m sure.” Walter’s voice was a bit serious. “But this kind of malicious magic hasn’t been used by anyone for a long time. Not only is this person a Dark magician, they’re also a necromancer.”“What?” Claire was a bit surprised. Necromancers were exceptionally malicious. Although many people loathed Dark magicians and the Magician Council also sent people to eliminate them, every magician had right and duty to kill necromancers regardless of anything, because necromancers were truly too evil. They used human lives to develop their magic power.“It isn’t a plague.” Lingyun Leng’s cold voice was heard by Claire.“Haha, little guy, not bad, you could actually tell this wasn’t a plague.” Cliff raised a brow and laughed.“Tch! Good my ass! Then you go and ask him if this isn’t a plague, what is it specifically?” Walter disdainfully clicked his tongue.“Sir, this is caused by a Dark magician, but as for the specifics, I do not know.” Lingyun Leng modestly and honestly said.“That’s already not bad. You knowing that this wasn’t a plague was already pretty good. Not even one of Niya City’s magicians discovered it.” Cliff complimented Lingyun Leng, but his last words were blaming the magicians of Niya City. Niya City also had a branch of the Magician Council.“This magic has already disappeared for a long time.” Walter continued in Claire’s mind, “It infects people with death aura, and then spreads throughout the entire body, slowly rotting until they die. The people will receive intense suffering. The necromancer will absorb the suffering of the ghosts of the people who died unfairly to expand their strength. But this is on a pretty big scale, actually making a move against a city.” After saying this, Walter sighed.Just as Claire was shocked, Cliff also starting talking. “It’s a necromancer, a hundred years ago I met one before.”A hundred years? Claire was stunned. How old was Master this year?“I didn’t think that I would meet one today, and actually in a city.” Cliff sighed softly. “The only way to eliminate this so-called plague is to find that necromancer and completely extinguish him.”“This old man actually has some skills.” Walter humphed. Even though he was in a very bad mood, internally, he accepted it. The wizard sage Cliff truly did have his awesome aspects."จอมขมังเวทย์" เปลี่ยนนิพจน์ Lingyun เล้ง เขารู้ดีกว่าใครว่าจอมขมังเวทย์หมายถึง ความตาย ความตายที่เจ็บปวดมากที่สุดพวกเขาพบว่าจุดเริ่มต้น แต่เบาะแสของจอมขมังเวทย์จะหายาก พวกเขาทั้งหมดซ่อนในที่มืด ส่วนใหญ่สถานที่ปกปิด และ peeked แล้ว ในโลกนี้ "Ahhh !" ทันใดนั้น พวกเขาได้ยินร้องไห้โศกเศร้าตาม ด้วยเงียบรางที่กระสับกระส่ายเล็กน้อย"เกิดอะไรขึ้น" คลิฟหันไปทางมันแคลร์กลายเป็นขรึมอย่างประหลาด เธอจ้องมองที่ดินในคนป่วยที่ใกล้เคียงกับเธอ ผิวของพวกเขามองเห็นได้เปิดดำมืดแล้ว และพวกเขาได้ในปัจจุบันค่อย ๆ เน่าเปื่อย พวกเขาได้รับความทุกข์ทรมานทารุณ แล้ว shrieks โศกได้จากคนที่ไม่สามารถแบกนี้ฆ่าตัวตายความทุกข์ทรมาน และความมุ่งมั่น Lingyun เล้งค่อย ๆ ปิดตาของเขา แล้วสวดมนต์สะกด สดใส สีขาวถูกปล่อยออกมาจาก Lingyun เล้ง ขึ้นรูปลงในโล่ใหญ่ที่ห่อหุ้มผู้ติดเชื้อของห้อง แสงอ่อนโยน shined ในผู้ติดเชื้อ ค่อย ๆ groans ลดลง แต่ว่ามิดผิวและร่างกายเน่าเปื่อยไม่บรรเทา มันสามารถทำให้ท่านไม่รู้สึกเจ็บปวด และไม่สามารถที่จะรักษาพวกเขา"มันไม่มีการใช้ ตัวน้อย มันสามารถช่วยลดความเจ็บปวดของพวกเขา นั่นคือทั้งหมดเท่านั้น ถ้าคุณต้องการแก้ไขอย่างสมบูรณ์ คุณต้องพบสภาพเดิม" คลิฟกล่าวว่า ค่อนข้างขรึม"ฉันรู้" Lingyun เล้งพูดเบา ๆ แต่ไม่ได้หยุดการกระทำของเขาClaire turned and saw there was actually something somewhat ineffable in the depths of the violet eyes on Lingyun Leng’s handsome face.Strange…Claire was a bit puzzled because the feeling that Lingyun Leng gave her was that he was a rigid person, indifferent to the bones. Also, Lingyun Leng definitely did not have that kind of sympathetic disposition. But right now, everything Lingyun Leng did completely contradicted what Claire knew.“Aiya, actually thinking of himself as a Divine Prince when he had his own personal reason to join the Temple of Light and become a healer.” Looking at Walter made him unhappy, so he continued to th

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

46 : เนโครแมนเซอร์[ ตาราง ] [ เนื้อหาของบทก่อนหน้า ] [ บทต่อไป ]ผู้ติดเชื้ออยู่ในที่กว้าง และห้องพักที่กว้างขวาง แต่ละคนและทุก คนไม่สบายก็นอนอยู่ที่พื้นกับต่ำ . . . อากาศภายในห้องก็หนาด้วย เน่าเหม็น แม้ว่าพวกเขาจะได้เปิดหน้าต่างเพื่อระบายอากาศ ก็ยิ่งเหม็น" คุณแน่ใจเหรอ ? " แคลร์มองคนป่วยนอนอยู่ที่พื้น และขมวดคิ้ว . แม้ว่าเธอจะถามเรื่องนี้ แคลร์ก็ชัดเจนมากว่า เกี่ยวกับธาตุความมืด วอลเตอร์ก็เหมาะสมกว่าใครมาพูดอะไร เขาเป็นอัจฉริยะนักมายากลสินะ" ฉันว่า " เสียงของวอลเตอร์เป็นบิตที่ร้ายแรง " แต่แบบนี้เป็นอันตรายเวทย์มนตร์ไม่ได้ใช้มานานแล้ว ไม่เพียง แต่คนนี้เป็นนักมายากลมืด พวกเขายังเป็นจอมขมังเวทย์”" อะไร ? " แคลร์ แปลกใจนิดหน่อย เวทมนต์เป็นอันตรายโคตร แม้ว่าหลายคนรังเกียจนักมายากลมืดและสภาหมอผียังส่งคนมากำจัดพวกเขา นักมายากลมีสิทธิและหน้าที่ที่จะฆ่าเวทมนต์ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะเวทมนต์จริงๆร้ายเกินไป พวกเขาใช้ชีวิตของมนุษย์เพื่อพัฒนาพลังวิเศษของตน" มันไม่ใช่โรคระบาด " เสียงเย็น LINGYUN เล้งได้ยินโดยแคลร์" ฮ่าๆ ตัวเล็ก ไม่ดี ที่จริงแล้วคุณสามารถบอกเรื่องนี้ไม่ใช่ภัยพิบัติ . " คลิฟฟ์ ยกคิ้ว และหัวเราะ" ชิ ! ดีไอ้ตูด ! แล้วคุณไปถามเขา ถ้าไม่มีภัยพิบัติอะไรเป็นพิเศษ ? " วอลเตอร์ เหยียดหยันคลิกลิ้นของเขา" ครับ ซึ่งเกิดจากนักมายากลมืด แต่สำหรับรายละเอียด ผมไม่รู้ " LINGYUN เล้งสุภาพเรียบร้อยและสุจริต กล่าว" นั่นก็ไม่เลว คุณรู้ว่านี่ไม่ใช่โรคระบาด ก็สวยดี ไม่ได้หนึ่งของนักมายากลนิยะเมืองพบมัน . " หน้าผาชม LINGYUN เล้ง แต่คำสุดท้ายของเขาคือโทษนิยะผู้วิเศษแห่งเมือง ไนยาเมืองยังมีสาขาสภาผู้วิเศษ" เวทมนตร์นี้ได้หายไปนาน วอลเตอร์ อย่างต่อเนื่องในใจของแคลร์ " ติดเชื้อคนกับความตาย ร่า แล้วกระจายไปทั่วทั้งร่างกาย ค่อยๆ เน่าไปจนกว่าจะตาย ประชาชนจะได้รับรุนแรง เจ็บปวด พ่อมดจะซึมซับความเจ็บปวดของผีของคนที่ตายอย่างไม่เป็นธรรม เพื่อขยายความแรงของพวกเขา แต่นี้เป็นสเกลที่ใหญ่มาก ทำให้การย้ายจากเมือง " หลังจากคำพูดนี้ วอลเตอร์ก็ถอนหายใจเช่นเดียวกับแคลร์ตกใจ หน้าผาก็เริ่มพูด " มันเป็นจอมขมังเวทย์ ร้อยปีก่อน ฉันเจอคนหนึ่งมาก่อน " .หนึ่งร้อยปี แคลร์ ตะลึง แล้วนายท่านในปีนี้" ผมไม่คิดว่า ผมจะพบหนึ่งในวันนี้ และจริงๆ แล้วในเมือง . " คลิฟฟ์ถอนหายใจเบาๆ " วิธีเดียวที่จะกำจัดโรคระบาดที่เรียกว่านี้พบว่าพ่อมดและสมบูรณ์ทำลายเขา " ." ตาแก่นี้ที่จริงมีบางทักษะ วอลเตอร์ ฮี้ . ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีมาก ภายใน เขาก็ยอมรับมัน พ่อมดเซจหน้าผาอย่างแท้จริงไม่มีแง่มุมของเขาสุดยอดมาก" พ่อมด ! " สีหน้าของ LINGYUN เล้งเปลี่ยน เขารู้ดีกว่าใครว่าพ่อมด หมายถึง ความตาย ความตายที่เจ็บปวดที่สุดพวกเขาพบที่มา แต่ที่อยู่ของแม่มดจะยากที่จะหา พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในที่มืดที่สุดปกปิดสถานที่แล้วแอบมองโลกใบนี้" อ๊าาาา ! ! ! " ทันใดนั้น เขาได้ยินเศร้าโศกร้องไห้ตามด้วยความเงียบหยุดที่กระสับกระส่ายนิดหน่อย" เกิดอะไรขึ้น ? " ผาหันไปมองมันแคลร์กลายเป็นเงียบขรึม สายตาของนางลงบนป่วยคนใกล้เธอ ผิวของพวกเขาที่มองเห็นได้กลายเป็นสีดำมืด และพวกเขากำลังค่อยๆเน่าเปื่อย พวกเขาได้รับการทารุณทรมาน จากนั้น เสียงเศร้าโศกจากผู้ที่ไม่สามารถที่จะแบกทุกข์นี้ฆ่าตัวตายLINGYUN เล้งค่อยๆ หลับตาลง แล้วสวดคาถา สดใส แสงสีขาวก็พุ่งออกจาก LINGYUN เล้ง , การขึ้นรูปเป็นโล่ขนาดใหญ่ที่ห่อหุ้มผู้ติดเชื้อจากห้อง แสงนุ่มนวลสดใสในผู้ติดเชื้อ ค่อย ๆ จางหายไป . . . แต่สีดำผิวและร่างเน่าเปื่อยไม่ alleviated . มันอาจจะทำให้คนรู้สึกเจ็บปวดและไม่อาจรักษาได้" มันไม่ใช้เล็ก ๆน้อย ๆหนึ่ง ก็สามารถช่วยลดความเจ็บปวดของพวกเขาที่ทั้งหมด ถ้าคุณต้องการที่จะสมบูรณ์แก้ คุณต้องหาคนร้ายเดิม ผาบอกว่า ค่อนข้างเคร่งขรึม" ฉันรู้ " LINGYUN เล้งเบาๆว่า แต่ก็ไม่ได้หยุดการกระทำของเขาแคลร์หันไปดูเห็นมีจริงบางอย่างที่ค่อนข้างสุดในส่วนลึกของดวงตาสีม่วงบนใบหน้าหล่อของ LINGYUN เล้ง .แปลก . . . . . . . แคลร์เป็นบิตงงงวยเพราะรู้สึกว่า LINGYUN เล้งให้ถูกว่า เขาเป็นคนแข็ง ชินชากับกระดูก นอกจากนี้ LINGYUN เล้งไม่ได้มีขี้สงสารนิสัย แต่ตอนนี้ ทุกอย่างสมบูรณ์ขัดแย้งกับสิ่งที่แคลร์ LINGYUN เล้งได้รู้" โธ่ คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าชายที่พระเจ้าเมื่อเขาได้ของเขา